Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.2005, Blaðsíða 7
HVERNIG stendur á því að gíraffinn hefir
svona langan háls?
Líffræðingar hafa ekki verið í neinum
vandræðum með svar við þeirri spurningu
fram að þessu. Þeir hafa stuðst við hina ald-
argömlu kenningu Darwins um „nátt-
úruvalið“. Það er kenningin um að hinir hæf-
ustu sigri í lífsbaráttunni. Sé einhver
frábrugðinn kyni sínu, og sú breyting gerir
hann hæfari í lífsbaráttunni heldur en feður
hans, þá er það hann sem gengur með sigur
af hólmi, og afkvæmi hans, sem erfa hinn
nýja eiginleika.
Þannig er það um gíraffann, sögðu vís-
indamennirnir. Einhvern tíma fæddist van-
skapningur, sem hafði lengri háls en aðrir.
Og það kom fljótt í ljós, að gíraffinn með
langa hálsinn, var betur hæfur að bjarga sér
en aðrir. Þegar grasið á jörðinni
var skrælnað í þurrki, svo að þar
var varla neina lífsbjörg að fá, þá
gat þessi gíraffi teygt sig upp í
trjákrónur og bitið laufið. Vegna
þessa varð sú breyting á gíraff-
anum að hálsinn lengdist meir og
meir.
Seinustu tvö árin hefir verið
gerð hríð að kenningum Darw-
ins, einkum í Frakklandi. Þar
hafa nafnkunnir vísindamenn gengið fram
fyrir skjöldu og birt greinar í kunnum tíma-
ritum, svo sem „Revue de Deux Mondes“,
Science et Vie“ og „Nouvelles Litteraires“.
Þeir halda því fram, að kenningar Darwins
séu orðnar úreltar, síðan erfðafræðin kom og
menn uppgötvuðu erfðastofnana. Röksemdir
þeirra eru margskonar, en þetta hafa þeir
um gíraffann að segja:
Ef gíraffinn hefir öðlast hinn átta feta
langa háls sinn, vegna þess að fyrir það hafi
hann orðið hæfari í lífsbaráttunni, hvað á þá
að segja um sauðkindina, sem ekki hefir
nema nokkurra þumlunga langan háls? Eru
ekki gíraffinn og sauðkindin af sama bergi
brotin, þar sem þau eiga sér hinn sama for-
föður, er uppi var á Eocene-öld?
Og hvað er svo um írska elginn, sem var
forfeðrum sínum hæfari í lífsbaráttunni
vegna þess hvað hann hafði ógurlega stór
horn? En þessi horn urðu að lokum svo stór
og þung að hann gat ekki valdið þeim, og
varð svo aldauða.
Eða þá mammútinn, sem varð undir í lífs-
baráttunni, vegna þess að tennurnar í honum
urðu hringbognar og honum gagnslausar til
varnar?
Andstæðingar Darwins hafa nú meira til
síns máls heldur en áður fyrr. Uppgötvun
erfðastofnanna og hvernig þeir geta breytzt,
hefir bezt sýnt veilurnar í kenningum Darw-
ins. Hún hefir líka sýnt, að hægt er með vís-
indalegum aðferðum að breyta erfðastofn-
unum þannig, að nýir eiginleikar komi í ljós
og verði ráðandi. Þetta hafa menn gert. Þeir
hafa t.d. breytt eiginleik sáðkorns svo, að það
gefur margfalda uppskeru. Kynbætur á
skepnum hafa líka farið fram. Og er þá ekki
hægt að bæta mannkynið á svipaðan hátt,
gera manninn betri og meiri? Um það þykj-
ast frönsku vísindamennirnir vissir, og að
menn uppgötvi jafnvel á þessu ári hvernig
hægt muni að gera þá breytingu.
Lesbók Morgunblaðsins 17. september 1961
Darwinskenningin komin á fallanda fót
80
ára
1925
2005
Lesbók Morgunblaðsins ˜ 16. júlí 2005 | 7
sem spilað hafa Lúdó, 6 x 6 x 6 = 216. Hver hinna sex
hliða teningsins hefur fjögur 90 gráðu horn sem marg-
földuð saman gera 2160 (90 x 4 x 6). Ef teningum
miðjunnar væri raðað saman, þannig að þeir mynduðu
samfellda röð umhverfis jörðina, væru þeir 3600 tals-
ins. Ber hann þannig tölu hrings í heimsmyndarfræð-
unum fornaldar og virðist þar hafa verið hugmynd
jarðarinnar í hlutföllunum 1:3600 af ummáli hennar, í
því hlutfalli umlykur grunnflötur teningsins sjóndeild-
arhring manns.
Teningur sameinar þar sjóndeildarhring manns;
jörð, tölu hrings 360 og sköpunartöluna sjálfa 216. Í
fornöld var teningurinn álitinn uppspretta allra talna
og forma. Taldi Pýþagóras jörðina vera bæði sýnilega
kúlu og ósýnilegan tening. Ekki er að undra að um
þetta form þurfti að ganga með sérstakri aðgát í kon-
ungsríki Aðalsteins Englandskonungs á 9. öld því
hvort sem – eða hvernig sem fornmenn orðuðu þessa
hugsun virðist teningurinn 216 hafa verið heilagt tákn
jarðar í hugskoti þeirra.
Heimsmynd Rangárvalla
á sér hliðstæður víða um heim
„Konungdæmi norrænna og evrópskra þjóða byggðust
á sömu grundvallarhugmyndum sem rekja má um
menningarsvæði Indlands, Miðjarðarhafslandanna,
Grikklands, Rómar og Norður-Evrópu allt aftur til
steinaldar“, er ein af megin niðurstöðum Róta ís-
lenskrar menningar. Við mælingu heimsmyndarinnar í
Rangárhverfi var endir bundinn á þúsunda ára þróun-
arsögu helgisiða mannkynsins því lönd sem numin
voru eftir árið 1000 voru helguð Kristi hinnar nýju
trúar. Það bendir til þess að heimsmyndin í Rang-
árhverfi hafi verið sú síðasta sinnar tegundar í verald-
arsögunni.
Ef við færum okkur enn nær í tíma og skoðum sam-
bærileg tímaskil vill einmitt svo til að 14. júlí síðastlið-
inn voru nákvæmlega 216 ár frá falli Bastillunnar í
París og má ætla að í frönsku byltingunni þegar bylt-
ingarsinnar tóku yfirstéttina í Frakklandi af lífi ásamt
prestum og kennurum hafi verið þurrkuð út ævaforn
þekking á heimsmyndarfræði sem geymd var í sam-
félagi frönsku konungaættarinnar, því ýmislegt bendir
til þess að nákvæmlega eins heimsmynd og sú sem
Einar fann á Rangárvöllum hafi verið mörkuð í land á
Signuvöllum þar sem París er nú.
Ef rétt er lesið í táknin var samsvörun tákna heims-
myndanna svona:
Hugmynd sköpunar: Þrídrangur – Rambouilett
Hugmynd upphafs: Bergþórshvoll – Port Royal
Miðjan: Steinkross – St. Denis
Hástaða sólar: Stöng – Ermenonvile
Dagmál: Goðasteinn – Belle Croix
Boðun sumars: Skálholt – Cormeilles en Vexin
Miðja staðfestis og halds: Helgafell – Observatoire
Tákn nýrrar sólar: Þríhyrningur – Porte Dorée
Teningurinn jörð: Hof – Porte St. Cloud
Samhengi við indverskar goðsagnir
Tölvísi heimsaldranna virðist vera þúsunda ára gömul.
Frá því að sögur hófust hafa t.a.m. Indverjar þóst
þekkja hinn stóra takt alheimsins og vitrir menn þar
suður frá sagt goðsögur um heimsaldra, eyðingu og
endurfæðingu veraldar í ragnarökum Hindúismans
sem sögur af dögum í lífi Brahma. Svonefndur Kalpa-
heimsaldur er einungis einn dagur í lífi Brahma en
hann samsvarar 4320 (2 x 2160) milljón jarðneskum
árum. Kalpa er skipt niður í þúsund heimsaldra, svo-
nefnda Mahayugas, þeim er skipt aftur í fjögur Yugas
sem heita Krita, Treta, Dwapara og Kali. Þessi heims-
aldaratímabil byggjast á 8, 6, og 4 þús. margfeldi 216
ára. Heimsaldur nútímans er tímabil 432.000 ára (2000
x 216) og nefnist Kaliyuga.
Tölur þessara fornu indversku goðsagna eru þær
sömu og birtast um alla Evrópu í hlutföllum heims-
mynda fornra konungdæma og byggjast á talnaröð-
inni 27 – 54 – 108 – 216 – 432 – 864… Má því segja að
heimsaldur lýðræðisins hafi hafist fyrir 216 árum á
Signuvöllum. Talan 216 virðist hafa verið sköpunartala
í fornri trú. Pýþagórear þekktu vel þessa tölu, þeir
töldu að það tæki mannssálina 216 ár að endurholdg-
ast. Í ljósi þess að heimsaldur lýðræðisins er nú orðinn
216 ára er nú fyrsti taktur lýðræðis sleginn sam-
kvæmt fornri tölvísi.
Tölustafirnir Í Algorismusi Landnámu er að finna elsta dæmi um arabísku tölustafina á Norðurlöndum, að mati Viggo Brun. Höfundur er myndlistarmaður