NT - 02.10.1985, Blaðsíða 9

verr en aðrir flokkar. Sérstak-
lega vegna þess að hann hefur
verið svo lengi við völd. Fram-
sóknarflokkurinn má aldrei
verða of heimakær í valdastól-
unum, því það skapar hættu á
spillingu og vafasömu atferli.
Petta atriði hefur einnig átt
stóran þátt í því að skapa þá
neikvæðu ímynd af flokknum
sem hér er til umfjöllunar.
Þingmenn þekkja
ekki stjórnar-
andstöðu
Lítum þá á fullyrðingu nr. 2
Framsóknarflokkurinn er
staðnaður.
Vitið þið, fundarmenn góðir
hve margir þingmenn Fram-
sóknarflokksins hafa setið í
stjórnarandstöðu á Alþingi.
Aðeins tveir. Munið þið góðir
fundarmenn eftir því að núver-
andi þingmenn Framsóknar-
flokksins hafi geyst fram á
völlinn í ræðu og riti þar sem
ráðist er á kerfið og rifið kjaft.
Ég man ekki slíkt. Þingflokk-
urinn hefur haft það hlut-
skipti að verja endalaust að-
gerðir ríkissfjórna, því þing-
mennirnir hafa alltaf verið
stjórnarþingmenn. Flafi þing-
menn flutt tillögur sem fela í
sér skref fram á við, hafa þeir
nær eingöngu kynnt þær á þingi
og ef til vill í málgögnum sín
um heima í héraði. I Reykja-
vík veit fólk ekki hverjir þing-
menn Framsóknarflokksins
eru. Það man ekki eftir neinu
nýju fersku og kröftugu frá
þeim. Þeir eru gleymdir. Þið
getið ímyndað ykkur þann að-
stöðumun sem er á þeim og
þingmönnum annarra flokka
sem þó hafa verið í stjórnar-
andstöðu og haft tíma til að
hugsa fyrir nýjum málum, látið
gamminn geysa í ræðu og riti
meðan okkar þingmenn sitja
hnípnir og uppteknir við að
stjórna landinu og framkvæma
mis vinsælar aðgerðir. Það er
engin furða að flokkurinn fær
það orð á sig að vera ófrjór og
staðnaður.
Þingkonuleysið
hneisa
Lítum þá á fullyrðinguna að
flokkurinn sé gamaldags. Sá
sem lítur yfir þinghjörð Fram-
sóknarflokksins, sér að sjálf-
sögðu ekkert unglingastóð, held
ur menn sem flestir eru komnir
yfir miðjan aldur. Það er ákaf-
lega erfitt að ímynda sér að
ungt fólk sjái einhvern sam-
Miðvikudagur 2. október 1985 9
nefnara milli sín og þessara
manna, ég tala nú ekki um
ungar konur, sem alls ekki sjá
neitt sameiginlegt sér og þing-
flokknum. Frísklegurogungur
þingflokkur karla og kvenna
dregur eðlilega að sér miklu
meiri athygli en aldraðir og
ábúðarfullir menn.
Stefnan þarfnast
skerpingar
Er Framsóknarstefnan úr
sér gengin? Það er ótrúlega
útbreiddur skilningur að
stefnumál flokksins séu miðuð
við allt annað þjóðfélagsástand
en nú ríkir. Vissulega er
margt í framsóknarstefnunni
sem þarfnast endurskoðunar
við. Framsóknarstefnan sem
slík stendur 'þó fyrir sínu, því
hún boðar framfarir, sam-
vinnu, mannúðarsjónarmið og
athafnafrelsi fyrirtækja og ein-
staklinga. Hún er auk þess laus
við öfga og ofstæki. Með öðr-
um orðum stefnan er íslensk
og heilbrigð sem flestir ættu að
geta sætt sig við. Nei vanda-
málið er ekki að Framsóknar-
stefnan sé úrelt. Vandamálið
er að margir aðrir flokkar hafa
eða segjast hafa áþekka stefnu
og er því erfitt fyrir fólk að
greina einhvern valkost í
Framsóknarflokknum. Það
sem okkur skortir er að setja
stefnuna fram á skýran einfald-
an og afdráttarlausan hátt, það
skýran að við getum bent á að
hún er öðru vísi en stefna
annarra flokka. Það vantar
skerpinguna og að áherslu-
atriðin séu dregin fram.
Síðasta fullyrðingin sem ég
nefndi í upphafi máls míns var
að flokksstarfið væri í molum.
Þetta er fullyrðing sem mað-
ur heyrir mjög víða þessa mán-
uðina. Flokksfélög kvarta yfir
tengslaleysi við hjarta
flokksins, þ.e. flokksskrifstof-
una í Reykjavík, samstarf
manna þar á að vera slæmt og
allir vita að upp úr sauð milli
SUF og framkvæmdastjóra
flokksins í vor. Auðvitað eru
þetta stóralvarleg tíðindi. Það
felur hins vegar ekki í sér
neina heildarlausn á vanda
flokksins að skipta um menn í
lykilstöðum. Þetta er ekki
vandamál einstaklinga ein-
vörðungu, heldur flokksins
alls. Vandamálið er einfald-
lega það að forystu skortir
fyrir því að huga að innri
málum flokksins, að skipu-
leggja starfið frá grunni, vegna
þess að kraftar manna fara í
það að stjórna landinu. Hvaða
vit er t.d. í því að drekkja
ritara flokksins í vandamálum
fjárlagagerðar, þegar hans
hlutverk er að hafa forystu um
öflugt flokksstarf, ásamt flokks-
forystunni.
Er lausn í hvíld frá
stjórnarþátttöku?
Góðir fundarmenn. Þær
lausnir sem ég sé við þeim
vandamálum sem ég hefi reynt
að greina hér í máli mínu gætu
þá orðið eftirfarandi:
1. Til að hrista af sér þann
kerfisflokksstimpil sem flokk-
urinn hefur fengið á sig þarf
flokkurinn einfaldlega að fara
í stjórnarandstöðu og því
lengri sem hún er.því betra.
Það er að mínu viti Fram-
sóknarflokknum lífsnauðsyn
að hvíla sig á stjórn landsins og
eyða kröftunum í nokkur ár
við að huga að innviðum
sínum, skipulagi, stefnumálum
og starfsháttum.Einnig er það
mikilvægt út frá því sjónarmiði
að kjósendur eru orðnir ein-
faldlega of vanir því að Fram-
sókn sé í stjórn og vita því ekki
hvernig stjórn landsins án
Framsóknar lítur út. í landinu
eru til kynslóðir sem þekkja
ekkert annað en Framsóknar
stjórnir.
2. Lausnin á því vandamáli
að flokkurinn sé staðnaður og
gamaldags verður ekki leystur
nema með endurnýjun þing-
flokksins, sem auðvitað kemur
af sjálfu sér í tímanna rás, en
það er betra að það gerist í
stjórnarandstöðu en er við eig-
um aðild að stjórn. Þá er það
hrein nauðsyn að flokkurinn
manni sig upp og setji konur í
örugg sæti þegar í næstu kosn-
ingum. Það er hrein skömm og
hneisa að Framsóknarflokkur-
inn sé eini stjórnmálaflokkur-
inn á íslandi sem ekki á konu
á þingi og hefur það vafalaust
sitt að segja um hvert viðhorfið
er til flokksins.
Að síðustu, með nýjum
þingflokki og ferskari anda þá
held ég að hægt verði að dusta
rykið af Framsóknarstefnunni
og klæða hana í nýjan búning
sem gengur betur í kjósendur
en núverandi áróðursaðferðir.
Mikilvægast er að framsóknar-
menn átti sig á því að stjórn-
málamennirnir verða að fara
til fólksins á vinnustöðum þess,
en ætlast ekki til að fólkið
komi til þeirra á fundum sem
boðaðir eru í félagsheimilum
og félagsmiðstöðvum.
ngur________■
Þórhildur Jónsdóttir:
Er sama dæmið á
ykkar vinnustað?
■ Núna á döfinni er svokall-
að kjarnanámskeið fyrir starfs-
fólk Sóknar og stendur það frá
14. október til 28. nóvember.
Kennt verður á mánudögum
og fimmtudögum frá kl. 15.30
til 19.00. í framhaldi af þessu
námskeiði verða önnur nám-
skeið þar sem fólk getur valið
um þá grein sem það starfar
við. Fyrir Sóknarfólk táknar
þetta 2,4% hækkun við hvert
námskeið (sem eru 2-3), eða
u.þ.b. 450-500 krónur sam-
kvæmt Sóknartaxta.
Með því að stunda þetta
námskeið þarf því 100 kr. í
strætisvagnafargjöld á viku eða
600 kr. allt námskeiðið. Hver
er svo gróði Sóknarfólks af
námskeiðinu? Jú, fólk heldur
áfram að fá sinn kartöflupoka
eða 450 krónurnar eftir nám-
skeiðið, en missir vinnuálag
þessar 6 vikur. Og hvað verður
þess langt að bíða að Sókn
stokki launaflokkakerfið upp
eða að kaupkjör okkar hrapi
niður á við? Hvað er hægt að
láta bjóða sér svona nokkuð,
lengi enn? Það vill svo til að
fólk er vanafast og kann vel við
sig í þeim störfum sem það
iðkar, en ef svona strit á að
standa lengi yfir þá teljum við
að stöðvunarskylda okkar sé
framundan.
Við Sóknarfólk dagvistar-
heimilisins Dyngjuborgar höf-
um frá tæplega 17 þúsund
krónum upp í 19 þúsund krón-
ur í fastakaup á mánuði. Mis-
munur felst í starfsaldri og
launaflokkum. Þar af dregst
frá kaupi okkar í lífeyrissjóð -
hvernig svo sem við getum nýtt
okkur hann nægilega vel - og
greiðsla í starfsmannafélag,
það var nefnilega það. Þessi
hækkun færi von bráðar meira
og minna í frádrátt.
Svo við snúum okkur að
ógiftum starfskrafti undir 26
ára aldri þá er einnig frádráttur
í sparimerki - allt í lagi það er
gott og blessað, en það dregst
einnig frá þessum gífurlegu
launum okkar. Samtals u.þ.b.
3-4 þúsund krónur á mánuði til
eða frá. Þá kemur Sóknar-
starfsmaðurinn með mánaðar-
launinsín.frákr. 12-14 þúsund
útborgað. Þá er eftir að greiða
skatta og fæðiskostnað auk
þess sem matarhlé er ekki
greitt.
Margar okkar og þá vel
flestar einar leigja íbúðir eða
herbergi. Sumar hverjar mega
teljast heppnar með leigu-
gjald, en það er á bilinu 8-14
þúsund krónur á mánuði.
Nú spyrjum við: Hvar er svo
peningur fyrir mat, fyrir bens-
íni eða strætisvagnamiðum og
fyrir rafmagni, hita og síma?
Kannski eigum við að naga
skóna okkar í annað hvert mál
(Kínaskó í kaffinu varla efni á
dýrari skóm). Munduð þið sem
ekki vinnið hjá Sókn láta bjóða
ykkur þessi laun? Eða er sama
dæmið á ykkar vinnustað?
Það sem bíður okkar nú er
annaðhvort að ganga út og
gera þá eitthvað í málinu eða
lifa áfram í skuldum sem hlaða
endalaust utan á sig. Eða jú,
einn kosturinn gæti verið sá að
finna sér vel launaða fyrir-
vinnu, því okkur þykir slæmt
að hverfa frá starfi okkarl!
í lokin ef einhver hefur
áhuga á því að athuga hvort
við séum þess verðar að fá
hærra kaup, þá er velkomið að
kynnast starfseminni. Við not-
um sýndarmennsku ekki sem
aðalsmerki okkar eins og
mörgum hættir til. Taki þeir til
sín sem eiga.
Reykjavík, 26.09.1985
Virðingarfyllst
F.h. Sóknarstarfsfólks
dagvistar-
heimilisins Dyngjuborgar
Þórhildur Jónsdóttir
Nú spyrjum við: Hvar eru svo pening-
ar fyrir mat, fyrir bensíni eða strætis-
vagnamiðum og fyrir rafmagni, hita
og síma?
Það sem bíður okkar nú er annað
hvort að ganga út og gera þá eitt-
hvað í málinu eða lifa áfram í skuld-
um sem hlaða endalaust utan á sig.
Eða jú, einn kosturinn gæti verið sá
að finna sér vel launaða fyrirvinnu,
því okkur þykir slæmt að hverfa frá
starfi okkar.
meistarasambands bygginga-
manna benti á þessa staðreynd
í blaðaviðtali fyrir nokkru.
Hann sýndi fram á með glögg-
um rökum að mikilla nýbygg-
inga væri ekki þörf, enda geng-
ur illa að selja ný hús og
íbúðir. Hann telur samt að
byggingamenn þurfi ekki að
kvfða atvinnuleysi. í öllu bygg-
ingafárinu hefur gleymst að
halda við og endurnýja eldri
hús og er þar mikið verk óunn-
ið.
Byggingakostnaður er nú
langt fyrir ofan markaðsverð á
eldra húsnæði. Það segir okkur
að lítið vit sé í að byggja.
Steinsteypufjárfestingin er
ekki lengur arðbær. Drauma-
hallarinnar, sem kallaðar eru
einbýlishús, eru þegar orðnar
margar og of stórar.
Bjartsýnir dugnaðarmenn
hafa komið sér upp á þriðja
tug verksmiðja sem framleiða
einingahús. Þar að auki eru
slík hús flutt inn. í fyrrgreindu
viðtali segir Gunnar Björns-
son, að forráðamenn eininga-
húsafyrirtækja hafi sótt um lán
fyrir 340 hús á síðasta ári. 1.
sept s.l. var búið að skila inn
fokheldisvottorðum fyrir 5 slík
hús. Þarna sjá einhverjir sæng
sína út breidda.
Röng lánastefna
Verð á eldra húsnæði hefur
farið hríðlækkandi víða úti á
landi og á Reykjavíkursvæðinu
er einnig um mikla verðlækkun
að ræða. Lætur nærri að verðið
hafi staðið í stað miðað við
krónutölu um tveggja ára
skeið. Það fylgir því ekki verð-
bólguþróuninni. Haraldur
Blöndal lögmaður fjallar um
þetta í grein í DV í síðustu
viku og tekur dæmi af húsi sem
selt hefur verið þrisvar á
undanförnum árum. Á föstu
verðlagi lítur dæmið þannig út
að fyrst var húsið selt á 7
milljónir, síðan á 5,5 milljónir
knog nú nýlega fyrir 4 milljónir
kr.
í Árbók Reykjavíkur sér
maður svart á hvítu hve óhóf-
lega hefur verið byggt. Við
götur sem voru fullbyggðar á
sjötta áratugnum búa nær alls
staðar um helmingi færri íbúar
nú, en fyrir 15 til 20 árum.
Þetta þýðir að nýting íbúðar-
húsnæðis er orðin helmingi
lakari en á þeim tíma sem
miðað er við. Samt er markað-
urinn orðinn mettur.
Það er eins gott að átta sig á
því í tæka tíð hvernig komið
er, rasa ekki um ráð fram í
áframhaldandi nýbyggingagleði.
Eitt af því sem örvar mjög til
nýbygginga er húsnæðislána-
kerfið. Lán til nýrra íbúða eru
margfalt hærri en veitt er til
kaupa á eldra húsnæði. Þetta
hlýtur að breytast og það fyrr
en síðar.
Með tilliti til þess að hús-
næðismarkaðurinn sé mettað-
ur hlýtur að þurfa að taka allt
húsnæðislánakerfið til endur-
skoðunar.
Skipulagsyfirvöld hljóta
einnig að endurskoða sín mál
og hyggja að íbúatölu og fólks-
fjölgunarspám í sínum ráða-
gerðum.
Til þessa hefur verið í tísku
að byggja en næsta tískufyrir-
bæri í húsnæðismálum verður
að halda við og.endurbæta og
búa við það sem fyrir er.
Komandi kynslóðir verða síð-
an að ákveða hvort börn og
fjölskyldulíf komast aftur í
tísku, svo að hægt verði að
nýta stóru íverugámana.
Oddur Ólafsson
I