Tíminn - 04.07.1974, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Kimmtudagur 4. júli 1974
r
r Frank Usher: W
A
TÆPU VAÐI
v__________________________________________J
Öllu til skila haldiö
1. kapitúli
Stanislov horfði á söngkonuna hálflokuðum augum.
Hún féll alveg ágætlega inní fyrirætlun hans.
Látum þá bara halda að hann gerði fásinnumeð því að
leggja sag sitt við stúlku f rá Vesturlöndum. Þeir mundu
ekkert gera til þess að hindra hann í því nú, en kuldalegt
augnatillit mundi hann áreiðanlega fá f rá varaformann-
inum þegar hann kæmi aftur til Moskvu. Samneyti við
fólk f rá Vesturlöndum var ætíð talið grunsamlegt, jaf n-
vel þótt ástarævintýri af heitari gerðinni væru látin
liggja á milli hluta.
Hann hafði aldrei kynnzt enskri stúlku náið. Hann var
ekki búinn að gleyma dansmeynni frá Lundúnum á
Bolsjoi-leikhúsinu. Þar fór tími hans til einskins — hún
hafði aðeins áhuga á listrænum dansi.
Þessi stúlka var allt öðru vísi. Hún hafði sungið á
skemmtistöðum um allt meginlandið, og Stanislov leit
ekki svo á að hún hefði getið sér neinnar sérlegrar
frægðar. Það var ekki líklegt að af burða listakona kæmi
fram á Lorenz, og Kaltenburt var ekki fræg fyrir nætur-
lífið.
Hún hét Amanda og var um tvítugt, prýðilega vaxin og
aðlaðandi. Hún söng á þýzku og ensku, og vísu átti hún í
fórum sínum á hræðilegri rússnesku. Sökum fegurðar
sinnar komst hún allvel frá þessu, og kynþokki hennar
var nægilegur til þess að vekja áhuga Stanislovs.
En í þetta sinn var það ekki ástarævintýri, sem
Stanislov hafði í huga.
Hann var raunar í uppnámi. Hann keðjureykti og
drakk látlaust vodka til þess að róa taugarnar. Hann var
að hætta lif i sínu með þessu stóra stökki inni hið óþekkta.
Það voru þessir fjandans Ameríkanar, sem höfðu
gengið á gefið loforð. Þeir höfðu aðeins notfært sér
hann. Nú var svo komið að hann — Nikolai Stanislov —
kom á fjórum fótum til Bretanna í von um að sér yrði
klappað á öxlina af einum eða öðrum leynilegum agent.
Hann var í þann veginn að taka risavaxið skref — f rá
einum heimi og yfir í annan. Það var hreint brjálæði að
taka alltof mikla áhættu. Hann hafði svo sannarlega
hættá nógu margt og mikið síðustu mánuðina. Eitt mis-
stígið spor, eitt aukatekið orð gat þýtt dauðann. Nú var
tími til þess kominn á brjóta upp á blað.
Honum fannst að hann mundi ekki komast F sömu
erfiðleikana með Amöndu og ensku dansmeyjuna.
Amanda leit út fyrir að vera allt öðru vísi manneskja,
miklu jarðneskari og léttari að komast í samband við.
Hann hafði mætt henni í blómabúð í Prager-stræti —
Það var ágætur undirbúningur, sem hann vonaði að
mundi bera ávöxt. Hann vissi að á bakvið hana stóð
maður, félagi hennar, Öskar Sallis, sem sýndi, ásamt
henni, Indíánadans. Dans þessi hafði nú verið bannaður
af menningarnefndinni sem gamaldags og auðvirði-
legur.
Eftir leiksýninguna gekk hann upp í búningsherbergið
hennar.
Amanda var orðin þreytt eftir mánaðar vinnu í
Lorenz. Þetta var í fyrsta sinn sem hún kom f ram austan
Járntjalds, og henni fannst Kaltenburg vara staður
sambærilegur við allra leiðinlegustu tegund af enskum
iðnaðarbæ.
En sæmilegir ráðningasamningar vaxa ekki á
trjánum. útlitið var ekki upp á það allra bezta. Frá
Kaltenburg ætluðu þau til Munchen til þess að sækja
þangað peninga sem hún átti þar. Frekari ráðning var
alveg undir Figl komin, og eftir því, sem bezt hún vissi
var allt í lausu lofti með það ennþá. Óskar vildi að sjálf-
sögðu sýna Indiánadansinn áf ram, en öllum f annst hann
nú vera úr tízku genginn. Einu staðirnir sem þessi dans
yrði sýndur með árangri var í Norður-Af ríku og Egypta-
landi. En í þeim hluta veraldar fylgdi böggull skamm-
rifi. Menn væntu þess að Amanda gæfi sig að gestunum
eftir sýninguna. En það tók hún ekki í mál.
Framtíðin var því talsvert dökkleit. Eigi að síður tók
Amanda á móti hinum glæsilega Rússa, sem gekk inn í
búningsherbergið, með ýtrustu varúð.
Henni geðjaðist mjög vel að Rússanum, henni fannst
eitthvað rómantískt við hann. Gallinn var bara sá, að
þeir áttu aldrei peninga þessir Rússar. Hún leit svo á, að
þetta væri á einn eða annan hátt í sambandi við komm-
unismann. Annars lét hún sig stjórnmál engu skipta. Það
var um nóg annað að hugsa. Aðalatriðið var að afla sér
nægilegra peninga til sæmilegs lífernis og standast sam-
keppnina, sern var álíka hörð hér austan Járntjalds og á
meginlandinu að Englandi meðtöldu.
Samt sem áður, það var eitthvað við þennan Rússa.
Hann var enginn kaldrif jaður kommúnist, og var betur
klæddur en f lestir. Hann er um fimmtugt hugsaði hún.
Líkama sinum hafði hann haldið vel við, og var áreiðan-
lega upp á kvenhöndina. Hann kunni einnig að koma
fram við konur. öruggur en ekki stimamjúkur um of.
Amanda mundi eftir honum frá blómabúðinni í
Prager-stræti. Hann hafði keypt eina rós og gef ið henni
hana án þess að segja eitt einasta orð Verð á rósum var
mjög hátt í Kaltenburg. Sjálf hafði hún ekki ráð á slík-
um munaði.
Og nokkrir nágrannar...
innfæddu mennirnir!
Fimmtudagur
4. júli
7.00 Morgunútvarp. Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Heiðdis Norðfjörö
heldur áfram „Ævintýri frá
annarri stjörnu” eftir sig
(4). Tilkynningar kl. 9.30.
Létt lög á milli liða. Viö sjó-
inn kl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræðir aftur viö
Halldór Gíslason efnaverk-
fræðing um hreinlæti við
fiskverkun. Morgunpopp kl.
10.40. Hljómplötusafniö kl.
11.00 (endurt. þáttur G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frívaktinni. Margrét
Guömundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Síödegissagan: (Jr end-
urminningum Manner-
heims. Sveinn Asgeirsson
hagfræðingur les þýöingu
sína (10!.
15.00 Miðdegistónleikar.
Agnes Giebel, Marcel
Cordes, Paul Kuen og Sin-
fónluhljómsveit útvarpsins I
Köln flytja „Carmina
Burana”, kantötu fyrir ein-
söngvara, kór og hljómsveit
eftir Carl Orff. Stjórnandi:
Wolfgang Sawallisch.
16.00 Fréttir. Tilkynningar
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphorniö
17.10 Tónleikar.
17.30 Þættir úr feröabók Duff-
erins lávaröar. Þýðandinn
Hersteinn Pálsson, les (1).
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Daglegt mál. Helgi J.
Halldórsson cand. mag.
flytur þáttinn.
19.40 Kirkjan i samfylgd sög-
unnar. Séra Sigurður Guö-
mundsson prófastur á
Grenjaðarstað flytur
synoduserindi.
20.05 Gestur i útvarpssal.
Þýski þjóölagasöngvarinn
Karl Wolfram syngur gömul
þjóðlög við undirleik lútu og
llrukassa.
20.30 „Dægurvlsa”. Þættir úr
samnefndri skáldsögu eftir
Jakobínu Sigurðardóttur.
Höfundur bjó til leikflutn-
ings I útvarp ásamt Bríeti
Héðinsdóttur, sem er leik-
stjóri. Fyrsti þáttur:
Morgunn. Persónur og leik-
endur: Jón húseigandi ...
GIsli Alfreösson, Svava,
kona hans... Margrét Guö-
mundsdóttir, Ingi, sonur
þeirra ... Þórður Jón Þórð-
arson, Ingimundur, faöir
Jóns ... Þorsteinn O.
Stephensen, Asa, vinnukona
hjá Svövu og Jóni ... Stein-
unn Jóhannesdóttir,
Kennslukonan ... Helga
Bachmann, Pilturinn ... Sig-
uröur Skúlason, Konan I
slmanum ... Auður Guð-
mundsdóttir, Karlmanns-
rödd ... Erlingur Gíslason,
Sögumaður ... Sigriður
Hagalin.
21.10 Fré erlendum útvarps-
stöövum. a. „Hjarðsveinn-
inn á klettinum” eftir Schu-
bert. Elly Ameling syngur,
Bas de Jong leikur á ídarln-
ettu. b. Fiðlukonsert I D-dúr
op. 77 eftir Brahms. Zino
Francescatti og Sinfónlu-
hljómsveit útvarpsins I
Baden Baden leika, Ernest
Bour stj.
22.00 Fréttir.
22.25 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Jeremlas I Kötlum”
eftir Guömund G. Hagalln.
Höfundur les (2).
22.35 Manstu eftir þessu?
Tónlistarþáttur I umsjá
Guðmundar Jónssonar
planóleikara.
23.20 Fréttir I stuttu máli.
Dagskrárlok.