Tíminn - 27.06.1974, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
Fimmtudagur 27. júni 1974.
Fimmtudagur 27. júni
Rætt við Þórarin Sigurjónsson
í Laugardælum, sem skiptir efsta sætið
I OUUUMUilUMV|UI Ucfcfllll
Sumir menn hef jast til
virðingar i samfélaginu
sem þeir búa i, vegna
þess að þeir hafa meiri
tiltrú en aðrir menn.
Einn þeirra er Þórarinn
Sigurjónsson, er nú
skipar efsta sætið á lista
Framsóknarflokksins i
Suðurlandskjördæmi.
Þórarinn Sigurjóns-
son, bústjóri i Laugar-
dælum, er einn þeirra
manna, sem oft eru
kvaddir til forystu i
héraði sinu. Hann er lik-
legur til að koma fram
málum, og hann nýtur
fyllsta trausts. 1 þvi er
fólgin mannlýsing.
Fyrstu afskipti hans
af félagsmálum voru i
Kosningarnar. Mér er
það engin launung, að
flokknum hefur bætzt
nýtt fylgi.
1 stjórn Framsóknar-
félags Arnessýslu hefur
hann átt sæti um árabil,
og hann hefur verið for-
maður Kjördæmasam-
bands Framsóknar-
manna i Suðurlands-
kjördæmi.
Auk þessa hefur hann
verið formaður sóknar-
nefndar Laugardæla-
safnaðar og meðhjálpari
i kirkju safnaðarins um
árabil.
Eins og sjá má á ofangreindu,
er þaö i rauninni makalaust, hve
opinber störf hafa hlaðizt á
Þórarin i Laugardælum, og ekki
sizt þegar þess er gætt, að hann er
aldrei með hálfum huga við neitt,
heldur ávallt brennandi I andan-
um. Auk alls þessa hefur hann
stjórnað stærsta búi á Islandi, til-
raunabúi Búnaðarsambands
Suðurlands, þar sem nautgripir
skipta hundruðum.
Viö hittum Þórarin að máli á
dögunum, er við vorum þar á
ferð, og inntum hann eftir stjórn-
málum og framboði hans.
Tveir þingmenn hættu
eftir merkan þingferil
— Hvenær hófst þú afskipti af
stjórnmálum?
Landhelgin. Ráðuneyti
Steingrims Steinþórs-
sonar, Hermanns
Jónassonar og Ólafs
Jóhannessonar færðu
landhelgina út i 4,12 og
nú siðast i 50 milur.
Það þarf þvi Fram-
sóknarstjórn til að færa
landhelgina út.
ég tel mig hafa orðið varan við að
flokknum hefur nú bætzt nýtt
fylgi.
Ég tel, að forysta ölafs Jó-
hannessonar i uppbyggingu
landsins og landhelgismálinu
komi þar mjög við sögu. Við erum
þvi bjartsýnir á fylgisaukningu.
Viö síðustu kosningar vantaði
mikið á að flokkurinn næði þrem
þingmönnum kjörnum i Suður-
landskjördæmi, svo það verður
þungur róður að koma inn i þingið
þriðja manni á framboöslistan-
íhaldið og 200 milurn-
ar. Mér er spurn:
Hvers vegna færðu þeir
ekki út i 200 milur
meðan þeir voru við
völd?
Þórarinn I Laugardælum var forgöngumaöur um aö keypt var færanleg heykögglaverksmiöja, og er
hann formaöur félagsstjórnar og framkvæmdastjóri verksmiöjunnar. Bændur leggja til nýslegna tööu
og fá hana kögglaöa til baka. Myndin er af Þórarni viö verksmiöjuna i landi Laugardæla. Þannig hefur
Þórarinn ávalit veriö I fararbroddi þeirra, er vinna aö nýjungum, en auk þess hefur hann rekiö tiirauna-
bú Búnaðarsambands Suöurlands I tvo áratugi.
FRAMSÓKN EYKUR FYLGI SITT
í SUÐURLANDSKJÖRDÆMI
Ungmennafélaginu
Kára Sólmundarsyni.
Árið 1947 varð hann for-
maður þess félags, og
var það til ársins 1952.
Siðan lá leiðin i almenn
stjórnmál og félagsmál.
Hann varð sýslu-
nefndarmaður, formað-
ur Verkstjórafélags
Suðurlands og átti sæti i
sambandi eggjafram-
leiðenda og hefur verið
formaður þess frá 1962.
Þá hefur hann látið
samvinnumál til sin
taka, átti sæti i stjórn
Kaupfélags Árnesinga
frá 1963, og formaður
þeirrar stjórnar hefur
hann verið siðan árið
1967. Árið 1968 var hann
kosinn i stjórn SÍS.
Efnahagsmálin. Tillög-
ur Ólafs Jóhannesson-
ar á
alþingi voru fullnægj-
andi. Stjórnarandstað-
an hefur engar tillögur.
Stjórnarandstaðan.
Þeir láta þvi ósvarað,
hvort þeir ætli til Haag.
Engar tillögur i efna-
hagsmálum ... undar-
legt að þeir skuli telja
sig hæfa til að fara með
völd.
— Það mun hafa verið eftir að
ég fluttist til Arnessýslu. Ég
fæddist I Vestmannaeyjum áriö
1923, en fluttist kornungur að
Pétursey I Mýrdal,þar sem faðir
minn bjó. 1 fyrstu voru þetta nú
ekki umtalsverð stjórnmálastörf,
þar til upp úr 1960, er ég fór að
sinna stjórnmálum og félagsmál-
um fyrir alvöru.
Nú, ástæðan til þess að ég skipa
fyrsta sæti framboðslistans nú er
sú, sem alþjóð veit, aö tveir þing-
menn Framsóknarflokksins, þeir
Agúst Þorvaldsson og Björn Fr.
Björnsson, létu af þingmennsku.
Agúst var þá búinn að gegna
þingmennsku i 18 ár og Björn
sýslumaður haföi einnig setiö á
alþingi um árabil.
Báðir þessir menn hafa verið
fulltrúar okkar hér i Suðurlands-
kjördæmi við ágætan orðstir, en
að eigin ósk hætta þeir nú þing-
mennsku.
Það gefur auga leið, að það eru
mikil umskipti fyrir okkur hér,
þegar tveir grónir og skörulegir
þingmenn kjósa að hætta, en það
gekk vel að koma saman listan-
um eigi að siður, og samstaða er
um hann.
Efstu sæti listans skipa nú nýir
menn, og það hefur veriö okkur
ómetanlegur styrkur, að þeir
Agúst og Björn sýslumaður hafa
unnið af fullum krafti meö okkur i
kosningabaráttunni.
Framsókn með
aukið fylgi
— Hvernig hafa kjósendur i
kjördæminu tekið framboði
Framsóknarflokksins aö þessu
sinni?
— Kjósendur hafa að minum
dómi tekið okkur mjög vel. Það er
mikil hvatning fyrir okkur fólgin i
þvi, að almennur vilji virðist vera
fyrir hendi að gera kosningarnar
sem hagstæðastar fyrir Fram-
sóknarflokkinn. Þetta á ekki ein-
asta við um trygga flokksmenn,
heldur fjölmarga aðra, sem
styöja okkur að þessu sinni, að
minnsta kosti.
— Mér er það engin launung, að
um, en við vinnum markvisst að
þvi að svo geti orðið. Guðmundur
G. Þórarinsson verkfræðingur
væri ákaflega þarfur þingmaður
fyrir Suðurlandskjördæmi, þvi
hann hefur mikla reynslu.
— Hver er staða flokksins I
kjördæminu, málefnaiega séð?
— Hún er mjög góð, og ég veit
að stefna flokksins i byggðamál-
um mælist vel fyrir. Unga fólkið
er nú kyrrt i sinni heimabyggð, og
Sjálfstæðisflokkurinn .
. . Það verður að segj-
ast eins og er, að það er
litil von til þess að
landhelgi Islands
stækki, ef Sjálfstæðis-
flokkurinn á að ráða
rikisstjórninni.
flóttinn til Reykjavikur hefur ver-
ið stöðvaður — I bili, þvi þaö er
búiö að veita þvi meiri aðstöðu og
betri, en áður var. Þess vegna er
enginn vafi á þvi, að um allt
héraðið er litið svo á, að vinstri
stjórnin hafi verið umbótastjórn,
Nýr þingmaður? Guð
mundur G. Þórarins-
son verkfræðingur væri
ákaflega þarfur þing-
maður fyrir Suður-
landskjördæmi.
Ný þingmál. Við höfum
vatnsorku og jarðhita.
Þessar orkulindir þarf
að nýta. Vinnsla á bú-
vörum fari meira fram
i héruðunum en núna
er.
sem mikið hafi gert fyrir lands-
byggðina.
Við sjáum alls staðar uppbygg-
inguna, og við gerum okkur grein
fyrir þvi, að ef Framsóknarflokk-
urinn verður áfram við völd i
rikisstjórn, þá verður sókninni I
atvinnumálum, byggðastefnunni,
haldið áfram.
Nýta þarf möguleika
til stóriðju i
Suðurlandskjördæmi
— Hver eru helztu mál i fram-
kvæmdum, sem þiö teijiö aö veröi
verkefni næstu stjórnar, ef Fram-
sóknarmenn ráða?
— Það er iðnaðurinn. Suður-
landskjördæmi hefur innan sinna
marka stórar verstöðvar, Vest-
mannaeyjar og Þorlákshöfn, og
svo Eyrarbakka og Stokkseyri.
Hér eru einnig mikil fyrirtæki i
verzlun og afurðasölu, en okkur
finnst, að hér þyrfti að koma upp
einhverri stóriðju. 1 Suðurlands-
kjördæmi eru einhver blómleg-
ustu landbúnaðarsvæði þessa
lands, en samhliða verður að eiga
sér stað viss iðnaðaruppbygging,
til þess að byggðaþróun geti talizt
eðlileg. Við höfum hér mikil
vatnsföll innan markanna, og
jarðhiti er viða. Þessar orku- og
auðlindir þyrfti að nota, taka
virkjanir þeirra inn i myndina, og
það sem fyrst. Einnig teljum viö,
að enn skorti á, að vinnsla á bú-
vörum fari nógu mikið fram i
héruðunum.
Að þessu munum við vinna.
— Um hvaö hefur helzt veriö
rætt á framboðsfundunum?
— Það er stjórnarstefnan, land-
helgismálið, herstöðvamálið og
efnahagsmálin.
Þetta eru helztu málin, en auk
þess koma inn i umræður sérmál,
eins og til dæmis orkumál, sem
mikið hafa verið rædd.
Stjórnarandstaðan hefur haldið
sig við framangreind mál og talið
þau þýöingarmikil, talið illa á
þeim haldið, en að okkar dómi
hefur verið gert svo mikið átak,
að ekki fari á milli mála, að al-
menningur geri sér það ljóst.
Varnarmálin. Styð
samkomulag, sem
náðst hefur i rikis-
stjórninni um tillögur i
varnarmálum.
Landhelgin aldrei
færð út nema undir
forystu Framsóknar
— Ég vil t.d. benda á það, að i
stjórnartíö Framsóknar hefur
landhelgin ávallt verið færð út. I
rikisstjórnartið Steingrims Stein-
þórssonar var landhelgin færð úr
þrem milum út i fjórar og flóum
og fjörðum lokað, en þar með var
stækkunin á landhelginni nær tvö-
földuð. Siðan færði Hermann
Jónasson út I 12 milur, og nú i
stjórnartið Ólafs Jóhannessonar
var fært út i 50 sjómilur.
Það verður að segjast eins og
er, að það er litil von til að land-
helgi Islands stækki, ef Sjálf-
stæðisflokkurinn á að ráða rikis-
stjórninni.
Þeir tala mikið um 200 milur
núna — minna dugar ekki — en
mér er spurn, hvers vegna færðu
þeir ekki út i 200 milur meðan þeir
voru við völd? Nei, þeir höfðu
ekki i hyggju að stækka landhelg-
ina neitt. Um það eru skriflegar
sannanir i Morgunblaðinu. Þeir
vildu bfða eftir niðurstöðu haf-
réttarráðstefnunnar. Allir geta
séð, hvar við stæðum nú, ef þeir
heföu haldið völdunum. Ég tel
þvi, að þegar fært verður út i 200
milur, þá sé eins gott að Fram-
sókn fari með völdin.
— Varnarmálin eru lika rædd.
Það er reynt að stofna til æsinga
út af þeim. Við styðjum stefnu
Einars Agústssonar og Fram-
sóknarflokksins og það sam-
komulag, sem náðst hefur i ríkis-
stjórninni um tillögur i varnar-
málunum. Framhald á bls. 12
Þórarinn Sigurjónsson i Laugardælum er einn farsælasti leiötogi
Sunnlendinga. Maöur sem hafizt hefur til viröingar I samfélagi og
samtlö fyrir verðieika. Þaö er ekki nein tilviljun, aö hann skipar nú
efsta sætið á lista Framsóknarflokksins i Suöurlandskjördæmi. A
myndinni er hann meö konu sinni, ólöfu Haraldsdóttur, en þau búa
I Laugardælum og eiga fjögur börn. Þórarinn stendur nú á fimmtugu.
TÍMINN
11
Sverrir Bergmann, læknir, 3. maðurinn á lista Framsóknarflokksins í Reykjavík:
Hagsmunamál Reyk-
víkinga, að heilbrigðis-
þjónustan verði betur
skipulögð
Verulegum hluta þjóöartekn-
anna er varið til heiibrigðismála.
i tiö núverandi rikisstjórnar hafa
framlög til þessara mála veriö
margföiduð. 1 heilbrigöismálum
hefur veriö sett margháttuö og
merk löggjöf og stefna mörkuö,
er miöar markvisst að lausn
þeirra ágalla, sem mestir hafa
þótt i heilbrigðisþjónustunni.
Þetta ber allt aö meta.
Þótt sitthvað þyki miður fara á
þessu sviöi er það nú svo, að heil-
brigðisþjónustan á Islandi er I
heild tiltölulega góð og á mörgum
sviöum stendur hún jafnfætis þvi
sem bezt gerist. Avallt er viö ein-
hvern vanda að glima og mál eru
sjaldnast leyst i eitt skipti fyrir
öll.
1 harðri kosningabaráttu er
ekki mikil umræða um mála-
flokka eins og heilbrigðismál og
er það kannske að vonum. Um
þau er ekki eða ætti ekki að vera
raunverulegur pólitiskur ágrein-
ingur. Hitt ætti þó flestum að vera
ljóst, að eins og háttar i þjóðfélagi
okkar eru heilbrigðismálin glöggt
dæmi um úrlausnarefni eftir
félagslegum leiðum, ef vel á að
farnast. Skal þó sizt dregið i efa,
að á þessu sviði vilji ekki allir vel
aö standa.
1 þessari stuttu grein vildi ég
nokkuð ræða um þann vanda, sem
veit aö Reykvikingum viðkom-
andi heilbrigðisþjónustu og er það
hiklaust Reykvikingum meiri-
háttar hagsmunamál að reynt
verði markvisst að skipuleggja
betur heilbrigðisþjónustuna i
borginni.
Heimilislækningarnar
Reykvikingar kvarta undan
þvi, hversu erfitt er að ná I
heimilislækninn eða lækni yfir-
leitt. Þótt stundum sé þetta orð-
um aukið er hér hreint ekki farið
með staðlausa stafi. Þó er það
staðreynd, að heimilislæknar eru
starfandi frá morgni til kvölds
allan ársins hring. Sú skýring er
helzt gefin, að heimilislæknar i
Reykjavik séu of fáir og er sú
skýring rétt svo langt sem hún
nær. Þó er hér jafnt um að ræða
skipulagsvandkvæði.
Reykjavik er ekki lengur aðeins
Tjörnin og næsta nágrenni henn-
ar. Borgin er orðin stór með fjöl-
mennum ibúðarhverfum, er
breiða sig um stór svæði.
Heimilislækningarnar þarf að
staðsetja I hinum ýmsu ibúðar-
hverfum. Þar þarf að koma upp
læknamiöstöðvum, þar sem t.d. 5-
7 læknar gegna þjónustu við 5000
ibúa. Læknar, sem þannig ynnu
saman á læknastöð og sinntu af-
mörkuðu hverfi, gætu með eðli-
legri verkaskiptingu I senn haft
opna stöðina allan daginn og ann-
ast vitjanir i hverfinu og myndi
þá verulega draga úr s.n. vakta-
vitkjunum, sem við nú þekkjum,
en þær eru I 90% tilfella aðeins
uppbót á heimilislæknaþjónust-
una eins og henni er nú háttað en
aðeins um 10% raunverulegar
nauðarvitjanir. Neyðarvakt i
hverju hverfi 5.-7. hvern sólar-
hring myndi ekki iþyngja neinum
lækni þrátt fyrir langan vinnudag
og alveg leysa af hólmi þá
endemis vaktþjónustu, sem nú er
i borginni og sem eingöngu er i
gangi sem slik vegna ófullkom-
innar heimilislæknaþjónustu.
Ég veit að hugmyndin um
læknamiðstöðvar er ekki ný. Ég
veit einnig, að ráðgert er að koma
upp heilsugæzlustöðvum i nokkr-
um hverfum borgarinnar. Hins
vegar er það staðreynd, að slik
framkvæmd tekur sinn tima og
heilsugæzlustöð hlýtur að þjóna
mun stærra svæði heldur en
læknamiðstöð. Vandamálið i
sambandi við heimilis-
lækningarnar hefur staðið I mörg
ár og er löngu orðið timabært að
færa skipulag þessarar þjónustu i
það horf, sem eitt mun duga hér i
höfuðborginni. Hvað sem liöur
ráðum og nefndum, tillögum og
álitsgerðum, er aðalatriðiö að
hefjast handa. Þar mun hiklaust
þurfa forystu heilbrigðisyfirvald-
anna og borgarinnar, þótt þessum
málum verði auðvitað ekki skipað
nema í fullu samstarfi við
heimilislækna og Sjúkrasamlagiö
I Reykjavik.
Ég hygg, að þetta skipulag,
sem koma mætti i framkvæmd á
örstuttum tima, gæti að mestu
eða öllu leyti leyst þennan eilifa
vanda hingaðtil að helzt aldrei
náist i lækni.
Timi einsetumannsins i lækna-
stétt er liðinn. Gamli heimilis-
læknirinn vann mikið og gagn-
merkt starf, sem meta ber að
veröleikum. En með nýjum tima
hafa komið breytt viðhorf og aðr-
ar kröfur og þeim verður að mæta
með breyttu skipulagi.
Heimilislækningar eru einn af
mikilvægustu undirstöðuþáttum
heilbrigðisþjónustunnar. Það er
fagnaöarefni, að nú skuli reynt að
hefja þær til þeirrar virðingar, er
þeim ber. Það er einnig ánægju-
efni, að brátt munu útskrifast úr
Læknadeild fleiri læknar en áður
og mér virðist sú skoðun rik
meðal fjölda læknaefna, að þeir
muni halda inn á svið heimilis-
lækninganna. Þannig mun innan
tiðar leysast sá þátturinn, er
hugsanlega stæði nú mest I vegi
breyttu skipulagi, að hér væru
ekki nægir heimilislæknar.
Þjónusta sérfræðinga
Þá kvarta borgarbúar undan
þvi hversu erfitt sé að fá viðtöl
hjá hinum ýmsu sérfræðingum.
Auðvitað er þetta nokkuð mis-
jafnt eftir þvi, hver sérgreinin er,
þvl þær eru misvel mannaðar.
Tvennt er það einkum, er ég hygg
að myndi draga úr hinum langa
biðtima hjá sérfræðingum og
jafnframt úr s.n. hlaupum milli
sérfræðinga. Hið fyrra er efling
heimilislæknaþjónustunnar eftir
þeirri leið, sem áður er nefnd.
Það er min skoðun, að heimilis-
læknir, sem fengi til þess aðstöðu
og umfram allt tima að sinna sin-
um sjúklingum eins og hann i
raun vildi, þyrfti þá um leið að
senda færri til sérfræðinga. í raun
er það svo, að sérfræðingar lenda
inn á þá braut að stunda að
nokkru leyti heimilislækningar til
þess að létta á kollegum sinum,
en þetta skapar aftur lengri bið-
tima fyrir þá, sem á raunveru-
legri sérfræðingsaðstoð þurfa að
halda. Þetta atriði undirstrikar
enn mikilvægi heimilislækna-
þjónustunnar.
Hitt atriðið er svo það, að
sjúkrahúsin tækju upp meiri
þjónustu við sjúklinga, er visað
væri til sérfræðinga viðkomandi
sjúkrahúss. Einkum ætti þetta við
um þá sjúklinga, sem líklegt væri
að þyrftu að hitta fleiri en einn
sérfræðing og svo þá sjúklinga,
sem óforsvaranlegt teldist að
biðu lengi eftir sérfræðingsvið-
tali. Góður heimilislæknir greinir
aö sjálfsögðu þessa sjúklinga og
kæmi þeim þessa leið til sér-
fræðinganna. Þetta myndi siðan
enn stytta biðtimann á lækninga-
stofum sérfræðinganna. Að þessu
slöara atriði verður að vinna
markvisst og koma þar á ákveðnu
skipulagi.
Ég vil i þessu sambandi minna
á, að sjúklingar, sem liggja á
sjúkrahúsum, þurfa ekkert að
greiða fyrir alla þá þjónustu, sem
þeim er þar veitt. Er það vel og
hvarflar vonandi ekki að neinum
að breyta þvi. En það er um leið
réttlætismál, að sjúklingar, sem
ganga til rannsókna utan sjúkra-
húsa, fái kostnað af sliku að fullu
endurgreiddan. Hafa þeir reynd-
ar sparað útgjöld með þvi að
gangast undir rannsóknir án þess
að taka upp sjúkrarúm.
Sjúkrahúsin
Þá vita Reykvikingar hversu
erfitt er að komast inn á sjúkra-
hús til rannsókna og hversu erfitt
er um alla endurhæfingar- og
hjúkrunaraðstöðu. Þetta vildi ég
ræða sameiginlega.
Það er staðreynd, að i Reykja-
vik eru nú nægjanleg sjúkrarúm
fyrir sjúklinga með bráða sjúk-
dóma eða til sérstakra rann-
sókna. Sjúkrarúm fyrir geðsjúka
eru hér ekki meðtalin. Ástæðan
fyrir hinum löngu biðlistum ein-
stakra deilda sjúkrahúsanna er
einkum sú, að verulegur skortur
er á rúmum fyrir langlegu- og
hjúkrunarsjúklinga, endur-
hæfingaraðstaða er mjög ófull-
nægjandi og loks hefur þess ekki
verið gætt með fjölgun sjúkra-
rúma, að rannsóknadeildir væru
byggðar upp til samræmis við
vaxandi álag og aukna rann-
sóknatækni.
Afleiðingin hefur orðið sú, að i
sjúkrarúmum ætluðum sjúkling-
um með bráða sjúkdóma eða
sjúklingum til sérstakra rann-
sókna liggja nú langdvalar- og
hjúkrunarsjúklingar eða i þeim
dvelur fólk, sem ekki hefur ann-
ars aðstöðu til nauðsynlegrar
endurhæfingar. Jafnframt er það
staðreynd, að fjöldi sjúklinga
dvelur á sjúkrahúsunum dögum
og jafnvel vikum lengur en nauð-
synlegt væri vegna þess, að rann-
sóknardeildirnar anna ekki rann-
sóknarálaginu vegna skorts á að-
stöðu, bæði rými og tækjum.
Þetta eru alvarlegar stað-
reyndir og tafarlausra úrbóta er
þörf. Endurhæfingaraðstööu
veröur að stórefla. Hér þarf aö
koma skóli fyrir nám i endurhæf-
ingu, enda er það eina leiðin til
þess að efla stétt sjúkraþjálfara,
sem er alltof fámenn og annar
ekki þvl mikla starfi, sem hún
stendur frammi fyrir. t beinu
framhaldi verður að auka rými
og aðstöðu fyrir endurhæfingu i
viðasta skilningi. Aðstöðu rann-
sóknadeildanna verður að efla
stórlega enda myndi það hafa i
för með sér styttingu á legutima
og þannig stytta verulega biðtima
eftir sjúkrarými. Málum lang-
legu- og hjúkrunarsjúklinga verð-
ur aö koma i höfn sem fyrst.
Sé vel að þessum málum staðið
myndi margt vinnast i senn. Sú
þjónusta, sem sjúkrahúsunum er
ætlað að veita myndi aukast stór-
lega jafnframt þvi, að allt önnur
aðstaða myndi skapast fyrir
langlegu- og hjúkrunarsjúklinga,
sem nú eru margir hverjir i
heimahúsum, þar sem erfitt er að
veita þeim nauðsynlega aðhlynn-
ingu, þótt allur vilji sé fyrir hendi.
Til viðbotar kæmi svo með öflugri
endurhæfingaraðstöðu að fleirum
en nú mætti hjálpa til mikils bata
og ekki aðeins þeim heldur einnig
hinum, sem eru á eftir á einu sviði
eða fleirum, en mætti koma til
nokkurs þroska.
Oll hafa þessi orð áður verið
sögð og öllum hefur þessum
vanda áður verið lýst. Allt er það
vel, en framkvæmdir verða að
fara á eftir. Þvi þótt orð séu til
alls fyrst duga þau ein skammt.
Hér er um að ræða mikið hags-
munamál öllum Reykvikingum
og raunar öllum landsmönnum.
Ég vil sizt gagnrýna mótaða
stefnu um röð framkvæmda á
sviði heilbrigðismála. En i ljósi
upptalinna, augljósra staðreynda
hlýtur að vakna sú spurning,
hvort ekki þurfi að endurskoða
nokkuð þessa framkvæmdaröð
m.t.d. nauðsynjar og fram-
kvæmdagetu.
Þó fæst okkar greiði væntan-
lega atkvæði 30. júni n.k. eftir
stööunni i heilbrigðismálum, er-
um við væntanlega öll sammála
um það, að mikilvægt sé, að
þannig sé farið með þá miklu
fjármuni, sem varið er til heil-
brigðismála, að þjónustan verði
sem bezt og virkust.