Morgunblaðið - 25.04.2004, Síða 29
25.4.2004 | 29
Drottinn blessi heimilið“ stendur fagurlega útsaumuðum stöfum á bestastað í stofunni hjá Bergþóri Pálssyni óperusöngvara. „Mér finnst eitt-hvað fallegt við þessa kveðju,“ útskýrir húsráðandi. „Svo er þetta svo
heimilislegt – líklega af því að þetta minnir á afa og ömmu.“
Það er Bergþór sjálfur sem hélt á nálinni við útsauminn á kveðjunni atarna og
hið sama má segja um fjölda útsaumaðra mynda og klukkustrengja sem prýða
heimili hans. Að baki þessum myndum liggja ófáir klukkutímar í handverki sem
flestir tengja sjálfsagt við konur af þeirri kynslóð sem sótti menntun sína í hús-
mæðraskóla vítt og breitt um landið frekar en karlmenn í blóma lífsins.
„Þetta byrjaði eiginlega þannig að mig langaði að eignast skuggamyndir af
tónskáldum,“ heldur Bergþór áfram. „Svo sá ég þannig útsaumsmyndir í glugg-
anum á hannyrðabúð á Laugaveginum og ákvað að gera þær sjálfur.“ Þetta var
fyrir tveimur, þremur árum og síðan hefur Bergþór varið ófáum stundum fyrir
framan sjónvarpið með krosssaumsstykki í hendi. „Mér fannst þetta svo þægi-
legt og slakandi. Ég hafði alltaf gert mikið af krossgátum en hugsaði með mér að
þetta væri enn betra því þá sæist eitthvað eftir mann á tíma sem myndi ekki nýt-
ast hvort eð væri. Sömuleiðis væri kannski hægt að gefa þetta í jólagjöf, sem
varla er hægt að gera við útfylltar krossgátur,“ segir hann hlæjandi.
Allar myndir og strengir Bergþórs eru saumaðar út með krosssaumi. „Það er
eiginlega lítið að kunna,“ segir hann hógvær þegar hann er spurður að því hvar
hann lærði til verka. „Ég held reyndar að ég hafi beðið mömmu að sýna mér
hvernig maður fæli endana – það er svona skemmtilegra en að vera með þetta
allt í einhverjum hnútum.“
Þessi grundvallarkennsla virðist hafa skilað sér vel því meðal útsaumsverka
Bergþórs eru tvær stórar myndir, gerðar eftir lág-
myndum Thorvaldsens, og mynd í norskum stíl,
sem hann saumaði eftir teikningu sambýlismanns
síns, Alberts Eiríkssonar. „Svo lét ég gera upp
baðherbergið hjá mér og var lengi að velta því
fyrir mér hvað væri hægt að hafa á veggnum til
skrauts. Þá datt mér í hug að sauma út mynd af
höggmyndinni Davíð eftir Michelangelo sem ég
hafði séð í búðinni á Laugaveginum. Sú mynd
var reyndar ofboðslega fíngerð en ég ákvað að
fara í kapp við iðnaðarmennina og það stóð á
endum – ég kláraði myndina rétt á undan þeim.“
Sum verk Bergþórs hafa krafist talsverðrar leit-
ar að réttu munstrunum, eins og þjóðlegur
klukkustrengur, sem sýnir íslenskar kirkjur að
fornu og nýju og konur í mismunandi íslenskum
búningum, sannar. „Ég var búinn að sjá hann í
safnaðarheimili Dómkirkjunnar og spurði konur í
kvenfélaginu þar hvar mætti nálgast það munstur.
Þær vissu það ekki en settu heila herdeild í gang
og hringdu út um allt land til að leita að þessu
fyrir mig. Og það endaði með því að þær fundu
munstrið hjá konu á Vesturlandi sem átti þetta í
fórum sínum.“
Bergþór segist lítil viðbrögð hafa fengið við
þessari tómstundaiðju sinni. „Ekki nema þegar ég
fór að syngja við brúðkaup á Englandi með Sig-
nýju Sæmunds. Þá var ég með þetta í lestinni og
ég man að við hlógum mikið að tveimur eldri
konum sem sátu á móti okkur og höfðu ekki aug-
un af mér. En aðrir hafa ekki haft neitt við þetta
að athuga.“
Það er nokkuð um liðið síðan Bergþór tók síð-
ast í saumana enda segist hann vera í hléi frá
bróderíinu sem stendur. „Ég á reyndar einn
streng ókláraðan úr Grettissögu og hver veit
nema ég taki hann upp ef ég fer eitthvað út á
land í sumarbústað í sumar.“ ben@mbl.is
M
or
gu
nb
la
ði
ð/
G
ol
li
TÓMSTUNDIR | BERGÞÓRA NJÁLA GUÐMUNDSDÓTTIR
ÚR KROSSGÁTUM
Í KROSSSAUM
Bergþór Pálsson lumar á óvenjulegu áhugamáli
Ég held reyndar að
ég hafi beðið
mömmu að sýna
mér hvernig maður
fæli endana …