Lesbók Morgunblaðsins - 10.09.2005, Blaðsíða 6

Lesbók Morgunblaðsins - 10.09.2005, Blaðsíða 6
6 | Lesbók Morgunblaðsins ˜ 10. september 2005 L ars Saabye Christensen fæddist í Ósló í september 1953. Hann fékk snemma mikinn áhuga á tónlist og hefur sagt að fyrstu sporin á ritvellinum hafi hann tekið er hann snaraði textum Bítlanna á norsku þrettán ára gamall. Á eftir Bítlunum féll hann fyrir blús, hann er í blús- sveit í dag, en vendipunktur varð svo er hann las Sult eftir Knut Hamsun – eins og hann seg- ir gjarnan þá hefur hann innblástur frá þessu þrennu: Bítlunum, blús og Hamsun, en mest þó frá Hamsun. Fyrstu verk Lars Saabye Christensen birtust í neðan- jarðartímaritinu Dikt, hann var og einn af útgefendum þess, en fyrsta eiginlega bók hans var ljóðasafnið Hist- orien om Gly sem kom út 1976. Fyrsta skáld- sagan, Amatøren, kom út 1977, en Christensen varð landsþekktur fyrir skáldsöguna Beatles, sem kom út 1984 og varð mikil metsölubók í Noregi. Næsta bók hans, Sneglene, fékk hin svonefndu Riverton-verðlaun. Hann gaf svo út þrjú ljóðasöfn og skáldsöguna Billeterne 1980 og ári síðar bókina, sem varð aðalbók í helsta bókaklúbbi Noregs 1982 og seldist því vel. Næsta bók hans var líka ljóðabók, en síðan kom skáldsagan Bítlarnir eða Beatles, sem er saga af uppvexti fjögurra drengja mitt í menn- ingarumróti sjöunda áratugarins, sem Bítlarn- ir áttu ekki svo lítinn þátt í. Bókin sló rækilega í gegn, seldist í 200.000 eintökum í Noregi sem er víst með mestu sölu sem um getur á skáldverki þar í landi. „Gleðin yfir af heyra Bítla- lag í fyrsta sinn er frum- gleði,“ sagði Christensen í viðtali við Aftenposten fyrir þremur árum og bætti við að John Lennon og Jim Morri- son hefðu komið orðum að til- finningum sem bærðust með honum en hann gat ekki tjáð sjálfur. Verk hans snúist ein- mitt um þetta, hann vilji skrifa um sameiginlega upp- lifun. Christensen er fjölhæfur höfundur og hefur gefið jöfn- um höndum út bundið mál og óbundið, en hann hefur líka ritstýrt smásagnasöfnum, skrifað leikrit og kvikmynda- handrit. Skáldsögurnar eru líka fjölbreyttar og hann hef- ur til að mynda skrifað glæpasögu og barnabækur. Samhliða því sem hann sendi frá sér fjölda bóka glímdi hann þó við eitt stórt verk, Hálfbróðurinn, sem tók hann tuttugu ár að skrifa. Hann hefur lýst því að þegar hugmyndin að bókinni birtist honum fyrst fyrir rúmum tutt- ugu árum og hann skrifaði fyrsta kaflann hafi hann fyllst gleði, liðið eins og hann hafi fundið gullnámu, en hann hafi líka óttast ábyrgðina sem fylgdi því að koma efninu sómasamlega frá sér. Í viðtali við Heiðu Jóhannsdóttur hér í blaðinu fyrir þremur árum sagði hann svo af skrifunum: „Ég hef í raun verið með þessa bók í smíðum síðan ég byrjaði að fást við skáld- skap. Hún er unnin í tveimur atrennum, sú fyrri hófst fyrir tuttugu árum, en sú síðari fyr- ir tíu árum, en þau ár hef ég verið að fullskrifa bókina. Ég held að allir rithöfundar eigi sér ákveðnar sögur sem eru þeim mikilvægari en aðrar, og þeir bara verða að skrifa. Þetta er svoleiðis saga fyrir mér og þess vegna gaf ég henni allan þann tíma sem hún þurfti. Það má líka segja að þessi bók skírskoti til og búi yfir öllum þeim minnum sem ég hef unnið með í mínum skrifum hingað til. Hún hvílir eiginlega á grunni rithöfundarferils míns.“ Fyrir Hálfbróðurinn fékk Christensen Bókmenntaverð- laun Norðurlandaráðs 2002, en hann hefur annars sankað að sér fjölda verðlauna, flest fyrir Hálfbróðurinn: Tarjei Vesaas-verðlaunin fyrir fyrstu bók höfundar 1976, sem var Historien om Gly, norsku Út- varpsleikritsverðlaunin 1981- 82 fyrir Columbus Ankomst, Cappelen-verðlaunin 1984 fyr- ir Beatles, Riverton-verðlaun- in 1987 fyrir Sneglene, Hyper- borean-verðlaunin fyrir bók ársins og norsku gagnrýn- endaverðlaunin 1988 fyrir Herman, norsku Bóksalaverð- launin 1990 fyrir Bly; Am- anda-verðlaunin 1991, Dob- loug-verðlaunin 1993, Riksmåls- verðlaunin 1997, Sarpsbor-verðlaunin 1999; Aa- modt-gripinn, Brage- verðlaunin, Bóksalaverðlaunin og Norsku lesendaverðlaunin 2001, allt fyrir Hálfbróðurinn. Hálfbróðirinn, sem selst hefur í 300.000 eintökum í Noregi, er helsta verk Christensens og, eins og rakið hefur verið, það sem hann hefur lagt mest í. Í tilkynningu dómnefndar Bókmennta- verðlauna Norðurlandaráðs 2001 sagði meðal annars: „[Hálfbróðirinn] er margræð og breið skáldsaga, sem segir sögu margra kynslóða í frásögn sem sveiflast milli raunsæis og töfra- raunsæis. Frásögnin af Barnum Nilsen og bróður hans Fred einkennist af fjarlægð, missi og sorg, um leið og hún rúmar mildari tón kímni, vináttu og vonar.“ Sögusvið Hálfbróðurins er Ósló líkt og Bítlarnir, blús og Hamsun Norski rithöfundurinn Lars Saabye Christen- sen er almennt talinn með helstu núlifandi rithöfundum Norðmanna. Hann fékk bók- menntaverðlaun Norðurlandaráðs fyrir bók sína Hálfbróðurinn, sem hann segir hvíla á grunni rithöfundarferils síns. Lars Saabye Christensen „Christensen er fjölhæfur höfundur og hefur gefið jöfnum höndum út bundið mál og óbundið, en hann hefur líka ritstýrt smásagnasöfnum, skrifað leikrit og kvikmyndahandrit. “ Eftir Árna Matthíasson arnim@mbl.is H anne-Vibeke ólst upp í Løkk- en við vesturströnd Dan- merkur. Foreldrar hennar hafa einnig framfleytt sér sem rithöfundar. Faðir hennar, Knud Holst, var við- urkenndur og vinsæll höfundur á 8. áratugnum en móðir hennar, Kirsten Holst, er vinsæll sakamálahöfundur. Þannig má segja að skriftir og skáldsögur hafi frá blautu barnsbeini verið hluti af lífi Hanne-Vibeke. Það er því kannski engin furða að líf hennar og skáldskapurinn eigi samleið í bókstaflegri merkingu. Alveg frá byrjun fjalla verk hennar um lífsskilyrði nú- tímastúlkna og -kvenna með beinni eða óbeinni tilvísun í hennar eigið líf. Þetta þema er áberandi hvort sem um er að ræða handritið við kvikmyndina Dagens Donna frá 1990, sjónvarpsþáttinn Lögga á Samsey (Strisser på Samsø) frá 1995 eða skáldsögur hennar. Fjallað er um sjálfsímynd nútímakvenna sem byggist á innri tvöfeldni sem er andstæðukennd. Þörf kvenna fyrir ná- lægð verður ekki komið til móts við án þess að atorka og kraftur kvenna verði kúgaður. Þess- um tvískinnungi hefur Hanne-Vibeke lýst á mjög sannfærandi hátt og hægt er að segja að þetta sé innri orkugjafi verka hennar. Þó texti hennar nálgist það oft að vera klisjukenndur mótast hann oftast af atvinnumennsku sem gerir textann lifandi og þess virði fyrir nútíma- fólk að lesa hann. Atvinnumennskuna öðlaðist Hanne-Vibeke fyrst og fremst gegnum menntun og vinnu í blaðamennsku. Eftir að hafa útskrifast frá Blaðamannaskólanum í Danmörku árið 1984 vann hún í nokkur ár hjá Berlingske Tidende og B.T. Síðar vann hún hjá tímaritinu Uge- bladet Søndag en frá 1987 hefur hún aðallega unnið við blaðaskriftir í lausamennsku m.a. hjá Politiken og sem fastur dálkahöfundur hjá vikublaðinu Alt for damerne. Á sama hátt og henni finnst eðlilegt að skrifa finnst henni eðli- legt að skipta sér af samfélagslegum mál- efnum. Áhugi hennar á samfélags- og menn- ingarmálum hefur leitt til þess að hún gegnir í dag mismunandi trúnaðarstörfum fyrir ýmsa aðila meðal annars dönsku ríkisstjórnina og UNESCO. Eftir að bækurnar um unglingsstúlkuna Majsa komu út hófst Hanne-Vibeke handa við trílógíuna um Louise, Til sommer frá 1985, Nattens kys frá 1986 og Hjertets renhed frá 1990. Þessar bækur þekkja margir ungir Ís- lendingar vel því þær hafa verið notaðar víða í dönskukennslu í framhaldsskólum landsins. Eins og Hanne-Vibeke kemur aðalpersónan Louise frá smábæ á vesturströnd Danmerkur. Við heyrum um líf hennar á menntaskóla- árunum og hvernig henni að lokum tekst að út- skrifast sem arkitekt frá Akademíunni í Kaup- mannahöfn. Hér er um að ræða lykilskáldsögur og þroskaskáldsögur þar sem líf og reynsla höfundarins eru þýðingarmiklir lyklar til að skilja þær. Lífsreynsla höfund- arins verður þýðingarmikil fyrir skáldverkið. Í viðtali frá 1995 lýsir Hanne-Vibeke aðferð- inni sem stuðst er við. Í lok Nattens kys kemur við sögu bandarískur tónlistarmaður. Louise verður yfir sig ástfanginn af þessum unga manni sem virðist vera frjáls og stórhuga. Ein- mitt það sem aðalpersónan leitar eftir en kynn- in taka brátt enda því aðeins nokkrum dögum síðar deyr maðurinn af heilablóðfalli. Sorgleg saga en kannski dálítið óviðeigandi í ramma sögunnar. Í stað þess að bæta söguþráðinn þá virðist þetta innskot frekar slíta hann. Ástæð- an fyrir að Hanne-Vibeke ákvað samt að bæta þessari persónu inn í skáldsöguna er hreinlega sú að hún sjálf upplifði dauða manns sem hún leit upp til á meðan hún skrifaði bókina. Hún vann þá á Berlingske Tidende og var beðin um að taka viðtal við vinsælan bandarískan trúð sem á þeim tíma kom fram í fjölleikahúsinu í Kaupmannahöfn (Cirkusbygningen). Hún varð strax hrifin af honum og hlakkaði til að skrifa grein um hann. Einnig var ákveðið að hún ætl- aði að hitta hann aftur viku seinna. Eftir tvo daga kemur ritstjóri blaðsins til hennar og spyr hvort hún þekki ekki þennan trúð. Hún játaði því. „Getur þú þá ekki tekið að þér að skrifa minningargrein um hann?“ spurði rit- stjórinn þá. Í ljós kom að trúðurinn hafði dáið af heilablóðfalli kvöldið áður. Hanne-Vibeke skrifaði minningargrein um manninn en ákvað að hún vildi heiðra minningu hans með því að láta hann fá pláss í skáldsögunni sem hún var að skrifa. Þannig samtvinnast líf og skáldverk hennar á sérstakan hátt. Þess vegna kemst maður heldur ekki hjá því að upplifa aðalpersónuna í næstu trílógíu hennar sem alter ego Hanne- Vibeke. Aðalpersónan heitir Therese Skårup og er iðinn og metnaðargjarn fréttamaður sem stendur frammi fyrir því að eignast barn og samtímis reyna að komast áfram í frétta- mennskunni. Líf Therese er í mörgu hliðstætt lífi Hanne-Vibeke. Í bók númer tvö En lykkelig kvinde verður Therese t.d. send til Mið- Evrópu með sjónvarpsliði til þess að gera fréttapistil. Nákvæmlega á sama hátt og Hanne-Vibeke sem á svipuðum tíma fór frá ‘Swinouj’scie til Odessa fyrir dönsku sjón- varpsstöðina TV 2. En Hanne-Vibeke bendir þó á að skáldsagan byggist ekki á heimildum og persónulegum glósum úr dagbók hennar. Therese hefur ekki fyrirmynd í raunverulegri persónu. Hún er einungis til í höfði höfund- arins, segir Hanne-Vibeke. Eftir að hafa skrifað tvær trílógíur er eins og Hanne-Vibeke ætli nýjar slóðir og árið 1999 kom út kvenréttindabókin Min mosters mi- græne eller hvordan jeg blev kvinde. Mikið var rætt um bókina, ekki minnst í Svíþjóð þar sem hún komst inn á metsölulista. Bókin er eins konar sjálfsævisaga sem er lýst gegnum viðtöl við ömmu og systur hennar. Einnig er þar að finna sjálfsævisögulegan kafla. Aðalboðskapur bókarinnar er að konur í dag virðist vera jafn kúgaðar og kynslóð ömmu þeirra. Hér er um að ræða eins konar heimildabókmenntir þar sem eigið líf höfundarins er í miðdepli. Tvær aðrar heimildabækur voru gefnar út áður en næsta skáldsaga birtist. Sú fyrsta fjallar um umdeilt efni, nefnilega kynskipti- aðgerð. Bókin, Ned til kvinderne – da Per blev til Pia, fjallar um Pia-Britt Ruberg sem valdi að skipta um kyn þegar hann/hún var 53 ára gömul. Þremur vikum áður en kynskiptiað- gerðin á að gerast hringir Per Ruberg i Hanne-Vibeke og býður henni að skrifa sögu hans/hennar. Í sex mánuði fylgist Hanne- Vibeke með hvernig Per smám saman breytist í konuna Pia-Britt. Þetta er að mörgu leyti sársaukafull saga. Hér er sagt frá atburði sem gerist frekar seint í lífi aðalpersónunnar og ljóst er að geldingin hefur ekki gefið þann sál- arfrið sem ætlast var til. Þegar bókinni lýkur situr Pia-Britt Ruberg eftir sem of þungur eft- irlaunaþegi og sér fram á að þurfa að fara aftur í aðgerð. Hin bókin Nordjylland i McWorld – udvkling eller afvikling? er viðtalsbók með myndum eftir Morten Bruus. Árið 2002 birtist næsta skáldsaga Hanne- Vibeke. Sögurnar um Louise og Therese voru allar skrifaðar í 1. persónu en Krónprinsessan Líf og skáldskapur Danski rithöfundurinn Hanne-Vibeke Holst (f. 1959) er að mörgu leyti umdeild í heima- landi sínu en þrátt fyrir það vinsælt sagna- skáld. Árið 1980, þegar hún var aðeins 21 árs gömul, gaf hún út fyrstu bókina um unglings- stúlkuna Majsa. Síðan þá hefur Hanne- Vibeke verið virk á menningarsviðinu sem blaðamaður, þátttakandi í umræðum í mis- munandi tímaritum og dagblöðum, höfundur að skáldsögum, kvikmyndahandritum, leik- ritum og heimildarbókum. Þannig hefur hún frá frumraun sinni gefið út samtals 12 skáld- sögur, nokkur leikrita- og kvikmyndahand- rit, smásögur og ritgerðir um ýmis efni tengd líðandi stundu. Hanne Vibeke Holst „Holst skrifar sig inn í bókmenntahefð sem lengi hefur verið þekkt í Danmörku.“ Eftir Michael Dal michael@khi.is

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.