Fréttablaðið - 21.09.2006, Qupperneq 16

21. september 2006 FIMMTUDAGUR16
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
„Það er vissulega aðeins minna að frétta
af manni en áður,“ segir pólfarinn og
fjallagarpurinn Haraldur Örn Ólafsson.
„Ég hef aðeins verið að sinna leiðsögu-
mannahlutverkinu, fór t.d. með fjór-
tán manna hóp á Mont Blanc í ágúst á
vegum Ferðafélags Íslands. Það er fínt
fjall fyrir þá sem eru að stíga sín fyrstu
spor á stærri fjöllum, töluvert bratt og
nokkurt klifur á köflum. Þetta var viku-
ferð, þar af fjórir dagar í hæðaraðlögun.“
Haraldur fór einnig fyrir hópi sem sló
Íslandsmet á Hvannadalshnúk í vor.
„Að fara á Hvannadalshnúk er nýjasta
æðið á Íslandi. Fjöldametið var sleg-
ið í vor þegar 130 manns fóru upp í
einu.“
Haraldur er lögfræðingur að
mennt og vinnur í viðskipta-
ráðuneytinu. Fyrir utan göngur
og ferðalög á Íslandi var hann
í Króatíu í sumar og sigldi á
skútu. „Það var gaman að
kynnast því sporti.“ Hann
segist ekki með nein risa-
plön á teikniborðinu, „enda
er maður búinn að taka
ágætis törn. Það eru þó alltaf
einhver spennandi verkefni á
bak við eyrað.
Á næsta ári verð ég t.d.
fararstjóri á ferð á Kili-
manjaro, en það er
nú svo sem engin
risaferð.“
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? HARALDUR ÖRN ÓLAFSSON LÖGFRÆÐINGUR OG FJALLAGARPUR
Skrapp á Mont Blanc
■ Hver er með mesta vesenið í
heiminum í dag? Jú, múslimar,
gyðingar og Banda-
ríkjamenn. Hvað
eiga þessir hópar
sameiginlegt?
Jú, umskurðinn.
Þar sem umskornir
eiga í mesta basli
með að fróa sér
– umskurður var m.a.s. innleidd-
ur í enskumælandi löndum í
forvarnarskyni gegn sjálfsfróun á
18. öld – má auðveldlega setja
fram þá kenningu að öll heims-
ins ógæfa stafi af öllum þessum
umskornu mönnum sem geta ekki
fengið útrás á annan hátt en með
þessu endalausa veseni. - glh
KENNING:
UMSKURÐUR SKAPAR
VESEN
„Er þetta ekki allt bara hið besta
mál?“ segir Kolbeinn Proppé,
sagnfræðingur og fyrrverandi
frambjóðandi Vinstri grænna, um
þær hræringar sem nú eiga sér stað
í framboðsmálum Sjálfstæðisflokks-
ins. „Það er vonandi að flokknum
takist að fá það fólk sem hann telur
helst að geti miðlað hugsjónum
sínum.“
Kolbeini líst vel á að Guðlaugur Þór
Þórðarson taki slaginn við Björn
Bjarnason. „Það er fínt ef Guðlaugi
tekst að sópa síðustu leifunum af
Davíð úr flokknum. Það er vonandi
að Geir hafi veðjað á réttan mann í
djobbið. Vonandi er svo Guðlaugur
ekki með jafn vota drauma um
íslenskan her og Björn.“
Kolbeini sýnist flokkurinn hafa verið
að senda Árna Johnsen skýr skila-
boð þegar núverandi fjármálaráð-
herra færði sig í Suðurkjördæmi.
En hvað með kvenmannsleysið?
„Það hefur löngum háð flokknum
en kjósendur hans virðast ekki
setja það fyrir sig. Eigum við ekki
bara að vona að Geir takist að ná
í einhverja sæta stelpu á balli og
fái hana í framboð.“
SJÓNARHÓLL
FRAMBOÐSMÁL
SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
Vonandi nær
Geir í sæta
stelpu
KOLBEINN PROPPÉ SAGNFRÆÐINGUR
Kannski bara ekkert
svo handlaginn?
„Þetta er tignarleg uppgjöf.
Það er algengt að verki sé
lokið fyrr en maður heldur.“
Ragnar Kjartansson, sem hætti við að
gera upp leikhússtúku Hitlers sem Helgi
Björns hafði gefið honum leifarnar af.
Fréttablaðið, 20. september.
Koma svo!
„Allt bærilega frjálslynt
fólk í landinu hlýtur að
skora á (Sjálfstæðis)flokk-
inn að hann loki RÚV áður
en hann tapar meirihlutan-
um til umbótasinnaðra
vinstrimanna sem eru
líklegir til alls nema loka
RÚV.“
Kristófer Már Kristinsson um málefni
RÚV. Morgunblaðið, 20. september.
Fyrirtækið Hollusta úr
hafinu hefur sett á markað
ýmsar hollustuvörur unnar
úr þara og fjörugrösum.
Eyjólfur Friðgeirsson,
eigandi fyrirtækisins,
segist vera að endurvekja
forna matarmenningu sem
hafi tapast í allsnægtum
landans á síðustu öld, en sé
nú að komast í tísku á ný
með auknum áhuga á holl-
ustufæði og suður-asískri
matargerð.
„Íslendingar notuðu þara í matar-
gerð allt frá landnámsöld og það
voru líklega Írar sem komu með
þessa þekkingu til landsins, enda
er notkunin ekki þekkt í Noregi,“
segir Eyjólfur. „Íslendingar töp-
uðu þessu svo niður, enda komst
hálfgerður fátækrastimpill á að
nota þetta. Það er þó ekki mjög
langt síðan því ég hitti oft fólk sem
segist muna eftir því að amma sín
notaði þara og fjörugrös í matar-
gerð.“
Eyjólfur segist finna fyrir
miklum áhuga – „þó þetta séu nú
kannski ekki vörur sem sigra
markaðinn á einni nóttu“ – og
segir vakningu um að nota það
sem vex í kringum okkur í náttúr-
unni við matargerð. „Þarinn
kemur sterkur inn í heilsubylgj-
una og á ekki síður góða mögu-
leika vegna vinsælda suður-
asískrar matargerðar, en þar er
þari geysilega mikið notaður.“
Eyjólfur er líffræðingur að
mennt og segist hafa verið á kafi í
fiskeldinu á sínum tíma. Hann
stofnaði fyrirtækið síðasta haust
og fyrstu vörurnar komu á markað-
inn í nóvember eftir töluverðan
undirbúning. Hann segist notast
mest við beltisþara sem Runólfur
Guðmundsson skipstjóri safnar við
Grundarfjörð. „Fyrst ætluðum við
að nota beltisþarann eingöngu sem
snakk, en það kom í ljós að hann er
frábær með ýmsum mat, t.d. mul-
inn út á hrásalat og í fiskisúpur og
grænmetisrétti.“ Eyjólfur bætir
við að frægð beltisþarans hafi risið
hæst þegar hann var notaður sem
grunnur í fiskisúpunni frægu á
Fiskidögum á Dalvík í sumar.
En það er ekki það sama, þari
og þari, eins og Eyjólfur útskýrir:
„Beltisþarinn er margær en fellir
blaðið á vorin og við stilkinn vex
nýtt blað. Sumarblaðið er þunnt en
þykknar þegar kemur fram á
haust. Þegar ég setti beltisþarann
fyrst á markað í vetur var það
vetrarþari. Ég skar hann í bita og
þurrir voru bitarnir dökkir og
þykkir. Þegar kom fram á sumar
varð þarinn miklu þynnri. Þunni
þarinn er ekki eins fallegur og
þykki vetrarþarinn, en á móti
kemur að hann er miklu sætari og
gómsætari.“
Eyjólfur er enn að prófa sig
áfram með vörutegundir og vinn-
ur einnig með söl og fjallagrös.
Hann segir maukuð söl – „söl
purré“ – vera með sterku og góðu
bragði og á í samingaviðræðum
við Vogabæ um að setja á markað
snakkídýfu með sölvabragði.
Þarasnakkið, sósurnar og kryddið
frá Hollustu úr hafinu fást í heilsu-
búðum og í völdum matvöruversl-
unum. gunnarh@frettabladid.is
Gleymd matarmenning endurvakin
ÞARATAKA VIÐ GRUNDARFJÖRÐ Þari í
dag, snakk á morgun.
RUNÓLFUR GUÐMUNDSSON SKIPSTJÓRI
Með væna þarablöðku.
EYJÓLFUR FRIÐGEIRSSON Með hluta af framleiðslu Hollustu úr hafinu. FRÉTTABLAÐIÐ/BRINK
Christine Opp, sem býr í Hvera-
gerði, gekk á dögunum í Vinstri-
hreyfinguna - grænt framboð og
varð flokksmaður númer 2.000. Af
því tilefni var hún heiðruð sérstak-
lega með blómum og bók Guð-
mundar Páls Ólafssonar, Um víð-
erni Snæfells.
Steingrímur J. Sigfússon gerði
félagatalið að umtalsefni í máli
sínu á flokksráðsfundi VG fyrr í
mánuðinum. Hann sagðist vita að
von væri á félaga númer 2.000 og
hvatti fundarmenn til að láta þau
boð út ganga að sá tvöþúsundasti
mætti eiga von á glaðningi.
Án þess að hafa þá hvatningu
sérstaklega í huga gengu hjónin
Christine og Norbert í flokkinn
hinn 11. september. Norbert var á
undan og varð félagi númer 1.999.
Á hæla hans kom Christine.
„Ég hef alltaf verið græn í
gegn,“ svaraði Christine spurð
hvers vegna hún hefði gengið í
flokkinn. „Sjálfbær þróun er minn
lífsstíll og það er leiðarljósið hjá
VG,“ sagði hún.
Christine er frá Þýskalandi en
hefur búið hér meira eða minna í
tuttugu ár og segir náttúruna hafa
togað sig til landsins. Hún er öryrki
og málefni öryrkja eru henni ofar-
lega í huga. „Sérstaklega þeirra
sem fá aðeins brot af þessum svo-
kölluðu lágmarksörorkubótum.
Það þarf að vinna að þeim málum
og ég trúi að VG geri það.“
Christine Opp er félagi númer tvö þúsund í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði:
Ég hef alltaf verið græn í gegn
TEKIÐ VIÐ GLAÐNINGI Kolbrún Halldórsdóttir afhenti Christine blóm og bók við
inngönguna í VG. Við hlið þeirra stendur Norbert, félagi í VG númer 1.999.