Tíminn - 10.03.1977, Qupperneq 15

Fimmtudagur 10. marz 1977
15
sjónvarp
Fimmtudagur
10. mars
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.) 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.00: Guðni Kolbeinsson les
söguna af „Briggskipinu
Blálilju” eftir Olle Mattson
(26). Tilkynningar kl. 9.30
Þingfréttir kl.
9.45. Létt lög milli atriöa.
Viö sjóinnkl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræöir i þriöja
sinn viö Kjartan Guðjónsson
sjómann og slita þeir sföan
talinu. Tónleikar. Morgun-
tónleikarkl. 11.00: Sinfóniu-
hljómsveitin i Dallas leikur
„Algleymi” sinfóniskt ljóö
op. 54 eftir Alexander
Skrjabin: Donald Johanos
stj. /Filharmoniusveitin i
ósló leikur Sinfóniu nr. 1 i
D-dúr op. 4 eftir Johan
Svendsen: Miltiades Caridis
stj.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir.
Tilkynningar. A frivaktinni
Margrét Guömundsdóttir
kynnir óskalög sjómanna.
14.30 Hugsum um þaöAndrea
Þóröardóttir og Gisli Helga-
son fjalla um félagsstarf
fyrir aldraö fólk I
Reykjavik.
15.00 Miödegistónleikar
Leontyne Price syngur
ariur úr óperum eftir Verdi.
Concertgebouw hljómsveit-
in I Amsterdam leikur
„Dafnis og Klói”, hljóm-
sveitarsvitu nr. 1 og 2 eftir
Ravel; Bernard Haitink stj.
16.00 Fréttir Tilkynningar.
(16.15 Veöurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 „Snýtt sér áöur en klukk-
an slær”, smásaga eftir
Elsu Appelquist. Þýö-
andinn, Guörún Guölaugs-
dóttir les.
17.00 Tónleikar.
17.30 Lagiö mitt Anne-Marie
Markan kynnir óskalög
barna innan tólf ára aldurs.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki.
Tilkynningar.
19.35 Daglegt mál Helgi J.
Halldórsson flytur þáttinn.
19.40 Samleikur I útvarpssal
Manuela Wiesler og Snorri
Sigfús Birgisson leika
„Xanties” eftir Atla Heimi
Sveinsson.
19.55 Leikrit: „Garöskúrinn”
eftir Graham Greene (áöur
útv. 1958). Þýðandi: Óskar
Ingimarsson. Leikstjóri:
Gisli Halldórsson. Persónur
og leikendur: James
Callifer: Gisli Halldórsson
Frú Callifer: Arndis
Björnsdóttir, John Callifer:
Arni Tryggvason, Sara
Callifer: Guöbjörg Þor-
bjarnardóttir, Anne Calli-
fer: Kristin Anna Þórarins-
dóttir, Séra William Calli-
fer: Valur Gislason, Dr.
Baston:Ævar R. Kvaran,
Dr. Kreuzer: Brynjólfur Jó-
hannesson, Frú Potter:
Aróra Halldórsdóttir,
Ungfrú Connally: Edda
Kvaran, Corner:
Guðmundur Pálsson.
22.00 Fréttir.
22.15 Veöurfregnir Lestur
Passiusálma (28).
22.25 Kvöldsagan: „Sögukafl-
■ ar af sjálfum mér” eftir
Matthias Jochumsson Gils
Guömundsson les úr sjálfs-
ævisögu hans og bréfum (6).
22.50 Hljómplöturabb Þor-
steins Hannessonar.
23.35 Fréttir. Einvigi Horts og
Spasskýs: Jón Þ. Þór rekur
6. skák. Dagskrárlok um kl.
23.55.
Hættulegt ferðalag
mmm
eftir Maris Carr
ir þínar, sagði hún kuldalega. — Ég anga af sóthreins-
unarlyf jum og er svo uppgefin aðeg er varla af lögufær
um neitt. Hún dró andann djúpt og bætti við, beiskri
röddu: — Þú hlýtur að hafa verið aðframkominn af
hungri í koss.
Hún steig eitt skref aftur á bak og var hrædd um að
hann ætlaði að slá hana utan undir, en höndin, sem hann
hafði lyft, hvarf djúpt niður í vasa.
— Ef til vill. Þetta var ófyrirgefanlegt af mér.
Kaldhæðnin í rödd hans var eins og ísköld vatnsgusa
og Penny skammaðist sín. Henni hefði verið nær að
reyna heldur að koma í veg fyrir að hann kyssti hana.
Hún hafði notið þess að láta hann halda utan um sig og
leyft honum það fúslega. Mike vissi líka hvers vegna
hún var svona reið.
Hún færði sig f jær honum og ætlaði að fara niður
stigann, en hann kom á eftir henni. — Það bíður matur
eftir þér í matsalnum, en ef þú vilt heldur borða í kof-
anum, skal ég senda hann yfir.
— Nei, vertu ekki að hafa fyrir því. Ég ætla bara að
þvo mér og hafa fataskipti, svo borða ég.
— Ég skal fylgja þér.
Hún heyrði á rödd hans, að ekki þýddi að andmæla,
svo henni var bezt að láta slag standa. En þegar þau
komu út á torgið milli kof anna, bauð hún stuttlega góða
nótt og varð dálítið hissa á að hann skyldi ekki fara
fram á að fylgja henni alla leið. Að venju var nætur-
himininn stjörnum stráður, en nú var skýjað, svo
myrkrið var kolsvart. Einhver nærgætin sál hafði
kveikt á olíulampa í kofanum. Penny þvoði sér og för í
hreinan kjól, en hafði ekki orku til að setja upp hárið
aftur, burstaði það aðens og lét að falla frjálst niður á
axlirnar. Henni geðjaðist ekki að tilhugsuninni um að
fara ein út í matsalinn, því hún var hrædd við skrækina
í öpunum í myrkrinu. Þess vegna létti henni innst inni,
þegar hún sá að Mike beið handan við torgið og hún
mótmælti ekki einu sinni, þegar hann lagði handlegginn
utan um hana.
— Ég vissi að þú myndir ekki slóra frekar en venju-
lega, sagði hann vingjarnlega. — Líður þér betur núna?
— Miklu betur. Fyrirgefðu, hvað ég varð reið áðan,
en hitinn undir Ijósunum í skurðstof unni var að gera út
af við mig. María þolir hann mun betur. Það var eins og
hún fyndi ekki til hans. Kemur hún annars ekki með
okkur? Hún hefur heldur ekkert borðað.
— Fanný hugsar um hana. Hún sótti matinn hennar
og fór með hann yfir. Hún ætlaði að færa þér líka, en
mér datt í hug að þú myndir haf a gott af að hvíla þig
svona hálftíma fyrst.
— Nærgætiðaf þér. Penny hrökk illa við, þegar api
rauf þögnina með skerandi væii. — Ég held ég venjist
aldrei þessum hræðilegu öskrum, sagði hún og færði
sig ósjálfrátt nær Mike.
— Við skulum vona að þú þurfir ekki að vera hérna
nógu lengi til að venjast þeim.
— Þetta hljómar eins og þú viljir losna við mig sem
fyrst, sagði hún og hló lágt.
— Ég hef séð hvernig dvöl á svona stað getur farið
með konur, sagði Mike alvarlegri röddu. — Ég vildi
óska, að þú hefðiir aldrei komið hingað, Penny.
— Þetta var svei mér fallega ságt! Ég sem hélt að ég
hefði gertsvolítiðgagn hérna, að minnsta kosti í kvöld!
— Auðvitað, en það er ekki kjarni málsins. Neil og
Grace eru heppin að þú skyldir vera hérna og ég met
störf þín mikils. En mér f innstég bera ábyrgð á þér. Þú
værir miklu öruggari í Manaus eða Macapa.
— örugg fyrir loftslaginu, matnum eða karlmönnun-
um? spurði hún stríðnislega.
Hún heyrði að hann blótaði lágt og mundi að hann
hafði kysst hana og hvað hún hafði sagt við því. Hún
hefði ekki áttað minnastá það mál afturog ef hún væri
óþreytt og eins og hún átti að sér, hefði hún gætt tungu
sinnar. Hönd hans brann á handlegg hennar og hún var
þakklát, þegar hún sá Ijósið í matsalnum og þorði að
færa sig frá Mike.
— Þú þarft ekki að koma með mér inn, sagði hún hik-
andi. — Ég fer út í sjúkraskýlið þegar ég er búin að
borða og þú þarft líka snemma á fætur. Vertu ekkert að
bíða.
— Eins og þú vilt. Rödd hans var köld. — Ég skal ekki
neyða návist minni upp á þig. Góða nótt! Hann var
horfinn áður-en hún fór inn.
Hún stóð andartak og horf ði út í myrkrið, en beit svo
á vörina. Hún hafði reitt hann til reiði og sært hann, i
einskæru hugsunarleysi, en hana undraði hvað hann
reyndi lítið að dylja það.
Þetta var nú bara koss, sagði hún við sjálfa sig um
leið og hún gekk inn í matsalinn. Einn koss skiptir karl-
menn litlu máli. En ég vildi óska, að ég hefði ekki
endurgoldið hann svona viljug. Mér finnst ég á vissan
hátt sek en skil alls ekki hvers vegna!
5. kafli.
Júlía veiktist tveimur dögum seinna. Að minnsta
kosti sannfærði hún Mike og öll hin um að það væri nógu
alvarlegt til að hún þurfti að leggjast inn í sjúkraskýlið.
Penný var illa við að taka f Ijótfærnislegar ákvarðanir,
svo hún beið með að kveða upp sinn dóm. En það
hvarf laði að henni, að Júlia öf undaði Grace af allri um-
hyggjunni og léti þess vegna sem hún væri veik til að
draga athyglina að sér.
Penny var að hjálpa Maríu í læknastofunni, þegar
Mike kom inn með Júlíu meðvitundarlausa í fanginu. —
Hvað kom fyrir?
spurði hún og vísaði honum inn þar sem hann gat lagt
Júlíu á bekk. — Varð hún fyrir slysi?
Mike hristi höfuðiö. — Ég var að tala við hana úti á
torginu, þegar hún hneig niður.
— Líklega of mikið af sólskini. Hún gengur aldrei
með höfuðfat.
— Júlía?Hannbrosti hissa. — Hún er alvön hitanum.
— Það kemur fyrir að það líður yf ir fólk án nokkurr-
ar sýnilegrar ástæðu. Hefur það komið fyrir áður?
Penny losaði um kragann á blússu Júlíu, en leit upp
þegar María kom inn með vatnsglas.
— Ég man að Hugh minntist einhverntíma á að hann
hefði áhyggjur af því, hvérnig Júlía virtist stundum
hreinlega detta út úr umheiminum, en þetta er í fyrsta
sinn, sem ég hef séð hana svona. Augu Mikes voru full
af áhyggjum.
— Það hefur hvílt mikið á henni undanfarnar vikur
og hún er áreiðanlega ekki búin að jafna sig eftir dauða
hans.
— Þér er alveg óhætt að skilja hana eftir hjá okkur,
sagði Penny. — Þegar hún rankar við sér, háttum við
hana. Hún hef ur gottaf að liggja einn eða tvo daga. Það
væsir ekki um hana.
Svipur Mikes lýsti þakklæti. — Það er það, sem hún
þarfnast. Einhver til að stjana við hana.
Hann fór og nokkrum sekúndum seinna opnaði Júlía
.augun og horfði með óánægjusvip upp á Penny. — Þú
„Ég er hræddur um aö ég sé ekki
réttur læknir fyrir hann.” „Hon-
um er alveg sama.”
DENNI
DÆMALAUSI