Tíminn - 20.11.1973, Page 7

Þriðjudagur 20. nóvember 1973.
TÍMINN
7
laft
VeriO aO koma Kjarvalsmyndunum fyrir.
færeysku lagi. Á sýningunni eru
100 málverk, auk Kjarvalssafns-
insyeftir fjölda manna og hafa þær
flestar sögulegt gildi. Það elzta er
gert árið 1791 af enskum málara,
og var það keypt fyrir nokkrum
árum i London.
Arið 1627 komu sjóræningjar
frá Alsir til Vestmannaeyja og
fóru um með ránum og morðum.
Hefur þetta siðan verið nefnt
Tyrkjaránið, en i þvi voru drepnir
34 eyjaskeggjar og 242 var rænt.
Einn merkasti gripurinn á safn-
inu er byssuhólkur, sem talið er
fullvist að hafi verið notaður við
þetta tækifæri. Þorsteinn sendi
myndir ásamt lýsingu á byssunni
til erlendra sérfræðinga og fékk
staðfest að slikar byssur hafi ver-
iö notaðar eingöngu af sjóræn-
ingjum frá Norður-Afriku.
Eins og fyrr sagði var það Þor-
steinn, sem sá um að flytja safnið
til meginlandsins, strax og gosið
hófst, með hjálp fárra góðra
manna. Einnig flutti hann gögn
sparisjóðsins til lands á söguleg-
an hátt, en um það hefur verið
getið áður i blaðinu. Þorsteinn
Viglundsson hefur við margt
starfaðum dagana, en hann er nú
74 ára og fullur starfsorku. Hann
var skólastóri Gagnfræðaskólans
I Vestmannaeyjum i 36 ár en hætti
1963 og sneri sér óskiptur að
stjórnun Sparisjóðsins, þvi að
„mitt lif er fjármál”, eins og
hann sagði á blaðamannafundin-
um. Við sparisjóðinn hefur hann
starfað i 30 ár og nýlega kom út
30. árgangur timaritsins BLIK.
er hann stofnaði og hefur annazt
siðan. Það var i upphafi skóla-
timarit, en flytur nú almennan
fróðleik, þar sem byggðasöguleg
málefni skipa háan sess, enda ein
hans mestu áhugamál.
Þorsteinn varð stúdent frá
menntaskóla á Suður-Mæri i
Noregi árið 1924 og hefur hann
samið einu norsk-islenzku orða-
bókina, sem hér hefur veriö gefin
út. Sagðist hann aðallega hafa
gert það fyrir Norðmenn, sem
vildu geta lesið islenzku(og þessi
bók selst enn þann dag i dag i
bókaverzlunum hérlendis a.m.k.
Einnig hefur hann komið nálægt
pólitikinni. Hann stofnaði Kaup-
félag Alþýðu i Vestmannaeyjum,
en þótti heldur ráðrikur i fjármál-
unum og var rekinn frá þvi, aö
eigin sögn, — enda fór það á haus-
inn skömmu siðar. Hann var
einnig fenginn til að stofna Kaup-
félag Vestmannaeyja og var
stjórnarformaður, þangað til
hann var settur af vegna ráðrikis
i fjármálum, eins og hann orðar
það.
Vonir Þorsteins standa til þess,
að geta flutt safnið til Eyja sem
fyrst, en búið er að reisa veggi
safnahússins nýja, og segir hann
nóga peninga til áframhaldandi
framkvæmda, það vanti bara
iðnaðarmenn. Við skulum vona,
að Þorsteini verði að ósk sinni og
honum takizt að fá viðeigandi
húsnæði undir þetta elzta byggða-
safn landsins og honum megi
auðnast að vinna að þvi i mörg ár
enn.
—hs—
Hjúkrun í
brennidepli
„IIJÚKRUN i brennidepli” voru
einkunnarorð samnorræna
hjúkrunarkvennamótsins, sem
baldið var i Reykjavik sumarið
1970. — Það má með sanni segja,
að enn sé hjúkrun í brennidepli
hér á landi, þegar haft er i huga,
að siðan 1970 hefur verið scttur á
stofn nýr hjúkrunarskóli, ný
hjúkrunarnámsbraut við Háskóla
Islands og lagt fram á Alþingi
frumvarp til nýrra hjúkrunar-
laga.
Við hjúkrunarkonur fögnum þvi
að geta fylgzt með gangi
hjúkrunarmála, og gleðjumst
innilega, þegar merkum áföngum
er náö. Sérstaklega er ánægjulegt
að fylgjast með, þegar eitthvaö
nýtt hefur gerzt i menntunarmál-
um hjúkrunarkvenna, þvi áhugi
okkar beinist l'yrst og l'remst að
þvi, að opnaðar veröi leiðir til
meiri menntunar hér á landi.
En ánægja okkar breyttist i
Réttirnar, en áður fyrr voru bændur þó nokkrir f Eyjum.
Fiskireiturinn.
Eftir aö hagræða seglum, en frá vinstri er bátur með Landeyjalagi.Vestmannaeyjalagi og færeysku lagi.
undrun, og siðan i vonbrigði, þeg-
ar við komumst að raun um, aö
þrátt fyrir allt, sem gerzt hefur i
menntunarmálum hjúkrunar-
kvenna, er enn ógert það, sem að
okkar áliti er mest aðkallandi, en
það er að koma á fót framhalds-
menntun (s.s. heilsuvernd, geð-
hjúkrun, barnahjúkrun og aðrar
sérgreinar hjúkrunar).
Menntamálaráðherra lýsti yfir
þvi, i fyrirspurnartima á Alþingi
fyrir skömmu, að þegar ákveöið
hefði verið að hefja framhalds-
nám i hjúkrun við háskólann,
hefði það strandað á þvi, að
háskólinn veitti ekki öðrum við-
töku en stúdentum. Ennfremur
sagði hann, að ekki mætti dragast
að breyta lögum háskólans, til
þess að hjúkrunarfólk geti fengið
aðgang að honum. Einnig var
upplýst, að menntamálaráöu-
neytið hefur fariö þess á leit við
háskólann, að hann athugi,
hvernig þessum breytingum
verði bezt við komið.
En hvernig ber að skilja þessar
jákvæðu yfirlýsingar, þegar ein-
mitt á sama tima og þær eru
gefnar, er verið að algreiða ný lög
á Alþingi um háskólann, án þess
að nokkuð sé minnzt á ákvæði er
varðar hjúkrunarfók?
Að visu var sett á stofn við
háskólann ný námsbraut i
hjúkrun, en það er hjúkrunar-
grunnnám, og eingöngu ætlað
stúdentum. Þrátt l'yrir þessa nýju
námsbraut stöndum við i sömu
sporum hvað snertir framhalds-
menntunina, þvi i reynd hefur
einungis þriðji hjúkrunarskólinn
verið stofnaður.
Vonandi dettur engum i hug, að
hjúkrunargrunnnám við háskóla
jalngildi íramhaldsmenntun i
hjúkrun eða vciti réttindi sem
slik.
Ilve lengi á að draga okkur á
aðgerðum i Iramhalds-
mennlunarmálum, el'tir svona já-
kvæðar undirtektir ráðamanna?
— Það hefur sýnt sig, að þegar
aðgerða er þörf, þá er hægt að
hraöa framkvæmdum. Það kom i
ljós, þegar nýi hjúkrunarskólinn
var stofnaður. Væri ekki einnig
nægtað láta til skarar skriða með
framhaldsmenntunina?
Nýtt frumvarp til hjúkrunar-
laga liggur nú l'yrir Alþingi, og
verður væntanlega afgreitt á
næstunni. t athugasemdum við 1.
gr. frumvarpsins, sem fjallar um
það, hverjir hafa rétt til að kalla
sig hjúkrunarkonu eða -mann, er
sagt frá þvi, að tillögur hafi kom-
ið fram um nýtt samheiti fyrir þá,
sem lokið hafa hjúkrunarnámi.
Rætt hafi verið um orðin hjúkrir,
hjúkri, og hjúkrari og hjúkrunar-
íræðingur. Einnig segir i athuga-
semdinni, að vonazt sé til að
Hjúkrunarfélág Islands hafi kom-
iö fram með ákveöna tillögu um
slikt heiii, áður en meðferð frum-
varpsins á Alþingi sé lokið. Mikill
hluti hjúkrunarkvenna er mót-
fallinn sliku samheiti, og myndi
aldrei taka það upp. 1 reynd yrði
þvi ekki um samheiti að ræöa,
heldur sérheiti einhvers hóps
hjúkrunarfólks.
Islenzka hjúkrunarstéttin er fá-
menn, og verður þvi að vera á
verði gagnvart öllum breyting-
um, er leitt geta til sundrungar.
Okkur er nú þegar ærinn vandi á
höndum, aðeiga að standa saman
sem ein stétt, þegar við höfum
fengið þrenns konar grunnnám.
Slikt gæti blessazt meðal stór-
þjóða, en er varhugavert hjá okk-
ur vegna smæðar okkar. Við vilj-
um þvi lýsa andúð okkar á nafn-
breytingunni og vonumst til að
henni verði ekki komið á gegn
vilja mikils hluta hjúkrunar-
stéttarinnar.
Ennfremur viljum við itreka
beiðni okkar um framhalds-
menntun og skorum á ráðamenn
að hefjast nú þegar handa um það
brýna verkefni, þvi við álitum, að
allir, sem lokið hafa viðurkenndu
grunnnámi i hjúkrun, eigi að hafa
jafnan rétt og möguleika til fram-
haldsmenntunar.
II júkrunarkonur
Akureyrardeildar H.F.Í.