Tíminn - 23.09.1975, Blaðsíða 5

Þriftjudagur 23. september 1975
TÍMINN
5
Hæpnar
fullyrðingar
Yfirlýsingar Knúts Otter-
stedt, rafveitustjóra á Akur-
eyri, þess efnis, að óráðlegt sé
að vinna samtimis að Kröflu-
virkjun og Byggðalinu, hafa
vakið nokkra furðu, ekki sizt
vegna þess, að á undanförnum
árum hefur Norðurland nán-
ast verið i raforkusvelti. Rök-
semd rafveitustjórans er sú,
að Kröfluvirkjun og Byggða-
linan gætu hvor fyrir sig leyst
raforkumál Norðlendinga.
Þetta verður að teljast hæpin
fullyrðing, þvi að ljóst er, að
með aukinni raforkufram-
leiðslu á Norðurlandi mun
eftirspurn eftir raforku aukast
og margir nýir möguleikar
skapast.eins og Gunnar Thor-
oddsen orkumálaráðherra
hefur réttilega bent á.
Öryggi í
raforkumálum
Sl. sunnu-
dag birti Tim-
inn viðtal við
Ingvar Gisla-
son alþm.,
varaformann
Kröflunefnd-
ar, þar sem
hann vék að
þvi atriði, sem gert hefur ver-
ið að umtalsefni. Ingvar
sagði:
„Sumir virðast að visu hafa
áhyggjur af of mikiili raforku-
framleiðslu norðanlands, og
ég býst við að einhver um-
framorka geti talizt verða
fyrir hendi i 1—2 ár. En ætli
það fari ekki eftir þvi, hvaða
forsendur menn gefa sér i
sambandi við orkuspá. Ég veit
ekki til þess, að nein algild
orkuspá iiggi fyrir. Þvi má
ekki 'gleyma, að Norðurland
hefur verið I orkusveiti árum
og áratugum saman. Ætii það
megi ekki segja, að það sé bú-
ið að venja okkur Norðlend-
inga á að hugsa spart i raf-
orkunotkun, alveg eins og að
menn tórðu einhvern veginn á
kreppuárunum án þess að
hafa peninga á milli hand-
anna. Það er lengi hægt að
hjara. En ég vil benda á það,
að jafnvel þótt einhverjir geti
reiknað út umframorku i
stuttan tima, þá vinnst hún
upp í raforkuörygginu. Og ör-
yggið er nýtt i rafmagnssögu
Norðurlands. Við höfum lengi
búið við beinan rafmagnsskort
i þessum iandshluta, og lang-
vinn rafmagnsskömmtun hef-
ur talizt til sjálfsagðra hluta
áratugum saman.
Að mínum dómi getur ekk-
ert bjargað raforkumálum
Norður- og Austurlands á borð
við Kröfluvirkjun. Hún er
langbezti virkjunarkostur,
sem völ er á við núverandi að-
stæður. Auðvitað eru fjöl-
margir virkjunarmöguleikar
fyrir hendi á Norðurlandi. En
menn verða að gera sér grein
fyrir þvi, að allar aðrar
virkjanir miðast að meira eða
minna leyti við áframhaldandi
erlenda stóriðju i landinu.
Þar hangir snara
í hverju horni
Þorsteinn Thorarensen
skrifar skelegga grein, sem
birtist i Dagblaðinu sl. föstu-
dag, en i þessari grein gerir
hann Armannsfellsmáiið svo-
nefnda að umræðuefni. Krefst
hann þess, að viðkomandi
aðilar innan Sjáifstæðisflokks-
ins geri hreint fyrir sinum
dyrum. Segir hann, að erfitt
verði að koma inn i nýja Sjálf-
stæðishúsið og starfa þar, „ef
einhver ósýnileg snara hangir
þar i hverju horni” eins og
hann kemst að orði.
Þá gagnrýnir Þorsteinn
harðlega þau vinnubrögð
cinstakra flokksfélaga Sjálf-
stæðisflokksins að veita Albert
Guðmundssyni traustsyfirlýs-
ingu, án undangenginnar
rannsóknar málsins.
Fær Birgir
ekkert fraust?
Það er vita-
skuld hárrétt
hjá Þorsteini
Thorarensen,'
a ð s lík a r
traustsyfir-
lýsingar hafa
ekkert gildi,
og eru raunar
hlægilegar. Samt hiýtur
það að vekja nokkra athygli,
að engin traustsyfirlýsing
hefur verið samþykkt til
handa Birgi tsl. Gunnarssyni
borgarstjóra. Hann er ekki
siður en Albert flæktur i þetta
mál. Hvort tveggja er, að upp-
lýst hefur verið, að það var
borgarstjóri, sem fyrirskip-
aöi, að Ármannsfell fengi lóð-
ina,oghitt,aðgrunur leikur á,
að Birgir hafi enn einhver
tengsl við fyrirtækið. Borgar-
stjóri mun nú vera kominn til
landsins, og er þess að vænta,
að hann hreinsi sig af þessum
áburði, er birtist i Alþýðu-
blaðinu fyrir nokkrum dögum.
-a.þ.
Hvernig skal meðtaka
Biblíuna alla?
Þorsteinn Thorarensen rit-
höfundur skrifaði hugleiðingu i
Dagblaðið föstudaginn 12.
september. Þar ræðir hann um
trú og visindi, ofmat liðins tima
á visindum, sem hann telur að
hafi leitt til þess, að sumir töldu
trúnni ofaukið, en aðrir vildu
gera hana visindalega og þann-
ig varð spiritisminn til.
Um þessi fræði má margt
segja. Frumþáttur allra trúar-
bragða er viðurkenning áhrifa-
afls utan við manninn og hið
sýnilega umhverfi hans. Mörg-
um finnst það liggja nærri vis-
indunum að játa eða neita til-
veru sliks máttarvalds. Mann-
legur veikleiki kemur oft fram i
þvi að sá, sem eitthvað veit, tel-
ur sig vita allt. Þannig er
visindahrokinn. En trúmenn
allra alda telja sig hafa þreifað
á handleiðslu guðs og hlotið
trúarreynslu sem hafi sönn-
unargildi.
Trúin á framhaldslíf manns-
ins er oft veigamikill þáttur i
trúarlifinu en engan veginn
undirstaða og guðstrúin er auð-
vitað óháð henni.
Nú verð ég i'framhjáhlaupi að
mötmæla einni fullyrðingu Þor-
steins. Hann segir:
,,Ég hugsa að margir hafi
upplifað það t.d. að vera við
jarðarfarir, þar sem spiritista-
prestur jarðsyngur. Hafa menn
þá tekið eftir þvi, að presturinn
nefnir varla nokkru sinni guðs-
nafn, hvað þá að Kristur komi
þar nokkuð við sögu. Þar sem
spiritistagaldrakarlinn er á
flökti i kórnum, sýnist hann
vera eins og á skuggalegum
flótta undan guði. Og sama er að
segja um venjulegar guðsþjón-
ustur, hann virðist fara með
sjálft faðirvorið eins og eitt-
hvert intetsigende babl.”
Þetta er léleg sagnfræði. Er
hugsanlegt að sá, sem þetta
skrifaði hafi nokkurn tima lesið
predikanir Haralds Nielssonar,
en hann er með réttu talinn
höfuðklerkur spiritismans á Is-
landi. Mérhefur virzt, að spirit-
istaprestar töluðu jafnvel meira
og betur um Krist en aðrir
stéttarbræður þeirra, en margir
þeirra hafa talaðminna um blóð
Krists, en það kemur ekki
spiritismanum við i sjálfu sér.
Trúboðar hafa oft verið mis-
skildir. Tilefni þessarar ritgerð-
ar er það, að ég er ekki viss um
hvemig skilja beri Þorstein,
þegar hann hefur sagt, að
gamla og góða Biblian komi i
stað indverskra fræða og bætir
svo við:
,,Og i trúnni hljótum við að
meðtaka alla Bibliuna, góða og
vonda kafla, en ekki velja að-
eins úr það, sem kemur okkur
vel”.
Þetta er sjálfsagt úrslitaatriði
um afstöðu til Bibliunnar.
Hvernig eigum við að meðtaka
hana alla?
Lýtur þetta að þvi, að lögmál
Móse sé enn bindandi lögmál
fyrir alla kristna menn?
Þessi spurning er ekki alveg
út i bláinn. Ég hef vitað spirit-
ismann talinn óguðlegan sálar-
háska vegna þess að i lögmálinu
væri bannað að leita frétta hjá
framliðnum og i Mattheusar-
guðspjalli standi: ,,0g þá mun
ég segja þeim afdráttarlaust:
Aldrei þekkti ég yður, farið frá
mér, þér sem fremjið lögmáls-
brot.”
Þetta er auöskilið. „Anda-
kuklið” er lögmálsbrot og lög-
málsbrot varðar eilifa útskúfun.
Annars staðar i Mattheusarguð-
spjalli eru kveðjuorðin á þessa
leið: „Farið frá mér, þér
bölvaðir, i eilifa eldinn, sem
fyrirbúinn er djöflinum og engl-
um hans.”
Nú getum við sleppt á þessu
stigi hugleiðingum um það
hversu varanleg þessi eilifð sé
samkvæmt merkingu frum-
málsins og hversu bókstaflega
beri að taka eldinn. Eftir stend-
ur að breytni manna og háttalag
i jarðlifinu veldur þvi að þeir
hljóta að kveljast — þjást. En
það er fleira bannað i lögmáli
. Móse — eða lögmáli guðs — en
að leita frétta af framliðnum.
(Það virðist ekki hafa verið tal-
ið neitt vafamál á þeirra öld, að
hægt væri að hafa fréttir af
framliðnum.) I þriðju bók Móse
eru prestum gefin þessi fyrir-
mæli: „Eigi skulu þeir gera
skalla á höfði sér, eigi raka
skeggrönd si'na.”
Þetta lögmálsorð hefur haft
nokkra þýðingu i sögu kristinn-
ar kirk ju. Austurkirkjan hélt sig
við lögmál guðs, og þar eru
prestar siðskeggjaðir og hærðir
vel, en rómverskir prestar raka
skegg sitt og skalla.
Nú er mér forvitni á að vita,
hvort Þorsteinn Thorarensen
telur að kristnir menn eigi að
meðtaka Bibliuna alla á þann
hátt.að þeir trúi þvi, að allir
rakaðir prestar hreppi eilifan
eld vegna lögmálsbrots sins?
Eigi hins vegar að fara að
flokka lögmálið i gilt og ógilt, —
eftir hverju á þá sú flokkun að
fara?
Ilalldór Kristjánsson
skólzteLAbib

»
¥)« ð?.
> skólnblaSift _
SKOUBLAMD
Skolahlað
menntaskól ans
við
, T lrí«l* ríAtll
lo
\J
SKÓLA
BLAÐH)
.Sknlahlaft M.R.
Skóla

mmm
SKÓLABLAÐ MR
KOMIÐ ÚT
FB-Rey kja vik . Skólablað
Menntaskólans I Reykjavlk, I.
tbl. 51. árgangur, er komið út. 1
blaðinu eru greinar og ljóð eftir
nemendur. Ritstjóri blaðsins er
Haraldur Jóhannessen, en aðrir i
ritnefnd eru Jón Finnbjörnsson,
Kristján Hjaltason, ölafur Grétar
Kristjánsson, Óskar Einarsson og
Sigrún Svavarsdóttir. Um
skreytingar i blaðinu sér
Kristján Hjaltason, en ljós-
myndari þess er Carsten
Kristinsson. Skólablaðið verður
til sölu i bókaverzlun Sigfúsar
Eymundssonar.
Lokað
miðvikudaginn 24. september vegna
jarðarfarar.
Rörsteypan h.f. — Kópavogi.

skólaPÓLK

w
i*vy.

Við höfum
úrval af
skólaVORUM
VERÐIÐ ER HAGSTÆTT
ókeypis nafn-ágröftur
fylgir pennum — sem
keyptir eru hjá okkur
í:>. .•
VÁT-Í
s'
1
.................................J ^.....