Tíminn - 12.10.1975, Síða 33

Sunnudagur 12. okt(íl}er 1975
T rs"£\' sr
TÍMINN
33
fyrir eplakökunni og
rjómanum. Hún frú
Malan missti einn kött,
en er búin að fá fjórtán.
— Fimmtán sagði ég.
— Ég var að bæta einum
við.
— Sextán! sagði
Kalli. Hann kom drasl-
andi með einn kött enn,
en sá hafði verið svo
óþægur, að hann hafði
skaðrifið Kalla og blóðið
lagaði úr honum.
— Sautján sagði
Mannsi. Hann dró kettl-
ing upp úr buxnavasa
sinum, og ætlaði að
skjóta honum inn um
gluggann, en hann
skauzt úr höndunum á
honum og slapp.
— Ég veiddi sjö af
þessum sextán, sagði
Goggi, svo að ég á minn
hluta af tertunni vel úti
látinn.
— 0, jæja, sagði
Mannsi. Ég sá nú þann
siðasta, sem þú komst
með — þann gula — og
ég sá ekki betur en það
væri hann kisi ykkar og
þú hefur áreiðanlega
sótt hann heim til þin.
— Nú hvað um það,
köttur er þó alltaf kött-
ur, sagði Goggi ergileg-
ur.
Rétt á eftir kom frú
Malan.
— Nú vona ég að við
séum búnir að ná i kött-
inn þinn sagði Mannsi.
Við erum búnir að leita
að honum i þrjár
klukkustundir....
— .. og rifa og tæta
fötin okkar, sagði ég.
— En, — góðudrengir
hvað eruð þið að segja?
sagði frúin.
— Við erum búnir að
loka sextán ketti inni i
eldhúsinu hjá mér, sagði
Kalli.
— Drottinn minn dýri,
sextán ketti! æpti frú
Malan og skellti á lær-
ið. — Og ég sem er með
Mússa hérna i töskunni
minni. Hann hafði bara
stolizt til hennar systur
minnar, sem á heima
hérna rétt hjá.
Við strákarnir urðum
hálf vandræðalegir við
þessi tiðindi, og vissum
eiginlega ekki hvernig
við áttum að snúast við
þeim. En þá sagði frú
Malan:
— Þið hafið nú haft
svo mikið fyrir þessu, að
Ferndum
H líf
Kerndum
yotlendi/
niwMTTTrvrrm
LANDVERND
þið eigið skilið að fá
launin, sem ég hét ykk-
ur. Komið þið með mér
inn i eldhúsið.
Nú glaðnaði yfir okk-
ur. Við eltum hana inn i
eldhúsið. Þar úði og
grúði af köttum af öllum
stærðum og öllum litum.
Þeir sátu uppi á hillum
og skápum og blésu og
hvæstu þegar við kom-
um inn. Einn hentist upp
á diskahillu og reif niður
stórt og skrautlegt fat.
Það fór i smámola.
— Þetta var dýrt fat,
sagði frúin, og var
svolitið önug. — Hjálpið
þið mér nú að reka þessa
kattavarga út, áður en
þeir brjóta allt og
bramla.
— Við lögðum i orustu
við kettina og unnum
frægan sigur á stuttri
stundu. Þeir hentust
eins og fjaðrafok bæði út
um glugga og dyr.
— Jæja, það er gott að
vera laus við þennan
ófögnuð, sagði frú
Malan fegin — Takið nú
eplakökuna, drengir
minir. Hún er i skálinni
þarna i skápnum. Þið
getið sjálfir náð ykkur i
diska og gaffla.
— Við létum ekki
segja okkur það tvisvar,
en vorum handfljótir að
oþna skápinn upp á gátt,
en i neðstu hillunni stóð
skálin, — en hvað var nú
þetta! í staðinn fyrir
gómsæta eplaköku með
rjóma voru aðeins ein-
hverjar ógeðslegar leif-
ar eftir þvi að þegar
sextán kettir komast i
tertu með rjóma þá er
ekki við að búast að
mikið verði eftir!
(Þýtt úr norsku).
Einn köttur hentist upp
á hillu og braut fat.
Hann var lika
skömmustulegur!
Lágu haustfargjoldin
okkar
lengja sumaríð
hjá þér
30% lækkun á fargjöldum býöur upp ásumarauka fyrir
okkartil Evrópu á tímabilinu þig í stórborgum Evrópu.
15.september til 31.október,
FLUCFÉLAG LOFTLEIDIR
ISLAIMDS
Félög með eigin skrifstofur í 30 stórborgum erlendis