Fréttablaðið - 12.06.2006, Page 20

Fréttablaðið - 12.06.2006, Page 20
 12. júní 2006 MÁNUDAGUR FRÁ DEGI TIL DAGS ÚTGÁFUFÉLAG: 365 – prentmiðlar RITSTJÓRAR: Kári Jónasson og Þorsteinn Pálsson FRÉTTARITSTJÓRI: Sigurjón M. Egilsson AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Jón Kaldal FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir, Pétur Gunnarsson og Trausti Hafliðason RITSTJÓRNARFULLTRÚI: Steinunn Stefánsdóttir RITSTJÓRN OG AUGLÝSINGAR: Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík AÐALSÍMI: 550 5000 SÍMBRÉF Á FRÉTTADEILD: 550 5006 NETFÖNG: ritstjorn@frettabladid.is og auglysingar@frettabladid.is VEFFANG: visir.is UMBROT: 365 – prentmiðlar PRENTVINNSLA: Ísafoldarprentsmiðja ehf. DREIFING: Pósthúsið ehf. dreifing@posthusid.is Fréttablaðinu er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu, Suðurnesjum og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. issn 1670-3871 NFS Í BEINNI Á VISIR.IS 35.000 gestir vikulega sem dvelja í u.þ.b. eina klst. hver. Auglýsingasími 550 5000. Mest lesna viðskiptablaðið AUGLÝSINGASÍMI 550 5000 FYLGIR FRÉTTABLAÐINU ALLA MIÐVIKUDAGA Sa m kv æ m t fj öl m ið la kö nn un G al lu p ok tó be r 20 05 . Fyrir nokkru gantaðist ég með það á þessari síðu hvernig Reykjavík liti út í dag hefði Björn Bjarnason orðið borgarstjóri árið 2002. Ein af tilgátum greinarinnar var sú að þá fengist Fréttablaðið ekki borið út innan borgarmarkanna. Ég taldi mig fara með nokkrar ýkjur en nú, þremur vikum síðar, hefur Björn Bjarnason sýnt að hann er til alls líklegur. Eftir að símhlerunarmál úr kalda stríðinu komst í fréttir rit- aði Jóhann Hauksson, blaðamað- ur á Fréttablaðinu, pistil þar sem hann minntist á skondna stöðu dómsmálaráðherra sem gert er að koma með ákveðnum hætti að rannsókn á símhlerunum sem nær allar voru gerðar í tíð föður hans. „Bjarni Benediktsson var dómsmálaráðherra þegar þessar heimildir fengust til símhlerana í öll skipti nema eitt, þegar Jóhann Hafstein var dómsmálaráðherra 1968,“ sagði í fréttum Ríkisút- varpsins. Sem kunnugt er mun Björn Bjarnason nokkuð viðkvæmur fyrir sér og sínum. Hann hafði því þegar samband við gamlan baráttubróður sem nú er orðinn ritstjóri Fréttablaðsins og setti ofan í hann fyrir ósmekklega umfjöllun blaðsins um látinn föður sinn. Það var nokkuð fyrir- sjáanlegt. Hið óvænta í málinu er hinsvegar ákvörðun ritstjórans að verða við heitustu óskum ráð- herrans og aftengja hinn ósmekk- lega penna sem gerðist svo gróf- ur að benda á hið augljósa. Jóhann Hauksson skyldi settur í skammar- krókinn: Þýða erlendar fréttir. Sem betur fer lét hann ekki bjóða sér það og gekk út af blaðinu sem maður hélt að væri síðasta vígi óstýrðra penna. Þorsteinn Pálsson veldur mikl- um vonbrigðum. Hann metur greinilega gamla Sjálstæðis- flokkinn meira en sjálfstæði sitt og blaðsins. Hann, sem var ráð- inn fyrir reynslu sína, þekkingu, yfirsýn og málefnaleg efnistök, fellur á fyrsta prófi. Hann lúffar fyrir valdinu. Lengi lifir í bláum glæðum. Sennilega eiga pólitík- usar ekki að stýra fjölmiðlum, jafnvel þótt fyrrverandi séu. Það eru ömurlegar fréttir fyrir lesendur Fréttablaðsins að vita til þess að dómsmálaráð- herra hafi áhrif inn á ritstjórn þess. Þá er síðasta vígið fallið. Litli Pútín hefur sigrað frjálsa prentmiðlun. Við stöndum eftir með rússneskt ástand. Hinn gamli boðari vestrænna gilda þolir þau ekki í kringum sig, allra síst prentfrelsið. Engum skal leyfast að móðga mig! Allir skulu hlýða mér! Þar með berast þjóðinni nú þrjú þæg dagblöð: Morgunblaðið, sem er jafn nátengt dómsmála- ráðherra og jakkafötin sem hann gengur í, Blaðið, sem er líkt og skrifað ofan í skónum hans, og Fréttablaðið, sem nú er einnig komið inn á áhrifasvæði hans. „Baugstíðindi“ eru orðin Björns- tíðindi. (Sannarlega furðuleg staðreynd í ljósi hins grímulausa eineltis sem ráðherrann hefur á undanförnum árum sýnt eigend- um miðilsins.) En þar sem þetta mál er sprott- ið af símhlerunum get ég ekki stillt mig um að birta hér símtal dómsmálaráðherra (BB) og rit- stjóra Fréttablaðsins (ÞP). BB: „Blessaður Þorsteinn. Björn Bjarnason hér.“ ÞP: „Já? Sæll.“ BB: „Það er nú langt síðan við höfum talast við. Þú manst eftir mér er það ekki?“ (hlær) ÞP: „Jú, ertu ekki sonur hans Bjarna Ben?“ (hlær) BB: „Þorsteinn. Mér er ekki hlátur í hug.“ ÞP: „Nú?“ BB: „Þið skrifið ekki svona um látinn mann.“ ÞP: „Hvernig þá? Um föður þinn?“ BB: „Pabbi hleraði enga síma. Það var lögreglan sem gerði það. Samkvæmt beiðni frá sakadóm- ara. Ég skil ekkert í þér Þorsteinn að láta þetta viðgangast í þínu eigin blaði. Ertu genginn... Ertu genginn úr flokknum?“ ÞP: „Að sjálfsögðu er ég ekki genginn úr Sjálfstæðisflokknum, Björn.“ BB: „En er þér ekki annt um virðingu hans?“ ÞP: „Jú, mér er það. Þú þarft ekki að óttast annað, Björn.“ BB: „Skil ég þig þá rétt, að...“ ÞP: „Þú skilur mig rétt.“ BB: „Það er gott að heyra, Þor- steinn. Ég var...“ ÞP: „Já nei, þú þarft ekki að hafa neinar áhyggjur af þessu, Björn. Mér er þaulkunnugt um málið, þekki það af... þekki það meðal annars af. Ég var ekki bara forsætisráðherra. Ég var dóms- málaráðherra líka, eins og þið feðgar.“ BB: „Já auðvitað. Þú varst líka dómsmálaráðherra... Og hvernig var það, þurftir þú aldrei að...?“ ÞP: „Nei, Björn. Það voru engar hleranir stundaðar í minni tíð sem dómsmálaráðherra.“ BB: „Já, nei... Nei nei.“ (stutt þögn) ÞP: „En þú? Hefur...?“ BB: „Þetta eru breyttir tímar, Þorsteinn. Breyttir tímar. Þetta er allt annar veruleiki sem blasir við okkur í dag. Tæknin er allt önnur, öll þessi mál eru... Ja, ég segi ekki meir. En þetta hefur allt saman breyst mikið frá því ég settist í stól dómsmálaráðherra.“ ÞP: „Já, ég efa það ekki.“ BB: „Jæja, það var gott að spjalla við þig Þorsteinn, og gott að heyra að þú ætlir að taka á mál- inu. Vertu sæll.“ ÞP: „Blessaður.“ (lagt á) Eina afleiðing uppljóstrunar um samráð olíufélaganna var afsögn borgarstjóra R-listans. Enn á ný þræðir íslenskt réttlæti sína krákustíga. Fyrsta fórnarlamb símhlerunarmálsins er blaðamað- ur á Fréttablaðinu... Baugstíðindi, Björnstíðindi Í DAG FJÖLMIÐLAR HALLGRÍMUR HELGASON Enginn digurbarki, bara þruma Unaðstilfinningin sem lék um landann þegar íslenska landsliðsliðið í handknatt- leik vann heimsmeistaratitil í B-keppninni í Frakklandi um árið barst aftur um holdið í gær þegar íslenska landsliðið vann Svía 32-28. Það leiðir hugann að þeim manni sem var í þessum tveimur afreksliðum Íslands en það er nýráðinn landsliðs- þjálfari þess, Alfreð Gíslason. Ekki er digurbarkalegum yfirlýsingum fyrir að fara en afrekin koma svo eins og þrumuskot, frá skyttunni atarna. Þó eru eflaust margir Íslendingar í þeirri undarlegu stöðu að finna til með Svíum, okkar erkifjendum sem ekki eiga sjö dagana sæla um þessar mundir. Leikur þeirra gegn Trínidad og Tóbagó í fyrra- dag var pínleg áminn- ing þess að aldrei skyldu menn vanmeta andstæðinga sína þó þeir séu alla jafna veikari á pappírnum. Leiknum lauk með 0-0 jafntefli jafnvel þó að Svíar væru nær hálfan leikinn einum leikmanni fleiri og óðu í færum. Á eftir bolta koma bullur Meira af heimsmeistarakeppninni í knatt- spyrnu sem hefur víðar áhrif en innan vallar. Flestir muna eftir viðbrögðum kvennahreyfinga sem og annarra þegar ljóst var að mikill fjöldi kvenna yrði fluttur inn til landsins til að starfa við vændi en útlit er fyrir að sá iðnaður verði í miklum blóma á meðan á keppninni stendur. Nú tóku gyðingar við sér og mótmæltu veru varaforseta Írans, sem kominn var að fylgjast með sínum mönnum. Það er söguskoðun Íransforseta, Mahmoud Ahmadinejad, sem efaðist um helförina, sem veldur ólgunni. Eins og við mátti búast hafa svo enskar fótboltabullur farið um með dólgslæti og einnig voru tveir Þjóðverjar handteknir fyrir að eggja bull- urnar til óláta. Innan um öll þessi læti eru svo 22 karlar að spila fótbolta á grænum nýslegnum reit. Veðurtepptir með samgönguráð- herra Sjómannadagurinn var haldinn hátíðlegur víða um land í gær.Á Patreksfirði var mikið um að vera og telur lögreglan að íbúa- fjöldin hafi tvöfaldast í gær því bærinn fylltist af fólki. Þar á meðal voru fjölmargir veðurtepptir rokkarar sem ekki komust suður eftir helgar- tónleika. Ekki er vitað hvort þeir hafi kvartað við samgönguráðherra, sem var við hátíðarhöldin á Patreksfirði. jse@frettabladid.isEftir fordæmalausa hringiðu innan Framsóknarflokksins hefur ríkisstjórnarsamstarfið verið endurreist. Það byggir á sömu stefnuyfirlýsingu og áður. Hitt er eigi að síður degin- um ljósara að það er um sumt annars eðlis. Stjórnarsamstarfið hefur í rúm ellefu ár byggst á samvirkri for- ystu tveggja formanna hverju sinni. Að því leyti hefur verið jafn- ræði með flokkunum. Með brotthvarfi Halldórs Ásgrímssonar breytist þetta. Þó að Framsóknarflokkurinn hafi fjölgað ráðherrum sínum á kostnað samstarfsflokksins hefur pólitískt vægi hans í reynd minnkað; um sinn að minnsta kosti. Ný ríkisstjórn byggir ekki á sams konar tvíeyki tveggja for- manna. Það gefur Geir Haarde, væntanlegum forsætisráðherra, að öllum líkindum sterkari stöðu og meira svigrúm en forverar hans höfðu. En ekki þarf allt að vera sem sýnist í því. Hætt er við að ríkisstjórnin sem heild verði veikari fyrir vikið. Framsóknarflokkurinn á ekki einasta eftir að velja nýja forystu. Hann á eftir að gera upp við sig hvort hverfa eigi til fortíðar um stefnu og markmið eða viðhalda þeirri raunverulegu frjálslyndu miðjustefnu sem fráfarandi formaður hefur innleitt. Fyrr en flokk- urinn hefur svarað þeim spurningum er erfitt um vik að sjá með nokkurri vissu hvort umrót síðustu vikna kallar fram nýtt mynstur í íslenskum stjórnmálum. Stjórnarandstöðuflokkarnir hafa gefið til kynna að þá fýsi meir en til þessa að bjóða kjósendum upp á skýran samstarfskost til mótvægis við ríkisstjórnarflokkana í næstu kosningum. Slík staða væri um margt æskileg. Það er eðlilegt og lýðræðislegt sjónarmið að kjósendur sjálfir geti í kosningum valið milli tveggja ríkisstjórn- arkosta. Áhrif kjósenda eru einfaldlega minni þegar val þeirra snýst ein- vörðungu um að setja lóð á vorgarskálar innbyrðis valdaviðskipta forystumanna flokkanna eftir kosningar. Allar aðstæður að þessu leyti geta hins vegar breyst í meiri eða minni mæli fram að kosn- ingum. Framsóknarflokkurinn, Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn hafa sótt inn á miðjuna að undanförnu. Fari svo að Samfylkingin kjósi að færa sig til vinstri eykst rýmið á miðjunni. Fróðlegt verður að sjá hvort stjórnarflokkarnir, annar hvor eða báðir, nýti sér það. Framsóknarflokkurinn sætir nú nokkuð almennri gagnrýni fyrir að sækjast eftir meiri áhrifum og völdum í ríkisstjórn og í sveitar- stjórnum en hlutfallslegt kjörfylgi hans segir til um. Þetta er áhuga- vert skoðunarefni. Alþýðuflokkurinn fékk til að mynda helminga- skipti við stjórnarmyndunina 1991 með talsvert minni þingstyrk en Framsóknarflokkurinn hefur í dag. Það þótti ekki bera vott um ólýðræðislega valdafíkn. Í flestum kosningum eiga andstööuflokkar Sjálfstæðisflokksins það sameiginlegt að höfða til kjósenda með fullyrðingum um að þeir séu hver um sig í bestri stöðu til þess að hefta valdaframgang hans. Í því ljósi vaknar sú spurning, að því gefnu að þeir nái ekki sjálfir saman, hvort óeðlilegt eigi að teljast að þeir nýti stöðu sína eftir kosningar til þess að takmarka völd Sjálfstæðisflokksins sem mest? Þá er á það að líta að skoðanamengi flokka geta verið í ósam- ræmi við kjörfylgi þeirra. Framsóknarflokkurinn hefur þannig víðara skoðanasvið og ef til vill ekki eins markvisst og Vinstri grænt. Af sjálfu leiðir að hann á auðveldara með að ná samkomu- lagi við aðra flokka. Þannig kostar stefnufesta stundum völd. Þetta er eðli þess lýðræðisforms sem við búum við. En kjósendur dæma síðan um trúverðugleika. Það er önnur saga. SJÓNARMIÐ ÞORSTEINN PÁLSSON Kosningaúrslit, skoðanamengi og völd: Annars konar ríkisstjórn

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.