NT - 27.03.1985, Blaðsíða 8

tu
Miðvikudagur 27. mars 1985
8
ridur hafa
Þórshöfn - Reykjavík - Þórshöfn:
Plantad niður á Vopnaf irði
- án nokkurrar fyrirgreiðslu af hálf u F.N.
■ Fimmtudagurinn 7. mars
rann upp, veðrið eins og best
verður á kosið á þessum árs-
tíma.
Bréfritara hlýnaði um
hjartarætur, er hann hugsaði
til ánægjulegrar ferðar þennan
dag með Flugfélagi Norður-
lands til Akureyrar og áfram
til Reykjavíkur með Flugleið-
um.
Það er í rauninni ekkert
spaug að skreppa til höfuð-
borgarinnar frá Þórshöfn, þú
kemst þetta jú, á einum degi ef
þú ert heppin, og upphæðin
sem þú greiðir fyrir flugferðina
kr. 5.726,- er naumast hrist
fram úr erminni.
En hvað um það. Áætlun til
Þórshafnar stóðst reyndar,
lending kl. 16.30. Falleg flug-
vél hvít að lit renndi sér upp að
því, sem við á hjaranum köll-
um flugskýli. Mér brá í brún...
aðeins einn flugmaður, guð
minn góður... og nú rifjast upp
fyrir mér allskyns sögur um
flugmenn að störfum upp í
háloftunum, sem fengu slag
eða matareitrun þegar síst
skyldi... Égsetti í migkjarkog
hrakti burt allar svartsýnis-
hugsanir, og gekk um borð. Til
Vopnafjarðar????? og ég sem
ætlaði til Reykjavíkur.
Eftir ca. tveggja rnín. flug
segir flugmaðurinn okkur að
búið sé að loka flugvellinum á
Akureyri vegna óveðúrs, og
við megurn búast við óróleika
í lofti til Vopnafjarðar.
Allt fór þetta samt vel og við
lentum heilu að höldnu á
Vopnafirði, okkur er sagt að
scnnilega verðum við að bíða
af okkur óveðrið sem var um
það bil að skella á og í besta
falli yrði farið í loftið seint í
kvöld, ef ekki þá snemma
morguninn eftir.
Nú... Þá er bara um aðgera
að komast yfir eitthvað lesefni
til að drepa tímann, meðan
beðið er, en að sjálfsögðu
bjuggumst við, við því að flug-
félagið sæi um okkur farþeg-
ana á meðan beðið yrði.
Ó nei... á okkur var naum-
ast yrt eftir lendinguna.
Ég er svo heppin að eiga
mömmu sem búsett er á
Vopnafirði, og er ég var orðin
úrkula vonar um að starfsmenn
Flugfélags Norðurlands ætluðu
að skipta sér af mér, fékk ég
skepnum í hús, séð um að þær
fengju mat og svo framvegis...
Það sem einkennir okkur
landsbyggðarfólk, um fram
aðra góða eiginleika, er þolin-
mæði og aftur þolinmæði, við
látum bjóða okkur upp á svo
ótrúlega hluti að það gengur
Snjóruðningur á Akureyrarflugvelli.
leyfi til að hringja í móður
mína, sem sendi bíl eftir mér á
flugvöllinn... sem sagt, hér var
búið að planta mér niður á
Vopnafirði og hér varð ég að
gera svo vel að sjá um mig sjálf.
Auðvitað hamlaði veður
flugi, en ef Flugfélagið fór með
okkur til Vopnafjarðar í staðinn
fyrir að snúa bara við, þegar
ófært var orðið á Akureyri, og
lenda á Þórshöfn, sem hefði
verið hægðarléikur, á þá ekki
Flugfélagið að sjá um sína
farþega?
Á ég sem kaupi farmiða til
Reykjavíkur en lendi austur á
Vopnafjörð, að bera þann
kostnað sem óhjákvæmilega
verður af því að dvelja á stað
sem ekki er fyrirhugað að fara
til, svo sem matur og gisting?
Nú sækja að mér allskyns
ljótar hugsanir, eins og til
dæmis...
...ef Flugfélag Norðurlands
hefði verið að flytja, ja,
hænsni, refi, eða eitthvað
álíka, hefðu þá ekki starfs-
menn séð um að koma þessum
gráti næst...
En áfram með ferðasöguna.
Kl. 9 næsta morgun var veður
orðið sæmilegt og haldið til
Akureyrar. Þar var allt á fullu
þar sem allt flug hafði fallið
niður seinnipart fimmtudags,
sakir óveðurs.
Nú bjóst ég við að fá fyrstu
vél suður, þar sem ég átti sæti
í flug kl. 20.00 fimmtudags-
kvöld, ó nei, vinan, það er
möguleiki að þú komist í þriðja
flug, en bíðum við, sennilega
hefur afgreiðslumaðurinn orð-
ið hissa við að sjá farþega frá
Þórshöfn á þessum tíma sól-
arhrings, því nú var eins og
rofaði til í höfði hans, já, búin
að vera 18 tímaáleiðinni... jú,
ég reyni að koma þér í annað
flug til Reykjavíkur, sem og
varð.
Auðvitað þurfti ég að kom-
ast heim, jú mánudagurinn
valinn í það. Flug frá Reykja-
vík kl. 10.30 lent á Akureyri
kl. 11.15, í bæinn, pantað flug
til Þórshafnar, mæta á áætlun
kl. 15,30.
Bóndi í Tálknafirði um kindadrápið:
„Sveitarstjórinn sveikst um
að láta smala hreppslandið“
■ Á blaðsíðu 58 í Morgun-
blaðinu þriðjudaginn 19. mars
beinir Úlfar B. Thoroddsen
sem sveitarstjóri á Patreksfirði
spurningu til rnín og Kristins
Fjeldsteð. Eftir að hann hefir
skýrt frá því að hann hafi verið
sjónarvottur að því að 28 kind-
ur voru skotnar og að hann
hafi daginn eftir fundið 23 af
þeim skotnu. Hvað varð þá af
hinum fimm? Voru þær flúnar
af vígvellinum? Þarna voru
fimm hrútar, fimm ómerkingar
og afgangurinn skiptist jafnt á
milli okkar Kristins. Þá hefi ég
átt 6 Vi kind og Kristinn 6 !ó.
Spurning sveitarstjórans var,
„hvers vegna var þetta fé þarna
á þessum tíma" og svarið er,
þetta fé var þarna vegna þess
að Úlfar B. Thoroddsen sveit-
arstjóri á Patreksfirði sveikst
um að láta smala hreppslandið
í haust eins og hann hefir
svikist um það á undanförnum
árum, er hann þó skyldugur til
þess samkvæmt lögum, svona
er svarið einfalt þegar spurt er
af hjartans einfeldni. Stefán_
Skarphéðinsson sýslumaður í
Barðastrandarsýslu segir á
söntu blaðsíðu: „Ég held að
kjarni málsins sé sá að þeir
bændur sem hér áttu hlut að
máli höfðu ekki áhuga á að
þessar kindur næðust.“ Mikil
er trú þín, Stefán, og það álit
sem þú hefir á okkur bændum
á Lambeyri og Raknadal ef þú
álítur að okkur skorti aðeins
áhuga til að vinna það verk
sem sameinaður landher, flug-
her og floti lýðveldisins íslands
undir öruggri stjórn sýslu-
mannsins í Barðastrandarsýslu
hafði ekki bolmagn til að inna
af hendi, nema með þeim
endemum að lengi mun verða
minnst í íslandssögunni. Ég
skil ekki, Stefán, af hverju þú
ert að skjóta á okkur Kristin
svona lúmsku skoti, nema þú
sért að bjóða upp á eina brönd-
ótta á ritvellinum. Ég er reiðu-
búinn ef það er það sem þú viit.
Hér kemur orðsending til
Jórunnar Sörensen, formanns
Dýraverndunarfélags íslands.
Ég þakka henni fyrir þá um-
hýggju sem hún ber fyrir kind-
unum mínum og ég vona að
það sé ekkert að marka þetta
sem Halldór Pálsson búnaðar-
Ég gaf að sjálfsögðu upp
símann sem ég yrði í á Akur-
eyri þennan tíma. Kl. rúmlega
13,00 var hringt frá Flugfélagi
Norðurlands og sagt að búið sé
að flýta flugi til Þórshafnar og
ég eigi að koma innan hálf-
tíma... Og ég sem hafði farið
frá Reykjavík svona snemma
til að geta notað tímann á
Akureyri til útréttinga...
Veðrið var fremur slæmt, og
ég hafði ekki fylgst með veður-
fréttum þennan dag, svo að
kannske versnaði veður þegar
liði á daginn, og ekkert yrði þá
úr flugi austur. Nema hvað,
landsbyggðarmanneskjan lét
bjóða sér að missa af tveimur
tímum, sem hefðu nýst mér
við ýmis erindi á Akureyri, til
að Flugfélag Norðurlands geti
haft sína hentisemi á þjónustu
sinni við smástaðina á norð-
austurhorninu.
Flogið frá Akureyri í versta
veðri, slydduhríð og nánast
hvassviðri, og nú hófstgamanið
fyrir alvöru, reyndar voru nú
tveir flugmenn um borð, svo
mér leið ofurlítið betur, þó er
ekki hughreystandi hvað þá
þægilegt að koma í flugvél sem
er svo hlaðin farangri, frakt og
pósti í farþegarýminu að far-
þegarnir eru, að manni virðist
aukaatriði...
Ég vil minna á að flugfar
Þórshöfn-Akureyri-Þórshöfn
kostar kr. 3.300.-
Annar flugmaðurinn býður
okkur velkomin um borð og
segir eftirfarandi...
Áætlað flug til Kópaskers er
25 mín. þaðan er áætlaður
flugtími til Raufarhafnar 10
mín. og þaðan til Þórshafnar
10 mín.
VETRARÁÆTLUN
17. SEPT. 1984 — 19. MAÍ1985
£ fluqfélaq
/'í
noróurlands hf.
Frá Akureyri Til Akureyrar
BRFR KOMA BRFR KOMA Flugnr.
EGILSSTAÐIR (EGS)
dagl.n.lau.sun. 1500 1545 1605 1650 UI-064/065
lau. 1000 1045 1105 1150 UI-064/065
GRlMSEY (GRY)
þri.tim.lau. 1230 1300 1315 1345 UI-036/037
HÚSAVlK (HZK) ' - - ~ / •_ r.
þri.fös. . 0930 .: 0950 - 1000 1140 UI-146/047
ÍSAFJÖRÐUR (IFJ)
mán.mið.fös. 1200 1300 1320 1420 UI-023/022
lau. 1300 1400 1420 1520 UI-023/022
KÓPASKER (OPA)
mán.fim. 0930 1000 1015 1120 UI-146/047
þri.fös. 0930 1020 1035 1140 UI-146/047
Ólafsfjörður (ÓFJ)
mán.þri.fim.fös. 1000 1020 1315 1335 UI-035/034
RAUFARHÖFN (RFN)
mán.fim 0930 1025 1040 1120 UI-146/047
þri.fös. 0930 1045 1100 1140 UI-146/047
REYKJAVlK (REK)
mán.þri.fim.fös. 1000 1135 1200 1335 UI-035/034
SIGLUFJÖRÐUR (SIJ)
dagl.n.sun. 1415 1435 1455 1515 UI-033/032
VOPNAFJÖRÐUR (VPN) _. j.
dagl.n.lau sun 1600 1720 1740 1825 UI-162/063
ÞÓRSHÖFN (THO)
dagl.n.lau.sun. '7 ' 1600 1645 1700; 1825 UI-162/063
: 7 Frá ólafsfiröi Til ólaísfiarðar -r-r-: ---
-<■ BRrft KOMA BRFR KOMA Flugnr.
REVKJAVlK (REK) ■
mán.þri.fim.fös. 1035. 1135 1200 1300 UI-035/034
Guð minn góður, og ég sem batnandi er leið á daginn.
keypti mér farseðil sem átti að Hjál. er vetraráætlun Flugfé-
koma mér Þórshöfn-Reykja
vík-Þórshöfn...
Það skal tekið fram að veður
á norður og austurlandi fór
lags Norðurlands.
Jóna Þorsteinsdóttir
Langanesvegi 24
680 Þórshöfn
Hvílum stjórnarflokkana
- stef num á Bandalag jaf naðarmanna í staðinn
málastjóri sagði um hana í
blaðagrein í Morgunblaðinu ,
hérna um árið. Nú get ég glatt
þig með því að átta af þessum
kindum sem Guð hefir fóðrað
fyrir mig í vetur komu heirn í
gær. Ég vil gera þér tilboð sem
þú átt erfitt með aö hafna. Við
skulum óska eftir því að fjár-
eigendafélagið í Reykjavík til-
nefni 3-4 sauðfjáreigendur og
dýravini til að skreppa hingað
vestur og líta á þctta útigöngu-
fé. Landhelgisgæslan væri
áreiðanlega fús til að lána þyrlu,
annað éins hafa þeir lagt á sig
fyrir dýravini undanfarið. Ef
kindurnar líta illa út og hung-
urdauði á næstu grösum, þá
greiði ég allan kostnað af ferð-
inni. Ef það skyldi að þeirra
mati líta vel út, kannski af-
burða vel, þá greiðir þú kostn-
aðinn, en umfram allt að iáta
taka myndir af kindunum, þú
gætir þá látið birta þær, öðrum
til viðvörunar eins og í Gufu-
nesi forðum.
Kristján Hannesson,
Lambeyri,
Tálknaflrði.
Jóakim Arason, fyrrverandi
bóndi.
■ Ég var staddur á fundi
framsóknarmanna á Hótel
Hofi sunnudaginn 17. mars
s.l., þar flutti Steingrímur
framsöguræðu. Mér ltkaði
ræðan nokkuð vei og hún fékk
góðar undirtektir, þar sem
hann rakti samstarf stjórnar-
flokkanna. Hún minnti mig nú
dálítið á skákskýringu. Ég
heyrði nú ekki margar óánægju-
raddir, það virtist vera meira
nöldur hjá mönnum sem halda
sig við þá gömlu kenningu að
allt sé betra en íhaldið.
Næstur tók til máls Haraldur
Ólafsson. í flestum atriðum
var ég honum ósammála, þó
alveg sérstaklega þegar hann
talaði um að kennarar ætluðu
að jafna launin. En nokkru
áður var Kristján Thorlacíus
búinn að lýsa kröfu kennara og
þar kom fram að þeir seni
höfðu lægst launin kæmust í
kr. 37 þúsund á mánuði, höfðu
áður haft á bilinu kr. 20-30
þúsund, en þeir sem höfðu kr.
37 þúsund færu upp í kr. 57
þúsund, sem sagt að þeir lægst
launuðu mættu komast með
tærnar þar sem hinir höfðu
haft hælana. Þetta kalla ég nú
ekki að jafna laun. Annars
finnst mér að þessi kennara-
deila hafi byrjað með ósann-
girni og frekju, nú er þetta
komið í algjört einræði. Mér
finnst ójöfnuður í launamálum
fara um eins og faraldur um
landið. Tökum dæmi:
Bændur í Eyjafirði hafa
helmingi stærri bú að meðaltali
heldur en bændur í Austur-
Barðastrandarsýslu. Þetta
upplýsti Gunnar Guðbjartsson
á bændafundi vestur í Bjarkar-
lundi. Hann var spurður um
hvort stéttarsambandið gerði
eitthvað til að jafna þetta og
Frá fundi framsóknarmanna á Hótel Hofi.
fátt var um svör. Stéttarsam-
band bænda setur kvóta á bú-
stærð og það virkar þannig að
þessir stóru halda sínum stóru
búum og vel það en þessir litlu
mega ekki stækka. Og ná-
.kvæmlega er það eins með
kaupgjaldið, þeir sem eru lægst
launaðir þeir skulu vera það
áfram og alltaf breikkar bilið.
í þrjátíu ár hefur Guðmund-
ur J. verið grátklökkur yfir
hvernig farið er með þá lægst
launuðu. Eftir hans þrjátíu ára
starf hefur aldrei verið eins
mikill launamismunur. Manni
dettur í hug saga af séra Bjarna
og Gunnari Thor þegar hann
var borgarstjóri, þegar Lækj-
argatan var gerð að tvístefnu-
akstri hitti Gunnar Bjarna og
segir „finnst þér ekki vera
orðin falleg gatan okkar.“ „Sjá
í þrjátíu ár hef ég prédikað yfir
fólki að þræða mjóa veginn og
þarna sést árangurinn,11 svar-
aði séra Bjarni. Já, Gunnar
hvernig er þetta með þig og
þinn árangur.
Það er margt talað um hús-
næðismál. Ef maður keyrir hér
um Stór Reykjavíkursvæðið
finnst manni allar þessar ný-
byggingar hreint æði. Fyrir
hvaða fé er allt þetta byggt. í
Reykjavík starfa 92% við
verslun og þjónustu. Lifir allur
þessi fjöldi á landsbyggðinni.
Segjum að það yrðu kosn-
ingar á næstunni. Þá er ég að
íhuga hverja ég ætti að kjósa.
Ég mundi vilja hvíla þessa
flokka sem nú eru í stjórn,
ekki það að ég beri vantraust
til þeirra, heldur til þess að láta
hina flokkana sýna hvað þeir
gætu. Þeir þykjast hafa öll ráð
í hendi sér. Þá kem ég fyrst að
Alþýðubandalaginu. Þeir eru
ómögulegir t' stjórn og algjör
plága utan stjórnar. Kvenna-
listinn, já! það er nú bara
tímaspursmál hvenær þar
verður sprenging, því allar
vilja ráða. Ég hef enga trú á
Alþýðuflokknum Jóni Hanni-
balssyni. Ætli það verði þá
ekki Bandalag jafnaðar-
manna, sem ég stefni á. Ef
Haraldur Ólafsson verður efst-
ur á lista hjá Framsóknar-
flokknum koma þeir engum að-
Hann er í fyrsta lagi kennari
og svo sýnist mér maðurinn
afar lítt til forystu fallinn.