Tíminn - 26.06.1974, Blaðsíða 3

MÍOvikudagur 26. júni 1974.
TÍMINN
3
HátlOargestir ganga fylktu liöi til kirkju aö Hofi. Timamynd: Gunnar
Þjóðhdtíð Vopnfirðinga einstak-
lega vel heppnuð
Gsal-Rvlk — V.opnfiröingar héldu
þjóöhátiö sina I tilefni ellefu alda
byggöar i landinu 17. júni s.l. Ein-
hverra hluta vegna hefur fjöl-
miðlum láðst aö geta um þessa
hátið, og skal hér nokkuð bætt úr.
Hátíðin hófst klukkan eitt meö
þvi, að menn gengu fylktu liði til
kirkju að Hofi, en þar flutti sókn-
arpresturinn, séra Haukur
Agústsson, allsérstæða guðsþjón-
ustu, sem var að mestu leyti I
bundnu máli.
Að messugjörð lokinni var flutt
hátlðardagskrá á túni við Hof.
Þar flutti Hildigunnur Valdi-
marsdóttir ávarp fjallkonunnar,
en það voru landnámsljóð eftir
Helga Gislason bónda á Hrapps-
stöðum. Gunnar Sigmarsson hélt
aðalræðu dagsins. Þá var fluttur
leikþáttur, og siðan fór fram
Dauðaslys
í Júpíter
Gsal-Reykjavik. — Það hörmu-
lega slys varð um borð í togaran-
um Júplter um klukkan þrjú, að-
faranótt mánudags, að fimmtug-
ur maður lézt þar af slysförum.
Hann hét Eyjólfur Guðbrandsson,
til heimilis að Glaðheimum 8
Reykjavik. Eyjólfur lætur eftir
sig fjögur uppkomin börn.
Togarinn Júpiter var nýkominn
úr veiðiferð og lagðist að bryggju
við Faxagarð. Eyjólfur heitinn
hafði komið um borð i togarann
laust fyrir miðnætti sem gest-
komandi.
Engin vitni urðu að slysinu, en
Eyjólfur hefur hrasað i stiga I
lúkarnum. Þegar að var komið,
var hann látinn.
hlaup, naglaboðhlaup kvenna,
pokahlaup karla og reiptog milli
kaupstaðarbúa og sveitarmanna.
Unnu kaupstaðarbúar að þessu
sinni. Ómar Ragnarsson átti að
skemmta, en hann komst ekki
vegna þoku.
Um kvöldið var dagskránni
fram haldið I félagsheimilinu
Miklagarði. Þar var m.a. til
— Þú ert svona sigurviss,
sögðu borgarráðsmenn við borg-
arstjórann I Reykjavik, Birgi ís-
leif, á borgarráðsfundi. Ástæðan
var sú, að hann hafði orð á þvi, að
nú þyrfti að fara að endurlifga at-
vinnumálanefnd borgarinnar.
Atvinnumálanefndin var stofn-
uð á ,,viðreisnar”-árunum, þegar
allt var i kaldakoli, starfaði i
nokkur ár og reyndi stundum að
gera eitthvað smávegis til at-
vinnubóta.
Þegar vinstristjórnin tók við
völdum, brá svo við, að hætt var
að halda nefndarfundi, enda kom
þar fljótt, að þess gerðist ekki
þörf.
En nú vill Birgir Isleifur fara að
endurlifga nefndina. Hann telur
sig eygja möguleika til þess, að
Leitað að manni
í Vestm.eyjum
Siðastliðinn föstudag hvarf frá
Vestmannaeyjum 43 ára gamall
maður, Hermann Ingimarsson að
nafni. Hermann var aðkomumað-
ur I Eyjum.
skemmtunar upplestur, söngur
og söngleikur eftir séra Hauk
Agústsson og vakti hann almenna
athygli. Að lokinni ágætri dag-
skrá var stiginn dans.
Gömlum Vopnfirðingum var
boðið til þjóðhátiðarinnar, og má
þar nefna Gunnar Gunnarsson
skáld, Sigurð Þórarinsson jarð-
fræðing og Þorstein Valdimars-
son skáld. Þó skal þess getið, að
vegna ýmissa ástæðna gátu ekki
allir boðsgestirnir verið viðstadd-
ir hátiðahöldin.
,,viðreisnar”-flokkarnir sigri, og
þá eru þetta fyrstu viðbrögðin.
Hátíðarguðs-
þjónusta
í dag
SJ-Reykjavík — t dag kl. 6 slð-
degis hefst hátíðarguðsþjónusta
innan múra Hallgrimskirkju á
Skólavörðuhæð, en þar er minnzt
sr. Hallgrlms Péturssonar I til-
efni 300. ártiðar hans 27. okt.
næstkomandi. Árleg prestastefna
stendur nú I Reykjavik, og verður
fjöldi presta við athöfnina, en
bent skal á, að þessi Hallgrlms-
minning er öllum opin.
A mánudag æfðu hljóðfæraleik-
arar og söngvarar tónlistar- og
söngfiutning, sem verður af
vinnupöllum hálfbyggðrar kirkj-
unnar. Þá kom I ljós, að kalsamt
var þarna á hæðinni, og er öllum,
sem til guðsþjónustu ætla, bent á
að búa sig vel, en athöfnin fer
fram undir berum himni.
Sigurvon borgarstjórans:
Fyrstu viðbrögðin
rnmii
n
m
Við leituðum til Einars Hann-
essonar hjá Veiðimálastofn-
uninni, til að fá upplýsingar
um laxveiði hér á landi á slð-
ast liðnu ári.
66 þús. laxar
veiddir 1973.
Eins og eftirfarandi tölur
sýna, hefur laxveiðin aukizt
jafnt og þétt ár frá ári:
Árið 1971 veiddust 58.874 lax-
ar, þyngd 203.704 kg. Arið 1972
veiddust 65.726 laxar, þyngd
249.921 kg. Árið 1973 var met-
laxveiði hér á landi, en alls
veiddust 66.162 laxar, að heild-
arþunga 255.904 klló. Þar af
fengust 66 af hundraði veið-
innar á stöng. Ætla má að 52%
það er metveiði á þvi svæði til
þessa. A Hvitársvæðinu feng-
ust 55,1 af hundraði veiðinnar
á stöng, en hitt kom i netin.
Eins og áður var hlutur Vest-
urlands mestur, ef litið er á
landið I heild, og nam 40,3% af
heildarveiðinni. Suðurlands-
kjördæmi er I öðru sæti með
23,5%.
Veiði 1973
í H E L Z T U
LAXVEIÐIÁM
Veiöi I helztu lax\eiðiám á
slðast liðnu ári var sem hér
segir: (Tölurnar I sviga fyrir
aftan nöfnin eru stangafjöldi I
hverri á fyrir sig).
af veiðinni hafi verið ársfiskur Elliðaár (5) 2.276
úr sjó, þ.e. lax, sem dvalið Úlfarsá (2) 581
hafði eitt ár i sjó, en hitt Leirvogsá (3) 495
tveggja ára lax úr sjó, eða Laxá I Kjós
eldri. og Bugða (11) 2.015
Heildarveiði á Ölfusár-Hvít- Laxá i Leirársveit (7) 1.891
ársvæðinu nam 13.200 löxum. Grimsá ogTunguá (10) 2.094
Vatnasvæði Hvítár i Borgar- Flókadalsá (3) 523
firði gaf af sér 15.428 laxa, en Þverá (12) 1.965
Noröurá (16)
Gljúfurá (3)
Langá og Urriðaá (12)
Alftá (2)
Straumfjarðará (4)
Haukadalsá (6)
Laxá I Dölum (7)
Laugardalsá
I Isafj.dj. (3)
Hrútafjarðará (3)
Miðfjarðará (9)
Vlðidalsá (8)
Vatnsdalsá (4)
Laxá á Asum (3)
Vatnasvæði Blöndu (8)
Blanda
Svartá
Laxá I Aðaldal (18)
2.322
492
1.865
205
702
868
1.416
223
202
730
1.350
640
1.605
778
565
2.522
Þessi tafla er ekki tæmandi,
þótt Ihenni séu nefndar flestar
helztu laxveiðiárnar. Ekki má
heldur gleyma, að það fer ekki
eingöngu eftir veiðimagni,
hvort á er talin góð eða ekki.
Margar ár eru skemmtilegar
og bjóða upp á hinar fjöl-
breytilegustu aðstæður, enda
þótt færri laxar séu dregnir
upp úr þeim en öðrum.
Það ríkir velmegun, en ekki „viðreisn"
Velmegun rikir nú á íslandi. Allir, sem vilja, hafa næga atvinnu.
Nýjum ibúðaeigendum fjölgar. Aö eigabifreiðþykir ekki lúxus ieng-
ur. Utanlandsferðir almennings eru tiðari en
áður. Almannatryggingar hafa aldrei verið
hærri en nú.Á sama tima á sér stað verkleg
uppbyggingarstarfsemi á mörgum sviðum,
eins og t.d. hafnabætur, lagning varanlegra
vega, bygging sjúkrahúsa og skóla. Svona
mætti lengi telja.
Þessi almenna velmegun á sér stað undir
forystu rikisstjórnar Ólafs Jóhannessonar,
sem óumdeilanlega er sá stjórnmálaleiðtogi,
sem mests álits og virðingar nýtur i Islenzkum
stjórnmálum. A örlagastundum hefur hann
reynzt sá þjóðarleiðtogi, sem almenningur ber traust til. Þegar
skarst i odda milli islenzku landhelgisgæzlunnar og brezka flotans,
var hann fastur fyrir meðan Geir Hailgrimsson átaldi aögerðir
varðskipsmanna. ólafur leysti deiluna við Breta með hagstæöum
samningum. Og hann hafði þor og kjark til að senda úrræðalausa
þingmenn heim til þess að þjóðinni sjálfri gæfist kostur á að dæma
um tillögur hans til lausnar efnahagsvandanum.
Viðreisnarvofan er ekki dauð
Fari svo, að Sjálfstæðisflokkurinn efli fylgi sitt, er þeirri almennu
velmegun, sem nú rikir, ekki aðeins stefnt I voða, heldur er vist, að
Sjálfstæðismenn munu beita áhrifum sinum til að skerða kjör al-
mennings. Þeir segjast vilja draga úr rikisútgjöldum. Það þýðir
einfaldlega það, að þeir vilja minnka framlög til sjúkrahúsa og
skóla, draga úr framlögum til vegamála. Og þeir munu skerða kjör
þeirra, sem njóta almannatrygginga, enda beinlinis yfirlýst stefna
ungra Sjálfstæðismanna að leggja beri Tryggingastofnun rikisins
niður.
t framhaldi af þvi kemur svo atvinnuleysið og landflöttinn. Tæp-
lega eru menn búnir að gleyma þvi, þegar heilu fjölskyldurnar flúðu
land, en sem betur fer hefur þetta fólk nú flutzt aftur heim, er at-
vinna jókst undir forystu núverandi rikisstjórnar. En þung voru
spor þeirra fjölskyldufeðra, sem neyddust til að flýja land á sinum
tima, ýmist með fjölskyldum sinum eða einir.
Viðreisnarvofan er ekki dauð. Takizt Framsóknarflokknum ekki
að efla fylgi sitt I þessum kosningum, verður þess skammt að biða,
að hún leggi sina lamandi hönd yfir blómlegar byggðir og leggi I
rúst það sem áunnizt hefur á undanförnum þremur árum.
Möguleikar Framsóknarflokksins
Spurt hefur verið, hvort Framsóknarflokkurinn hafi raunveru-
lega möguleika til að efla þingfylgi sitt. Þeirri spurningu er hægt
að svara hiklaust játandi.
1 fjórum kjördæmum þarf Framsóknarflokkurinn ekki að bæta
miklu við sig til að vinna ný
þingsæti. í Suðurlandskjördæmi
er Guðmundur G. Þórarinsson I
baráttusæti. Þar þarf flokkur-
inn tiltölulega fá atkvæði til að
tryggja sér nýtt þingsæti. Þar
myndi Alþýðubandalagið fá
uppbótarmann. Sömu sögu er aö
segja > i V-kjördæmi. Þar
vantaði ekki nema 80 atkvæði
frá Alþýðubandalaginu til að
Alexander Stefánsson yrði kjör-
dæmiskosinn 1971, og þá hefði Jónas Arnason oröið uppbótarþing-
maður. Slikt getur hæglega gerzt nú.
Þau eru í bardttusætum
í Vestfjarðakjördæmi er Ólafur Þórðarson I baráttusæti. Þar
virðist Karvel Pálmason vera nokkuð öruggur með að hljóta kosn-
ingu, En Framsóknarflokkinn
vantar ekki mikið til að vinna
nýtt þingsæti.
1 Norðurlandskjördæmi
vestra er kona i baráttusæti,
Guðrún Benediktsdóttir. Þar er
háð hörð og tvisýn barátta, og ef
Framsóknarmenn standa ein-
huga að baki Ólafi Jóhannessyni
i þessu kjördæmi, en kasta ekki
atkvæðum sinum á glæ með þvi
að styðja hið vonlausa framboð
Möðruvellinga, getur flokkur
inn bætt við sig þingsæti.
1 Austurlandskjördæmi þarf
öllu sinu að halda til að missa ekki 3. manninn.
Litlu munaði i siðustu kosningum, að Alþýðu-
bandalagið ynni mann af Framsóknarflokkn-
um vegna áróðurs um umframatkvæði. Þá
munaði aðeins 170 atkvæðum, að Framsóknar-
flokkurinn missti mann. Slikt má ekki undir
nokkrum kringumstæðum gerast. i 3. sæti
Framsóknarflokksins I Austurlandi er ungur
og efnilegur maður, Halldór Asgrimsson, og yröi það styrkur fyrir
Austfirðinga að fá jafnskeleggan baráttumann og hann á þing fyrir
sig.
Aldrei framar atvinnuleysi
Þingkosningarnar á sunnudaginn eru einhverjar örlagarikustu
kosningar, sem þjóðin hefur gengið til um langt skeið. i þeim
stendur valiö milli stjórnarforystu Framsóknarflokksins og Sjálf-
stæðisflokksins. Þjóöin veit hvað hún hefur nú, velmegunin blasir
hvarvetna við. Vill hún skipta á þvi og hinu ótrygga ástandi viö-
reisnaráranna? Framsóknarfólk gengur til þessara kosninga undir
kjörorðinu — aldrei framar atvinnuleysi — x B. —a.þ.
ii