Tíminn - 04.12.1977, Blaðsíða 1

Fyrir
vörubíla
Sturtu-
grindur
Sturtu
dælur
Sturtu- -
Verk-
smiðjan
á
Skaga-
strönd
*
1
gagnið
eftir
þrjátíu
ára
bið?
JH-Reykjavik. — Sterklega kem-
ur tilálita aö sildarverksmiðjan á
Skagaströnd sem reist var eftir
lok heimsstyrjaldarinnarsiðari en
aðeins var notuð hluta úr fáum
sumrum, þar eð siid var þá aö
hverfa af miðunum úti fyrir
Norðurlandi verði dubbuð upp og
gerð að loðnubræðslu. Þykir það
hagkvæmt, þar eð þar eru bæði
löndunarskilyrði og verksmiðju-
hús með einhverjum búnaði sem
nýta má.
Eins og stendur er verksmiðjan
aðeins notuð til þess að vinna bein
er til falla við fiskvinnslu á
Skagaströnd, þótt þar sé hlé á nú
þar eð togari Skagstrendinga
Amar skemmdist fyrir skömmu
siðan og verður frá veiðum um
sinn af þeim sökum. Hefur þetta
áfall leitt i ljós hvaða skarð
verður fyrir skildi á vinnu-
markaðnum þegar á bjátar ef
mestmegnis er á eitt atvinnutæki
að treysta.
Nú fyrir skömmu var stjórn
Sildarverksmiðja rikisins á
Skagaströnd til þess að skoða
sildarverksmiðjuna og aðstæöur
allar til þess að dubba hana upp
með loðnubræðslu i huga en slikt
fyrirtæki væri líklegt til þess að
borga fljótt og skila aröi þegar
um mikinn loðnuafla er að tefla.
Skagstrendingar hafa af sinni
hálfu kosið nefnd til þess að
kanna hvernig koma má af stað
uppbyggingu og hafa þeir að sjálf-
sögðu mikinn hug á þvi að gerðar
verði nauðsynlegar endurbætur á
verksmiðjunni svo að hún geti
loks komið kaupstaðnum og land-
inu öllu aö þvi gagni er vonir voru
um fyrir þrjátiu árum, en þá
brást vegna þverrandi sildveiða.
Ræddi stjórn Sildarverksmiðja
rikisins við forsvarsmenn heima-
manna i þessum efnum einkum
Lárus Guðmundsson sveitar-
stjóra og Steindór Gislason for-
mann uppbyggingarnefndarinn-
ar. Mun þeim viðræðum verða
haldið áfram unz endanleg niður-
staða er fengin um hagkvæmni
þess að endurnýja verksmiðjuna
og taka hana i gagnið.
A Skagaströnd búa sex til sjö ,
hundruð manns _ og hefur
kaupstaðurinn verið i vexti og
mikið verið byggt þar af nýjum
húsum siðustu árin eftir kyrr-
stöðu þá erþar varumlangt skeið
og allt fram um 1970.
Þrfr norðankópanna I sædýrasafninu I Hafnarfiröi. Þeir eru svo ungir, að þeir eru ekki enn að öllu leyti gengnir úr fæðingarsnoðinu.
Tfmamynd: Gunnar
Margt útsela kæpir
oröiö nyrzt á Skaga
— landnám útselsins norðan lands hófst fyrir fimm til sex árum
JH-Reykjavik. — Til skamms
tima hefur sá stofn útsela, sem
við landið er, fyrst og frcmst
haldiö sig á svæðinu frá Látra-
bjargi og suður um og austur
meö suðurströndinni. Nú sið-
ustu fimm eða sex árin hefur
brugðið svo við, að útselurinn er
tekinn að kæpa við Húnafióa og
viðar norðanlands, þótt enn sé
sem áður mest af honum á
Breiöafirði.
— Ég álit, að þetta stafi fyrst
og fremst af þvi, aö þessum sel-
um hafi fjölgað, sagði dr. Björn
Dagbjartsson, er Timinn bar
þetta undirhann, og þess vegna
hafi hann hafið nokkurs konar
Landnám á Vestfjörðum og
Norðurlandi. 1 fyrra voru fjöru-
tiu skinn úr byggðarlögum við
Húnaflóa lögð inn i verzlanir, og
munu þau einkum hafa komið af
Ströndum og Skaga. Dæmi eru
þess einnig, að útselir hafi kæpt
við Skjálfanda á siðustu árum,
ogskammter siðan dauöútsels-
urta fannst á Sauðárkróki.
Að þvi er Timinn bezt veit er
nú talið, að fimm til sex þúsund
fullorðnir útselir séu við landið.
beirkæpaá haustin, eftirfimm-
tiu vikna meðgöngutima, og eru
kóparnirfullurmetri á lengd, er
þeir fæðast, þaktir snoði, sem
oft er gullejtt, og geta ekki i sjó
farið fyrstu átta dagana. Helzt
vilja þeir liggja i bæli sínu um
þrjár vikur, áður en þeir leita i
sjöinn. Fullorðnir útselir geta
orðið þriggja metra langir og
um sex hundruðpund að þyngd.
Það er dæmi um, hversu
margt útsela er nú fariö að
kæpa norður á Skaga að nú fyrir
skömmu fékk sædýrasafnið i
Hálnarfirði þaðan tuttugu og
einn kóp, og á að selja suma
þeirra til Hollands og Italiu,
þrjá til djóra á hvorn stað.
Þess má jafnframt geta, að
sædýrasafnið hefur alið upp sex
hrafna, sem seldirverða til New
Yorkl skiptum fyrir aðra fugla,
einkum fasana.
Tíminn
heimsækir
Djúpavog
Bls. 10-11
Finnland
sjálfstætt í 60 ár
bls, 16-17.
Pjóðsögur
og þjóðtrú
VS ræðir við Eirik Ei-
riksson frá Dagverð-
argerði.
Bls. 20-21.
Sálarlífið
Grein eftir Esra Pét-
ursson, lækni. Bls.
12.