Morgunblaðið - 06.08.2005, Blaðsíða 24

24 LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 2005 MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LÍF | FERÐALÖG
ÞAÐ VAR líf og fjör hjá bræðr-
unum Jóhanni og Krumma Kaldal
Jóhannssonum í heilan mánuð þeg-
ar foreldrarnir Jóhann G. Jóhanns-
son, leikari, betur þekktur sem
Bárður í Stundinni okkar, og Guð-
rún Kaldal, forstöðumaður frí-
stundamiðstöðvarinnar Frosta-
skjóls, ákváðu að bregða sér af bæ
til að slaka á og njóta sumarblíð-
unnar í Portúgal áður en sum-
artraffíkin í Albufeira hófst af
krafti. Þar sem oft getur reynst
erfitt að púsla saman alvöru fríum í
leikarafjölskyldum skapaðist fínt
tækifæri frá 27. apríl til 24. maí
þegar fjölskyldan afréð að skella
sér inn í vorferð eldri borgara Úr-
vals-Útsýnar þar sem synirnir tveir
voru undir skólaaldri. Vatns-
rennibrautagarðar, dýragarðar,
minigolf og fótboltavellir voru fast-
ir liðir í tilverunni þennan mánuð
auk þess sem línuskautarnir voru
teknir með til þess að rúlla um
stræti og torg í blíðunni.
Þau Jói og Gunna eru alvön
ferðalögum og útivist og þurfa ekki
að hugsa sig lengi um þegar góð
tækifæri bjóðast enda eru ferðalög
meðal fjölmargra áhugamála þeirra
beggja. Jói fékk ungur að fljóta
með um heiminn á farskipi, þar
sem pabbi hans var vélstjóri og
Gunna var alin upp á skíðum. „Afi
minn, Jón Kaldal ljósmyndari, var
einn af stofnendum skíðadeildar ÍR
og pabbi minn, Jón Kaldal, var for-
fallinn skíðamaður, sem setti sjálf-
ur upp lyftur uppi á jöklum með
traktor. Mér var hent upp á fjöll í
hvaða veðri sem var með kaðal og
lyftubelti og svo fékk ég að fara
þrisvar í skíðaferðir til Austurríkis
sem krakki, en aldrei í neinar sól-
arlandaferðir.“
Áður en barneignir komu til var
mikið unnið og reynt að fara í
stöku ferðir inni á milli tarna.
Gunna réði sig sem fararstjóra í
skíðaferðum Úrvals-Útsýnar nokk-
ur ár í röð á Val Gardena-svæðinu í
ítalska bænum Selva á meðan Jói
var upptekin í íslenskum leik-
húsum. Fyrsta ferðin þeirra saman
til útlanda var haustið 1997 þegar
þau drifu sig í þriggja daga ódýra
verslunarferð til London. „Þessi
ferð var gífurlega krefjandi og við
tókum þetta eins og vinnu. Vökn-
uðum klukkan átta á hverjum
morgni til þess að þramma upp og
niður Oxfordstræti og vorum al-
gjörlega að sligast undan pokum og
pinklum að kvöldi dags þegar við
náðum að setjast inn á veit-
ingastaði til að borða á kvöldin og
það með alla búðapokana. Það var
ekkert hægt að skjótast með pok-
ana upp á hótelið því það var svo
langt í burtu. Þetta var rosalega
pökkuð ferð, en við græddum auð-
vitað alveg svakalega á allri þessari
verslun. Engin spurning. Það já-
kvæða í stöðunni var að við náðum
að fara í leikhús öll kvöldin. Við
lögðumst á koddana örþreytt á
kvöldin og svo byrjaði þrammið
aftur eldsnemma að morgni dags,“
segir Jói.
„Þegar barn er komið í pakkann
breytast allar ferðaforsendur og
má segja að við höfum nú í seinni
tíð fundið okkar takt í „off season“-
vor- og haustferðum með strákana.
Við höfum nokkrum sinnum farið
til Portúgals, á nýtt og glæsilegt
hótel, Paraiso de Albufeira. Þar
fundum við okkar stað til að slaka
á með börnin. Hótelið hefur alla þá
aðstöðu, sem ferðamanninn þyrstir
í auk þess sem heilt skemmt-
anateymi sér um að leika við unga
sem aldna daginn út og inn.“
Íbúðaskipti á Norður-Spáni
Eftir fæðingu yngri sonarins og
erilsaman vetur 2003, ákváðu Jói
og Gunna að skella sér í vikulanga
hópferð til Mallorka, en það átti
ekki við þau að vera á ekta túrista-
strönd yfir háannatímann. Nokkr-
um dögum síðar var ferðinni hins-
vegar heitið til Norður-Spánar þar
sem þau höfðu húsa- og bílaskipti
við fjölskyldu í Pamplona í gegnum
Intervac og fengu þau jafnframt
aðgang að húsi, sem spænsku hjón-
in áttu í bænum Jaca í Pýrenea-
fjöllum. „Við upplifðum Spán allt
öðruvísi þarna í Balkahéruðunum
heldur en á túristastöðum Mal-
lorka. Við komum hinsvegar hvít
heim eftir sumarfríið því við lent-
um í miðri hitabylgju með 40 stiga
hita á daginn og skógareldum allt í
kring. Við myndum þó hiklaust
mæla með íbúðaskiptum við fólk.
Það eru fjölmargir möguleikar um
heim allan og hægt að vinna þetta
allt í gegnum Netið, sé maður með-
limur í Intervac. Við erum ennþá í
samskiptum við spænsku hjónin
enda myndast skemmtileg menn-
ingar- og vinatengsl við slík skipti
fyrir utan það að njóta ódýrrar
gistingar.“
Stundum segjast þau hjónin fara
í ferðir sitt í hvoru lagi, ef það
tengist áhugamálum hvors fyrir
sig. Til að mynda hafi Jói fengið að
njóta sín í golfferðum og Gunna
dreif sig með eldri soninn til skíða-
bæjarins Norefjell í Noregi í vetur
þar sem hún hitti vinkonu sína og
son hennar. „Við vorum auðvitað að
kenna strákunum að standa á skíð-
um og héldum til í risastórum og
notalegum skíðaskála Íslendinga-
félagsins í Osló sem státar af ská-
lastemmningu, arineldum, gufubaði
og Astrid Lindgren leikstofu fyrir
börnin. Þetta var mjög skemmti-
legt.“
Skíðapáskar á Dalvík
Þegar spjallið berst að ferðalög-
um innanlands segjast þau Jói og
Gunna hafa það fyrir venju að fara
til Dalvíkur um páska til að skíða í
Böggvisstaðafjalli. „Við eigum eng-
ar ættir að rekja þangað, en við
eigum þarna vini. Bærinn er eitt-
hvað svo krúttlegur og svo eru Dal-
víkingar einstaklega vinalegir, seg-
ir Gunna, sem gaf eiginmanninum
skíðagræjur í jólagjöf þótt hann sé
ekki jafn duglegur á skíðunum og
hún. „Konan mín setti út á klæða-
burðinn minn fyrst þegar við fórum
saman á skíði, en ég var þá í ljós-
bláum skíðagalla af mömmu uppi í
íslenskum fjöllum. Það þótti ekkert
sérlega smart, er mér sagt,“ segir
Jói sposkur á svip.
„Við fundum
okkar stað“
Morgunblaðið/Jóhanna Ingvarsdóttir
Hjónin Jóhann G. Jóhannsson og Guðrún Kaldal með synina Jóhann og
Krumma í hótelgarði Paraiso de Albufeira í Portúgal.
Spænski bærinn San Sebastian heillaði Jóhann og Guðrúnu upp úr skónum, en hann er við landamæri Frakklands.
Jói litli er fyrir löngu farinn að
renna sér niður skíðabrekkurnar.
Hér er hann í norskum brekkum.
 FJÖLSKYLDUFRÍ
Ferðavenjur fólks breytast með tilkomu barna.
Hjónin Jóhann G. Jóhannsson og Guðrún Kaldal
hafa fundið sinn takt í vor- og haustferðum með
synina tvo og leita þá gjarnan uppi íbúðahótel með
mikla afþreyingu. Jóhanna Ingvarsdóttir hitti fjöl-
skylduna á sundlaugarbakka í Portúgal.
join@mbl.is
KRISTÍN Vilhjálmsdóttir býr í
Coventry sem er í norðanverðu
Mið-Englandi. Síðasta haust hóf
eiginmaður hennar nám þar og
fluttu Kristín og fimm ára tví-
burasynir þeirra hjóna með hon-
um þangað. Kristín hefur unnið
við þýðingar í Englandi en fjöl-
skyldan flytur aftur heim til Ís-
lands nú í lok sumars.
Ef fólk er á ferðinni í Coventry
þá mælir Kristín með því að það
skoði torgið Priory Place sem er í
miðri borginni. „Þetta er ótrúlega
flottur staður, torgið er með úti-
listaverki sem er handgerður foss.
Það er skrítið en flott að vera inni
í miðri borg og heyra allt í einu
fossnið, eins og maður sé í miðri
náttúrunni.“ Kristín segir að það
sé mikið af söfnum og fínum
kaffihúsum í kringum torgið.
„Það eru líka bekkir þarna og
gaman að setjast niður og slappa
af. Fyrir neðan torgið eru rústir
gömlu dómkirkjunnar og nýja
dómkirkjan, sem var vígð árið
1962, er þar líka. Fyrir ofan torg-
ið eru gamlar klausturrústir. Í
rústunum er lítill garður þar sem
hægt er að setjast niður, þá líður
manni eins og maður sé staddur
eitthvers staðar allt annars staðar
en í miðri hávaðarsamri stór-
borg.“
Þessi staður er í uppáhaldi hjá
Kristínu því að þangað getur hún
farið og slappað af en hún segist
þó fara of sjaldan þangað. „Ætli
það sé ekki tímaskortur sem veld-
ur því,“ segir Kristín sem upp-
götvaði torgið einn daginn þegar
hún var að kanna umhverfið og
rölti óvart inn á það.
„Coventry er ekki falleg borg
en hún hefur fengið andlitslyft-
ingu á síðustu árum og byggt upp
allskonar svona staði fyrir íbúa
sína til að njóta. Fyrir seinni
heimsstyrjöldina var Coventry víst
óskaplega falleg en í stríðinu var
hún sprengd í loft upp og hefur
ekki náð fyrri fegurð eftir það.“
 UPPÁHALDSSTAÐUR | Kristín Vilhjálmsdóttir býr í Coventry
Kristín Vilhjálmsdóttir á upphaldsstaðnum sínum í Coventry, torginu
Priory Place sem er í miðri borginni. Þangað nær borgarkliðurinn ekki.
Torg í miðri borg
Nánari upplýsingar um
Coventry:
www.visitcoventry.co.uk/
visitor/