Tíminn - 15.08.1972, Page 7
Þriðjudagur 15. ágúst 1972 ,
TÍMINN
7
Klæöist þægilegum fötum
Nýlega var haldin fatakaup-
stefna i Dusseldorf, og var kjör-
orð hennar, að fólk klæðist á
sem þægilegastan og einfaldast-
an hátt og hver eftir eigin geð-
þótta. Reyndar fannst mörgum,
sem litið nýtt hefði komið fram
á þessari kaupstefnu, en hér
sjáið þið þrenns konar kven-
fatnað, sem ætlaður er til haust
og vetrarbrúks.
Hótanir og bónorð
Það er hægt að gera margt til
þess að fá fólk til þess að giftast
sér. Charles nokkur Denton i
Bolton i Lancashire bað stúlk-
unnar, sem bjó i næsta húsi og
sagði um leið, — ef þú giftist
mér ekki Jane, mun ég leika
uppáhalds lagið okkar eins hátt
og ég get á plötuspilarann minn
alltaf, þegar ég veit að þú ert
heima, svo þét takist alls ekki
að gieyma mér. Jane lét að
sjálfsögðu undan og giftist
Charles. Ernie Walters, sem
starfaði sem tölvufræðingur i
Ealing i London sagði við stúlk-
una sina, að ef hún vildi ekki
giftast sér myndi hann hætta að
vinna, og gerast landshorna-
flakkari. Stúlkan, Irma Hodge,
trúði þvi ekki, að Ernie gerði al-
vöru úr þessari hótun, og visaði
bónorðinu á bug, en henni brá
heldur en ekki i brún nokkrum
vikum siðar, þegar hún rakst á
Ernie illa til reika, ógreiddan og
ósnyrtilegan, og komst að raun
um, að hann var alveg hættur að
vinna. Árangurinn varð sá, að
hún giftist honum. Og þá er það
sagan um þau Queenie Reed i
Salisbury i Wiltshire og vin
hennar Richard Norman. Rich-
ard bað Queenie, en hún ætlaði
ekki að fást til þess að giftast
honum. Þá sagði hann aðeins:
Ég skal sýna hvei^um, sem hafa
vill ástarbréfin frá þér! og viti
menn, hún var ekki lengi að
segja já.
★
Klækjabrögð konunnar
Maðurinn minn neitaði alitaf að
kaupa handa mér gosdrykki,
þegar við fórum út að skemmta
okkur, skrifaði kona nokkur i
Englandi til vikublaðs eins. —
En hvað haldið þið að ég hafi þá
gert. — Mér þótti vodkað svo
vont, sem hann vildi endilega að
ég drykki, að ég talaði eitt sinn
viö framreiöslustúlkuna i ein-
rúmi, og fékk hana til þess að
gefa mér aðeins appelsinusafa,
þegar maðurinn minn pantaði
appelsinusafa og vodka. Ég
sagði henni að halda peningun-
um þ.e.a.s. mismuninum til
haga, og svo höfum við haft það
til siðs siðan, ég og framreiðslu-
stúlkan, að við förum út og fáum
okkur kaffi saman annað slagið,
fyrir peningana, og nú eru allir
hæstánægöir með úrslitin.
★
Hinn þekkti og vinsæli söngvari
Andy Williams hefur afsannað
orðróm um, að hann hefði i
hyggju að ganga i hjónaband á
nýjan leik.
Að undanförnu hefur oftsinnis
verið fullyrt, að hann hefði i
hyggju að kvænast Ethel
Kennedy, ekkju Roberts
Kennedys og 11 barna móður.
— Maður kvænist ekki bezta
vini sinum, — sagði Andy um
þennan orðróm.
Andy Williams hefur verið á
ferðalagi um Evrópu og sungið
á góðgerðarsamkomum. t
London hitti hann konu sina
Claudine Longet, en þau hafa
verið skilin i 18 mánuði, þótt
ekki sé um lögskilnað að ræða.
Andy sagði, að hún væri sú
kona, sem hann hefði alltaf
elskað. —- Það eru ekki aðrar
konur i minu lifi, sagði hann.
-¥■
Hæsta verö
Louve listasafnið i Paris hefur
ekki greitt hærra verð fyrir
nokkurt listaverk, en það
greiddi nú nýlega, þegar það
festi kaup á Svikaranum, 17.
aldar málverki eftir Georges de
La Tour. Verðið, sem greitt var
fyrir myndina var tvær milljón-
ir dollara. Ekki er franska rikið
sagt hafa greitt sambærilegt
verð fyrir nokkurt listaverk sið-
an á dögum Napoleons III. Þaö
var listaverkasafnarinn Pierre
Landry, sem uppgötvaði þetta
málverk i forngripaverzlun árið
1926, en hann seldi safninu það
nú. Hann hafði skömmu áður
lánað safninu málverkið tii þess
að hægt væri að hafa það þar i
sambandi við sérstaka sýningu,
sem helguð var De La Tour. A
myndinni eru tveir menn og
kona að spila á spil, en önnur
kona ber þeim vin. Greinilegt
er, að annar maðurinn, sem er
rikmannlega búinn er á valdi
hinna þriggja, sem eru að reyna
að hafa af honum peninga.
Konurnar láta sem þær sjái
ekki, þegar hinn maðurinn nær
sér i aukaás, sem hann hefur
falið undir púðanum, sem hann
situr á. Málverk þetta er talið
mjög merkilegt og sýna vel stil
hins þekkta málara.
— Þetta var alveg stórkostlegt
skot. Ég hitti öndina bæði i
hausinn og fótinn með sömu
kúlunni.
— Nú, hvernig fórstu að þvi?
— Jú, sjáðu til. Hún stóð og var
að klóra sér i hnakkanum.
— Þú getur ekki imyndað þér
hvað það hefur rignt mikið hér á
meðan þú varst á Mallorca.
Slæm uppskera segir þú. Nei, það
var 1887 sem það var. Þá þurfti
maður korn af þremur ekrum til
búa til eitt franskbrauð. En svo
fengum við auðvitað lika góða
uppskeru. 1904 var hún til dæmis
svoleiðis að fyrst stöfluðum við
öllum sekkjunum, sem komust
fyrir utanhúss, en afganginn
urðum við að setja inn i hlöðu.
DENNI
DÆMALAUSI
Var ég ekki búinn að segja þér,
hvað hún er hryllilega bragðvond,
og þú sem hélzt að pabbi reykti
sér til skemmtunar.