Fréttablaðið - 23.11.2003, Qupperneq 26

26 23. nóvember 2003 SUNNUDAGUR
Unnur Þóra Jökulsdóttir hefur sent frá sér barnabókina Eyjadís en í henni sækir
hún mikið í hafið og reynslu sína af því en hún sigldi um heimsins höf í fimm ár á
skútunni Kríunni á sínum tíma. Hún er hætt að sigla en gerir ráð fyrir að ferðast
mikið með Öldu, litlu dóttur sinni sem hún ættleiddi frá Kína.
Ný ævintýri
Unnar Jökuls
Ævintýrakonan Unnur ÞóraJökulsdóttir sendi frá sér
bækurnar Kjölfar Kríunnar árið
1989 og Kría siglir um Suðurhöf
árið 1994. Þar greindi hún frá
svaðilförum sínum á fimm ára út-
hafssiglingum sínum á skútunni
Kríunni. Hún hefur haldið sig að
mestu á þurru landi síðustu ár og
hefur heldur betur skipt um gír.
Hún ættleiddi litla stúlku frá Kína
í haust og hefur nú sent frá sér
barnabókina Eyjadís. Þetta er
fyrsta bókin sem Unnur skrifar
fyrir börn en hún er enn á ævin-
týraslóðum rétt eins og í Kríubók-
unum.
„Sagan var svolítið til af sjálfu
sér. Ég var ekki með neinn fyrir-
fram ákveðinn söguþráð í huga
mér þegar ég byrjaði og ég varð
rosalega undrandi þegar Eyjadís
var allt í einu komin af stað í
ferðalag. Sagan þróaðist sem sagt
út í ferðasögu og hafið og reynsla
mín af því, sæljónum og hinu og
þessu, kemur mikið við sögu. Ég
er að vísu búin að skipta sæljón-
unum út fyrir höfrunga í bókinni.
Mig langaði svolítið til að gefa
börnunum hlutdeild í þessum
heimi og þannig kom það til að ég
skrifaði barnabók.“
Unnur segir Kríuferðina hafa
verið heilmikla ævintýraferð.
„Við vorum á siglingu í fimm ár
og vorum varla eina einustu nótt í
landi. Manni þótti þetta samt
ósköp sjálfsagt og hversdagslegt
líf á meðan á því stóð. En þegar ég
settist niður og fór að skrifa þetta
fann ég hversu mikið ævintýri
þetta hafði verið.“
Lítill gullmoli frá Kína
Unnur eignaðist litla stúlku í
haust en þá fór hún til Kína og
sneri heim með Öldu, litlu, Unnar-
dóttur. „Ég kom heim með hana
Öldu frá Kína þann 1. október. Ég
þurfti að fljúga í borg í héraði
sem liggur við Tíbet til að ná í
hana en síðan flugum við frá Bej-
ing til Íslands. Þetta var alveg sól-
arhrings ferð og hún stóð sig al-
veg eins og hetja. Ég held að hún
ætli að verða svona lítið sígauna-
barn og eigi eftir að geta ferðast
mikið með móður sinni. Hún er
fullkominn gullmoli og það hefur
gengið rosalega vel og hún er ein-
faldlega það skemmtilegasta sem
hefur hent mig. Það vildi svo
skemmtilega til að hún átti af-
mæli 15. október en þá kom Eyja-
dís einmitt úr prentsmiðjunni.“
Sterkar taugar til Kína
„Ættleiðingarferlið í Kína er
gríðarlega langt
eða það finnst
manni í það
minnsta á
meðan á
þ v í
stendur. Þetta tók tvö ár hjá mér.
Ég ferðaðist til Kína í gamla daga
og var þar 1978. Það var bara árið
sem Kínverjar voru að opna dyrn-
ar fyrir umheiminum og ég
þvældist þarna um í sex vikur. Ég
týndist meira að segja úr kerfinu
þeirra og var þarna á einhverri
dularfullri ferð í svörtustu Kína.
Mér líkaði rosalega vel við land og
þjóð þó að það væri kannski ýmis-
legt að gerast bak við tjöldin sem
maður skildi ekki þá.
Aðdáunin á Maó var mjög mik-
il og manni fannst það í raun stór-
kostlegt hvernig hann hafði rifið
þjóðina upp úr hungri og örbirgð.
Þarna sá maður í reynd hvernig
hann gat látið þessa billjón fún-
kera sem einn mann. Það fóru til
dæmis allir út að hlaupa klukkan
sex á morgnana. Ég hélt fyrst að
það væri komin grenjandi rigning
en þegar ég kíkti svo út um glugg-
ann sá ég að þetta var bara
fólk að hlaupa. Ég býst
við að þetta ferða-
lag hafi haft sitt
að segja um að
Kína varð fyr-
ir valinu. Ég
býst við að upprunaland dóttur
minnar verði eins og mitt annað
land og ef hana langar að halda
tengslum við það þá finnst mér
það mjög skemmtilegt að vera
með eitthvað land sem ég þekki
mig svolítið í.“
Vill halda áfram að skrifa
Unnur hefur sinnt ritstörfum
frá árinu 2000. „Ég er núna að
ljúka við handrit stórrar ljós-
myndabókar sem ég hef verið að
vinna með Sigurgeiri Sigurjóns-
syni ljósmyndara. Bókin er sam-
bland af myndum og texta og er
um Íslendinga. Hún kemur út í
vor og byggist upp á myndum af
fólki. Þetta er öðruvísi ferða-
mannabók en við erum með mikið
af myndum af fólki heima hjá sér
og umhverfinu og náttúrunni í
kringum það. Við erum svolítið að
pæla í því hvort náttúran í kring-
um fólkið móti það.“
Unnur segir áhuga sinn á
ferðalögum um Ísland fara stig-
vaxandi.
„Ég hef nú ekkert siglt síðan
við seldum Kríuna í Ástralíu en
mér finnst alltaf gaman að ferðast
og meira og meira gaman að ferð-
ast um Ísland. Þetta er alveg
heillandi land og það er búið að
vera rosalega gaman að
vinna ljósmyndabókina en
það fól í sér mikið af ferða-
lögum um Ísland. Mér
finnst bara alltaf gaman að
því að ferðast þó það sé
ekki endilega á skútu. Þá
leitar maður kannski
frekar til fjalla eða
inn á sléttur eða eitt-
hvað svoleiðis.“
Unnur segir það ekki
tímabært að fullyrða neitt
hvort framhald verði á ævintýr-
um Eyjadísar nú þegar vinn-
unni við ljósmyndabókina
er að ljúka. „Ég á fullt af
hugmyndum og langar
bara að halda áfram að
skrifa.“
thorarinn@frettabladid.is
UNNUR ÞÓRA OG ALDA Í KÍNA
„Ég býst við að upprunaland dóttur minnar verði eins og mitt annað land og ef hana
langar að halda tengslum við það þá finnst mér það mjög skemmtilegt að vera með eitt-
hvað land sem ég þekki mig svolítið í.“
KOMIN HEIM
„Ég kom heim með hana Öldu frá Kína þann 1. október. Ég þurfti að fljúga í borg í héraði sem liggur við Tíbet til að ná
í hana en síðan flugum við frá Bejing til Íslands.
„Ég er núna að ljúka
við handrit stórrar
ljósmyndabókar sem ég hef
verið að vinna með Sigur-
geiri Sigurjónssyni ljós-
myndara. Bókin er sam-
bland af myndum og texta
og er um Íslendinga. Hún
kemur út í vor og byggist
upp á myndum af fólki.“
,,