Tíminn - 19.03.1972, Blaðsíða 7

Sunnudagur 18. marz 1972.
TÍMINN
7
Johnson breytir um venjur.
begar Johnson var forseti
Bandarikjanna varoft skýrt frá
þvi, að hann hlustaði á margar
sjónvarpsstöðvar samtimis.
Gerði hann það til þess að geta á
sem beztan hátt fylgzt með
fréttum af öllu þvi helzta, sem
er að gerast i heiminum hverju
sinni. Johnson situr enn fyrir
framan mörg sjónvarpstæki
samtimis, að þvi er sagt er. Þó
hefur hann breytt einu, hann er
hættur að láta talið heyrast, og
hækkar það ekki fyrr en svipur-
inn á sjónvarpsfólkinu sýnir, að
það er farið að tala um eitthvað
merkilegt. Ekki ábyrgjumst
við, að þessi frétt sé sönn og
rétt, þótt heimsblöðin hafi látið
hafa sig i að birta hana og við
gerum það hér einnig.
☆
Leyndardómar freðans.
1 borginni Norilsk, þar sem
áður stóðu gömul timburhús,
eru allviða flákar i grennd við
læki og tjarnir, þar sem yfirborð
jarðvegsins hefur þiðnað. Lengi
vel var það hald manna, að
slikir staðir væru óhæfir til
byggingaframkvæmda. En á
einum slikum, i Talnakgötu,
hafa nú verið reist tvö fimm
hæða hús, sem verið er að flytja
i.
Þannig hafa húsasmiðir i
Norilsk enn einu sinni skotið
óbliðri náttúru freðmýranna ref
fyrir rass. Þeir hafa fundið að-
ferð til að frysta að nýju jarð-
veg, sem þiðnað hefur, og gera
hann þannig hæfan undir ný-
tizkubyggingarframkvæmdir.
Aðferðin til að gera jarð-
veginn sifrosinn að nýju er ein-
föld i aðalatriðum. Er það gert
að vetrarlagi. Boraðar eru
nægilega djúpar holur og siðan
dælt i þær isköldu iofti meö loft-
pressum.
Fá að hittast
Tvær litlar telpur, sex ára, sem
báðar fæddust 12. nóvember
1965, önnur Ijóshærð og hin
dökkhærð, hittust nýlega i
fyrsta sinn. Þær eiga heima i
litlu þorpi, Datteln i Ruhr i
Þýzkalandi og þeim hefur til
þess.ekki verið leyft að hittast.
Að baki fundi þeirra liggur löng
og merkileg saga, sem vakti
geysilega athygli i Þýzkalandi
fyrir fjórum árum. Mæðurnar
höfðu fætt börn sín á fæðingar-
heimili, næstum samtimis.
Við sögðum frá þvi fyrir skö-
mmu, þegar Pia dóttir Ingrid
Bergman gifti sig. Þá höfðum
við ekki fallega mynd af eigin-
manninum, en hér koma þau nú
bæði brosmild og ánægjuleg.
☆
Stúlkubörnin — liktust mjög
mikið i upphafi, en þegar þær
voru orðnar eins árs, fóru þær
að breytast mjög og ekki var
lengur hægt að segja, að með
þeim væri allra minnsti svipur.
Hin dökkhærða Karin átti ljós-
hærða foreldra, og Elke, sem
var björt yfir litum, átti dökka
foreldra. Þá gerðist það, að
móðir Karinar ákvað að rann-
saka málið nokkuð nánar. Að
lokum rann upp fyrir fólkinu
Maðurinn heitir Joseph Uan.
Giftingin fór fram i St. Thomas
More kirkjunni i New York. Pia
er vinsæl sjónvarpskona i
Bandarikjunum.
☆
Ijós. Stúlkubörnin höfðu vixlazt
á fæðingardeildinni. Báðir for-
eldrarnir elskuðu að sjálfsögðu
„dætur” sinar mjög, en þrátt
fyrir það var sú ákvörðun tekin,
að hafa skipti á telpum. Nú eru
allir ánægðir með þessi skipti,
þólt fyrst á eftir hafi foreldrar-
nir séð eftir „dætrum” sinum.
Nú fá litlu stúlkurnar að hittast,
og eiga eflaust eftir að eiga
margt sameiginlegt i framtið-
inni.
Dúkka fæöir dúkku.
Nýjasta leikfangið frá Sviþjóð
er dúkka, sem I stað þess að
segja mamma, mamma, er
sjálf mamma. Dúkkan er
nefnilega svo haganlega gerð
að hún getur fætt litið dúkku-
barn. Bæði dúkkumamman og
dúkkubarnið eru gerð úr frauð-
gúmmii.og er stóra dúkkan með
leg. Litlu dúkkunni er stungið
þar upp i og getur svo fæðzt
aftur og aftur.
Litlu stúlkurnar, sem eignast
svona leikföng, hljóta að skipta
um híutverk, ekki siður en
dúkkurnar þeirra. Þær hætta að
vera mömmur þeirra, en verða
þess i stað yfirsetukonur.
Mikil sala er i þessu leikfangi i
Sviþjóð, og er farið að framleiða
það til útflutnings.
Ef einhver lætur sér detta i hug,
að mynd þessi sé tekin úr ein-
hverju sænsku timariti, af þeirri
gerð, sem seld eru undir búðar-
borð, er þvi til að svara, að hún
er úr einu virtasta land-
kynningarriti Sviþjóðar.Sweden
Now, þar sem kynnt eru sænsk
menningarmál og útflutnings-
varningur.
☆
Enginn prófskrekkur
Nú þarf fólk i Englandi ekki
lengur að hafa áhyggjur af
prófunum, þvi þar i landi hefur
verið fundin upp vél, sem kemur
i veg fyrir, að nemendur falli
saman af of mikilli tauga-
spennu rétt fyrir próf. Vél þessi
hefur verið reynd i London með
góðum árangri. Fólk fer i
„aflöppunarstofuna” fær þar
meðhöndlun, og tekur svo
glæsileg próf á eftir.
Ef maður vill koma sér áfram i
heiminum, er um að gera, að sýn-
ast svo iðinn, að þegar maður er
ekkert að gera, að öllum finnist
maðupomissandi.
— Vertu ekki svona dapur, Óskar
minn. Ekki gefast upp, þaö er til
svolitið sem heitir skilnaður.
—Ég get ekki gert að þvi, sagði
Kalli. Ég stel þvert gegn vilja
minum. Einhver hafði sagt hon-
um, að til væri nokkuð, sem heitir
stelsýki. En dómarinn lét ekki
sannfærast af þessu.
—Allt i lagi, svaraði hann. —Þá
skaltu lika fá að sitja inni i mán-
uð, þvert gegn vilja þinum.
□
Tómas gamlivarað halda upp á 99
ára afmælið sitt og nýi, ungi
sóknarpresturinn var meðal gest-
anna.
—Þetta er mikill aldur, sagði
prestur, en 100 ára gamlan mann
hef ég ennþá ekki séð.
—Ef þú lifir eitt ár til, þá færðu að
sjá einn, sagði sá gamli.
o
Mestur hluU eiginmanna minnir
mig á órangútan, sem er að reyna
að spila a fiðlu.
— Þessi hæfir yður áreiðanlega.
Hann talar latinu.
—Hvort það var fiskur? Já, það
var svo mikill fiskur, að ég varð
að fela mig á bak viö tré til að
geta sett maðkinn á öngulinn.
□
Tveir rykaðir karlar sátu á bekk i
garðinum og voru að reyna að
kveikja á eldspýtu. Það gekk illa
og þeir hentu einni eftir aðra.
Loks kom þá ljós á eina.
—Þarna loksins var ein i lagi,
hrópaði annar. —Hana skulum
við geyma.
DENNI
DÆMALAUSI
Vertu ekki svona æstur, hvernig
gat hann vitað, aö þessi hattur
hefði kostað svona mikið.