Morgunblaðið - 22.05.2005, Blaðsíða 51
ÞESSIR nemendur
heimsóttu Morgun-
blaðið í tengslum við
verkefnið Dagblöð í
skólum. Dagblöð í
skólum er sam-
starfsverkefni á
vegum Fræðslumið-
stöðvar Reykjavíkur
sem Morgunblaðið
tekur þátt í á hverju
ári. Að lokinni verk-
efnaviku þar sem
nemendur vinna
með dagblöð á
margvíslegan hátt í
skólanum koma þeir
í kynnisheimsókn á
Morgunblaðið og
fylgjast með því
hvernig nútíma dag-
blað er búið til.
Kærar þakkir fyr-
ir komuna, krakkar!
Morgunblaðið.
Morgunblaðið/Júlíus7. bekkur SV, Lækjarskóla.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. MAÍ 2005 51
MINNINGAR
Menn standa agn-
dofa þegar dauðinn
gengur í garð hjá þeim
sem eru alltof ungir til
að hverfa úr þessum
heimi. Heiðar Alberts-
son var rétt rúmlega 58 ára að aldri
þegar maðurinn með ljáinn kvaddi
dyra. Ævi hans hefði átt að verða
miklu lengri. Hann hafði svo margt
að gefa af sjálfum sér, og hafði ein-
staklega hlýja og notalega návist.
Hann glímdi um skeið við illvígan
sjúkdóm og tókst á við hann af karl-
mennsku og æðruleysi. Það var
aðdáunarvert að fylgjast með bar-
áttu hans. Hann hughreysti sjálfur
börn sín og aðstandendur. Því miður
hafði hann sára og bitra reynslu af
hinum skæða vágesti, krabbamein-
inu, sem að lokum dró hann til
dauða. Hann hafði kynnst honum áð-
ur. Kona hans, Guðbjörg, féll líka
fyrir sama meini á besta aldri, fyrir
réttum átta árum. Það varð honum
og börnum hans mikill harmur, sem
þau báru af stöku þolgæði. Síðar
kynntist Heiðar og hóf sambúð með
Margréti Sigurðardóttur, einstakri
sómakonu.
Við kynntumst Heiðari þegar
Lilja dóttir hans hóf búskap með
Guðmundi syni okkar. Hann reynd-
ist Guðmundi hinn besti tengdafaðir
og tók honum einsog sínum eigin
syni. Heiðar var raunar þeirrar
gerðar að hann tók öllum opnum
örmum. Sýndi öllum áhuga og vin-
áttu. Hlýtt þel hans gagnvart syni
okkar og fjölskyldunni allri var ein-
stakt. Fyrir það mun alltaf standa
sérstakur ljómi um Heiðar í huga
okkar. Gleði hans yfir barnabörnun-
um sem við áttum saman og natni
hans við þau var viðbrugðið. Hann
naut þess að leika við þau og spjalla
og kom fram við börn einsog þau
væru jafningjar hans. Það er sjald-
gæfur eiginleiki sem býr aðeins í
hinum bestu mönnum.
Það varð ekki til að spilla vináttu
okkar við Heiðar að hann var alla tíð
mikill félagshyggjumaður. Hann var
málsvari þeirra sem áttu undir högg
að sækja og það leyndist engum að
HEIÐAR
ALBERTSSON
✝ Heiðar Alberts-son fæddist í
Skrúð í Skerjafirði 4.
mars 1948. Hann lést
á Landspítalanum
við Hringbraut 4.
maí síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Háteigskirkju 12.
maí.
hann hafði djúpa og
ríka réttlætiskennd.
Heiðar hafði alltaf lif-
andi áhuga á landsmál-
unum í heild og enginn
kom að tómum kofun-
um hjá honum þegar
talið barst að pólitík.
Þar hafði hann sterkar
skoðanir sem gaman
var að heyra hann rök-
styðja. Það var því sér-
stakt tilhlökkunarefni
að hitta hann í fjöl-
skylduboðum. Ósjálf-
rátt dróst maður alltaf
á langt og skemmtilegt
spjall við hann um þjóðmálin, og
raunar allt á milli himins og jarðar.
Það voru stundir sem við gleymum
seint.
Atvinnumál voru Heiðari hugleik-
in, ekki síst málefni landsbyggðar-
innar, enda var hann sveitamaður að
uppruna í þess orðs bestu merkingu.
Hann var Fljótamaður og stoltur af
því. Við vorum því nánast sveitungar
enda öll úr Skagafirði. Hann lét til
sín taka í sveitinni sinni og voru falin
trúnaðarstörf. Þannig sat Heiðar í
hreppsnefnd Fljótahrepps þar sem
hann ávann sér traust allra fyrir
samviskusemi og ósérhlífni. Hann
lét ekki heldur sitja við orðin tóm
þegar landsbyggðin og atvinnumál
voru annars vegar. Heiðar var
menntaður vélstjóri og varð stöðv-
arstjóri Skeiðsfossvirkjunar í Fljót-
um. Atorkusemi hans og stórhugur
leiddu til þess að hann sá möguleika
sem aðrir sáu ekki. Hann var að
vissu leyti brautryðjandi í sinni
sveit, og þó víðar væri leitað. Þannig
átti hann þátt í að hrinda af stokkum
fyrirtækinu Miklalaxi þar sem hann
var um skeið stjórnarformaður. Í
Skagafirði vann hann líka að sjávar-
útvegi og starfaði hjá Fiskiðjunni á
Sauðárkróki. Sjávarútvegurinn átti
greinilega mikið í honum því eftir að
hann fluttist suður vann hann hjá
Þorbirni í Grindavík. Hvarvetna fór
gott orð af honum fyrir eljusemi og
dugnað.
Við viljum að leiðarlokum þakka
Heiðari einstaka og hlýja samfylgd.
Hann bætti þá sem kynntust honum
og betri vitnisburð er tæpast hægt
að gefa nokkrum manni. Hlýjunni
gagnvart fjölskyldu okkar gleymum
við ekki. Guð blessi minningu hans
og gefi Margréti og börnum hans,
vinum og ættingjum styrk í sorgum
þeirra.
Stefán Gunnarsson og
Stefanía Guðmundsdóttir.
Við systkinin kveðj-
um í dag ömmu okkar
sem allt okkar líf hefur
staðið vaktina heima á Stað. Alltaf
var hún boðin og búin að aðstoða
okkur og ávallt til staðar og vildi allt
fyrir okkur gera. Alla sýna búskap-
artíð á Stað hafði amma sinnt hús-
móðurhlutverkinu af stakri prýði og
þó að hún væri fyrir löngu búin að
skila því starfi sem hægt var að ætl-
ast til af henni þá var það hluti af
hennar tilveru að sjá um að enginn
færi út úr húsi án þess að vera vel
saddur og vel klæddur. Trú hennar á
mjólkinni er okkur í fersku minni en
hún taldi nokkur glös af mjólk vera
allra meina bót.
UNNUR
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Unnur Guð-mundsdóttir, hús-
freyja á Stað í Reyk-
hólasveit, fæddist á
Haukabergi á Barða-
strönd 7. júlí 1914.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut þriðjudaginn
26. apríl síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Fossvogs-
kirkju 6. maí.
Amma var mjög trú-
uð og var mikið í mun
að við færum ekki á mis
við gildi kristinnar trú-
ar. Það reyndist okkur
ómetanlegt sem og það
að fá að alast upp með
ömmu inni á heimilinu.
En sérstaka ánægju
hafði hún af að fá til sín
lítil börn að hugsa um
og gerði allt sem hún
gat til að létta undir
með þær Védísi Fríðu
og Anítu Hönnu. Védísi
Fríðu þótti mikið vænt
um langömmu sína og
eins þótti ömmu vænt um hana og
hún beið eftir henni á hverjum degi
og talaði um hve hljótt og tómlegt
væri í húsinu þegar hún var ekki þar.
En amma gat ekki sökum veikinda
verið við skírn yngsta langömmu-
barnsins síns, en Aníta Hanna var
skírð nokkrum dögum fyrir andlát
hennar. Unnur amma hefur lifað
tímana tvenna þau rúmu níutíu ár
sem hún lifði.
Við viljum kveðja eins og hún
kvaddi okkur ávallt: Guð fylgi þér.
Gauti, Harpa, Rebekka
og fjölskylda.
Morgunblaðið/RAX7. bekkur MB, Setbergsskóla, Hafnarfirði.
Morgunblaðið/Golli7. bekkur AM, Setbergsskóla.
Morgunblaðið/Golli7. bekkur AM, Borgaskóla.