Tíminn - 07.02.1978, Blaðsíða 18

Þriðjudagur 7, fehrúar 1978
Dagarnir ætla aldrei að taka enda, framtíðin er í óvissu. A hann afturkomu auðið til Ródesíu?
Flóttamennirnir eru
óbærilegur baggi á efna-
hagslifi Mosambík. Þar í
landi á fólk varla til
næsta máls-
Innrás
Styjöldin er stöðug ógn-
un. Hermenn Ródesíu-
stjórnar réðust einmitt á
þennan bæ, Nyazona, fyr-
ir tæpu ári.
Fjöldamorð komu í
kjölfarið. Nálægt þúsund
manns voru drepin og
fleygt i f jöldagrafir.
í flóttamannabúðunum
eru einkum börn og ungl-
ingar, vannærð og veik,
og líf þeirra er vonlaust.
Á þessu svæði úir og
grúir af s.k. sandflugum,
sem hafa limlest fætur
mikils hluta flóttafólks-
ins. Flugurnar eru í jarð-
veginum og grafa sig inn
i fætur berfættra barn-
anna, verpa þar eggjum,
sem verða siðar að lirf-
um. Fæturnir verða sárir,
útgrafnir og svo bólgnir,
að börnin geta oft ekki
gengið óstudd.
Lyf og hjúkrunargögn eru varla til. Þegar þessar
myndir voru teknar voru aðeins til höfuðverkjapillur
og heftiplástur.
Hann litur út eins og fangi í einangrunarbúðum og er
það lika i raun, þótt hvergi séu verðir, girðingar né
lásar. Hann á i engan stað að leita, fyrr en Ródesía
verður frjáls og hann getur snúið heim. Enginn veit
hvenær það verður.
Maturinn er næringarefnasnauö magafylli, maísgrautur og soðið kál. Lirfur hafa
skemmt fætur drengsins i miðju og félagar hans verða að hjálpa honum að sækja
matarskammtinn sinn.
Börnin í skugga
kynþáttastríðsins
Þau flúðu
í ofboði
Tugir þúsunda hafa
flúið átök skæruliða og
stjórnarherja í landa-
mærahéruðum Ródesiu.
Þetta fólk er nú i einu
fátækasta landi heims,
Mósambik, sem auk þess
á við mikla efnahags-
erfiðleika að stríða, en
nýlenduveldi Portúgala
var af létt þar fyrir aðeins
tveim árum.