Tíminn - 13.03.1974, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Miðvikudagur 13. marz 1974.
veitti hann því eftirtekt, að hún stóð við hlið hans, og þá
heilsaði hann henni. Það var í fyrsta skipti, sem hann
ávarpaði hana, eftir að Jónas hafði kynnt þau á þilfari
Botníu daginn áður.
— Já, sagði Eiríkur, sem svar við spurningu hennar,
þetta er bara dágóður afli, og þetta er fyrsti róðurinn,
sem ég hef farið í seinustu sjö árin.
— Jónas f rændi minn segir mér, að þér ætlið að setjast
að hérna í Skarðsstöð og stunda fiskveiðar með honum,
sagði Svala. Það verður heppilegt fyrir plássið, því að —
Hún þagnaði og hló við, en hélt svo áfram: — Jæja, ég
get svo sem sagt það hreint og beint, — þeir eru ósköp
svifaseinir hérna.
Eirikur leit á hana og hló líka. Hann fylgdist með f isk-
burðinum, og án þess að sýna Svölu nokkra ókurteisi,
ræddi hann við hana, eins og verkstjóri leyfir sér að
rabba, meðan hann hugar að verki sínu.
— Ég verð að segja eins og er, að þér eruð fyrsti
íslendingurinn, sem ég hef heyrt segja þetta um ís-
lendinga, Já, það tekur svo sem tíma að koma þeim af
stað, en þá gengur það lika, eins og þér sjáið.
Hann gekk frá henni til að gefa leiðbeiningar við
starfið, og Svölu gafst tækifæri til að virða hann betur
fyrir sér.
Frá sjónarhóli konu hafði hann ef til vill hvað mest
aðdráttarafl með unglegu, fersku f jöri — ekki á sama
hátt og hjá unglingi, heldur því, sem varir, af því að það
er viðkomandi eðlislægt. Þótt Eiríkur yrði áttræður og
hár hans alhvítt, myndi han n eftir sem áður vera jafn
unglegur, horfa jafn djarflega framan í veröldina
þessum arnf ráu bláu augum, jaf n ákveðinn og snöggur í
hreyfingum og hnarreistur.
Ósvikinn sonur sjávarins.
Um leiðog Svala fór aðtala við hann, hurfu henni allir
fordómar, sem hún hafði gert sér varðandi hann, meðal
annars það, hvernig hann hefði litið á hana, rétt eins og
hún væri staur eða steinn. Hún gleymdi öllu, sem Jónas
haf ði sagt um hann, og henni f annst hún geta verið ósköp
óþvinguð gagnvart honum. Enda þótt hann hefði sterk
áhrif á hana með rödd sinni, framkomu og talsmáta,
voru það ekki sömu áhrifin og karlmenn hafa á kven-
fólk, heldur miklu fremur á börn.
Börn hændust mjög að Eiríki. Stærð hans, rödd, útlit og
framkoma gerði hann strax að miðdepli hugsana þeirra,
og hefði eitthvert ævintýralegt tilfelli flutt hann til
lands, sem eingöngu væri byggt börnum, hefðu þau
dansað umhverfis hann og gert hann að konungi sínum.
Hannn hefði þegar í stað unnið traust þeirra ekki síður en
aðdáun.
Það voru einhverjir slíkir töfrar, sem Svala fann fyrir
gagnvart honum. Enda þótt hún væri orðin átján ara,
væri búin að dveljast ár í Kaupmannahöfn og væri auk
þess trúlofuð þeim feita Ólafi Guðmundssyni, var hún
enn barn í sér — þrátt fyrir varirnarisem hefðu f reistað
dýrlings til að rjúfa heit sitt í voninni um koss.
Og Eiríkur, sem úti í bátnum hafði hugsað með sér, að
hvílíka brellu hann gæti gert Ólaf i með því að taka Svölu
f rá honum, var nú búinn að gleyma þeim hugrenningum
gjörsamlega, ekki síður en gremjunni yfir stærilæti
hennar. Svala var horfin honum sem ung stúlka — hún
hefði alveg eins getað verið karlmaður þess vegna. Það
var hljómurinn í rödd hennar, látlaus f ramkoma hennar
og eðlilegt fas hennar, sem höfðu haft þessi áhrif á hann.
Hefði hann hitt hana áður en hann fylltist þessari
feiknaandúð á kvenfólki, hefði afleiðingin verið hin
sama. Því að Svala var ein þessara kvenna, sem þrátt
f yrir undrafegurð skeytir ekkert um dýrið í karlmannin-
um, blátt áf ram vegna þess, að sakleysi þeirra af vopnar
allt og verður aldrei afvopnað sjálft — og það skynjar
dýrið og veit.
Ætlaði maður sér að elska slíka konu, varð maður að
byrja á þvi að elska hana sem barn. Maður yrði síðan að
halda áfram að elska hana eftir að hún væri orðin kona
— en það myndi þó alltaf vera ástin til barnsins, sem lifði
áf ram, og ástin til hennar myndi því ekki kulna.
— Já, þetta gengur allt saman vel, þegar þeir eru
komnir af stað á annað borð, sagði Svala. En það er
nefnilega það — þeir þurfa einhvern til þess að koma sér
af stað. Sjáið nú bara þessa, sem eru að halda út, eftir að
hafa eytt deginum til ónýtis.
Eirikur leit út til bátanna. Hann sagði ekki, hvað hann
var að hugsa — að þetta væri Ólafi Guðmundssyni að
kenna.
Jónas var inni i pakkhúsinu til þess að líta eftir þvi,
hvernig gengið væri f rá pökkuninni, og hafði þess vegna
ekki neina hugmynd um þann trúnað, sem skyndilega
hafði sprottið upp eins og ferskt og ilmandi blóm við
bryggjuna.
— Sjáum nú til! sagði Eiríkur, þegar stynjandi og
rymjandi smástrákur bar sigri hrósandi síðasta f iskinn í
land. Þá er þessu lokið. Og nú verð ég að fara og líta á
leguna. Ég er búinn að kaupa bát, en það hvarflaði ekki
að mér að líta á höfnina, þar sem ég verð að leggja hon-
um, ef eitthvað verður að veðri. Ég veit nefnilega um
hafnir, er nefndar eru því nafni, en eru ekki annað en
gildrur fyrir bátana, sem brotna þar um leið og eitthvað
hvessir.
— Höfnin okkar er alls engin gildra, sagði Svala, sem
ekki leið neinum að gera lítið úr Skarðsstöð. Ef þér vil jið,
Timi fyrir sprautuna '^Kung Fu er ' ‘
þina.... en hvaö er Kungykinversk sjálfs'
•varnaraðferð. Oglf ef
þú stingur mig ekíci
varlega, skal ég beita ^
.henni viðþig.: ~
Þeir ættu að?
koma á hverri
■É stundu.1--
Sam,1-i^J
kvæmt áætlun
Þeir fylgjasts\
meðokkur, / ,
DÍÖfUÍl. *Cl
,Biddu.-'1 / %.
Vampirurnar stökkva ]
'með hræðilegm öskrum
I kastalarústunum
lllilii
Miðvikudagur
13. marz
7.00 Morgunútvarp
12.25 Fréttir og verðurfregn-
ir. Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Með sinu lagi
14.30 Síðdegissagan: .,
15.00 Miðdegistónleikar....
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphornið
17.10 Útvarpssaga barnanna:
17.30 Framburðarkennsla i
spænsku
17.40 Tónleikar.
18.00 Húsnæðis- og bygging-
armál. Ólafur Jensson sér
um þáttinn.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Bein lina. Fulltrúar
bænda og neytenda i 6
manna nefndinni, Gunnar
Guðbjartsson form. stéttar-
samb. bænda og Torfi As-
geirsson hagfræðingur,
svara spurningum hlust-
enda um verðlagningu land-
búnaðarvöru. Umsjónar-
menn: Arni Gunnarsson og
Einar Karl Haraldsson.
20.00 Kvöldvaka. a. Einsöng-
ur. Ólafur Þ. Jónsson syng-
ur lög eftir Markús
Kristjánsson. Árni
Kristjánsson leikur á pianó.
b. Hjá Austur-Skaftfelling-
um. Þórður Tómasson safn-
vörður i Skógum flytur
fjórða og síðasta hluta
ferðaþáttar sins. c. Liðins
tima lýsigull. Elin Guðjóns-
dóttir flytur upphaf hugleið-
ingar Bjartmars Guð-
mundssonar fr- Sandi um
þingeyskar stökur og höf-
unda þeirra. d. Æviminn-
ingar Eiriks Guðlaugsson-
ar. Baldur Pálmason les
þriðja hluta frásögu hún-
vetnsks erfiðismanns. e.
Haldið til haga. Grimur M.
Helgason, forstöðumaður
handritadeildar landsbóka-
safnsins.talar. f. Kórsöngur.
Söngfélagið Harpa syngur
islensk lög: dr. Róbert A.
Ottósson stj.
21.30 Útvarpssagan:
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusáima (27).
22.25 Kvöldsagan: „Vöggu-
visa” eftir Elias Mar. Höf-
undur les (8).
22.45 Djassþáttur Jón Múli
Arnason kynnir.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Miðvikudagur
13. mars
18.00 Skippi. Ástralskur
myndaflokkur fyrir börn og
unglinga. Þýðandi Jóhanna
Jóhannsdóttir.
18.25 Gluggar. Breskur
fræðslumyndaflokkur fyrir
börn og unglinga. Þýðandi
og þulur Gylfi Gröndal.
18.45 Gitarskólinn. Gitar-
kennsla fyrir byrjendur. 6.
þáttur. Kennari Eyþór Þor-
láksson.
19.05 Hlé
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Konan min i næsta húsi.
Breskur gamanmynda-
flokkur. Vinir i raun. Þýð-
andi Jón Thor Haraldsson.
20.55 Nýjasta tækni og visind.
Umsjónarmaður örnólfur
Thorlacius.
21.25 Hryllingur. Ungversk
biómynd, byggð á sam-
nefndri sögu eftir Laszlo
Németh. Leikstjóri Georg
Hintsch. Þýðandi Hjalti
Kristgeirsson. Myndin ger-
ist i afskekktu byggðarlagi i
Ungverjalandi á árunum
milli heimsstyrjaldanna.
Ung stúlka leiðist út i hjóna-
band með manni, sem henni
er ekki meir en svo geðfelld-
ur. en það hjónaband fær
sviplegan endi.
23.20 Dagskrárlok.