Morgunblaðið - 18.07.2004, Blaðsíða 10

og niður tröppur. Á miðjum stigapalli stansar Nína við hurð, sem maður ímyndar
sér að hylji kústaskáp eða einhverja álíka kytru. „Hérna er leynda hæðin, við fund-
um hana fyrir skömmu,“ segir hún brosandi. „Þessar dyr voru læstar þegar við
komum hingað inn og við héldum að þetta væri geymsla eða eitthvað álíka. En svo
fengum við lykilinn og fundum bara heila hæð.“ Á hæðinni hefur hópur fólks
komið sér fyrir með útbúnað sinn, meðal annarra Kristleifur Björnsson ljósmynd-
ari, sem þarf stór ljósaborð við vinnu sína, og hljómsveitin Ske svo einhverjir séu
nefndir.
Eftir viðkomu í kjallaranum, þar sem við heimsækjum bæði tólgarverksmiðju
og stóra rýmið Berlín, skokkum áfram á eftir hússtýrunni og í þetta sinn uppávið,
lengst upp á þriðju hæð þar sem tölvu- og kvikmyndagerðarfólkið heldur til. „Hér
er það sem við köllum Hannað í Helvíti,“ segir Nína kímin og bendir á innrétting-
arnar, sem einkennast af óstjórnlegri lita- og formgleði níunda áratugarins. Á bak
við þríhyrningslaga og bogadregna skilveggi situr fólk við tölvuskjái, þar sem
margvísleg verkefni blasa við; einn er á kafi í grafíkvinnslu á meðan annar vinnur
að gerð heimildamyndar.
Það er ekki laust við að maður hafi á tilfinningunni að Klink og Bank sé hálfgert
völundarhús þar sem hið óvænta bíður á hverju strái. Okkur tekst samt einhvern
veginn að rata út en á leið okkar rekumst við á plakat þar sem listamennirnir eru
hvattir til að mæta til matstofu. „Við erum með eldhús hérna og ætlum að hafa það
fyrir reglulegan viðburð að borða saman,“ segir Nína. „Þá setjum við bara upp
langt matarborð í Rússlandi.“
Andrúmsloftið í Klink og Bank ólgar af sköpunarkrafti. Þar sem efnin vantar
tekur hugmyndaflugið völdin og það er fátt sem fær stöðvað þetta samfélag. Það
endurspeglast ágætlega á matstofuplakatinu þar sem lesa má eftirfarandi tilmæli til
matargesta frá umsjónarmönnum Matstofu myndlistarmanna, þeim Ingibjörgu
Magnadóttur og Daníel Björnssyni: „Kjötsúpa á föstudaginn – taka með sér djúp-
an disk og skeið!“ ben@mbl.is
GJÖRNINGA-
KLÚBBURINN
Jóní og Sigrún í Gjörn-
ingaklúbbnum leggja
drög að list sinni.
… hún bendir á hóp fólks sem er niðursokkið í
að steypa undarlega ílanga drjóla í plastmót.
VERKSMIÐJAN
Í kjallaranum opnar Nína hurð og á móti
okkur leggur undarlegan daun sem kemur
manni þó kunnuglega fyrir nasir. Það er
eitthvað íslenskt við þetta. „Hér erum við
komin með verksmiðju í gang,“ segir Nína
um leið og hún bendir á hóp fólks sem er
niðursokkið í að steypa undarlega, ílanga
drjóla í plastmót. „Þessi verk eru unnin úr
íslensku sauðkindinni,“ heldur hún áfram.
„Hér er verið að búa til sápu úr tólg sem
síðan er notuð í verkin.“ Auk tólgarinnar er
notuð óhreinsuð ull en alls voru 200 slíkir
drjólar framleiddir í kjallaranum. Verkin
eru hluti af sýningu tveggja heimsfrægra
listamanna, Paul McCarthys og Jason
Rohades í Kling & Bang gallerí og í Hall-
ormsstað á Fantasy Island sýningunni en
báðar sýningarnar standa nú yfir.
BIBBI
Bibbi, öðru nafni Birgir Örn Thoroddsen, rekur stúdíó Tíma í tónlistarálmunni ásamt
nafna sínum Birgi Erni Steinarssyni í hljómsveitinni Maus og Alex MacNeil í Kimono.
„Það er mjög skemmtileg stemning sem myndast hérna. Ég er t.d. að vinna efni fyrir
tónleika í Kaplakrika á sama tíma og þau í GusGus eru með nýtt lag. Þá hleypur mað-
ur yfir til þeirra og segir „djö … er þetta flott lag!“ Samgangurinn er mjög mikill og t.d.
hefur Gísli Galdur DJ bæði verið að spila með okkur í Ghostigital og líka í Trabant auk
þess sem hann er að æfa sig á trommur og spila með Sigtryggi Baldurssyni.“
GODDUR
Alltaf þegar eitthvað er að gerast tekur
einhver í húsinu að sér að dokumentera
það á vídeó, með ljósmyndum eða með
því að skrifa það niður. Á skrifstofu
Godds, Guðmundar Odds Magnússonar,
er efninu safnað saman. Hér er hann
ásamt Sirru eða Sigrúnu Sigurðardóttur.
„Við dokumenterum meira að segja
dokumentasjónina,“ kallar einhver út úr
skrifstofunni og bendir síðan glottandi á
okkur blaðamanninn og ljósmyndarann.
„Við verðum að fá mynd af þeim!“