Morgunblaðið - 18.07.2004, Blaðsíða 9

bara innan hvers listforms fyrir sig heldur einnig þvert á allar listgreinar og
oftar en ekki komi fólk utanfrá í sérstök verkefni. „Þetta er ofsalega fljótandi
og lífrænt hús,“ bætir hún við.
Við yfirgefum Rokkland og förum inn undir tjald sem virkar eins og töfra-
teppi því handan þess er allt annar heimur. Við tekur stórt og bjart rými þar
sem hátt er til lofts og vítt til veggja. Það er hér sem myndlistarfólkið heldur
til. Í miðri álmunni er stór vinnusalur sem er sameiginlegur og listafólkið not-
ar þegar það er að vinna að verkefnum sem krefjast mikils rýmis og útheimta
kannski svolítinn sóðaskap. Til hliðanna eru niðurhólfuð rými þar sem skil-
veggirnir eru ljós og hálfgegnsæ bómullartjöld. Það eru fáir á ferli í vinnustof-
unum þegar við hnýsumst inn fyrir tjöldin enda flest myndlistarfólk á Íslandi í
fullri vinnu meðfram listinni. Þó er einn og einn listamaður á kafi við vinnu
sína, sumir að mála, aðrir sníða niður korkplötur og enn aðrir sitja við sauma.
Áfram höldum við gegnum álmu sem hýsir myndlistarfólk, kvikmyndagerð-
armenn og hönnuði, gegnum tónleikasalinn Rússland, sem var víst kaldur í
vetur, yfir græna sýningarsalinn, sem enn skartar leifunum af síðustu sýningu,
HOD
Djammsessjón í athvarfi
Hoddaranna (hljómsveit-
arinnar Hod).
„Ég hef stundum sagt að ef við erum öflugt
fjöltengi þá gáfu þeir okkur strauminn.“
NÍNA
Dagskráin með
tússi á veggnum:
Nína Magnús-
dóttir hússtýra.
TOFFI
Toffi, öðru nafni Þorfinnur Guðnason
heimildamyndargerðarmaður og
hundurinn Kolgrímur við störf sín.
GUÐRÚN
Guðrún Vera Hjartardóttir
mótar mannslíkamann.