Fréttablaðið - 18.11.2006, Qupperneq 19

Ég má til með að þakka fyrir mig, eins og hinir frambjóðendurnir.
Kosningabarátta mín var ólík ann-
arra að því leyti
að ég gerði ekk-
ert til að fá fólk
til að kjósa mig.
Annað en þá það
að láta fara sem
minnst fyrir
mér. Að frátöldu
þátttökugjald-
inu, kostaði þessi
„prófkjörsslag-
ur“ tæplega fimmtán þúsund krón-
ur, sem ég borgaði með yfirdrætti á
bankareikningi mínum. Engu að
síður fékk ég fjörutíu prósent
atkvæða, sem ég er harla ánægður
með. Ekki síst í ljósi þess að þarna
úti meðal þeirra sem ekki taka þátt
í prófkjörum flokkanna, eru þús-
undir kjósenda sem eiga samleið
með mér. Og ég með þeim. Tölum
betur saman í vor.
Með bestu kveðju, Ellert B.
Schram.
Kveðja til kjósenda
Í Fréttablaðinu hinn 29. október
birtist grein eftir Þorgerði Katrínu
Gunnarsdóttur menntamálaráð-
herra um hlutfall Íslendinga á aldr-
inum 20-40 ára sem stunda háskóla-
nám. Þar hrósaði hún ítrekað þeim
árangri sem íslensk stjórnvöld hafa
náð í framlagi til menntamála, sam-
anborið við hin Norðurlöndin.
Þorgerður Katrín bendir rétti-
lega á að námslán íslenskra náms-
manna eru hærri en gengur og ger-
ist á Norðurlöndunum. Aftur á móti
hafa „lánasjóðir“ Norðurlandanna
blandað tilfærslukerfi, þ.e. styrkja-
og lánakerfi. Á Norðurlöndunum
vega því námslán aðeins
1/3 af tilfærslum stjórn-
valda og 2/3 er styrkur,
sem námsmenn þurfa
ekki að greiða til baka.
Íslenskir námsmenn
fá 87.400 krónur á mán-
uði, miðað við einstakling
í leiguhúsnæði. Það má
einnig benda á að náms-
lánin skerðast um 12% af
tekjum ársins á undan.
Ef við berum saman Dan-
mörku og Ísland fá námsmenn þar í
landi u.þ.b. 29.000 krónur á mánuði
í námslán og styrk upp á 57.000
krónur. Samtals 86.000 krónur á
mánuði.
Svipað náms- og styrkjakerfi er
til staðar á hinum Norðurlöndun-
um. Samkvæmt þessu,
eins og menntamálaráð-
herra benti á, veita Íslend-
ingar hæstu námslánin á
Norðurlöndunum enda
vega styrkirnir þar mun
meira.
Námslán á Íslandi bera
1% vexti sem eru í raun-
inni 8,2% vextir miðað
við núverandi verðbólgu-
stig, lánskerfið á Norður-
löndum býður upp á
óverðtryggð námslán með 2,5%-
3,5% raunvöxtum.
Því miður eru framfærslulánin
og lánskjörin ekki nógu góð ef tekið
er tillit til verðlagsástands og borið
saman við sambærileg láns- og
styrkjakerfi á Norðurlöndunum.
Á Íslandi er raunveruleg fram-
færsla námsmanna ekki mæld og
hefur kröfum námsmannahreyf-
inganna um að slík vinna verði
hafin verið tafin af fulltrúum
stjórnvalda í stjórn LÍN. Miðað við
framfærslugrunn LÍN duga náms-
lánin ekki fyrir raunverulegri
framfærslu námsmanna. Náms-
lánin eru okkar laun fyrir okkar
vinnu. Er nám ekki annars 100%
vinna?
Ég hvet menntamálaráðherra til
þess að beita sér fyrir í framfærslu-
málum námsmanna, og styðja
þannig við menntun Íslendinga,
grunnstoð þekkingarþjóðfélagsins.
Höfundur er lánasjóðsfulltrúi
Stúdentaráðs HÍ. (Greinin er birt
í heild á Visir.is undir Umræðan)
Ranghugmyndir menntamálaráðherra
Ígrein Hannesar Hólmsteins í Fréttablaðinu 13. október sl. er
ráðist á „umhverfisöfgamenn“ sem
„bæta það upp
með hávaða,
sem vantar á
þekkinguna“.
Því miður er
umfjöllun
Hannesar
sjálfs fremur
dæmi um
hávaða en mál-
efnalega gagn-
rýni. Í fyrsta lagi verður því ekki
trúað að prófessor í stjórnmála-
fræði sé ófær um að skilja hvernig
skilyrðissetningar haga sér. Þess
vegna er meðhöndlun Hannesar á
viðvörunum umhverfisverndars-
inna um DDT og friðunarsinna um
hvalastofnana óskiljanleg. Spárnar
segja að ef ekkert verði að gert þá
muni DDT valda miklum skaða og
sumar hvalategundir deyja út.
Þegar svo var brugðist við viðvör-
unum með þeim árangri að vanda-
málin snarminnkuðu ályktar stjórn-
málafræðingurinn að spárnar sem
viðvaranirnar byggðust á hafi
reynst rangar. Hannes hlýtur þó að
skilja að tilgangurinn með því að
kynna spárnar var einmitt að koma í
veg fyrir að þær rættust.
Prófessorinn er svo fjölhæfur að
hann hlýtur að vera með doktors-
gráðu í fleiru en stjórnmálafræði.
Hann hikar í það minnsta ekki við að
fullyrða að nær allir loftslagsfræð-
ingar heimsins hafi rangt fyrir sér
um orsök hlýnunar jarðar og afleið-
ingar þess fyrir mannkynið. Kemur
þó hvergi fram að Hannes sé sjálfur
loftslagsfræðingur eða hafi nokkur
vísindaleg gögn til stuðnings afstöðu
sinni. Engu að síður telur Hannes að
„margar aðrar skýringar“ geti verið
á hlýnunni og gengur svo langt að
telja að loftslagshlýnun geti hrein-
lega komið „í veg fyrir nýja ísöld“.
Í lok greinarinnar nefnir Hann-
es svo tölfræðinginn Björn Lom-
borg og telur að hann hafi hlotið
ósanngjarna meðferð hjá umhverf-
isverndarsinnum. Lomborg er eink-
um þekktur fyrir að hafa verið
dæmdur af siðanefnd danskra vís-
indamanna fyrir óheiðarleg vinnu-
brögð. Hann var m.a. gagnrýndur
fyrir að skálda gögn og mistúlka
niðurstöður annarra vísindamanna
af ásettu ráði. Spyrja má hvort
umhverfisverndarsinnar eigi frem-
ur að treysta tölfræðingnum Lom-
borg en öðrum vísindamönnunum
sem eru nær allir sammála um
nauðsyn þess að takmarka losun
koltvísýrings. Og er þá almennt
betra að treysta tölfræðingum fyrir
loftslagsmálum? Eða er ekki betra
að vísindamenn, þ.á.m. Hannes
sjálfur, spari fullyrðingarnar þegar
kemur að kenningum annarra vís-
indagreina?
Höfundur er háskólanemi.
Mengun
prófessors