Morgunblaðið - 02.11.2005, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 2005 39
MINNINGAR
✝ Elvira PaulineLýðsson fæddist
í Fredrikstad í Nor-
egi 26. júní 1906.
Hún lést á Drop-
laugarstöðum að
morgni þriðjudags-
ins 25. október síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Thor-
vald Edvardsen
steinsmiður í Fred-
rikstad, f. 1880, d.
1941, og Louise
Edvardsen húsmóð-
ir, f. 1880, d. 1968.
Systkini Elviru voru: Gunvor, f.
16. maí 1908, d. 19. janúar 1995,
Trygve, f. 1912, d. 11. september
1999, Alf, f. 22. desember 1912,
d. 19. maí 1954, og Gunnar, f. 29.
mars 1917, d. 10. júlí 1942.
Elvira giftist 15. október árið
1927 Hjalta Lýðssyni, stórkaup-
manni og forstjóra í Reykjavík,
f. á Hjallanesi í Landsveit 2. apr-
íl 1900, d. 16. júlí 1976, sonur
Lýðs Árnasonar bónda í Hjalla-
nesi og konu hans Sigríðar Sig-
urðardóttur húsmóður. Börn
Elviru og Hjalta eru: 1) Viktor, f.
22. ágúst 1928, kvæntur Elínu
Pálmadóttur frá Snóksdal, f. 27.
febrúar 1932. Börn þeirra eru: a)
Elvira, f. 27. apríl 1955, b) Krist-
ín, f. 25. mars 1957, c) Lýður, f.
10. júlí 1958, d) stúlka, f. 29.
september 1965, d. 10. október
1965. e) Elín Berglind, f. 14.
ágúst 1969. Barnabörn Viktors
og Elínar eru sex og barna-
barnabörn þrjú. Áður eignaðist
Viktor synina Rúnar, f. 24. ágúst
1951, og Martein, f. 31. desem-
ber 1951. 2) Erla, f.
8. janúar 1930, gift
Þorvarði Þorvarð-
arsyni frá Hafnar-
firði, f. 24. júlí
1927. Börn þeirra
eru: a) Hjalti, f. 21.
nóvember 1950, b)
Örn, f. 3. júní 1962.
Barnabörn Erlu og
Þorvarðar eru
fimm og barna-
barnabarn eitt. 3)
Unnur, f. 14. sept-
ember 1935, eigin-
maður hennar var
Karl F. Schiöth frá Akureyri, f.
13. júlí 1932, d. 2. febrúar 2004.
Börn þeirra eru: a) Svava, f. 19.
október 1957, b) Hjalti, f. 14.
desember 1961, c) Karl Ottó, f. 3.
maí 1964. Unnur og Karl eiga
fimm barnabörn.
Elvira fluttist til Íslands árið
1926 og alla tíð áttu trúmál hug
hennar. Hún stóð að baki eig-
inmanni sínum við stofnun og á
upphafsárum Kristniboðssam-
bandsins og studdi starfsemi
þess alla tíð. Elvira starfaði í
áratugi í Kristniboðsfélagi
kvenna og í Kvenfélagi Hall-
grímskirkju allt frá stofnun þess
og á meðan heilsa og kraftar
entust. Elvira var mikið fyrir
trjárækt og vann eins lengi og
hún gat að ræktun á sumarbú-
staðarlandi sínu og eiginmanns
síns við Elliðavatn. Hún var mik-
il hannyrðakona og er margt fal-
legra muna til eftir hana.
Útför Elviru var gerð frá
Laugarneskirkju í gær, þriðju-
daginn 1. nóvember.
Elsku amma, loksins fékkst þú
hvíldina eftir viðburðaríkt og langt
æviskeið. Okkur systurnar langar til
að rifja upp eftirminnilegar sam-
verustundir sem koma upp í huga
okkar þegar við horfum til baka.
Þú komst ung að árum frá Noregi
en þá hafðir þú kynnst Hjalta afa
sem var í námi í heimabæ þínum,
Fredrikstad. Á þeim tíma hlýtur það
að hafa verið erfitt fyrir þig að yf-
irgefa fjölskyldu þínu og leggja út í
óvissuna sem hófst með löngu ferða-
lagi til Íslands. Í minningu okkar
bjugguð þið alla tíð á Snorrabraut-
inni þar sem þið reistuð ykkur
myndarlegt heimili. Það voru mörg
aðfangadagskvöldin í bernsku okkar
sem stórfjölskyldan kom þar saman.
Á boðstólnum voru m.a. svínakótil-
ettur og súrkál að norskri hefð, sem
enn er haldið við innan okkar fjöl-
skyldu. Alltaf þegar við komum í
heimsókn til þín (fram yfir nírætt)
áttir þú nóg af heimalöguðu meðlæti
með kaffinu; gerbollur með norskum
geitaosti, berjasultu og kökur. Aldr-
ei var sest við borð án þess að dúkur
væri settur á borðstofuborðið og
kaffistellið tekið fram.
Í gamla daga höfðuð þið afi gaman
af því að ferðast út í heim og var það
m.a. fastur liður í þessum ferðum að
klæða okkur barnabörnin upp fyrir
jólin. Annað heimilið ykkar var sum-
arbústaðurinn við Elliðavatn þar
sem fjölskyldan kom oft saman. Þið
afi voruð dugleg við að gróðursetja
og hlúa að landinu og áttuð þar
margar ánægjustundir. Þá eru allar
ferðirnar í berjamóinn í Heiðmörk-
inni með þér okkur sérstaklega
minnisstæðar. Þú sast aldrei auðum
höndum, amma, því alltaf varst þú að
hekla eða prjóna og eigum við ófá
handverk eftir þig sem prýða heimili
okkar í dag.
Þú varst stálminnug þar sem þú
mundir alla afmælisdaga í fjölskyld-
unni og það sem þér hafði verið sagt.
Eitt af þínum séreinkennum var
tungumálið þitt, þar sem þú bland-
aðir saman norsku og íslensku í dag-
legu tali. Við sem vorum þér næst
skildum þig vel en þegar nýir fjöl-
skyldumeðlimir komu inn í hópinn
áttu þeir stundum erfitt með að
skilja þig og höfðum við lúmskt gam-
an af því. Ekki var það síður upplifun
þegar við tvær eldri fórum með þér í
ferðir á heimaslóðir þínar því strax á
leið til Keflavíkur byrjaðir þú að tala
eingöngu norsku á þinn hátt sem við
skildum alveg ótrúlega vel. Þessar
stundir með þér og fjölskyldu þinni í
Noregi verða okkur ávallt minnis-
stæðar. Það var svo fyrir þremur ár-
um að við systurnar ásamt móður
okkar fengum tækifæri til að rifja
upp góðar minningar þegar við
heimsóttum æskuslóðir þínar í Fred-
rikstad, m.a. gamla bæinn og brúna
sem við allar eigum málverk af og
hún systir þín, Gunvor, málaði.
Elsku amma, nú er komið að
kveðjustund. Minningarnar eru
margar og munum við ætíð hugsa til
þín með hlýhug. Megi góði Guð
geyma þig.
Elvira, Kristín og Berglind.
Nú er amma farin í ferðlagið mikla
sem hún var farin að þrá. Á þessari
stundu koma því upp í hugann minn-
ingar frá heimsóknum á Snorra-
brautina, í Grænuhlíð, ferðalögum til
Noregs og vestur í Dali.
Amma fluttist til Íslands frá Nor-
egi árið 1927. Það var mikið ferðalag
fyrir unga konu að ferðast frá Fred-
rikstad til Bergen en þaðan sigldi
hún til Reykjavíkur til fundar við til-
vonandi eiginmann sinn sem hún
hafði kynnst í Fredrikstad í upphafi
þriðja áratugarins. Við sem yngri er-
um og lifum á tímum hraða og þæg-
inda getum varla gert okkur í hug-
arlund hvernig henni hefur liðið á
ferð sinni til lands sem var henni svo
ókunnugt þar sem hún ætlaði að
stofna heimili og eignast fjölskyldu.
Amma var mjög trúuð kona og
hafði trúna að leiðarljósi í lífi sínu.
Hún tengdist stofnun Kristniboðs-
sambandsins en afi var meðal stofn-
enda þess árið 1929. Hún var félagi í
Kristniboðsfélagi kvenna í áratugi
og starfaði þar af fórnfýsi. Henni var
málstaðurinn og félagið mjög kært.
Einnig vann hún mikið að kirkju-
starfi innan kvenfélags Hallgríms-
kirkju allt frá stofnun þess.
Mínar fyrstu minningar um ömmu
eru frá heimsóknum á Snorrabraut-
ina þar sem ég fékk meðal annars
kökur, vöfflur með smjöri og rabar-
barasaft. Ég minnist hennar líka þar
sem hún sat í stólnum sínum með
handavinnuna. Öll matargerð og
handavinna lék í höndum hennar.
Hún ræktaði rifsberjatré í garðinum
á Snorrabraut, og í Grænuhlíð, sem
var unaðsreitur þeirra hjóna, rækt-
aði hún m.a. rabarbara auk rifs-
berjatrjáa en það var á fjórða ára-
tugnum sem amma og afi fengu land
við Elliðavatn sem þau nefndu
Grænuhlíð. Þau voru þar öllum
stundum við skógrækt. Amma fór oft
með foreldrum mínum á Fellströnd í
Dölum, en þar eiga þau mikið berja-
land. Þar gleymdi hún sér alveg við
berjatínsluna og talaði alltaf um
hvað hún hefði náð að tína mikið og
lýsti berjatínslunni af innlifun.
Að lokum þakka ég ömmu fyrir
allar stundirnar á þessu tilvistarstigi
og geymi í huga mínum um ókomin
ár minningu um góða konu.
Örn.
Nú er komin kveðjustund. Dagur
þinn var orðinn langur, rúm 99 ár og
tími til kominn að halda heim til
Frelsarans, sem þú trúðir svo sterkt
á. Því miður kynntist ég Elviru seint
á lífsleið hennar en það var þegar ég
kom inn í fjölskylduna eftir að hafa
kynnst Erni, barnabarni hennar.
Elvira var mikil húsmóðir, þvílíkar
kræsingar á borðum, alltaf þegar við
litum inn. Elvira var mikil handa-
vinnukona. Hún heklaði mjög mikið
og ýmis önnur handavinna lék í
höndum hennar.
Síðustu árin fór Elvira ekki mikið
út. Hún treysti sér t.d. ekki til að
vera viðstödd brúðkaup okkar Arnar
en við fórum til hennar að athöfn lok-
inni. Mér er svo minnisstætt þegar
hún kom brosandi á móti okkur með
hamingjuóskum og sagði jafnframt:
„Ég er svo fegin að þið giftuð ykk-
ur.“
Elvira var mikið fyrir börn. Þegar
við komum í heimsókn var umræðu-
efnið oft yngstu afkomendurnir.
Þegar ég talaði við Elviru þurfti ég
að hlusta sérstaklega vel vegna þess
að norski hreimurinn var alls ráð-
andi. Hún lærði íslenskuna svo sann-
arlega á sinn hátt.
Hún var svo „lykkelig“ þegar við
Örn skírðum eldri dóttur okkar Mar-
íu Lovísu í höfuðið á Louise móður
hennar og mér er það svo minnis-
stætt hve stolt hún var yfir nafninu.
Við höfum ávallt lagt ríka áherslu á
tengsl Maríu Lovísu við uppruna
langömmu hennar.
Á langri ævi Elviru gerðist margt
og má þar nefna tvær heimsstyrj-
aldir, sjónvarpsútsendingar, síma-
samband, tölvur og ýmsan húsbún-
að. Meðal annars má nefna að hún
missti yngsta bróður sinn í seinni
heimsstyrjöldinni en hann var í liði
bandamanna og var tekinn til fanga
af Japönum og lést í loftárás árið
1942, þá 25 ára að aldri. Elvira var
elst fimm systkina og lifði þau öll.
Ég kveð nú góða konu sem upp-
lifði svo margt sem ég mun aldrei
geta gert mér góða grein fyrir og
hefði gjarnan viljað heyra fleiri sög-
ur frá lífsleið hennar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Karitas.
Nú er langamma mín dáin og farin
til Jesú. Ég elska hana mikið og
sakna hennar svo mikið. Núna ætla
ég að syngja hátt „Ó, Jesú bróðir
besti“ svo hún heyri í mér.
Ó, Jesú, bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gef að vera
og góðan ávöxt bera,
en forðast allt hið illa,
svo ei mér nái’ að spilla.
(P. Jónsson.)
Bless, elsku langamma mín.
María Lovísa.
ELVIRA PAULINE
LÝÐSSON Ástkær móðir okkar og amma,
HJÁLMDÍS SIGURÁST JÓNSDÓTTIR,
Ytri Höfða,
Stykkishólmi,
andaðist á heimili sínu laugardaginn 29. október
síðastliðinn.
Jarðarförin fer fram frá Stykkishólmskirkju laug-
ardaginn 5. nóvember nk. kl. 14:00.
Fyrir hönd aðstandenda,
börn og barnabörn.
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
JÓNÍNA SJÖFN JÓHANNSDÓTTIR,
Blikabraut 6,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
4. nóvember kl. 10.30.
Hreggviður Bergmann,
Magnús Bergmann,
Vignir Bergmann, Sara Líf Stefánsdóttir,
Fríða Bergmann, Samúel Már Smárason
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF BALDVINS
fyrrum bóndi
á Brún, Akureyri,
sem lést á dvalarheimilinu Hlíð laugardaginn
29. október, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 7. nóvember kl. 13.30.
Ingibjörg H. Valgarðsdóttir, Jóhann Ólafsson,
Vordís B. Valgarðsdóttir, Steingrímur Svavarsson,
Sylvía S. Valgarðsdóttir, Uni Pétursson,
Dóróthea K. Valgarðsdóttir,
Hermína Ó. Valgarðsdóttir, Matthías Eiðsson,
Hjálmfríður Ó. Valgarðsdóttir, Ívar Jónsson,
Friðrika S. Valgarðsdóttir, Magnþór Jóhannsson,
Guðrún P. Valgarðsdóttir, Frímann Jóhannsson,
Hersteinn K. Valgarðsson, Ólöf Árnadóttir,
Benjamín B. Valgarðsson, Rósa Kristín Níelsdóttir,
Hanna B. Valgarðsdóttir, Baldur Jónsson,
Rafn Valgarðsson, Halldóra Árnadóttir,
barnabörn, langömmubörn
og fjölskyldur þeirra.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSGERÐUR THEODÓRA JÓNSDÓTTIR,
Hrísholti 12,
Selfossi,
varð bráðkvödd mánudaginn 31. október.
Útförin auglýst síðar.
Gunnlaugur Vilhjálmsson,
dætur, tengdasynir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÞÓRÐUR GUÐJÓNSSON
útgerðarmaður,
Skólabraut 29,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstudaginn
4. nóvember kl. 13.00.
Marselía Guðjónsdóttir,
Inga Jóna Þórðardóttir, Geir H. Haarde,
Herdís Þórðardóttir, Jóhannes Ólafsson,
Guðjón Þórðarson, Hrönn Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.