Tíminn - 19.03.1972, Blaðsíða 20

Horft fram til fermingar
AAalbjörg Jónasdóttir
Lilja Gunnarsdóttir
☆☆☆ (Tímamyndir GE)
—Ég var ákveöin i að fermast,
sagði Aðalbjörg Jónasdóttir, sem
eins og bróðir hennar fermist i
Kópavogskirkju á Pálmasunnu-
dag 26. marz. —Þetta er nú siður.
Annars tek ég þetta kannski ekki
mjög alvarlega, og eins held ég sé
með fleiri krakka Við vitum
sennilega ekki að allir trúi á sinn
hátt.
—Mér finnst ég ekkert vera að
verða fullorðin við ferminguna.
—-Nei, nei. Mér finnst ég vera
alveg nógu gömul til að fermast.
Ég er búin að vera nokkur ár i
bekk með krökkum, sem eru einu
ári eldri en ég, og er farin að
venjast þvi að vera. Ég held það
muni ekki um 1-2 ár hvað það
snertir að við verðum færari um
að taka þessu ákvörðun.
—Mér finnast fermingarveizlur
ágætar, sagði Aðalbjörg enn-
fremur, — þær gera ferminguna
eftirminnilegri, og eins og bróðir
hennar vill hún stilla fermingar-
gjöfum i hóf.
Lilja Gunnarsdóttir fermist i
Neskirkju 19. marz hjá sr. Jóni
Thorarensen.
—-Já, ég hef hugsað svolitið um
ferminguna, og ég hlakka til
fermingardagsins, sagði Lilja.
—Ég var ákveðin i að fermast.
Ég veit ekki af hverju, sennilega
af þvi að allir hinir gera það. Þó
held ég að flest fermingarbörn
geri sér ljóst, að þau eru að játa
•oooooooooooooooooooooooo#
SKIÐA-
SKIÐA-
meira
úrval
SPORTVAL
h......
Hlemmtorgi — Sími 14390
000000000003)00000000000®'
Nú eru fermingar að hefjast i
kirkjum landsins. Ýmsir deila á
óhóflegar fermingarveizlur og
jafnvel athöfnina sjálfa meðal
þjóðar, sem þeir telja trúlitla. Þá
er og rætt um að börnin fermist of
ung, þau hafi yfirleitt ekki þroska
til að taka ákvörðun um að staö-
festast til kristinnar trúar 13 ára
gömul. Þrátt fyrir gangrýni á
ferminguna er það svo, að mikill
meirihluta barna kýs að fermast.
Við ræddum við nokkur börn, sem
fermast i vor, og reyndust hug-
myndir þeirra um ferminguna já-
kvæðar. Þau voru á móti óhóf-
legri eyðslu i sambandi við
þennan atburð i lifi þeirra. cg
höfðu hugsaö um aó þau væru að
játast tíl kristinnar trúar fyrir
alvöru.
Sum töldu þó rétt, að
unglingar fermdust eldri en nú
tiðkast.
Hrafnhildur Sveinsdóttir ferm-
ist i Háteigskirkju hjá sera Jóni
Þorvarðarsyni 9. april.
—Mér minnst svolitið skritin
tilhugsun að eiga að fara að ferm-
ast, sagði Hrafnhildur. —En ég
var ákveðin i að láta ferma mig.
—Ég hef hugsað um ferminguna,
og með henni finnst mér ég vera
að staðfesta það loforð, sem pabbi
og mamma gáfu þegar ég var
skirð.
---Jú, ég hefði gjarnan viljað
fermast 1-2 árum seinna, þegar
ég væri orðin þroskaðri og færari
um að taka svo mikilvæga ák-
vörðun, sem i fermingunni felst.
—Mér finnst að fermingar-
veizlur eigi fullan rétt á sér. Með
þeim er verið að halda upp á það
skref, sem við fermingarbörnin
erum nú að stiga i átt til full-
orðinsáranna.
Kristján Jónasson, sem verður
ásamt systur sinni i hópi fyrstu
fermingarbarna sr. Arna Páls-
sonar i Kópavogskirkju, sagðist
hafa hugsað um ferminguna, af
hverju hún væri, hvernig hún
gengi fyrir sig og um fermingar-
veizluna og gjafirnar.
—Ég læt ferma mig af þvi að
allir gera þaö, sagöi hann, — og
ég var aiveg ákveöinn i þvi.
—Ég geri mér grein fyrir, að
með fermingunni er ég að játa
kristna trú, ég held að krakkar
yfirleitt geri sér það ljóst, þótt
sumir fermist eflaust eingöngu af
þvi að allir gera þaö og séu jafn-
vel trúlausir. En ég held að þaö sé
þó sjaldgæf.
—Mér finnst ágætt aö hafa
fermingarveizlur og fermingar-
gjafir, en mér finnst ekki að eigi
að eyöa stórfé i slikt.
—Nei, mér finnst fermingin
ekki vera neitt stökk i átt til full-
orðinsáranna.
—Ég held að fermingarbörn
yfirleitt séu ekki nógu þroskuð til
að stiga þetta mikilvæga skref,
mér finnst að börn ættu að ferm-
ast heldur eldri en nú er.
kristna trú og sé alvara með það.
—Mér finnst allt i lagi með
ferming&raldurinn eins og hann
er nú, annars hef ég litið hugsað
um, hvort við ættum heldur að
vera eldri.
—Mér finnst ég ekki vera að
verða fullorðin, þótt ég sé að
fermast.
—Jú, það verður fermingar-
veizla, þegar ég fermist. Mér
finnst að fólk geti haft það eins og
þaö vill með fermingarveizlur og
fermingargjafir.Fólk, sem ég
þekki, gefur ekki mjög dýrar
fermingargjafir, mér finnst vit-
leysa að eyöa mjög miklu i þær.
—Jú, ég veit um krakka, sem fá
að fara i ferðalag i sumar i stað-
inn fyrir að haldin sé fermingar-
veizla. Það held ég geti verið
skemmtilegt.
Loks náðum viö tali af Erlendi
Magnússyni, sem fermist hjá sr.
ólafi Skúlasyni i Bústaðakirkju.
—Það er svo margt, sem ég hef
hugsaö i sambandi við ferm-
inguna og það er óneitanlega
spenningur i mér. Ég var ák-
veðinn i að fermast og ég hlakka
til. Mér finnst að unglingar eigi að
fermast á þessum aldri. Ég held
að flest öll fermingarbörnin séu
trúuð, áreiðanlega mikill meiri-
hluti, þótt verið geti, að einn og
einn hugsi litið um þau mál.
Sum fermingarbörn koma ekki
i kirkju að jafnaði, þótt við séum
hvött til þess. Mér finnst það ekki
rétt, við höfum gott af þvi og það
er fróðlegt fyrir okkur.
—Jú, ég vild; iiaía fermingar-
VSizíu. Mér finnst tilvalið að
nota tilefnið og hitta kunningja-
fólkið, efþað hittist aldrei, kynn
ist maður ekki vinum og ættingj-
um fjölskyldunnar.
—Það er áreiðanlega mjög mis-
jafnt hve miklu fólk eyðir i ferm-
ingargjafir. Mér finnst þær eiga
rétt á sér, en eigi ekki að vera of
dýrar. Annað hvort ættu margir
að taka sig saman og gefa stóra
gjöf, eða fólk ætti að gefa bara
eitthvað smávegis.
SJ
Hrafnhildur Sveinsdóttir
Kristján Jónasson
Erlendur Magnússon.
jakkar
SKÍÐA-
buxur
SKÍÐA-
skór
Aldrei
Póstsendum
hanzkar
SKÍDA-
gleraugu
SKÍÐA-
stafír
f... —
Sunnudagur 18. marz 1972.
-