Tíminn - 18.02.1973, Qupperneq 6

6
TÍMINN
Sunnudagur 18. febr. 1973
Séð yl'ir ncðri Klliðaárbrúna og hið stórborgarlega vegakerfi umhverfis hana og undir
(Tfmamyndir: Gunnar)
BRÚN H.F.
VERKTAKA-
FYRIRTÆKI
„GLÆST MANNVIRKI GLEÐJA HUGANN.” Mér varð þessi
staðreynd mjög ljós fyrir skömmu, er ég lagði leið mina vitt og
breitt um bæinn i aldeilis skinandi febrúarveðri, frostkaldri
kyrru, þar sem vonglöð vetrarsólin i vestri hellti rauðgulu ljós-
flóði sinu yfir borgina og skapaði hinar margbreytilegustu
geislamyndir. Fögur er Reykjavik á slikum dögum.
Ferðafélagi minn og leiðsögumaður var Árni Jóhannsson,
framkvæmdastjóri verktakafyrirtækisins BRÚN. Erindið var að
skoða helztu mannvirkin, sem fyrirtækið hefur reist á 6 ára
starfsferli sinum, en þau eru bæði mikil og glæsileg. Á dögum
sem þessum kemur manni ósjálfrátt i hug, hvilikar framfarir
hafi orðið i borginni á siðustu árum og þá framtið sem hún og
raunar landið alít á fyrir sér, ef rétt verður haldið á taumunum i
hverju horni og menn vinna samtaka að þvi að efla borg og bæ.
t»vi miður eru til þeir menn, sem hvorki hirða um hækkandi sól
né sjá nokkuð fram á veginn. Þeim þarf að útvega,,gleraugu” og
þau sterk eigi nærsýni þeirra að fá nokkurn bata. Eðlilega hljóta
að koma upp deilur um flest mikilsverð atriði, en hitt dylst vart
nokkrum, að stórhugur og framsýni verður að rikja, eigi þjóðin
að halda velli i hinum kröfuharða mannheimi nútimans.
Við leggjum fyrst leið okkar
upp að Landspitala-„hverfinu” i
þvi skyni að kikja ögn á Ljós-
mæðraskólann. Fyrsta verkefni
Brúnar var að byggja tvær hæðir
þeirrar byggingar, ofan á þær
tvær, sem fyrir voru. Þaðan renn-
um við suður i Kópavog og stöldr-
um þar við góða stund, enda
margt að skoða þar. — „Það er
gott að vinna i Kópavogi. Þarna
býr prýðisfólk i prýðisbæ.” Þetta
eru orð Arna Jóhannssonar, sem
alltaf hefur verið með annan fót-
inn eða báða i Kópavogi, siðan
hann hóf verktakaframkvæmdir
sinar fyrir 6 árum.
Vegbrúin uppi á Digraneshálsi i Kópavogi. Austur með brúnni er Brún h.f. að gera undirgöng, sem ætluð eru gangandi fólk og standa m.a. i
sambandi við væntanlega strætisvagnabiðstöð viö austurenda brúarinnar.
Þegar ekið er eftir hinum dá-
góða ,,sprett”-vegi, Kringlumýr-
arhraðbrautinni, fer ekki hjá þvi
að maður fari yfir a.m.k. eina af
þeim þrem vegbrúm, sem byggð-
ar hafa verið i Kópavogi. Það var
einmitt verktakafyrirtækið Brún
sem sá um þær framkvæmdir.
Þessar brýr hafa valdið miklum
deilum manna á meðal, og hafa
margir orðið til að segja eitthvað
á þá leið, aö „þarna væri nú enn
eitt dæmið um þær skammsýnu
vitleysisráðstafanir, sem sifellt
eru að skjóta upp kollinum”. En