NT - 14.09.1985, Page 18

Framsóknarfélag
Garðabæjar
Fundur veröur haldinn að Goðatúni 2, kl. 4 laugardaginn 14.
september n.k. Umræðuefni: Komandi bæjarstjórnarkosning-
ar.
Stjórnin.
Framsóknarfélögin
í Reykjaneskjördæmi
Formannsfundur verður haldinn í Kópavogi fimmtudaginn 19.
september kl. 20.30.
Stjórn Kjördæmissambands Reykjaness
Verkafólk Rangárvallasýslu
Aðalfundur verkalýðsfélags Rangæings verður haldinn sunn-
udaginn 29. september n.k. í Verkalýðsfélaginu Hellu og hefst
kl. 17.00. Á dagskrá venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
^jRARIK
RAFMAGNSVEITUR RÍKISINS
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir að ráða
starfsmann til starfa á framkvæmdaáætlana-
deild stofnunarinnar.
DEILDARSTJÓRI
Starfið er fólgið í stjórn framkvæmdaáætl-
anadeildar, m.a. gerð 2ja og 5 ára framkvæmda-
áætlana, kerfisathugunum og hagkvæmnis-
athugunum. Hér er um fjölbreytt og sjálfstætt
starf að ræða sem krefst alhliða þekkingar á
raforkukerfum.
Leitað er að aðila með próf í raforkuverk-
fræði/ - tæknifræði eða aðila með sambæri-
lega menntun.
Upplýsingar um starfið veitir yfirverkfræðing-
ur áætlanadeildar, tæknisviðs RARIK í síma
91-17400.
Umsóknum er greini menntun og fyrri störf
ber að skila til starfsmannadeildar Rafmagns-
veitna ríkisins, fyrir 1. október 1985.
Rafmagnsveitur ríkisins
Laugavegi118
105 Reykjavík
Sameining
Fyrirtækin Endurskoðunarmiðstöðin h.f. - N.
Manscher og Endurskoðunarskrifstofa Hall-
gríms Þorsteinssonár og Þorvaldar Þor-
steinssonar s.f. voru sameinuð 1. september
1985.
Frá þeim tíma er rekstur þeirra í nafni
Endurskoðunarmiðstöðvarinnar h.f. - N.
Manscher og eru skrifstofur starfræktar á
eftirtöldum stöðum:
Reykjavík, Höfðabakka 9 sími 91 -685455
Keflavík, Hafnargötu 37A sími 92-3219
Húsavík, Garðarsbraut 17 sími 96-1865
Egilsstöðum, Selási 20 sími 97-1379
Endurskoðunar-
miðstöóin hf.
N.Manscher
Höfðabakki 9 Pósthólf 10094130 REYKJAVÍK
Bjöm St. Haraldsson Reynir Vignir
Emil Th. Guðjónss. Símon Á. Gunnarsson
Gunnar Sigurðsson Valdimar Guðnason
Hallgrímur Þorsteinsson Valdimar Ólafsson
Kristinn Sigtryggsson Þorvaldur Þorsteinsson
löggiltir endurskoðendur
Laugardagur 14. september 1985 18
fa ordid
Nokkur orð um
samvinnuhreyfinguna
■ Sá atburður varð í búvöru-
deild S.í.s. á Kirkjusandi í júní
s.l., að milli l() og 20 starfs-
mönnum þar var sagt upp
störfum með þriggja mánaða
fyrirvara. Auðvitað voru það
flest konur, sem uppsagnar-
bréfið fengu. Tilgreind ástæða
var skipulagsbreyting af hag-
ræðingarástæðum. 1 engu til-
felli rnun hafa verið látið að
því liggja að uppsögninni ylli
óánægja með störf þessa fólks,
enda flest þeirra búið að starfa
á vinnustaðnum svo árum, ef
ekki áratugum skipti, þannig
að gölluð vinnubrögð hefðu
átt að vera komin fram fyrir
löngu, a.m.k. í flestu falli. Því
cr freistandi að álykta, að þetta
fólk hafi yfirhöfuð staðið vel í
stykkinu. Virðist og ekki liggja
í augum uppi við lauslegan
samanburð á þeim brottviknu
og hinum, sem í náðinni sitja,
að hér hafi endilega lélegasta
eða afkastaminnsta fólkið
verði sett út í kuldann, þótt
hagkvæmnisástæður sýnist að
krefðust þess. Hér er frálcitt
verið að kasta rýrð á þá sem
eftir sitja, aðeins bent á þetta
vegna margnefndra hag-
kvæmnisástæðna. Hitt væri
forvitnilegra þeim, sem síður
þekkja til vinnubragða sannra
samvinnumanna nú til dags.
að engin þeirra kvenna, sem
brott var vikið, eiga sér „vin",
maka, son, föður, eða annað
venslalið í hópi verkstjóra eða
annarra áhrifamanna þar í
neðra. Þetta kann svo sem að
vera tilviljun. Hitterogtrúlega
tilviljun líka, að engin þeirra,
sem eiga sér þarna hauka í
horni á borð við áðurnefnda,
engin þeirra fékk uppsagn-
arbréf. Reglulega skemmtilegt
að tilviljanir og hagkvæmni
skuli eiga svona greiða sam-
leið.
Nú er það auðvitað gott og
blessað að hressa upp á lakan
rekstur fyrirtækis, með skipu-
lagsbreytingu, jafnvel þótt hún
hafi í för með sér fækkun á
starfsfólki. Og trúlega hefðu
nú þessar línur aldrei farið á
blaðref nú birtust ekki dögum
oftar auglýsingar í fjölmiðlum
eftir nýjum starfskröftum að
þessU'Sama fyrirtæki. Ég ansa
ekki mótbárum á borð við
það, að afurðasalan sé ekki
sama fyrirtækið, enda undir
sama þaki og iðulega lánað
fólkið á milli þessara deilda
þegar svo hefur boðið við að
horfa. En ekki mun neinni
hinna brottviknu hafa verið
boðin hin nýju störf. Enda eru
víst flestar þeirra komnar af
léttasta skeiði og ekki giska
mikil framtíð í þeim. Svo er
obbinn af þeim, sökum langra
starfa, kominn á háan launa-
taxta, sé hægt að tala um liáan
taxta hjá láglaunafólki, en
hérna kann þó að brydda á
„hagkvæmni". Og þótt þessar
blessaðar hornrekur hafi sum-
ar hverjar eytt drjúgum hluta
manndómsára sinna í þágu
.þessa síns eigin fyrirtækis og
eigi nú ekki nema litlar leifar
starfsorku fram að bjóða á
nýjum vettvangi, og við ný og
óæfð handtök, er það víst ekki
lengur í anda samvinnuhreyf-
ingarinnar að fáta í slíku.
Meðal þeirra, sem þarna
fengu blýantinn í hausinn, af
hagkvæmnisástæðum og
greinilega til að rýma fyrir
nýjum starfskröftum, væntanl.
karlkyns, eru t.d. þrjárekkjur,
tvær þeirra á sextugsaldri, en
sú þriðja rúml. fertug og með
þrjú börn á framfæri, auk þess
erfiðar íbúðarskuldir á öxlum.
Hún er þar að auki búsett í
næsta nágrenni við vinnustað-
inn. Hinar eru flestar, eða
a.m.k. margarhverjaráaldrin-
um milli 50 og 60 ára og þó allt
upp að hálfsjötugu, svo það er
fremur ólíklegt að vinnumark-
aðurinn rífist um þær sem
nýliða. En hvað varðar mann-
úðarstefnu samvinnuhugsjón-
arinnar um svoddan nokkuð?
Bísniss er bísniss, hr. Sís.
Framkoma vinnuveitenda
við starfsfólk sitt. slík sem hér
er orðin, hefði maður ein-
hverntímann talið að vera
einkaréttur einkaauðvaldsins,
og þó aðeins lakasta hluta
þess. Enda hefur framferði af
þessu tagi óspart verið
gagnrýnt, og með réttu, ekki
síst af samvinnumönnum, já,
og á það bent að slíkt létu nú
samvinnumenn ekki henda sig.
Nokkuð er það, að hvergi sér
maður í upplýsinga- og áróð-
ursritum hreyfingarinnar
hvatningu til forystumanna
hennar, að akkúrat svona skuli
koma fram við það fólk, sem urn
langan tíma hefur unnið henni
af trúmensku. Stundum hegg-
ur sá er hlífa skyldi.
Ekki hefur stéttarfélag
margnefndra kvenna mér vit-
anlega hrcyft neinum mótmæl-
um við þessum vinnubrögðum,
þetta er víst allt löglegt. Sagði
einhver siðlaust? Eru þær
systur, samvinnu- og verka-
lýðshreyfing kannski á sömu
braut?
Á höfuðdaginn 1985,
Hilmar Pálsson,
Laugarnesvegi 94,
Reykjavík
■ Kjötiðnaðarstöð Sambandsins á Kirkjusandi.
Svör Búvörudeildar
■ Hvað varðar fyrirspurn
blaðamanns NT vill kjötiðnað-
arstöð Sambandsins greina frá
eftirfarandi atriðum:
1. Landbúnaðarmál hafa ver-
ið til mikillar endurskoðun-
ar að undanförnu. Kjötiðn-
aðarstöðin, sem hluti af
þeim þætti, hefur ekki farið
varhluta af þeim breyting-
um.
2. Þegar til fólksfækkunar
kom, var um að ræða fækk-
un hjá öllum deildum verk-
smiðjunnar. Hlutfall milli
kynja var í samræmi við
skiptingu milli kynjanna hjá
verkafólki verksmiðjunnar.
Það fólk sem sagt var upp
starfi var á ýmsum aldri og
með mismunandi langan
starfsaldur. Það sama gildir
um það fólk sem eftir starf-
ar í verksmiðjunni, þannig
að ekki er hægt að halda
fram með haldbærum rök-
um að vegið hafi verið að
neinum ákveðnum aldurs-
hópi í þessum aðgerðum.
3. Þegar þessar aðgerðir voru
framkvæmdar, var leitast
við að gæta þeirrar
mannúðar sem hægt er að
viðhafa við framkvæmd
mála af þessu tagi. Upp--
sagnarfresturinn var hafður
3 mánuðir þótt stór hluti
þessa hóps hefði ekki áunn-
ið sér rétt til nema hluta
þess tíma. Var haft í huga
að gefa fólki góðan tíma til
að leita sér starfa á öðrum
vettvangi.
4. Sú hugmyndasmíð greinar-
höfundar að fjölskyldu-
tengsl eða vinátta hafi haft
einhver áhrif á mál þetta er
án nokkurra röksemda og
er alfarið vísað á bug.
5. Fækkun starfsfólks í Kjöt-
iðnaðarstöð Sambandsins
var síðasti þáttur í röð að-
gerða til að bæta rekstur
fyrirtækisins. Engum aðila
sem gert var að standa að
uppsögnum var það
geðfellt, en ekki þótti hjá
þessu komist.
Magnús G. Friðgeirsson
framkvæmdastjóri
búvörudeildar.