Tíminn - 03.05.1973, Qupperneq 8

8
TÍMINN
Fimmtudagur 3. mai 1973
A myndinni sést Agnar Þórðar-
son, höfundur Lausnargjaldsins,
'Iáta fara vel um sig i stól á sviði
Þjóðleikhússins. Umhverfis
höfundinn standa leikararnir, og
aftast fyrir miðju má greina
Benedikt Arnason leikstjóra.
0
LAUSNAR
GJALDIÐ
eftir
Agnar
Þórðar
son
FÖSTUDAGINN 4. mal nk„
frumsýnir Þjóðleikhúsið nýtt is-
lenzkt leikrit eftir Agnar Þóröar-
son, sem nefnist Lausnargjaidið.
Leikstjóri er Bencdikt Arnason.
Lausnargjaldið er fjórða leik-
ritið, sem Þjóðleikhúsið frumflyt-
ur eftir Agnar Þórðarson. Á und-
an komu „Þeir komu i haust”,
frumsýnt 1955, „Gauksklukkan”
árið 1958 og „Sannleikur i gipsi”
árið 1965. Það leikrita Agnars,
sem hvað mestri hylli hefur náð
er þó „Kjarnorka og kvenhylli”,
sem frumsýnt var hjá Leikfélagi
Reykjavikur 1955 og hefur siðan
verið sýnt á fjölda staða viðs veg-
ar um landið.
Agnar hefur samið nokkur
framhaldsleikrit fyrir útvarp,
sem miklum vinsældum hafa náð.
Af þeim má nefna: „Vixla með
afföllum”, sem flutt var 1958,"
„Ekið fyrir stapann”, árið 1960,
„Hæstráðandi til sjós og lands”,
1965. Ennfremur hefur hann
skrifað leikrit fyrir sjónvarp, en
það var „Baráttusætið”, sem
sýnt var 1970. Það leikrit var
siðar sýnt i sjónvarpsstöðvum á
Norðurlöndum.
Þá sýndi Sumarleikhúsið
„Spretthlauparann” eftir Agnar i
Iðnó og annars staðar árið 1958.
Auk þess að skrifa leikrit, hefur
Agnar ritað nokkrar skáldsögur
og kom hans fyrsta skáldsaga,
„Haninn galar tvisvar” út hjá
Helgafelli 1949.
Aðalhlutverkin i Lausnargjald-
inu eru leikin af Val Gislasyni og
GuðbjÖrgu Þorbjarnardóttur, en
auk þeirra fara leikararnir
Sigurður Skúlason og Þórhallur
Sigurðsson með stór hlutverk i
leiknum. í m.inni hlutverkum eru
leikararnir Erlingur Gislason,
Rósa Ingólfsdóttir, Bryndis
Pétursdóttir, Lárus Ingólfsson,
Valdemar Helgason, Guðjón Ingi
Sverrisson o.fl.
Leikmyndir gerði Gunnar
Bjarnason og annaðist hann einn-
ig búningateikningar.
t þessu nýjasta verki sinu tekur
Agnar Þórðarson fyrir vandamál,
sem ofarlega eru á baugi i dag.
Hann teflir fram eldri kynslóðinni
með trú sina á framfarir og hag-
sæld i krafti tækninnar, en hins
vegar stendur heróp æskunnar
um að mannkynið sé að missa
samband sitt við móður náttúru,
vegna þess hversu hart sé gengið
að henni. Krafa yngri kynslóðar-
innarer nýtt verðmætamat. Inn i
þessa nútimasögu um kynslóða-
bilið i Reykjavik, koma svo til-
vitnanir i norræna goðafræði,
sem hef ja spurningar leiksins upp
úr samhengi dagsins og tengir
þær viöari þróunarlegri hugsun:
„Böls mun alls batna
mun Baldur koma.”
Þó i leiknum búi dramatiskar
andstæöur, er framsetning
höfundar á efninu á köflum glett-
in og gamansöm og það fólk, sem
þarna er lýst, ætti ekki aö vera
erfitt að finna i raunveruleikan-
um i kring um okkur.
í>
Sviðsmynd úr leiknum. Eins og
á myndinni sést er sviðsetningin
nokkuö nýstárleg. Leikararnir á
myndinni eru talið frá vinstri:
Guðbjörg Þorbjarnardóttir,
Sigurður Skúlason, Lárus Ingólfs-
son, Þórhallur Sigurðsson og
Veldemar Helgason.
Siguröur Skúlason og Valur Gislason I hlutverkum föður og sonar