NT - 06.10.1985, Blaðsíða 23

Það ætti að gefa útmiklu
meira af hljómplötum
með íslensku efni
Reynir Sigurðsson slagverksleikari var fyrst tilkvaddur
sem aukamaður í sinfóníuna 1959 þegar þættir úr
Sögusinfóníu Jóns Leifs voru fluttir á sextugs afmæli
Jóns. Síðan varhann viðloðandi hljómsveitina, jafnframt
því sem hann kenndi tónmennt í grunnskóla, allt þar til
hann var fastráðinn 1969. Reynir er eini slagverksleikar-
inn á föstum samningi.
Ég baö hann fyrst að lýsa því hvað
slagverk væri.
Fyrir utan pákurnar greinist slag-
verkið einkum í trommuhljóðfæri,
hljómborðs- slaghljóðfæri, simbala
og ýmis smáhljóðfæri t.d. þríhorn,
tamburinuj og tréblokk.
Er ekki oft mikið að gera fyrir einn
mann með öll þessi hljóðfæri í kring-
um sig?
Jú, því miður er ég bara einn á
föstum samningi. Það þyrftu að vera
tveir til þrír fastráðnir slagverksmenn
í sveitinni. Það getur verið mikið að
gera hjá einum manni og sum verk
eru skrifuð fyrir einn spilara með
mörg hljóðfæri í gangi.
En þegar mikið liggur við er bætt
við aukamönnum og til dæmis vorum
við fimm á slagverkinu í „Mandarínin-
um makalausa," eftir Béla Bartok.
Nú fórst þú í ferðina til Frakklands,
telurðu svona utanlandsferðir þarf-
legar fyrir hljómsveitina?
Já, ég held að þær séu tvímæla-
laust af hinu góða. Þær virka hvetj-
andi á mannskapinn. Náttúrlega
reynir maður alltaf að gera sitt besta
en ekki síst í svona ferðum.
Þetta var þriðja utanlandsferðin; sú
fyrsta var til Færeyja 1978, árið 1982
fórum við til Austurríkis og Þýska-
lands og nú í vor til Frakklands.
Okkur var allstaðar mjög vel tekið og
aðsókn mjög góð. Eg hef nú ekki
persónulega séð neina gagnrýni það-
an svo ég veit ekki hvernig hún hefur
verið.
Nú hefur þú spilað í danshljóm-
sveitum, djassböndum og á stöðum
þar sem áheyrendur láta mikið í sér
heyra; er ekki hálf dauflegt í saman-
burði að spila í sinfóníunni?
Þetta eru ólík form og aðrar kring-
umstæður. Viðfinnum náttúrlega við-
brögðin á tónleikum, sérstaklega
þegar vel er gert. Það er góð tilfinning
sem grípur mann eftir tónleika sem
við erum ánægð með og þar sem
áheyrendur hafa verið sama sinnis.
Okkur hefur verið mjög vel tekið úti
á landi og ég held að hljómsveitar-
stjórinn Páll P. Pálsson eigi sinn þátt
í því. Hann er frábærlega léttur og
gefandi hljómsveitarstjóri og mikill
stemmningsmaður. Hann velur líka
oft létta og fjöruga efnisskrá fyrir
þessa tónleika. Sumum finnst ef til vill
of mikið af léttmetinu og vilja eins
alvarlega tónlist og á tónleikunum í
Reykjavík. Það eru mörg sjónarmið
sem þarf að taka tillit til.
Þegar við höfum spilað vínarvalsa,
fjöruga polka og létta söngva úr
óperettum þá hefur legið við að
fólk hafi tekið undir. Sigurður Björns-
son framkvæmdastjórinn okkar hefur
líka oft náð upp góðri stemmningu
þegar hann hefur sungið með hljóm-
sveitinni og oft beinlínis hvatt fólk til
að taka undir á vissum stöðum.
Svo finnur maður auðvitað alltaf
sambandið við áheyrendur og það er
allt annað en að spila fyrir mikrófóna
í stúdíói en að hafa lifandi áheyrend-
ur.
Hvernig stendur á því að svo lítið
ergefið út afklassískum hljómplötum
á Islandi?
Mér finnst persónulega að það
mætti gefa út miklu meira af íslensku
efni, því það eru til mjög góð verk. Ég
veit ekki á hverju það byggist að svo
lítið hefur verið gefið út, en það er
sjálfsagt dýrt að koma slíku í fram-
kvæmd og tónskáldin misjafnlega
ákveðin í því að koma verkum sínum
á hljómþlötur.
Gæti sinfónían ekki átt frumkvæði
þarum?
Ef til vill. Starfsmannafélag sinfón-
íunnar hefur gefið út eina barnaplötu.
Svo hafa nokkur íslensk verk verið
gefin út af öðrum aðilum þar á meðal
klarinettkonsert og fleiri verk eftir
Áskel Másson og Sögusinfónían eftir
Jón Leifs sem fékk mjög lofsverða
dóma í virtum alþjóðlegum tónlistar-
tímaritum.
•Ég held að sinfónían ætti að gera
meira af því að leika inn á plötur því
hljómplatan er eitt besta tækið til
þess að vekja athygli á sveitinni.
Mér finnst að íslensk tónskáld eigi
það skilið að þeirra verk séu leikin á
hljómplötur. Mér finnst það til dæmis
mjög slæmt að verk Jóns Nordal sem
hefur skrifað alveg frábær verk, bæði
fyrir einleikara og hljómsveit, skuli
ekki fyrir löngu vera komin á plötur.
Hefur hlutverk sinfóníunnar breyst
með auknu framboði af klassískri
tónlist?
Hljómsveitin hefur lengi verið hin
eina sinnar tegundar í landinu og
að vera góður þjálfari. Útgeislun á
tónleikunum sjálfum er góð og bless-
uð en hún dugir skammt ef þjálfun
sveitarinnar er ábótavant. Ég held að
margir, að minnsta kosti yngri kolleg-
arnir, efist um að nógu gaumgæfileg
leit að stjórnanda sé í gangi. Þetta er
mál númer eitt, tvö og þrjú fyrir
hljómsveitina - að fá hingað einhvern
sem virkilega þjálfar okkur saman.
Ég er viss um aö það mundi skila sér
i aukinni aðsókn og vinsældum bæði
hér í bænum og úti á landi.
Það er hægt að gagnrýna fram-
kvæmdastjórnina og það er hægt að
gagnrýna verkefnavalið en ef vel er
staðið að þjálfuninni þá kemur allt hitt
í kjöífarið.
Þetta er sextíu og fimm manna
hópur og það þarf mikla vinnu og
samæfingu til þess að hann hljómi
eins og eitt og mikið hljóðfæri. Ein-
hverra hluta vegna finnst mér að
stundum skorti hér nokkuð á. Við
höfum oft spurt okkur að því, ég og
vinir mínir, hvort ekki væri ráð að fá
hingað nokkra menn til reynslu, ekki
bara einn eða tvo og hafa síðan
samráð við spilarana um ráðningu, í
stað þess að einhverjir utan hljóm-
sveitarinnar, eins og til dæmis stjórn-
in taki slíkar ákvarðanir upp á eiqin
spýtur.
NT Sunnudagur 6. október 23
Reynir Sigurðsson slagverksleikari
NT-mynd: Róbert
þess vegna þurft að gegna marghátt-
uðu hlutverki. En með tilkomu ís-
lensku hljómsveitarinnar og fleiri
minni sveita hlýtur hlutverkið að
breytast. Sérstakar óperu og leikhús-
hljómsveitir munu sjálfsagt verða
stofnaðar í náinni framtíð. Nóg er af
fólki sem er að koma úr námi. Það er
hreint ótrúlegur tónlistaráhugi í land-
inu og það virðist vera grundvöllur
fyrir allskonar tónlist.
gse
[§] I lúsnæöisstofnun ríkisins
BREYTTUR EINDAGI UMSOKNA
UM LÁI\I
71L BYGGIIMGAFRAMKVÆMDA
Á ÁRINU 1986
II
■
J
i
V- A

EL §§, § 1 Ef ■. I . ■ ! |
ej v 1 ■BHH ■
m.
I 1
VERÐUR EINDAGIFRAMVEGIS
í STAÐ 1. FEBRÚAR
Þess vegna purfa umsóknir vegna framkvæmda á árinu 1986
aö berast fyrir 1. nóvember nk.
Lán þau sem um ræðir eru þessí:
- Til byggingar á íbúðum eða kaupa á íbúðum f smíðum.
- Til byggingar íbúða eða heimila fyrir aldraða, og
dagvistarstofnana fyrir börn og aldraða.
- Til nýbygginga í stað heilsuspillandi húsnæðis.
- Til framkvæmdaaðila í byggingariðnaði.
- Til tækninýjunga í byggingariðnaði.
Ofangreindur eindagi gildir einnig fyrir framkvæmdaaðila í
byggingariðnaði, sem vilja leggja inn bráðabirgðaumsóknir
vegna væntanlegra kaupenda.
Umsækjendur, sem eiga fullgildar lánsumsóknir hjá
stofnunlnnl, er borist hafa fyrir 1. febrúar 1985, en gera ekki
fokhelt fyrir 1. nóvember nk., skulu staðfesta þær sérstaklega,
ella verða þær felldar úr gildi.
Reykjavík, 4. september 1985
^Húsnæðisstofnun ríkisins
gse