Tíminn - 18.02.1973, Side 40

* ...........................'
Sunnudagur 18. febr. 1973
-

EignaSALA
[Eigna SKIPTI
markaðurinn
Aðalstræti 9 Sími 2-69-33
Miðbæjarmarkaðurinn
Hlégarður
g ”Samkomusalir
til leigu fyrir:
Árshátiöir, Þorrablót, fundi,
ráöstefnur, afmælis- og ferm-
ingarveizlur. Fjölbreyttar
veitingar, stjórir og litlir salir,
stórt dansgólf. Uppl. og pantan-
ir hjá húsverði i sima 6-61-95.
SGOÐI
J ff/i'ir yóöan mat
$ KJÖTIDNADARSTÖD SAMBANDSINS
Bætt úr prestaskorti í Svíþjóð:
Verkefnalausir háskólamenn prest
ar eftir eins árs viðbótarnámskeið
Barnsleg gleði.
— Timamynd: Róbert.
Þarna sjáum við fagurt mannlíf
SVONA eru þær indælar, Hulda
og litla barniö hennar. Þar er nú
ekki óþekktin eöa erjurnar, held-
ur lifður hver einasti dagur i sátt
og samlyndi, ást og umhyggju.
Svo innilega leggur Hulda brúð-
una sina undir vangann, að við
jaðrar, að atlot hennar töfri fram
bros á vörum, sem þó eru bara úr
plasti. Þetta minnir næstum þvi á
gömlu söguna um manninn, sem
sló staf sinum i klettinn, og fram
spratt vatn, mitt i auðn eyði-
merkurinnar. Við óskum henni
þess, að hún eigi eftir að bera
elskað barn á móðurörmum i fyll-
ingu timans og leiða það til
þroska og menningar.
VÍÐA um lönd er nú sárlega
kvartaö um atvinnuleysi meöal
háskólalæröra manna. Þó vantar
menn i embætti i sumum grein-
um. Þess vcgna er þaö, aö tuttugu
og fimm Sviar, sem lokið hafa
prófi i sagnfræði, bókmennta-
sögu, heimspeki, féiagsfræöi,
uppeldisfræöum, sálfræöi eöa
náttúruvisindum, eru i þann veg-
inn aö gerast prestar eftir stutt
viöbótarnám i guöfræöi. Þaö er
sem sé prestahörgull i Sviþjóö.
Það er sænska kirkjan, sem
hafði frumkvæði að þvi, að at-
vinnulausir háskólaborgarar,
gætu sótt eins árs guðfræðinám-
skeið I Sigtúnum, og siðan fengið
vigslu og prestsembætti að feng-
inni dálitilli verklegri æfingu til
viðbótar guðfræðinámskeiðinu.
Akvörðunin var tekin á fundi
sænsku biskupanna, og nám-
skeiðin eru kostuð af svonefndum
vinnumiðlunarsjóði.
Þessi nýbreytni hefur hlotið
ágætar undirtektir, svo sem ráða
má af þvi, að sjötiu vildu komast
á námskeið, þótt ekki væri unnt
að veita nema tuttugu og fimm
viðtöku að sinni.
Hætt er viö, að sumum gömlum
prestum kunni að finnast hinir
nýju stallbræöur þeirra nokkuð
snöggsoðnir, en eigi að siður hef-
ur einn biskupanna, Ingmar
Ström, sagt opinberlega að hann
telji það mjög mikils viðri, að
prestastéttin skuli fá slikan liðs-
auka er mjög breikki þekkingar-
svið hennar, og bendir allt til
þess, að fleiri námskeið af þessu
tagi verði haldin næstu misseri.
Þessi nýbreytni Svia kann að
vekja nokkra athygli hér, þvi að
presta vantar 1 fjölda fslenzkra
prestakalla, svo sem kunnugt er.
íslenzk sendinefnd á ferð um Norðurlönd:
SKOÐA SÆNSK
OG FINNSK HÚS
HHJ—Uppsölum. Islenzka sendi-
nefndin, sem nú er á ferðalagi
um Norðurlönd þeirra erinda aö
skoöa húsin, sem tslendingum
standa tii boöa til þess aö leysa
húsnæöisvandræöin, er hljótast af
Vestmannaeviagosinu, hefur
veriö I Sviþjóö siðustu dagana, en
ætlaði aö kvöldi hins 17. til
Noregs og Danmerkur.
I nefndinni eru Vestmanna-
eyingarnir Hafsteinn Stefánsson
skipstjóri og Jóhann Friðfinnsson
kaupmaður, Guðmundur G.
Þórarinsson verkfræðingur og
Bárður Danielsson verk-
fræðingur. Þeir fóru fyrst til
Finnlands, þar sem kirkjan,
Hufvudstadsbladet og samtökin
Norrænn byggingardagur standa
fyrir íslandssöfnun. Þar skoðuðu
þeir, auk húsa, aflmiklar ryk-
sugur, sem Finnar nota i námum,
með það I huga, hvort þær gætu
komið að gagni við vikurhreinsun
i Vestmannaeyjum. Mér virtust
þær þó tæpast nógu afkasta-
miklar, sagði Guðmundur G.
Þórarinsson, er fréttaritari
Timans náði tali af honum.
1 Finnlandi njóta íslendingar
mikillar samhygðar, og hefur
aðalræðismaðurinn Juuranto,
reynzt okkur mikill haukur i
horni. 1 Helsinki kom Hafsteinn
fram i útvarpi og Guðmundur G.
Þórarinsson I sjónvarpi.
Til Sviþjóðar komu þeir félagar
á miðvikudaginn, og hafa þeir
siðan feröazt á milli húsagerðar-
stöðva, einkanlega þó á Smá-
landi. Það eru böi flekahús
og einingahús, þar sem hvert her-
bergi er sérsmiðað i heilu lagi, er
standa til boða, og stærðin 70-80
og upp i 120-130 fermetrar. Yfir-
leitt mun þurfa aö gera nokkrar
endurbætur á þökum þessara
húsa, til þess að þau standist
islenzkt veðurfar, og eins telur
nefndin æskilegt, að Sviar hafi
sjálfir umsjón með uppsetningu
þeirra hérlendis.
A föstudaginn var nefndin i
Stokkhólmi, þar sem hún ræddi
við Holmkvist innanrikisráðherra
og Grenestedt ráðuneytisstjóra,
en það er eitt boð sænsku
stjórnarinnar að gefa hingað
sextiu einingahús, sem eru
fimmtiu fermetrar að stærð. Þau
eru fullsmiðuð i þrem einingum,
og eru helztu vandkvæðin við
þessi hús þau, að flutnings-
kostnaður verður mikill, þar sem
þau eru frek á skipsrými.
Nýstárleg
hugmynd:
t STÓRVATNINU Væni i Svi-
þjóð er sérstakur laxstofn,
sem meöal annars er frá-
brugöinn öörum iaxfiskum aö
þvi leyti, aö hann gengur
aidrei i sjó. Aö undanförnu
hefur tuttugu og fimm til
fjörtiu þúsund laxaseiðum
veriö sieppt I Væni ár hvert,
cn fæst þeirra hafa náö veru-
legum vexti, áöur en þau
veiddusl, og svo til enginn iax
lifir af ryötimann á þriöja ári
sinu i vatninu.
Nú hefur Svium dottið i hug
að hverfa að nýju ráði til þess
að laxinn nái meiri og skjótari
vexti og lifi lengur en áður —
það er að segja, ef hann ekki
er veiddur. Ráðið kemur
mönnum kannski á óvænt, en
það er i stuttu máli sagt, að
gera laxaseiðin ófrjó. Það hef-
Ófrjó seiði vaxa hraðar
og verða langlífari
ur i för með sér, að orka sem
að öllu felldu gengi til þess að
búa laxinn undir viðhald kyn-
stofnsins, verður einstakl-
ingnum sjálfum til vaxtar-
auka og leiðir til þess að hann
nær hærri aldri.
Talið er, að laxinn i Væni
hafi verið innilokaður i vatn-
inu sfðan á isöld. Vatnið varö
að gegna þvi hlutverki, sem
úthafið gegnir i lifi annarra
laxstofna. Honum tókst að
samlaga sig kringumstæðun-
um, og eins lengi og menn vita
Framhald á 31. siðu.
Lax úr Væni, er misst hefur þaö eöli aö ganga i sjó.