Tíminn - 29.11.1973, Page 14

Tíminn - 29.11.1973, Page 14
14 TÍMINN Fimmtudagur 29. nóvember 1973. ELLEN DUURLOO: Geymt en ekki gleymt 37 Sct. Jand Minde var ekki búgarður i eiginlegri merkingu, landareignin var einungis garð- urinn, litið engi og nokkrir hektarar af skógi. Þetta var falleg landareign og hafði kostað álitlega upphæð, og við það bætt- ist, að Jean Pierre hafði látið breyta næstum öliu, bæði úti og inni, og ekkert til sparað. Hesta- og hundaeidi Jean Pierre var einungis tómstundagaman og gaf ekkert i aðra hönd, en hann hafði engar áhyggjur út af þvi. Hann var auðugur maður og nægðu honum ekki vextirnir af höfuð- stólnum, nú þá var ekki um annað að ræða en að skerða höfuðstólinn, sem hann og gerði. Vissulega hafði það komið fyrir að Lenu ofbauð eyðslusemi manns sins, en hún var kven- maður og taldi sig ekki hafa vit á peningamálum, þau væru nú einu sinni i verkahring karlmannanna. Lena huggaði sig þar að auki við að Jean Pierre væri auðugur, svo aö þetta gerði ekkert til. Hve auðugur hann var hafði hún enga hugmynd um. Bellu var alls ekki ókunnugt um peningamál Jean Pierre. Þó hún væri léleg'i reikningi, varð henni þó smám saman ljóst hvernig fjárhag Jean Pierre var háttað. Hann var ekki i eins góðu lagi og maður hefði getað haldið. Hún hafði smám saman togað þessar upplýsingar upp úr Herbert. Til dæmis, hal'ði Jean Pierre aldrei hirt um að brunatryggja húsið, og þar sem innbúið var ákaflega verðmætt, þá... — Jæja, Lean min, ef það er ekk- ert, sem ég get hjálpað þér með, þá býð ég þér góða nótt. — Þakka þér fyrir Bella. Ég sef eins og steinn eftir fimm minút- ur. Þú ert sem imynd góðrar heilsu, sagði Bella og leit i kring- um sig í ganginum. Tveir gluggar á endunum, hugsaði hún með sér, það er heppilegt. Hún lokaði hurðinni og gekk inn I herbergið sitt. Hún gaf sér góðan tima við að klæða sig úr, og sat lengi fyrir framan snyrtiborðið. Kertaljósin blöktu i stjökunum, þrátt fyrir það að allir gluggar vorur lokaðir, næddi inn um þá i haustrokinu Hún leit á klukkuna sem stóð á kommóðunni, fallegu mahónýkommóðunni, sem Werner hafði smiðaö. Dýrindis gripur, eins og allt i þessu húsi, hugsaði Bella með sér. Klukkan var korter yfir ellefu. Hún vaföi að sér silki- sloppnum, reis á fætur og gekk i átt að hurðinni, en sá að sér. Enn var of snemmt. Ég verð að vera viss um að allir séu sofandi. Hún lagðist ofan á rúmið, en reist á fætur og slökkti ljósið. Þrátt fyrir þykk gluggatjöldin gat einhver orðið þess var að enn var kveikt uppi hjá henni. Hún varð að vera varkár. Hún lagðist aftur og starði út i myrkrið. Jean Pierre, Jean Pierre. Hún hataði hann af öllu sinu hjarta, að hann skyldi hafa vogað... — Bella, þetta getur ekki gengið svona áfram, þetta er rangt, ég elska þig ekki, það er Lena, sem ég elska, já ég elska hana. Ég.... O, þessi Lena, þessi heimska stelpugála, föl,ljóshærð,hafði ekk- ert við sig. Hann elskaði hana, hvað sá hann eiginlega við hana, þegar honum gafst kostur á henni, Bellu.... Þennan maídag i skóginum, hún hafði verið þess fullviss að nú væri stundin langþráða upprunnin Nú kæmi hún fram hefnd sinni. Hún ætlaði að gera hann vitlausan i sér, eins og hann hafði verið áður fyrr, og þegar hann væri orðinn að þræli hennar, þá myndi hún sparka honum frá sér eins og hundi. Og hvernig fór! t stað þess að taka hann frá konu og börnum, fann hún að hún hafði ekki lengur neitt vald yfir honum. Hún náði ekki fram hinni langþráðu hefnd sinni. Varð þvert á móti að sæta meiri auðmýkingu en hún hafði nokkurn tima orðið fyrir. — Bella, ég elska þig ekki, þetta er alrangt, og sæmir okkur ekki. Hún hafði haldið að koma Johns til Danmerkur myndi tengja þau sterkari böndum. Þaö fór a állt annan veg. John, sagði hann, er sonur Cummings heitins og fóstursonur Herberts v. Luttens. Ég vil ekki blanda mér i ykkar lif. Þú hefur sjálf valið þetta, Bella, og nú skaltu standa við það. Reynum þó að vera góðir vinir, Bella. Við reyndum að kveíkja i glæöum, sem eru slokknaðir fyrir löngu, og látum þar við sitja, dautt er dautt, og þvi verður ekki breytt. Gleymum fortiðinni og hugsum um framtið okkar beggja, ég á mina, og þú þina, við komum ekki hvort öðru við. Okkur hafa orðið á mikil mistök, þessa tvo mánuði, og við skulum ekki láta þau endurtaka sig. Bella, það sem er á milli okkar á ekkert skylt við ást, við erum orðin of gömul og ættum að vita betur en aö reyna að telja okkur trú um það. Orð hans voru eins og svipu- högg, en hún lét á engu bera og svaraði hátiðlega: — Hamingjan hjálpi mér, gerðu eins og þér sýnist, Jean Pierre, mér finnst aðeins svolitið hlálegt að heyra þig, sem hefur ekki alltaf hagað þér eins og guðs bezta barn, tala eins og hver annar broddborgari. Jean Pierre , ertu raunverulega orðinn svona siðavandur brodd- borgari, ég veit svei mér ekki hvort ég á heldur að hlæja eða gráta. — Já, ég er ef til vill broddborg- ari hvað þessu viðvikur, það er ef til vill broddborgaralegt að elska konuna sina, ég veit það ekki. allir geta orðið fyrir þvi sem ég varð fyrir, þegar ég hittti þig aftur eftir öll þessi ár, það er mannlegt að ég féll fyrir freistingunni, minningar geta verið erfiðar freistingar, Bella. Siðan uppgötvar maður, að minningarnar eru ekki nóg, ég veit ekki,hvernig ég á að skýra þetta fyrir þér, Bella. reyndu að skilja, að Lena og börnin eru framtið min og allt,sem ég á, þú ert fortið min. Við höfum bæði breytzt, og ég get aðeins boðið þér vináttu mina. — Við skulum þá segja það. Ég get lifað án þin, ef þig langar til þess að vita það. Heimurinn er fullur af karlmönnum, en gott og vel, við skulum skiljast sem vin- ir. —Þær vikur sem liðu á milli þessa atviks og þangaö til Lena tók frumkvæðið aö samgangi á milli Sct Jans Minde og Luttendals, varhúnróleg. á ytra borðinu, en i rauninni var hún öskureið, og reyndi að hugsa út á hvern hátt hún gæti komið fram hefndum. Þessi asni, sem hafði svikið og auðmýkt hana i annað sinn. — Lena, þessi heimska stelpugála, kom henni til hjálpar. Þessi Lena leit augsýnilega á hana sem vinkonu sina. Mikil ósköD. bvi ekki það, kannski gæti hún einmitt á þann hátt komið fram eftirminnilegum hefndum á Jean Pierre. Biðið bara! Bella hafði beðið i nærri tólf ár. Hún gat beðið lengur þó svo að hún hefði oft verið að þvi komin að segja þessari heimsku konu allan sannleikann. Ó, hvað hún fyrirleit Lenu. En það yrði ekki nógu mikil hefnd. En.. — en Glóð, sem hrökk út fýrir arininn. Herbergi fullt af dýrmætum húsgögnum og skrautmunum Stráþak... Nótt eins og i nótt, þegar vind- urinn gnauðaði á gluggunum. Eldsvoði...stormur.... Hún lá enn ofan á rúminu i myrkrinu. Hún heyrði klukkuna i forstofunni slá. Hún hafði legið hér i klukkutima. Hún reis upp, sat ofurlitla stund, og lagði við hlustirnar. Nei, enginn myndi heyra þó hún færi á s-já, stormurinn sá fyrir þvi. Hún leitaði að inniskónum sinum, en hætti við það, það myndi heyrast i háum hælunum. Eldur, hún hafði alltaf elskað eldinn. Edlurinn þegar plantekruþrælarnir brenna rusl eftir sykuruppskeruna, eld sem bar við svarta hitabeltisnóttina. Að sykuruppskerunni lokinni var haldin veizla. Allir blökku- mennirnir dönsuðu og sungu i bjarma eldsins. Eldveizla blökkufólksins. .1565 Lóðrétt 2) Ala,- 3) Ró.- 4) Amt.- 5) Lárétt Slakt,- 7) Aðall,- 9) óða,- 11) 1) Mjólkurmatur,- 6) Tal,- 8) Éli.- 15) Mjá,- 16) Bak,- 18) Þungbúin,- 19) Tini,- 12) Os,- Stafur,- 13) Röð,- 14) Máttur,- 16) Konu,- 17) Kærleikur.- 19) 1973,- Lóðrétt 2) Litil,- 3) Nes,- 4) Hár,- 5) Sundfæri,- 7) 1 uppnámi.- 9) Skolla,- 11) Stafur,-15) Kassi - 16) Svif,- 18) Röð.- X Ráðning á gátu nr. 1564. Lárétt 1) Karar,- 6) Lóm,- 8) Lóa - 10) Téð.- 12) Að. 13) La,- 14) Kam,- 16) Bil,- 17) Jóa.- 19) Háski,- 111 ififHf f FIMMTUDAGUR 29. nóvember 7.00 Morgunútvarp Veður- fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Morgunleikfimi kl. 7.20. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for- ustugr. dagbl.), 9.00 og 10.00. Morgunbæn kl. 7.55. Morgunstund barnanna kl. 8.45: Asthildur Egilson byrjar lestur þýðingar sinn- ar á sögunni „Bróðir minn i Afríku” eftir Gun Jacobson (1). Morgunleikfimi kl. 9.20 Tilkynningar kl. 9.30. Þing- fréttir kl. 9.45. Létt lög á milli liða. Við sjóinn kl. 10.25: Ingólfur Stefánsson ræðir við Jón Magnússon skólastjóra á Patreksfirði. Morgunpopp kl. 10.40: Onid Sates syngur. Hljómplötu- safniö kl. 11.00. (endurt. þáttur G.G.) 12.00 Dagskráin. Tónleikar. Tilkynningar. 12.25 Fréttir og veðurfregnir. Tilkynningar. 13.00 A frlvaktinni Margrét Guðmundsdóttir kynnir óskalög sjómanna. 14.30 Jafnrétti — misrétti^X. þáttur. Umsjón: Þórunn Friðriksdóttir, Steinunn Harðardóttir, Valgerður Jónsdóttir og Guðrún H. Agnarsdóttir. 15.00 Miðdegistónleikar: Gömul tóniist 16.00 Fréttir. Tilkynningar. 16.15 Veðurfregnir 16.20 Pjopphornið 16.45 Barnatimi: Eirikur Stefánsson stjórnar a. „Austan um hyldýpis haf”: Efni frá Noregi Siglaðir söngvarar, — fyrri hluti leikritsins með söngvum eftir Thorbjörn Egner. Leikarar og söngvarar úr Þjóðleikhúsinu flytja ásamt hljóðfæraleikurum. Leik- stjóri: Klemenz Jónsson. Hljómsveitarstjóri: Carl Billich. b. Kafli úr sogunni „Sigrúnu i Sunnuhvoli” eftir Björnstjerne Björnsson. 17.30 Framburðarkennsla i ensku 17.40 Tónleikar. Tilkynningar. 18.30 Fréttir. 18.45 Veður- fregnir. 18.55 Tilkynningar. 19.00 Veðurspá Daglegt mál Helgi J. Halldórsson cand. mag. flytur þáttinn. 19.10 Bókaspjal! Umsjónar- maður: Sigurður A. Magnússon. 19.30 t skimunni Myndlistar- þáttur i umsjá Gylfa Gfsla- sonar. 19.50 Gestir í útvarpssal Andrei Korsakoff fiðluleik- ari og Jolanta Miroshnikova leika a. Sónötu fyrir fiðlu og pianó eftir Beethoven. b. Duo fyrir pianó og fiðlu eftir Schubert. 20.30 Leikrit: „Pappirsfugl- inn” eftir Jorge Diaz Þýð- andi: Olafur Haukur Simonarson. Leikstjóri: Þorsteinn Gunnarsson. Per- sónur og leikendur: Afi: Valur Sislason. Amma: Guðbjörg Þorbjarnardóttir. Kæliskápur: Pétur Einars- son. Liósakróna: Helga Stephensen. Standúr: Karl Guðmundsson. Pabbi: Ró- bert Arnfinnsson. Mamma: Herdis Þorvaldsdóttir. Sögumaður: Helgi Skúlason. Aðrir leikendur: Einar Sveinn Þórðarson, Sigrún Edda Björnsdóttir, As- mundur Asmundsson, Hrafnhildur Guðmundsdótt- U 21.10 Ísland-Sviþjóð: I.andsleikur i handknattleik Jón Ásgeirsson lýsir siðari hálfleik i Laugardalshöll. 21.45 Athvarf i himingeimnum Jóhann Hjálmarsson skáld les úr nýrri ljóðabók sinni. 22.00 Fréttir 22.15 Veðurfregnir Kvöldsag- an: Minningar Guðrúnar Borgfjörð Jón Aðils leikari les (9). 22.35 Manstu eftir þessu? Tón- listarþáttur i umsjá Guð- mundar Jónssonar pianó- leikara. 23.20 Fréttir i stuttu máli. Dagskrárlok.

x

Tíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.