Tíminn - 24.05.1978, Blaðsíða 12

12
MiOvikudagur 24. mal 1978
Aðdragandi
og bygging
Höfða-
heimUisins
Blm. Timans fékk Daniel
Agústinusson til að segja sér
örlitið frá aðdraganda og bygg-
ingu dvalarheimilisins Höfða.
Viö spuröum Daniel fyrst hver
hefði verið aðdragandi aö
stofnun dvalarheimilisins
Höfða.
Daniel: Eftir bæjarstjórnar-
kosningarnar 1970 var
myndaður vinstri meirihluti
þriggja flokka á Akranesi. Hann
var einhuga i þvi að taka bygg-
ingu dvalarheimilis fyrir
aldraða upp i málefnasamning
sinn. Aður höföu Sjálfstæöis-
flokkur og Alþýðuflokkur farið
með stjórn Akraneskaupstaðar i
10 ár og hja þeim var nýtt elli-
heimili bannorð.
Bærinn hafði að visu rekiö
elliheimilisíöan 1939, en það var
i þröngu og gömlu húsnæði og
þvi langt á eftir kröfum timans,
enda þótt það gerði mikið gagn
og leysti vanda margra.
Hvert var svo næsta sporiö?
Daniel: Arið 1970 var fyrst
skipuð 7 manna undirbúnings-
nefnd og 1974 5 manna stjórn til
að byggja og reka heimilið.
Formaöur frá öndverðu hefur
verið Jóhannes Ingibjartsson
tæknifræðingur hér i bæ. Einn af
þessum fimm stjórnarmönnum
er kjörinn af hreppunum fjórum
sunnan Skarðsheiöar, en þeir
eru eigendur aö 1/8 dvalar-
heimilisins. Hér er þvi um
sjálfseignarstofnun hreppanna
og Akraneskaupstaöar að ræöa.
Hvenær hófust framkvæmd-
ir?
Daniel: Framkvæmdir hófust
1972 og fyrstu ibúarnir fluttu
inn i byrjun febrúar sl. Hver
Daniel Agústinusson.
vistmaður eöa hjón fá til um-
ráöa litla ibúð 28 fm fyrir ein-
stakling en 43 fm fyrir hjón.
1 hverri ibúð er lltið svefn-
herbergi, stofa, baö og anddyri
með eldunaraöstöðu. Allt er
miðaö við að hver einstaklingur
geti lifaö sjálfstæöu lifi, haft sin
eigin húsgögn og þannig verði
sem minnst röskun á högum
hans við flutning á dvalar-
heimilið.
Hvaö er komið mikið fé i
þessa byggingu?
Byggingarkostnaður um siÖ-
ustu áramót nam 200 m. kr., en
þegar siöari áfanginn veröur
fullbúinn, liklega i sumar eða
haust, veröur aö öllum likindum
búið að kosta um 300 m. kr. til
þessarar byggingar, sagði
Daniel Agústinusson að lokum.
Til sölu
eru tveir steypubilar.
Benz ’65 með 3ja rúmmetra tunnum af
Stettler og Mulder gerð, ásamt ýmsum
fylgihlutum.
Upplýsingar i sima (98)1295 og (98)1933 á
kvöldin.
Merkibyssur og skot
Hin fullkomna
lausn fæst
með Dennison
BENCO
Bolho/ti 4
S. 91-21945
Þótt um hann megi deila kemur
hann öllum aðilum til góða.
Fólkið fær meira i sinn hlut og
fyrirtækin betri hráefnis-
nýtingu, en hún er stórmál fyrir
þjóðarbúið. — Segja má, að ef
allir landshlutar fengju svipaða
nýtingu og Vestfirðingar myndi
það sennilega þýða 4—6 mill-
jarða gjaldeyristekjur fy rir, eða
svipað og aflaverðmæti 10
skuttogara.
En það er kannski erfitt að
bera sig saman við Vestfirðing-
ana, ég þekki nú marga sem
fluttust á Skagann á sinum tima
og ég held að þeir séu bara flest-
ir göldróttir bætir Haraldur við
og hlær.
— Hvernig finnst þér bæjar-
yfirvöld hafa staðið að atvinnu-
málum undanfarið?
— Atvinnuástand hefur verið
gott i bænum og mikið um fram-
kvæmdir. Ég tel, að alltaf sé
hægt að gagnrýna alla skapaða
hluti, og ég held að litið heyrist
orðið annað, þvi miður.
Lenging hafnarinnar á eftir
á að
atvinnuástand
á þessu svæði
batni stórlega
á næstu árum”
— segir Haraldur Sturlaugsson,
framkvæmdastjóri Haraldar
Böðvarssonar og Co á Akranesi
SSt— Ef til vill finnst ein-
hverjum það vera aö bera i
bakkafullan lækinn að kynna
eitt stærsta og elzta útgerðar-
fyrirtæki landsins, Haraldur
BöðvarssonogCo h/f, Akranesi.
Þar hafa aðrir lagt hönd á plóg
og er skemmst að minnast
bókarinnar „Til fiskiveiða
fóru”, sem gefin var út i tilefni
sjötiu ára afmælis fyrirtækisins
á siðasta ári. Sú bók var tileink-
uð starfsfólki fyrirtækisins fyrr
og nú og hefur að geyma viðtöi
við 30 menn og konur sem
starfað hafa við fyrirtækið. Við-
tölin i bókinni sem Sigurdór
Sigurdórsson blaðamaöur tók
spegla vel atvinnuhætti Akur-
nesinga allt frá þvi þeir hættu að
gera út frá Sandgerði i kringum
1930.
Það er ekki ætlunin að gera
neina heildarúttekt á fyrir-
tækinu, heldur rabba litillega
við framkvæmdastjóra þess,
Harald Sturlaugsson, um ýmis-
legt er snertir fyrirtækið og at-
vinnulíf á Skaganum. Haraldur
er þriðji ættliðurinn, sem stýrir
þessu fyrirtæki.
— Hversu mörgum veitir
fyrirtækið atvinnu, Haraldur?
— Að staðaldri vinna hjá
fyrirtækinu 250 manns að sjó-
mönnum meðtöldum. Gefnir
voru út 750 launaseðlar árið 1977
og vinnulaun og hlubr sama ár
voru um 400 milljónir.
— Hefur fyrirtækið nægjan-
legt hráefni til að halda uppi
fullri atvinnu?
— Undanfariö höfum við veriö
mjög heppnir. Við höfum ekki
þurft að segja fólki upp vegna
hráefnisskorts, enda vona ég að
málum verði svo komið fyrir að
slfkar uppsagnir heyri fortiðinni
tíl.
Stór fyrirtæki geta aldrei
gengið lengi með óstöðugri
vinnu. En þvi berekki að leyna,
að við höfum verið heppnir, eins
og ég sagði áðan, og getað
haldið uppi allgóðu atvinnu-
ástandi i frystihúsum og fisk-
verkunarstöðvum. Og það er
vegna þess, að skipin sem færa
afla á land hér til vinnslu hafa
staðið sig meira en vel, en þrátt
fyrir það er húsakosturinn og
tækin sem fyrir hendi eru ekki
fúllnýtt.
Togarinn Haraldur Böðvars-
son gefur okkur jafnasta hrá-
efnið, og án hans byggi fyrir-
tækið við algert atvinnuleysi.
Þegar þetta er skoðað er grund-
völlurinn ekki nægilega
traustur, þvi ef þessi togari
bilar, erum viö nánast stopp og
þar af leiðandi hundruö manna
atvinnulausir.
— Nú fenguð þiö á siðasta ári
leyfi til að kaupa skuttogara.
Hvað liður þvi máli?
— Já, það er rétt og aö þvi
máli er stöðugt unnið. Ég taldi
það lifsspursmál fyrir fyrir-
tækið aðfá annan togara og ekki
siður fyrir fólkið, sem byggir af-
komu sina á þessu. Þaö á
heimtingu á öruggri atvinnu.
— Eru einhverjar nýjungar á
döfinni hjá ykkur?
— Sem betur fer er alltaf ein-
hver breyting i rétta átt. Nýlega
var tekinn upp bónus i
frystihúsunum hér á Akranesi.
að minnka hreyfinguna i höfn-
inni mikið enda þörfinbrýn, þar
sem skipin hafa stórskemmzt á
undanförnum árum.
Annars held ég að útgerðar-
fyrirtækin i bænum liti á sig sem
nokkurs konar bæjarútgerð, en
bæjarutgerð sem þarf aðstanda
á eigin fótum og þiggur ekki
styrki frá bænum eins og aðrar
slikar útgerðir gera. Þó að eg
viðurkenni fúslega að stundum
getí dregizt að greiða gjöldin, þá
vita þeir hjá bænum að allar
klær eru úti til að standa i
skilum áður en hamarinn
fellur.
— Að lokum, Haraldur. Ertu
bjartsýnn á framtiðina?
— Já, ég er það. Ef skynsam-
lega er á málum haldið
verður nægur fiskur eför nokk-
ur ár, en þá verður lika að
hlusta á fiskifræðingana.
Sumargotsildin er i miklum
uppgangi og á eftír að stórbæta
atvinnuástandið i þessum
landshluta á haustín. Þar að
auki eru margir ónýttir mögu-
leikar fyrir hendi i sjávarútvegi
landsmanna, sem eiga eftir að
sjá dagsins ljós, sagði Haraldur
Sturlaugsson aö lokum.

MT
Haraldur Böðvarsson AK 12 er nýjasta skip fyrirtækisins., ÞaO
er 34. skipið i eigu þess, en skipstjórar á þeim skipum hafa veriO 150
frá upphafi.
llaraldur Sturlaugsson á skrifstofunni. A veggnum er mynd
af föOur Haraldar, Sturlaugi H. BöOvarssyni og fyrir ofan hana
lágmynd af Haraldi BöOvarssyni og konu hans.
„Bjartsýnn