Lesbók Morgunblaðsins

Dagsetning
  • fyrri mánuðurjúlí 2005næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    262728293012
    3456789
    10111213141516
    17181920212223
    24252627282930
    31123456

Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.2005, Blaðsíða 3

Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.2005, Blaðsíða 3
Lesbók Morgunblaðsins ˜ 16. júlí 2005 | 3 Í Bloomsbury eru líka margar merkar menntastofnanir, aðalstöðvar University of London rísa bak við British Museum í sínum sérstaka fasíska stíl og fjölmargir háskólar undir því batteríi eru allt um kring, þeirra stærstur University College London sem nær yfir stóran hluta norðurvesturhornsins, út- verðirnir eru glænýir hvítgrænir spítalat- urnar þar sem nú er hlúð að særðum. Skólinn var stofnaður til höfuðs Oxford og Cambridge og var ætlað að mennta almúgann og þar ræð- ur uppstoppaður Jeremy Bentham ríkjum. Það er ljóst þegar þetta er skrifað að skúr- ingakona þar fórst og prófessor er alvarlega særður. Nemendurnir eru flestir í sumarfríi og því færri á ferli en jafnan. Í mars fyrir tveimur árum hófst einn angi mótmælagöngunnar miklu gegn Íraksstríðinu fyrir utan UCL – fjöldinn var slíkur að gang- an vart mjakaðist, 15 mínútna ganga tók 3 tíma. Þá gafst nóg tækifæri að skoða bresku heimagerðu skiltin, „Make tea not war“, „Ex- eter’s Association of Philatelist frown upon this invasion“, og fleiri í þeim dúr. Kurteisleg- ustu mótmælaspjöld sem sést hafa. Spánverj- ar eru yfir sig undrandi yfir viðbrögðunum við sprengjunum hér, enginn fór út á götu að mótmæla, enginn skammar Tony Blair. Kvek- arar, sem eflaust eru mest friðelskandi trú- flokkur sem til er og bjó lengi við ofsóknir og kúgun í þessu landi, voru t.d. margir fangels- aðir fyrir að neita að gegna herþjónustu í seinni heimsstyrjöldinni, eiga auðvitað sínar höfuðstöðvar í Bloomsbury: Hverfi friðar, menntunar og frjálslyndis. Hverfið er sem sagt upplagt svæði fyrir fræðimann á ferðalagi og nokkrar áhyggju- lausar vikur höfðu liðið hjá við leik og störf þegar frönsk-írsk fjölskylda bauð til skírn- arveislu á Bretonskaga. Það var markaðs- dagur í þorpinu þegar undarleg sms-skilaboð tóku að berast. Allir vildu vita hvort væri í lagi með okkur. Eftir nokkurn misskilning varð ljóst hvað hafði gerst, fyrir framan BBC fréttarásina horfðum við á kaos í hverfinu okkar. Strætó í tætlum, sótugt fólk streymdi úr lestarstöðvunum. Þegar neðanjarðarlestin mjakaðist í gegn- um King’s Cross nokkrum dögum síðar tróð brunalyktin sér inn um hverja rifu. Kona reyndi árangurslaust að þagga niður í dóttur sinni sem spurði í sífellu hvaða lykt þetta væri – farþegarnir í lestinni litu ekki upp. Hverfið hefur breyst í völundarhús, önnur hver gata lokuð af með lögregluborða eða háum stillöns- um strekktum hvítu plasti. Maður gengur fyr- ir horn og allt í einu blasir við manni hrúga af blómvöndum, heimagerðar auglýsingar á ljósastaurum lýsa ekki eftir köttum eða páfa- gaukum eins og í síðustu viku. Það er ekki hægt að komast hjá því að lesa stöðugt í hvert smáatriði og sjá afleiðingarnar alls staðar og hvergi: Er það þeirra vegna að það var engin biðröð hjá Iain Banks sem var að árita bækurnar sínar í Forbidden Planet búðinni? Er það þess vegna sem konan í bláa kjólnum sem gekk fram hjá var að gráta? eða var hún bara að snýta sér? Á kaffihúsinu á Russell Square sitja fjörgamlar konur og drekka kaffi, þær hlaupa ekki langt undan morðóðum terroristum, af hverju eru þær ekki heima hjá sér? Virðulegt túristapar með samstæðan farangur rýnir í kort í leit að leið út úr hverfinu og hinir túristarnir eru enn að skoða stolna góssið í British Museum. Rétt við kaffihúsið hefur fólk lagt blómvendi á gras- bala, þar má líka sjá breska fánann, sælgæti, kerti, sígarettupakka, blómvönd vafinn í ara- basjal, pakistanska fánann, ljóð, bréf, bænir – túristarnir standa í kring og taka myndir – stór fjölskylda við eitt borðið á kaffihúsinu hlær hátt og lengi. Hvernig á hverfi, borg, þjóð að bregðast við þegar fólk er drepið við hversdaglegustu iðju sem hægt er að hugsa sér og hefði því getað verið hver sem er, þú, ég, allir hinir? Hvernig á maður að haga sér þegar maður veit af blóð- slettum á húsveggjum handan við hornið og krömdum líkamspörtum neðanjarðar undir fótum manns. Mega japanskir túristar hefja upp söng þegar þeir ganga framhjá sprengju- svæðunum? Bretar eru sem frægt er óhemju kurteisir og líklega þeir einu sem biðjast afsökunar þegar maður rekst á þá. Bandarísk blöð segja nú um stundir að London sé gróðrarstía öfga- manna því Bretar séu of kurteisir við músl- íma. Er Tony Blair of kurteis við múslíma? Sádí-Arabar eru kannski dæmi um það en tæpast Írakar. Það er ekki hægt að segja að Bretar hafi verið kurteisir við múslíma í Srebrenica. Eða á að senda alla múslíma til Guantánamo? Það er erfitt að þagga niður í London, um- ferðarniðurinn er alltumlykjandi alltaf. Öðru hverju hefur það gerst, í jarðarför Díönu voru göturnar eins og á evróvisjónkvöldinu í Reykjavík 1986 og á jóladag þagnar niðurinn um stund. Þessa dagana er það örlítið horn borgarinnar sem þegir, friðsælt horn mennta og menningar þar sem þó má finna fjölmörg merki um ofbeldislitaða fortíð gamals heims- veldis. Allt er eins og allt er öðruvísi. Reuters Strætisvagninn Lögreglumaður vinnur rannsóknarvinnu sína í vagninum sem sprengdur var í loft upp með þeim afleiðingum að fjöldi manna lét lífið í hversdagslegum erindagjörðum sínum. Reuters Tavistock-torg Konur leggja blóm á vettvang atburðanna og sýna sorg sína. Höfundur er bókmenntafræðingur. Reuters ’Hvernig á hverfi, borg, þjóð að bregðast við þegar fólk er drepið við hversdagslegustu iðju sem hægt er að hugsa sér oghefði því getað verið hver sem er, þú, ég, allir hinir? Hvernig á maður að haga sér þegar maður veit af blóðslettum á húsveggjum handan við hornið og krömdum líkamspörtum neðanjarðar undir fótum manns. Mega japanskir túristar hefja upp söng þegar þeir ganga framhjá sprengjusvæðunum?‘ Stríð og friður í Bloomsbury King’s Cross Vegfarendur virða fyrir sér veggspjöld með myndum af þeim sem saknað hefur verið síðan sprengjurnar sprungu í London 7. júlí.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað: 16. júlí (16.07.2005)
https://timarit.is/issue/260595

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

16. júlí (16.07.2005)

Aðgerðir: