NT - 17.01.1985, Blaðsíða 8

Fimmtudagur 17. janúar 1985 8
Viðurkenningin
ekki konfektkassi;
- skrifar ánægður um kjör íþróttamanns ársins #
.oj> svo oinn físk, takk!
■ Fyrir nokkru skrifaði
kona sem nefndi sig
„óánægð" í lesendadálk NT'
og þótti það slæmt að
íþróttamaður ársins 1984
skyldi vera valimr Ásgeir
Sigurvinsson en ekki Bjarni
Friðriksson. Við því er í
raun ekkert að segja þó
konan hafi verið óánægð og
hafi kallað sig það líka, það
geta aldrei allir verið sam-
mála.
Kaupirfisk
drekkur bjór
Ölkollukall skrifur:
■ Nú hefur framsóknarráð-
herrann Jón Helgasön fundið
upp snjallræði ti! að draga
úr bjórdrykkju með þvi að nú
megi enginn drekka þann mjöð
nema belgja í sig fisk um leið.
A pöbbum sem urðu ti! fyrir
mitt siðasta ár skilst mér þó að
þeir scm eru nógu seint á ferð*
inni, það er eftir klukkan 9
megi nú fá scr bjórinn eintóm-
an. En aðrir verða að panta
mat og á nýrri stöðunum má
aldrei drekka bjórinn nema
menn kyngi fiski líka.
Síðan situr góðborgarinn á
pöbbunum, pantar fisk og
drekkur bjór „Og hvernig
fisk", spyr þjóninn. „Nú, bara
fisk, bara einhvern ódýran
fisk„, svarar bjórmaðurinn
ólundarlega og bandar frá sér
hendinni. Hverjum hefði sosum
dottið í hug að hann ætlaði
nokkurntíma að éta þennan
fisk yfirleitt. Nóg er offitu-
vandamálið samt.
En kerfinu er fullnægt. Því
miður hcfur dómsmálaráðu-
neyti eða aðrir sem standa bak
við þennan skrípaleik aldrei
heyrt um offituvandamál Is-
lendinga eða peningavandræði
alþýðunnar Afleiðingin af
þessum skrípaleik verður sú að
aðeins sumir hafa efni á að
kaupa sér koilu fyrir klukkan 9
en hinir verða að bíða með
drykkjuna þar til lengra er
liðið á kvöldið.
Og til hvers?
Ronald er hættur að leika kúrcka...
—en Árni ekki?
Trúðleikar þingmanna
■ Flvaö eru þingmenn að
láta draga sig fram á sjón-
varpsskerm eða upp í síður
í dagblöðum í auglýsing-
um? Nýlega var Fielgi Selj-
an (hústrúður þingsins) og
einhver til að auglýsa
gúmmístígvél og nú er Árni
skepnan Jóhnsen farin að
gjálfra um einhverja lýsis-
eða vítamínbelgi, - til þess
að fá kraftinn í kjaftshöggin
eða hvað'?
Nei, risið á Alþingi
hækkar ekki við þetta né
virðing þess. Úreltir
skemmtikraftar eiga að
þekkja sinn vitjunartíma og
séu þeir eins og hér hefur
gerst) teknir við trúnaðar-
störfum eins og þing-
mennsku eiga þeir að gæta
lágmarksvirðingar
starfsins. Sá kjarnakarl
Ronald Reagan lætur sér
ekki detta í hug að leika
kúreka lengur eða auglýsa
Camel. Mættu minni menn
á Alþingi íslendinga taka
hann sér til fyrirmyndar.
Álfhciöur
En það sem undirritaður
var óánægðastur nteð í skrif-
um konunnar var að hún
sló því föstu að þar sem
Bjarni var ekki yalinn
íþróttamaður ársins 1984
yrði hann aldrei valinn
íþróttamaður ársins: „1984
var árið sem Bjarni vann
bronsið og það kemur ekki
aftur". Slík niðurlæging á
þeim sem dáðst er að í öðru
orði í sama bréfinu er
sjaldgæf.
Ég vil ekki taka ein-
dregna afstöðu um það
hvor átti frekar aó vera
íþróttamaður ársins 1984,
Bjarni Friðriksson eða Ás-
geir Sigurvinsson. Báðir
áttu mikinn heiður skilinn,
og íþróttafréttamenn, sem
hafa óumdeilanlega besta
innsýnina í það að velja
íþróttamann ársins vegna
vinnu sinnar og þess að þeir
hafa bestu yfirsýnina yfir
afrek hvers og eins fyrir
árið, voru ekki sammála.
Aðeins þrjú atkvæði skildu.
Og það er Ijóst að frétta-
menn eru að meta afrek
manna í sinni íþrótt á einu
ári, hvort sem viðkomandi
iðkar knattspyrnu eða
júdó, hvort hann er áhuga-
maður eða atvinnumaður,'
hvort sem hann hefur hlotið
Valda-
miklir
menn
Borgari hringdi:
Við erum hérna
nokkrir kunningjar
seni finnst það vægast
sagt furðulegt að einn
og sami maður skuli
geta verið stjórnar-
formaður í stærsta
iðnfyrirtæki landsins
og stærsta flutninga-
fyrirtæki landsins og
jafnvel fleiri fyrir-
tækjum.
Þegar upp koma
mál af þeirri tegund
sem gerðist nú nýver-
ið að flutningar fyrir
ísal voru ekki boðnir
út, skapar slíkt óhjá-
kvæmilega ýmsar
eðlilegar eða óeðli-
legar bollaleggingar
um þau tengsl sem
eru fyrirhendi íþjóð-
félaginu af fjöl-
skyldu- peninga-
eða pólitískum toga.
Sömu mennirnir
sitja á valdastólum
þessara. fyrirtækja ár
eftirárogslíkt veldur
stöðnun. Það þarf
nýja menn meðfersk-
ar hugmyndir. Ef til
vill mætti setja reglur
unt að nienn gætu
ekki setið í sömu
stöðunni lengur en
t.d. 5 ár.
Rangur maður kjörinn!
viðurkenninguna áður eða
ekki.
Viðurkenningin íþrótta-
maður ársins er ekki kon-
fektkassi, sem deilist jafnt
út (og þeir fá ekkert sem
hafa fengið áður), heldur
verðlaun sem veitast þeim
sem að mati fréttamanna
afrekar mest og best á við-
komandi ári. Atkvæða-
greiðsla hefur farið fram og
Ásgeir Sigurvinsson vann
Bjarna Friðriksson naunt-
lega. Hann hlýtur því að
vera réttkjörinn íþrótta-
maður ársins og ekkert um
það að fást.
Margir íþróttamenn
komu til greina, líklega
fleiri en nokkru sinni áður,
og það er ekki móðgun við
einn þó annar jafn- eða
betur að því kominn hljóti
hnossið. Bjarni Friðriks-
son, eins og Ásgeir Sigur-
vinsson, er og verður einn
besti íþróttamaður Islands
frá upphafi, og hann undir-
strikaði það í Japan um
helgina. Hann getur enn
orðið íþróttamaður ársins,
hann hefur ekki sagt sitt
síðasta orð. Bjarni var
bara óheppinn að vinna
bronsið árið 1984, þegar
svo margir afrekuðu svo
margt. „Ánægður“
Magnað hvað. einn miði
miklu geturhféytt!
nc i.'l mw- '•'ÍH.vn'

Þú fœrð miðana hjá umboðsmanninum og svör við spurningum:
Liggur draumanúmerið á lausu? Hve mikið get ég unnið? Hve marga
miða get ég fengið með sama númeri? Hvernig get ég spilað Jangsum
og þversum? Hœkkar miðaverð oðeins um 20 kr.? Hvenœr fœ ég
vinninginn greiddan?
HAPPDRÆTTI HASKÖLA ISLANDS
milljón í hverjum mánuöi
■ Happdrættin hafa auglýst grimmt að undanförnu.
Hamingjan
peninga-
vinningur?
Ég hef alltaf haldið að
markmið Háskóla íslands sé
meðal annars að efla menn-
ingarlíf þjóðarinnar. En eftir
að hafa séð síðustu sjónvarps-
auglýsinguna frá Happdrætti
háskólans er ég farinn að efast
stórlega um að svo sé.
Samkvæmt henni er ham-
ingja og vell.íðan tengd við
peningavinning í happdrættinu
eins og hægt sé að kaupa
hamingjuna fyrir peninga. Því
er haldið frarn að „ég" (sjón-
varpsáhorfandinn sem horfir á
auglýsinguna) ali með mér
draum sem sýndur er á sjón-
varpsskerminum sem hangs á
börum, tískufatnaður, hótel og
lúxusbílar. Ég hélt reyndar að
allar áfengisauglýsingar væru
bannaðar og að slíkt bann gilti
ekki einungis fyrir auglýsingar
á einstökum tegundum heldur
einnig fyrir auglýsingar sem
sýna áfengisneyslu, þar með
talið hangs á börum, sem eftir-
sóknarverðan hlut.
Auglýsing þessi er tilræði
við siðgæðisþroska þjóðar-
innar sem einstakir háskóla-
kennarar liafa reynt að efla og
þá hugmynd að þekking sé
meira virði en auðæfi. Hún
elur á þeim hugmyndum um
lúxus og lúxuslíf sem að undan-
förnu hafa verið að sýkja út frá
sér í þjóðfélaginu og virðast nú
hafa náð til háskólans. Hvar er
nú allt talið um sparnaðinn og
hagsýnina sem sé nauðsynleg
á þessum erfiðu tímum:
Háskólanum er vansæmd af
þessari auglýsingu. Ragnar