Tíminn - 18.02.1973, Síða 9

Sunnudagur 18. febr. 1973
TÍMINN
9
illt
■
i
k
Kt irt
lllllllllllUlll
œ
'"H ■'[
-... <1 f
-11 Íl...
;i::i ii!'
hinna mörgu og miklu fram-
kvæmda, vegagerðar og annars,
að mjög erfitt og dýrt var að fá
mannafla og vélakost. 1 dag get-
urðu fengið öll jarðvinnslutæki,
allt frá vörubílum upp í stórar
gröfur og jarðýtur, fyrir mun
lægra verð heldur en i sumar.
— Hver er tækjakostur þinn eða
Brúnar og fjöldi fastra starfs-
manna?
— Um fastan tækjakost og
mannafla er vart að ræða hjá
mér. Ég á nokkra vörubila og
smærri tæki, en annars fæ ég
tækin leigð eftir þörfum hverju
sinni. Um mannaflann er það að
segja, aðég hef komizt niður í það
að vera með aðeins 10 menn
mánuðum saman og farið svo upp
i það að vera með eina 200 menn i
vinnu. Mannaþörfin er eins konar
barómet á sveiflurnar i þjóð-
félaginu. Ef þrýstingurinn er
mikill og mikið að gera, þá vantar
þig mannskap og spennan eykst.
Þá ferðu lika fyrst að tapa. Ef þú
getur verið nógu litill og haldið þig
i föstum punkti, væri von til þess,
að þú gætir átt eitthvað. Það er
ekki hægt að hafa fastan mann-
afla, þar sem verkefnin eru svo
misjöfn frá degi til dags.
Og það er með hitaveitu-
framkvæmdina, að henni var
ætlaður alltof skammur timi, eins
og alltaf virðist vilja brenna við
hjá Islendingum. En verktakarn-
ir eru i spennitreyjum, og ef þeir
ætla að ná verki, verða þeir að
sætta sig við ýmislegt, sem þeim
er oft á tiðum næsta ógerlegt. Ef
verktaki ætlar að ná einhverjum
rétti, þá verður hann að standa
við timann. Og það kostar það, að
hann verður að borga svo og svo
mikið i nætur- og helgidagavinnu,
ef verkinu á að ljúka á réttum
tima.
Litið á verktaka sem
fjárglæframenn
og ævintýramenn
— Ef verktakar eiga að geta
haldið velli, verða bæði riki og
bær að hætta að keppa við þá. Þá
skoðar enginn i pyngjur þess
opinbera og enginn „spekúlerar”
i þvi, hvað þau verk, sem það
framkvæmir, kosta. Ég tel það til
dæmis mjög vafasamt, að Vega-
gerðin skyldi vera látin taka að
sér framkvæmdirnar austur á
Söndum.
— Er almennt fremur „vont
hljóð” i verktökum, Arni?
Damask
sængurfatnaður
i sængurver 4 m. 505/-
i sængurver 4 m. 610/-
i kodda 0,7 m. 90/-
i kodda 0,7 m. 105/-
i lök 2,2 m. 275/-
Dúnhelt 4 m. 1260/-
Dúnh. 0.7 m. 220/-
Sendi gegn póstkröfu.
LITLISKÓGUR
Snorrabraut 22 simi 25644.
I.O.G.T.
Ljóðakvöld
Munið ljóðakvöldið i
Templarahöllinni mánudag
19. febr. kl. 8.30. Stúkan
Framtíðin.

viðgerðir
Fljóttog vel af hendi
leyst.
Reynið viðskiptin.
Bifreiðasti llingin
Siðumúla 23, sími
81330.
— Það er það, og af mjög svo
eðlilegum ástæðum. Bygginga-
visitalan er til dæmis kolvitlaust
ákvörðuð eins og ég minntist á
hér að framan, og hlýtur það að
koma mjög hart niður á okkur
verktökum, sem enn tórum i
þessu verðbólguþjóðfélagi. Og
svo að enn sé vitnað til gengisfell-
ingaársins 1968, þá hafa staðið yf-
ir málaferli milli byggingaraðila
og Reykjavikurborgar, sem lenti
i þvi að gera samning um skóla-
byggingu um sama leyti og ég
gerði samning við Alftamýrar-
skólann haustið ’68. Og nú er beð-
ið dóms i þvi máli, sem er hreint
og klárt verðbótamál. Og eftir þvi
sem ég veit, hefur ekkert einasta
verk hjá Reykjavikurborg, sem
heyrir undir húsbyggingar, verið
gert upp nema með fyrirvara sið-
an 1967, eða i 6 ár.
Það er litið á verktaka hér á
landi sem ævintýramenn og fjár-
glæframenn. Starfsemi þeirra er
ekki viðurkennd sem atvinnu-
grein. Og afstaða þeirra er
þannig, að þeir hafa ekkert upp á
að hlaupa. Það væri vissulega at-
hugandi, hvort ekki yrði
(bragar)bót að þvi, að verktakar
kæmu sér upp „blóðbanka”,
lánasjóði, sem þeir legðu allir i og
gætu siðan gripið til, er i nauðir
ræki. Til einhverra ráða
verðum viðað gripa, ef við eigum
að lifa áfram. Og yfirvöld sina
ekki mikinn lit á þvi að greiða
götu okkar, frekar en fyrr.
Það virðist vera þannig hér á
Islandi, að það þyki hrein skylda
að drepa þá menn niður, sem hafa
einhvern framkvæmdarlegan
vilja og sjálfstæðiskennd. Það er
eðli tslendingsins að vera sjálf-
stæður, vegna þess að við erum
allir bænda- og útvegsmanna-
synir. Ef einhver er höfðinu hærri
en næsti maður, þá verður að
koma honum niður. Þetta er hin
sorglega staðreynd. Það getur
aldrei þróazt neitt verulegt at-
hafnalif meðal verktaka þegar si-
fellt er unnið að þvi fullum fetum
að kála þeim.
— Eru bankar eða aðrar lána-
stofnanir ekkert of liprir að veita
ykkur verktökum nauðsynleg
lán?
— Þar kemur það inn i, að til
þess að fá stór lán, verður að
setja eitthvað að veði. Og verk-
takar geta ekki aflað sér lána
gegn svo og svo miklu veði til að
halda áfram verki, þar sem hjá
þeim liggja öll veðin i verkunum
sjálfum. Þess vegna væri slikur
sjóður, sem ég minntist á áðan,
okkur til mikilla bóta.
— Hvað telur þú, að til þurfi að
koma helzt, svo úr rætist i verk-
takamálum hér á landi?
— Það skortir hér fyrst og
fremst i þessu verðbólguþjóð-
félagi, að við verktakar fáum
greiddan raunkostnað á hverju
verki, og það sé ekki verið að nýta
sér það, að láta verktakana alltaf
borga verðbólguna.
Verktakar hér á Islandi eru
réttlausir með öllu. Það er ekki
litið á þá sem stétt. Og ég tel, að
islenzkir dómstólar séu einhliða,
— að þeir dæmi þvi opinbera yfir-
leitt alltaf i vil. Svo virðist sem
erlendir dómstólar skynji betur
þörf og aðstöðu verktaka.
— Hvernig liturðu svo á framtið
verktaka á Islandi?
— Við verðum að álíta, að þjóð-
félagi sé nauðsyn á að hafa góða
verktaka. Og það sér hver heil-
vita maður, að það hlýtur að vera
miklu betra fyrir þjóðfélagið i
heild að eiga þokkalega verktaka,
i stað þess að vinna stöðugt að þvi
að slátra þeim.
Erlendir verktakar eru svo
fjársterkir, að þeir geta skapað
sér aðstöðu sjálfir. Þeir geta m.a.
sett sérstaka menn eingöngu i það
að fylgjast með þvi, að verkkaup-
inn standi við samninga og að
fylgja eftir hinum ýmsu kröfum.
Einnig hafa erlendu verktakarnir
efni á að biða eftir hinu seinvirka
dómsvaldi. Með þessu fyrirkomu-
lagi tekst verkkaupanum sjaldn-
ast að snúa eins illa á verktakana
og gerist hér á Fróni.
— Þar með ljúkum við þessu
spjalli. Við óskum þér og verk-
takafyrirtækinu Brún h.f. alls
hins bezta i framtiðinni, og að vel
megi takast með væntanlegar
framkvæmdir fyrirtækisins i hin-
um nýja miðbæ Kópavogs. Þú
segir hann góðan bæ og að þar búi
gott fólk, svo að þú mátt liklega
vænta hins bezta.
MMMMMMMMMHMMMMMMMriMMMMHMMMMMMPiriMMMMM
b4b<ab4 bil bd btl bJ bJbJb J bj b4b J bJ bd b4I><1 bdbd b>1 bJb J b J !• >1 b<> bJ bjl«l b<1 ImI b<1bJ b<1 b <1 b<1b4
Vestmannaeyingar!
Steingrímur Benediktsson
gullsmiður
hefur fengið aðstöðu í
GULLSMÍÐAVERKSTÆÐI
ÓLAFS G. JÓSEFSSONAR
óðinsgötu 7 — Rafhahúsinu
Trúlofunarhringar
Fjölbreytt úrval af gjafavör-
um úrgulli, silfri, pletti, tini o.fl.
önnumst viðgerðir á skartgirp-
um. — Sendum gegn póstkröfu.
GULLSMIÐAVERKSTÆÐI
ÓLAFS G. JÓSEFSSONAR
óðmsgötu 7 — Rafhahúsinu
lMUMlÍMlbiabdCMlbi]CMaEM]bilbiUMaiMlbdMCMlMbilbdbJCMlbdCMUiJbi)Mbdbd(«JbabJbiaCM]CMlCMlbd
CdIs* ig
El
B1
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
51
SCOUT 1973 ARGERÐIN
með vökvastýri og 135 hestafla 6 strokka vél
ER VÆNTANLEG SEINNI HLUTA AAANAÐARINS
nanari u
■
m Intemalional
$ Samband íslenzkra samvinnufélaga VÉLADEILD
/ \rmúla 3 Reykjavík simi 38900
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
L5
15
15
15
15
15
15
15
15
15
igk
15
15
L5
15
15
L5
15
15
15
15
ig
15
em
15
L5
15
15
L5
E1 ig
gggggggE]gE]ggggggggggggG]ggE]gE]gE]gE]gE]E]E]E]EiEiEiEiE]