Fréttablaðið - 21.09.2006, Blaðsíða 30

21. september 2006 FIMMTUDAGUR30
Umræðan
Stjórnarkjör í Heimdalli
Aðalfundur Heimdallar, félags ungra sjálfstæðismanna í
Reykjavík, fer fram í dag og hefst
kosning til formanns klukkan 15 og
stendur yfir til klukkan 19. Tveir
frambjóðendur hafa gefið kost á sér
til embættis formanns og að baki
hvorum frambjóðanda er 11 manna
hópur sem býður sig fram til
stjórnarsetu. Fyrirkomulag kosn-
inganna er með þeim hætti að for-
mannskjörið sker einnig úr um hvor
hópurinn fer inn í stjórn félagsins.
Samhentur hópur frambjóð-
enda
Erla Ósk Ásgeirsdóttir leiðir Blátt-
framboðið í ár sem formannsefni.
Erla hefur meðal annars séð um
innra starf Sambands ungra sjálf-
stæðismanna og var kosninga-
stjóri Heimdallar í borgarstjórnar-
kosningunum í maí sl. Þar að auki
gegndi hún starfi framkvæmda-
stjóra Stúdentaráðs HÍ veturinn
2004-5 auk fjölda annarra félags-
starfa. Greinarhöfundar eru meðal
þeirra frambjóðenda sem bjóða
sig fram með Erlu Ósk. Frambjóð-
endahópurinn er fjölbreyttur og
hafa frambjóðendur víðtæka
reynslu af félagsstörfum.
Skýrar málefnaáherslur
Málefnaáherslur framboðsins eru
skýrar. Við teljum mikilvægt að
Heimdallur sé opið félag og leggi
sig fram við að fá ungt fólk til að
taka þátt í félagsstarfinu og láta
sig þar með varða samfélagsleg
málefni og umræðu um þjóðmál.
Við viljum að félagið veiti flokks-
forystunni öflugt aðhald og sé afl-
vaki nýrra hugmynda í stjórnmál-
um. Þá teljum við afar mikilvægt
að félagið beiti sér á sem flestum
sviðum og viljum meðal annars
leggja áherslu á umhverfismál,
málefni innflytjenda og mannrétt-
indamál svo eitthvað sé nefnt. Mál-
efnaáherslur framboðsins má finna
á heimasíðu okkar, www.blatt.is.
Vetur tækifæranna fram-
undan
Með því að greiða Erlu Ósk atkvæði
sitt í dag kjósa félagsmenn Heim-
dallar öflugan formann og í leiðinni
samhentan og metnaðarfullan hóp
ungs fólks til stjórnarsetu í félag-
inu. Nú er að renna í garð vetur
prófkjöra og þingkosninga og fram-
undan er án efa spennandi tími í
íslenskum stjórnmálum. En kom-
andi vetur verður ekki síst vetur
tækifæranna fyrir ungt fólk til að
tala sínu máli og vekja athygli á
áherslumálum framtíðarinnar.
Heimdallur á að vera öflugur mál-
svari ungs fólks og láta sig varða
málefni þess hóps. Til þess þurfum
við trausta forystu og hvetjum við
alla félagsmenn í Heimdalli til að
nýta kosningarétt sinn í dag.
Höfundar bjóða sig fram til
stjórnar Heimdallar.
Styðjum Erlu Ósk
til formennsku
JÓHANN ALFREÐ
KRISTINSSON
JÓHANNA MAR-
GRÉT GÍSLADÓTTIR
Umræðan
Eignarréttur og auðlindir
Eignarrétturinn er mikilvæg-ur. Undir þessari yfirskrift
er leiðari Fréttablaðsins 2. sept.
sl. sem skrifaður er til stuðn-
ings tryggari eignarrétti
útgerðarinnar á aflaheimildum.
Vísað er til þess að Ragnar
Árnason prófessor áætli að
ríkið sparaði sér um þrjá millj-
arða fái sjávarútvegurinn að
ráða sér sjálfur án afskipta hins
opinbera.
Mikil umræðuherferð er nú í
gangi, sem ætlað er að sýna
fram á að veiðiheimildir
útgerðarinnar séu betur komnar
sem formleg eign hennar en
ekki sameign þjóðarinnar eins
og lög mæla fyrir um. Svoköll-
uðum frjálshyggjumönnum, þ.e.
andfélagslega sinnuðum mönn-
um, hefur löngum sviðið í augum
að ríkið – þjóðfélagið – eigi ein-
hver verðmæti sem samfélagið
getur haft tekjur af. Þannig er
með nytjastofnana á Íslandsmið-
um. Þeirra skoðun er að afla-
heimildir eigi að færast útgerð-
inni til fullrar eignar og umráða,
sjálfsagt ókeypis, og allt eftirlit
með stofnunum og nytjar verði í
höndum eigendanna. Ekki ríkis-
ins. Og að sjálfsögðu vilja
útgerðarmenn þiggja þjóðar-
auðinn til fullrar eignar enda
hafa samtök þeirra látið vinna
lögfræðiálit um að útgerðin eigi
nú þegar veiðiheimildirnar.
Nýlega var haldin ráðstefna
á vegum Rannsóknarmiðstöðv-
ar um samfélags- og efnahags-
mál (RSE), sem er stofn-
un sem virðist vera stýrt
af forstjórum stórfyrir-
tækja, fjármálafyrir-
tækja og þekktum frjáls-
hyggjumönnum, miðað
við skipan fulltrúaráðs
samtakanna. Þá voru á
ráðstefnunni margir
útlendingar, sem ætla
má að hafi annan skiln-
ing en Íslendingar á
mikilvægi þjóðar-
auðlindanna fyrir þjóð-
ina. Þeir hafa líklegast túlkað
sjónarmið hins alþjóðlega fjár-
magns, enda þátttaka þeirra í
ráðstefnunni sjálfsagt kostuð
af fyrirtækjum sem fulltrúa-
ráðsmennirnir í RSE koma frá.
Ekki virðast gagnstæð sjónar-
mið hafa komið fram á ráð-
stefnunni enda ólíklegt að for-
göngumenn félagsskaparins
hafi áhuga á þeim. Niðurstaðan
er fyrirfram gefin.
Sýnilega á þessi stofnun að
setja fræðilegan stimpil á sókn
einkafjármagnsins í auðlindir
þjóðarinnar og arðsöm fyrir-
tæki. Að þessu sinni fiskimiðin.
Verkefni umræddrar ráð-
stefnu virðist hafa verið að
sýna fram á, með fræði-
legri umræðu, þjóð-
félagslega hagkvæmni
þess að útgerðin ætti
fiskimiðin eins og
hverja aðra fasteign og
stjórnaði sjálf allri nýt-
ingu þeirra og eftirliti.
Eignarrétturinn er
mikilvægur. Eignar-
rétturinn er ekki bara
mikilvægur einstökum
útgerðarfyrirtækjum
sem eiga búnað til fisk-
veiða eða þeim sem nýta með
einhverjum hætti náttúruauð-
lindir Íslands. Þannig er eignar-
réttur þjóðarinnar á öllum auð-
lindum landsins mjög
mikilvægur. Sérstaklega eignar-
rétturinn á öllum nytjastofnum
á Íslandsmiðum. Nytjastofnum
sem Íslendingar börðust um
aldir við útlendinga um yfirráð
yfir og háðu tíu „þorskastríð“
til að halda lífsbjörginni í eigu
landsins.
Að afsala þjóðinni eignar-
réttinum á fiskimiðunum til
einkaaðila, þótt íslenskir væru,
er í raun fjarstæða, sem varla
ætti að koma til alvarlegrar
umræðu. Slíkur gerningur skað-
aði sjálfstæði þjóðarinnar veru-
lega og mætti líkja við landráð.
Þjóðin þarf því að vera vel á
verði gagnvart öllum hugmynd-
um og falsfræðum um að afsala
frá henni þeim auðlindum sem
eru grunnurinn undir þeim lífs-
gæðum sem hún býr í dag við,
hvort sem þær auðlindir eru til
sjós eða lands.
Höfundur er öryggis- og nætur-
vörður.
Eignarrétturinn er ekki bara
mikilvægur útgerðarmönnum
Umræðan
Greinin er birt í heild
undir Skoðanir á visir.
is.
Það að eitt og sama meðalið lækni alla
sjúkdóma allra sjúk-
linga er nokkuð sem
snákaolíusölumenn
hvers konar hafa reynt
að telja fólki trú um frá
alda öðli, oft með skelfi-
legum afleiðingum. Þar
fyrir utan hefur fyrirmyndin
sjaldnast sjálf tekið inn eða notið
tilætlaðs árangurs af meðalinu.
Undanfarna daga hafa birst
hér skoðanaskipti um kosti og
galla frjálshyggju þegar þróun-
arríkin eru annars vegar. Boð-
berar frjálshyggjunnar hafa þar
verið Hannes Hólmsteinn Giss-
urarson og Birgir Tjörvi Péturs-
son, framkvæmdastjóri. Ekki
ætla ég að draga í efa góðan
ásetning þeirra en ég hygg að
ályktanir þeirra og boðskapur sé
á nokkrum misskilningi og rang-
túlkunum byggður – sem er
alvarlegt mál þar sem mannslíf
eru í húfi.
Boðorð frjálshyggjunnar,
hvað varðar þróunarlöndin, eru
einkum tvenn: (1) að draga beri
stórlega úr eða jafnvel hætta
hvers konar fjárhagslegri þróun-
araðstoð frá „norðri” til „suðurs”
og (2) að þróunarlöndunum sé
hollast að hverfa alfarið frá rík-
isafskiptum – þó að ekkert „þró-
uðu” landanna hafi gert það.
Reyndar flakkar Hannes fjálg-
lega á milli þess að gagnrýna
erlenda fjárhagsaðstoð annars
vegar og ríkisafskipti hins vegar,
sem ónýtir þau dæmi sem hann
tekur af hinum svokölluðu
„Kraftaverkalöndum” í Asíu sem
sönnun á nytsemi frjálshyggj-
unnar. Því þó þau hafi notið tak-
markaðrar fjárhagslegrar þró-
unaraðstoðar
(„Kraftaverkaríkin“ Kórea og
Taívan hafa reyndar fengið
drjúgan skilding frá bæði BNA
og Japan í gegnum tíð-
ina) þá hafa þau svo
sannarlega virt frjáls-
hyggjuboðorðið að
vettugi og náð sínum
árangri með hjálp ríku-
legra ríkisafskipta, þó
ekki megi draga úr
mikilvægi markaðsafl-
anna þar heldur.
Fyrsta boðorðið
Fyrst nokkrar athuga-
semdir um kosti og galla
þróunaraðstoðar í formi tilfærslu
á fé. Það er hárrétt hjá bæði Birgi
og Hannesi að miklu fé hefur á
umliðnum árum og áratugum
verið sólundað í vel meinta en van-
hugsaða og ómarkvissa efnahags-
lega þróunarhjálp. Umtalsverður
hluti hennar hefur þar að auki, líkt
og Hannes bendir á, gert það
ógagn að styrkja í sessi spilltar og
grimmar alræðisstjórnir. Ástæð-
urnar fyrir misheppnaðri þróun-
araðstoð eru margar, bæði af
tæknilegum toga sem og há-pólit-
ískar; sumar flóknar en aðrar ein-
faldari – svona eftir á að hyggja –
og of langt mál að fara að tíunda
þær hér. En hverjar sem ástæð-
urnar eru þá má ekki líta svo á að
rysjótt saga þróunaraðstoðar sé
nothæf sem einhver rök fyrir því
að gefa hana alfarið upp á bátinn
þar sem hún sé dæmd til að mis-
takast, eins og skilja má af mál-
flutningi þeirra Birgis og Hannes-
ar, einkum þess síðari.
Lærdómurinn er mikið frekar
sá að sú aðferðafræði og þau
vinnubrögð sem beitt hefur verið
hafa oft á tíðum verið meingöll-
uð og vanhugsuð, byggð á mis-
skilningi og fáfræði um félags-
legar, menningarlegar og
pólitískar aðstæður í móttöku-
landinu. Einnig hafa sjálfsbjarg-
arviðleitni og atbeini þiggjend-
enna verið stórlega vanmetin,
eins og Birgir bendir sjálfur á.
Höfundur er MA í siðfræði
hnattvæðingar og meistaranemi í
þróunarfræðum.
Frelsi til kúgunar
DAVÍÐ
SIGURÞÓRSSON
ÁRNI
ÞORMÓÐSSON
Þannig er eignarréttur þjóðar-
innar á öllum auðlindum
landsins mjög mikilvægur.
Sérstaklega eignarréttur-
inn á öllum nytjastofnum á
Íslandsmiðum.
��������������������������������������� ������������� ������������
���������� ��������
���� ��� ����������� �� ���� ������� �� ��������� �������
���������������� ������������� ������������������������
�������������� �������� ��� ���������������� ���� �������
�������������� ��� �������������������������������������
�������������������������������������������������������
Safapressa
fyrir heilsuna og línurnar����
��
��
�
��
�
��
�
�
���
Fæst með
berjapressu
���� ��� ����������������� �����������������������
������������������������ ����������������������
Verð frá kr.: 23.500