Eintak - 27.01.1994, Side 17

Finnur Jóhannsson Sandra Björk
Finnur er handboltamaður úr Af öllum þeim stöðum á líkam-
Val með landsleiki að baki. anum sem SANDRA hefur látið
Hann hefur aðeins hringinn í gata, er gatið í tungunni í mestu
augabrúninni utan vallar, enda uppáhaldi. Það háir henni ekk-
aldrei að vita hvað getur gerst í ert og það er enginn vandi að
hita leiksins. Fékk hugmyndina skilja hana þegar hún talar.
að götuninni hjá amerískum Mörgum bregður hins vegar að
ferðamanni norður í landi. sjá glitta í skrautið og spyrja þá
hvað hún sé eiginlega með uppi
í sér.
„En það er alveg þess virði því
hringarnir eru hluti af mínum lífs-
stíl og ég er rokkari í húð og hár.
Hringarnir eru því eins og sítt hár.
Sá fyrsti með hring í nefinu sem ég
heillaðist af var Slash gítarleikar-
inn í Guns’n Roses“, segir Jóhann-
es. „Ég er ekki hrifinn af þessu sa-
dó-masókjaftæði sem oft er tengt
götun. Það er náttúrlega hægt að
nota hana í þeim tilgangi, til dæmis
með því að tengja keðjur á milli
hringanna og toga í. Hlutí
ástæðunnar fyrir því að ég fékk mér
hringa er sýniþörf. Mér líður svo
„macho“ þegar fólk gengur upp að
mér og spyr mig hvort það hafi ekki
verið sárt að láta setja þá í sig. Það
er gaman að vekja athygli.“
Ingi Rafn tengir hringinn afturá
móti masókisma: „Ég fæ kynferðis-
legt kikk út úr gatinu. Geirvartan
verður mun næmari en ella, enda
finn ég alltaf fyrir hringnum.
Stundum er ég með einhverjum
sem vill Ieika með hringinn í mér,
hengja eitthvað í hann eða gæla við
hann. Mér finnst það toppurinn."
Róbert G. Róbertsson lét gata
á sér geirvörturnar í London.
„Mér finnst ekkert óeðli tengjast
götun nema þegar verið er að gata
eyrun á ungabörnum sem engu fá
um það ráðið. Þau eru bara tekin
og þeim haldið meðan götunin
stendur yfir.
Ég fékk mér göt af því mér finnst
þau flott og kynæsandi. I upphafi
ætlaði ég bara að fá mér gat í aðra
INGI RAFN
Sér ekki eftir að hafa fengið sér
gatið í geirvörtuna og hann
langar í fleiri. Honum finnstþað
hafa lífgað upp á líf sitt og vina
sinna sem hengja gjarnan eitt-
hvað íhringinn. „Eg fæ kyn-
ferðislegt kikk út úr gatinu",
segir hann.
geirvörtuna. En maðurinn sem
gataði var með tilboðspakka og
sagðist ekki hlusta á neitt kjaftæði;
það yrði sett í báðar geirvörturnar
eða ekkert. Ég settist bara þægur
upp í tannlæknastól og samþykkti.
Ég var staðdeyfður svo ég fann ekki
mikið fyrir aðgerðinni. Hringun-
um var komið fyrir og ég fékk
plástur yfir. Götunarmaðurinn
varaði mig við sársauka þegar deyf-
ingin færi úr og það reyndist rétt“,
segir Róbert. „Þegar ég kom aftur
heim til íslands fór ég að finna fyrir
almennilegum sársauka því ég var
svo viðkvæmur fyrir hita og kulda.
Ég gat varla farið úr húsi án þess að
halda fyrir geirvörturnar. Það var
virkilega sárt en um leið æsandi.
Mér fannst heldur elcki verra
þegar horft var á mig í laugunum.
Ég var þó ekkert að glenna mig
heldur hagaði mér bara eins og
eðlilegur maður. Það er hollt fyrir
fslendinga að þeim sé ögrað eilítið.
Það eykur víðsýniiia."
Róbert varð því miður fj'rir því
að missa báða hringana úr geirvört-
unum.
„Annar hringurinn datt í sundur
einhverju sinni þegar gælur stóðu
yfir. Ég kom honum aldrei aftur
inn í gatið enda gleypti gæludýrið
mitt kúluna setn átti að halda
hringnum sanián og flutti hana svo
úr landi þegar það fór til Svíþjóðar.
Nokkru síðar misstt ég hinn hring-
inn og keypti þá nýjan. Mér tókst
heldur ekki að stinga honum inn
því það greri svo fljótt fyrir gatið.“
Róbert segir marga halda að göt-
unin sé hluti af hommamenning-
unni en götunarmaðuririn í Lond-
on sagði honum að það væru aðal-
lega gagnkynhneigðar stelpur sem
létu gata sig um þessar mundir.
Allir viðmælendur EINTAKS eru
einhuga um að fyrsta gatið er ekki
endirinn. Það er hægt að gera fleiri.
Sandra er sú eina sem farin er að
huga að öðru: „Ég er eiginlega að
hugsa um að fara frekar út í brenni-
merkingar.“
Eftir
Róbert G. Róbertsson
Róberti fannst gaman þegar
horft var á götin í geirvörtunum
ílaugunum. Hann lét einn
helsta gatara Bretlands sjá um
götunina þar sem er marga
vikna bið og færri komast að en
vilja. Róbert var með stálhringi í
götunum en sá málmur getur
kólnað mjög illilega. Til allrar
óhamingju duttu hringarnir úr
götunum og það óx upp igötin.
Hér með lýsir Róbert eftir þeim.
Islensk
kona
vill halda
dpn m jy
nafm §ii*iu
leyndu
„Það var yndisleg, ung og mjúkhent kona
sem gerði gatið í gegnum geirvörtuna á mér
með risastórum prjón i Amsterdam. Þetta tók
örskamma stund og var alveg sársaukalaust.
Mér finnst götun falleg og þykir fáránlegt að
hún sé að verða að tísku. Maður gatar likama
sinn af nautn og engu öðru.
Kosturinn við hringinn f geirvörtunni er sá að
hún verður tilfinninganæmari og það er
skemmtilegt í ástarleik, góðum ástarleik. Eini
gallinn er hins vegar sá að meira hreinlætis
verður að gæta en áður. Það getur myndast
gröftur.
Mig er satt að segja farið að ianga í fleiri göt.
Þetta er eins og með húðflúr. Það er erfltt að
hætta.“
götun
„Við erum mótfallnir götun en
höfum engar heimildir til að
banna hana. Sé fólk með réttu
ráði á annað borð er því nokkurn
veginn í sjálfvald sett hvað það
lætur gera við líkama sinn. Engar
reglugerðir finnast sem banna
fólki að setja göt í líkama annarra
svo framarlega sem þeir sem
götin hljóta óski eftir því sjálfir.
Lítil hætta er á alnæmi en því
meiri á bakteríusýkingum í húð
og ofnæmi“, segir MATTHÍAS
HALLDÓrsson aðstoðar-
landlæknir.
Húðflúr, sem er skreytilist af
svipuðum toga og götun, hefur
aftur á móti fengið aðra meðferð
hjá yfirvöldum.
„í reglugerðum er sagt til um að
þeir sem starfi við húðflúr verði
að nota sérstök tæki og efni.
Viðskiptavinirnir verða svo að
undirrita pappíra þess efnis að
þeir séu orðnir sjálfráða. Það
auðveldar mikið að hafa nöfn
þeirra ef alnæmi kæmi upp“,
segir DAGMAR VALA
HJÖRLEIFSDÓTTIR heilbrigðis-
fulltrúi hjá Heilbrígðiseftirliti
Reykjavíkur.
JÓHANNES er hérkominn
með gatið í geirvörtuna og
tókst aðgerðin vel. Það leið
ekki yfir hann eins og stundum
vill gerast þegar engin deyfing
er notuð eins og i hans tilfelli.
Afi og amma JÓHANNESAR
ARASONAR leyndu þvi ekki að
þeim fannst hringurinn i nas-
avængnum ekki fallegur. Það
aftraði þó ekki Jóhannesi ia& fá
sérgat i gegnum geirvömba.
Engin
bönn við
FIMMTUDAGUR 27. JANÚAR 1994
17