Tíminn - 05.12.1972, Page 1
i lr±K JIO
i KÆLISKÁPAR
RAFTORG
SÍMI: 26660
RAFIÐJAN
SIMI: 19294
P&1: * *
279. tölublað —Þriðjudagur 5. desember—56. árgangur
■ TD/xöjbtctSiAAéjLcux, A/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarslræti 23
Simar 18395 & 86500
*-
Á þcssu ári hafa tiöuni verið birtar myndir úr Laugardalshöliinni í Kcykjavik, óg þær hafa einkum verið af taflstööu á skákboröi og þeim,
sein þar stýröu riddara og peði. Þessi mynd er einnig þaöan, en þó af allt iiöru tagi. llún er af drottningarefnum á leikboröi Iffsins: Hópi
stúlkna, sem sýndu fimleika og á fimleikahátiðinni á sunnudaginn. —Timamynd: Gunnar.
Margsinnis skotið á raflínur
og spenni í Grundarfirði
Krl-Keykjavik
Kins og áður hefur verið greint
frá hér i blaöinu hefur nokkuð
borið á skemmdarvcrkum á raf-
linum i Grundarfiröi og þar i
grennd. A.m.k. þrisvar sinnum
hefur vcrið skotiö á mannvirki
rafmagnsveitnauna, bæöi á
einangrunarkúlur á háspennu-
linum og nú siöast á spenni inni i
Grundarfjarðarþorpi.
Rafmagnsveiturnar hafa kært
þessi skemmdarverk til sýslu-
manns, er hefur gert rannsókn i
málunum og yfirheyrt menn, en
engin játning liggur fyrir enn, og
er ekkert hægt aö sanna fyrr en
eitthvað nýtt kemur i ljós. Grunur
hefur að visu beinzt að ákveðnum
mönnum, en engar sannanir
fengizt. Það, sem einkum styrkir
grun manna, hverjir valdir kunna
að vera að skemmdunum Eyrar-
sveit, er,að þær hafa verið gerðar
hjá sama bæ, en þar i grennd eru
menn, sem vitað er að fara
nokkuð með byssu.
Um skotið inni i þorpinu er það
að segja, að ekki á að þurfa að
benda mönnum á þá hættu, sem
stafar af meðferð skotvopna i þét-
tbýli, og er það sannarlega hinn
mesti stráksskapur og ábyrgðar-
leysi að fremja slik verk sem
þessi. Það er furðulegt, aö sumir
Framhald á bls. 19
Afstaða ís-
lendinga til
úrskurðar al-
þjóðadóm-
stólsins
ÞÓ-Reykjavik
Kinar Ágústsson utanrikisráð-
herra sendi dómsforseta Alþjóða-
dómstólsins i Haag skeyti i gær
vegna málshöfðunar Breta á
hendur tslendingum l'yrir
Alþjóðadómstólnum. t skeytinu
segir
,,Herra dómforseti! Ég hefi
þegar hai't þann heiður að skýra
yður frá sjónarmiðum rikis-
stjórnar tslands, svo sem þeim er
lýst i orðsendingum til rikis-
stjórnar Bretlands fyrir 14. april
1972. Var þar sagt, að samkomu-
lag það, sem l'ólst i erindaskiptum
frá 19(il og fram fóru við mjög
erfiðar aðstæður, væri þegar
brott fallið, að enginn grundvöllur
væri l'yrir dómsögu dómsstólsins i
máli þvi, sem rikisstjórn Bret-
lands hefði reynt að visa til hans
og að rikisstjórn islands mundi
ekki hafa fulltrúa við málsmeð-
ferðina.” Dómstólnum var einnig
tilkynnt^að lifshagsmunir is-
lenzku þjóöarinnar væru i veði og
að rikisstjórn tslands myndi ekki
samþykkja dómsögu dómstólsins
i neinu máli, er varðar viðáttu
fiskveiðitakmarkanna við lsland
og sérstakiega ekki i máli þvi,
sem rikisstjórn Bretlands hafi
reynt að visa til dómstólsins hinn
14. april 1972.
,,Þrátt fyrir þetta kvað dóm-
stóllinn upp úrskurði sina 17. og
18. ágúst 1972 og með hinum
siðarnefnda úrskurði hróflaði
dómstóllinn við þeirri stöðu, sem
fyrir hendi var, og olli með þvi
Kramhald á bls. 19
Norðursjórinn:
20 bátar seldu fyrir 15 millj.
ÞÓ-Reykjavik
Tuttugu islenzk sildveiðiskip
seldu sildarafla i siðustu viku i
Danmörku. Alls seldu skipin 827
lestir fyrir 15.1 milljón króna.
Meðalverðið var sem fyrr, gott —
eða 18.37 krónur fyrir kilóið.
Vikuna á undan var veður
slæmt á sildarmiðunum norð-
vestur af Hjaltlandi, og gátu
bátarnir þvi litið verið við veiðar.
Um siðustu helgi gerði sæmilegt
veður og fengu þá nokkrir bátar
afla, en mjög misjafnan. Mestan
afla fékk Guðmundur RE, en það
er hinn nýi bátur þeirra Hrólfs
Gunnarssonar og Páls Guð-
mundssonar. Guðmundur fékk 99
lestir og aflinn var seldur fyrir
1.822.277 kr. Hæsta meðalverðið
fékk Súlan EA kr. 20.06.
Margir islenzku sildveiðibát-
anna, sem hafa stundað veiðar i
Norðursjó og á Hjaltlandsmiðum
i haust, eru nú komnir heim, og
upp úr næstu helgi má búast við,
að þeir bátar, sem enn eru á sild-
veiðum á þessum slóðum, fari að
hugsa til heimferðar. íslenzku
sjómennirnir þurfa ekki að vera
óánægðir með úthaldið að þessu
sinni, þvi að haustið hefur mikið
bætt upp hið lága sildarverð
sumarsins. Reyndar er það svo,
að það eru nokkrir bátar, sem
bera af, þeir hafa aflað mjög vel,
og svo eru nokkrir bátar, sem
litinn afla hafa fengið. En þannig
hefur það alltaf verið á sjónum og
verður alltaf. Sá bátur, sem hefur
gert það bezt á sildveiðunum i
haust, er Loftur Baldvinsson frá
Dalvik, en fyrir afla hans hafa
fengizt meira en 17 millj. kr.
Undirskriftasöfnun í ytri hluta Rangárþings:
Vetrarvegur milli Galta-
lækiar og Búrfellslóns!
— Landvegurinn nær upp aö
Galtalæk, en þaöan er aöeins
rudd leiö á tæplega tuttugu
kilóinetra kafla aö brúnni á
Þjórsá hjá Búrfelli, sagöi
Guöni Kristinsson bóndi á
Skaröi á Landi, er við áttum
tal viö liann i gær. Þcssi kafli
verður ófær jafnskjótt og eitt-
hvaö snjóar, og nú viljum viö
fá úr þessu bætt.
Guðni á Skarði er aðeins
einn af mörgum, sem hafa
tekið höndum saman til þess
að fá þessari torfæru rutt úr
vegi. Um allan ytri hluta
Rangárvallasýslu er nú verið
að safna undirskriftum, þar
sem heitiðerá stjórnarvöld að
gera þarna upphækkaðan veg,
sem akfær verði að vetrarlagi
til jafns við aðra vegi á þess-
um slóðum. Þessi vegagerð er
héraðinu sem sagt mikið
hagsmunamál.
KRÓKURINN TUGIR
KÍLÓMETRA
— Hér uppi á öræfunum hafa
verið mjög fjölmennar vinnu-
stöðvar við Þórisós, Vatnsfell
og Sigöldu, þar sem stórkost-
legar framkvæmdir eru nú i
aðsigi, sagði Guðni. Þarna
upp frá vinnur fjöldi Rang-
æinga, ekki sizt ungir menn úr
þorpunum, Hvolsvelli og
Hellu, og þegar vetrar, verða
þessir menn að taka á sig
krók, sem nemur mörgum
tugum kilómetra, þegar þeir
fara heim eða að heiman,
vegna þessa spotta, sem verð-
ur strax ófær.
Þarna er sérstaklega auð-
velt að gera upphækkaðan
veg, og slikur vegur verður
áreiðanlega gerður. En það er
alveg fráleitt að fresta þvi,
þar sem vegarins er hvað
mest þörf einmitt nú og á
næstu árum.
EINHUGUR UM MÁL-
IÐ i HÉRAÐINU
— Eg er ekki nema eitt hjól-
ið i vél, sem við erum að setja i
gang til þess að fá þennan veg,
sagði Guðni enn fremur —
safna undirskriftum hér i
kring um mig. Ég býst við, að
svo til hver Rangæingur, sem
til verður leitað, sextán ára og
eldri, verði fljótur að gripa til
pennans og skrifa nafnið sitt á
skjölin.
Þetta er lika meira mál en
það kann að sýnast, þvi það
getur haft áhrif á, hvar ungir
menn, sem gera ráð fyrir að
vinna við virkjunarfram-
kvæmdir næsta ár, telja sér
hagkvæmt að hafa búsetu.