Tíminn - 29.05.1974, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
Miövikudagur 29. mai 1974,
Við getum farið til
tunglsins, en kunnum
ekki að kveða niður
drauga

m 5
i ^
*v'
m
sfiat

■íi&SSÍ'Kv

v
MMmmM
Wmm:
§11

ÍlfÉÍíiÍÉ
.. -

*- * I
>:.‘4
ÍIS
' ' 1< íl
*>í
' ''S
ípÍPÉÉ
m mMmm
»1
t-t . '' 'i
mm
■:•-•:• ■■ • ■:■• •: •

■ ■ ".■■■■■■
mMBb. ',: *\
éMim sL'*'.' ' l' V
éSmJ&i ' P'
B||||p|j|k;? '■'■,:. •’,•

æiÉÉMÍ
Siis
>' ..'' '
3s»a»«í
VIÐ LIFUM á öld geimferða, líf-
færaflutninga og tölva. Samt sem
áður er margt, sem visindunum
hefur ekki tekizt að ráða. Og
sjaldan hefur það, sem dularfulit
kaiiast, vakið meiri forvitni en
einmitt nú.
Sumum kann að koma það á
óvart, hversu áhugi á dulrænum
efnum hefur aukizt á þessari
háþróuðu tækniöld. Miðlar draga
stöðugt að sér meiri og meiri at-
hygli. Einn hinn frægasti þeirra
hét Daniel Dunglass Home.
Raunar átti hann ekki langt að
sækja það, þótt honum væri öðru
visi farið en öðru fólki. Afi hans,
jarl af Home, sveif út og inn um
glugga, án þess að nokkur lyfti
honum, og i návist hans tóku borð
og stólar að dansa og furðulegar
hendur heilsuðu þeim, sem nær-
staddir voru. Stundum voru vegg-
ir barðir af mikilli ákefð eða þá að
annarlegur dragsúgur fór igegn-
um húsið, svo að hurðir skelltust
aftur.
Þegar Daniel Dunglass var niu
ára, reyndi frænka hans að særa
út úr honum illan anda. Henni
mistókst það, og þá varpaði hún
drengnum á dyr. Hún hélt, að
hann væri haldiní af djöflinum.
En þegar hann eltist, gerði hann
svo marga furðulega hluti, að
hann náði heimsfrægð.
Sjálfur hélt hann þvi alltaf
fram, að hann hefði ekki stjórn á
því dularafli, sem i honum bjó.
Hann gæti hvorki látið nokkuð
gerast né komið i veg fyrir, að
eitthvað gerðist.
Daniel Dunglass Home fæddist
árið 1833. Sfðan eru rúm hundrað
og fjörutiu ár. Og við erum jafn-
langt frá því að finna nokkra
skýringu á því, sem gerðist i
kringum hann, og fólk var meðan
hann var ofan moldar. Og enn
gerist margt, sem fólk botnar
hvorki upp né niður i.
„Svört vera, sem likist mest
dökkum skugga”, veldur þvi, að
tvær konur flýja úr nýrri úbúð i
Lundúnum. Glória Smith segir,
að þessi vera hafi ekki neina
eiginlega andlitsdrætti, og vin-
kona hennar, Lillian Sansome,
léttist um mörg pund á örfáum
dögum. Hún var svo hrædd , að
hún þorði varla að festa blund.
— Ég sá þetta fyrst nokkrum
dögum eftir að við fluttumst -i
ibúðina, segir hún. Þessi vera fór
beint i gegnum mig og siðan hvarf
hún inn i vegginn. Mér fannst ég
vera að kafna.
Nýlega neituðu fimm fjölskyld-
ur i nýrri húsasamstæðu i Liver-
pool að borga húsaleigu, þar sem
þær væru i sambýli við drauga.
Fyrir nokkru grá tbað húsmóðir
i Lundúnum borgarstjórnina um
nýja ibúð, þar sem sonur hennar
væri að tryllast af hræðslu við
„hvita stúlku”, sem hélt sig
einkanlega i barnaherberginu.
Prestur var fenginn til þess að
messa i herberginu, en það kom
fyrir ekki. Drengurinn fékkst ekki
til þess að vera i þvi. Svipuðu
máli gegndi um hund
fjölskyldunnar.
Þanmg er þetta í Englandi, sem
raunar er frægt land fyrir drauga
sina, sem taka fram Skottum
okkar og Mórum. En þess ber þó
að geta, að draugar okkar eru svo
sem ekki dauðir úr öllum æðum,
þvi að við og við gerast þeir at-
burðir, að allt kemst á tjá og
tundur. Og þannig kvað það
einnig vera i Noregi, svo að
vitnað sé til annars norræns
lands.
Bamalt kuml við Kaupang, þar sem oft gerast dularfullir atburðir. Tii eru margar sögur um hesta, sem Hús f Tjölling við Larvfk i Noregi, skammt frá gamalii vikingabyggð,
hafa fælzt á þessum staö. Kaupangi. Þar hefur veriö talið heldur óhreint.