Fréttablaðið - 18.11.2006, Síða 72

Fyrsta James Bond-bókin eftir
Ian Flemming, Casino Royale,
kom út árið 1953 þannig að það er
óhætt að segja að Bond sé í grunn-
inn kaldastríðshetja. Hann tókst
strax í upphafi á við skúrka frá
Sovétríkjunum, útsendara KGB
og aðra austantjaldstudda sem
ógnuðu hinum frjálsa heimi eftir-
stríðsáranna. Flemming skrifaði
alls tólf bækur um njósnarann
sem nú hafa, með Casino Royale,
allar ratað á hvíta tjaldið.
Fyrsta Bond-myndin kom út
árið 1962 og síðan þá og allt til
ársins 1987 stóð 007 vaktina í bíó
og var eina von hins vestræna
heims í baráttunni við Rússa-
grýluna. Þessi dyggasti njósnari
hennar hátignar hennar hefur
reynt að halda sjó síðan og verið
svolítið eins og steingervingur í
breyttum heimi og nú kemur það í
hlut Daniels Craig að skila gömlu
kaldastríðshetjunni inn í 21. öld-
ina.
„Ég lít fyrst og fremst á Bond-
myndirnar sem skemmtun og
þetta er ekki pólitísk mynd,“ segir
Craig og er talsvert niðri fyrir.
„Þetta er fyrst og fremst skemmt-
un og ég er ekkert að stíga upp á
kassann og koma með einhverjar
pólitískar yfirlýsingar í mynd-
inni. Auðvitað höfum við samt
ýmislegt að segja og persónurnar
gera það. Skúrkurinn Le Chiffre,
til dæmis, er skrifaður 1953 en er
alveg í takt við samtímann.
Honum er sama fyrir hvern hann
vinnur svo lengi sem hann græðir
peninga á því. Við sjáum það allt í
kringum okkur í dag að það er
verið að græða á þjáningu fólks
þannig að það eru mórölsk skila-
boð í myndinni. Bond er að reyna
að kljúfa þessa dellu, reyna að ná
vondu mönnunum og bjarga
þannig heiminum. Hvernig hann
gerir það er svo það sem gerir
myndina skemmtilega.”
Sagan segir að Ian Flemming hafi
ekki síst skapað Bond til þess að
hressa upp á sjálfstraust breskrar
þjóðarsálar sem stóð í skugga
tveggja stór-
velda eftir
að seinni
heims-
styrjöldin
hafði verið
gerð upp.
Það má
segja að
það hafi
tekist þar
sem Bond hefur orðið ofan á í við-
skiptum stórveldanna í sýndar-
veruleika kvikmyndanna í 44 ár
og hin ramma enska taug njósnar-
ans heillar Craig.
„Hvað er James Bond fyrir
mér? Hann er margt. Hann er
Roger Morre, Sean Connery,
George Lazenby, Pierce Brosnan.
Sem leikari lít ég fyrst og fremst
á hann sem persónu. Þessi mann-
gerð á sér langa sögu í bókmennt-
um og kvikmyndum. Hann er ein-
mana stríðsmaðurinn sem berst
fyrir réttlætinu og við höfum séð
hann í ótal bíómyndum. Hjá
Kurosawa og Sergio Leone er í
það minnsta einn svona maður í
hverri mynd. Clint Eastwood er
gott dæmi um þetta í myndum
Leones. Við vitum ekki mikið um
hann en það þarf að berjast fyrir
réttlætinu og hann gerir það.
Bond er svo sér á parti þar sem
það er eitthvað einkennilega
breskt við hann. Nú er ég alls ekki
brjálaður Breti eða veifa fána
okkar í þjóðrembu við öll tæki-
færi en mér finnst kjarninn í Bond
vera dyggðugur og að mínu mati
er það að vera breskur að vera
heiðarlegur. Ég er ekki að segja
að hann geri ekki slæma hluti.
Hann er vondur maður sem drep-
ur fólk og hann er ekkert sérstak-
lega góður við konur en innst inni
er hann dyggðugur og heiðarleg-
ur. Hann klárar málin, leysir sín
verkefni og nær vonda karlin-
um.“
Þó Casino Royale sé fyrsta skáld-
saga Flemmings um Bond hefur
hún ekki verið notuð sem grunn-
urinn að Bond-mynd fyrr en nú
sem er að mati Craigs mjög heppi-
legt enda má segja að með nýju
myndinni sé farið með Bond aftur
á byrjunarreit.
„Það er kannski full langt geng-
ið að tala um byrjunarreit en við
förum þess á leit við áhorfendur
að þeir trúi því að við séum að
fara aftur til upphafsins. Ástæðan
fyrir því að ég var til í að gera
þetta var að með þessu móti gátum
við gert eitthvað öðruvísi og að
mínu mati hefði verið tilgangs-
laust að fara út í þetta nema við
hefðum getað farið með Bond út á
nýjar brautir. Þetta þýðir samt
alls ekki að Casino Royale sé ekki
Bond-mynd vegna þess að það er
hún svo sannarlega. Við köfum
hins vegar dýpra ofan í persónuna
og skoðum hvers vegna hann er
eins og hann er. Ef við höldum svo
áfram og gerum fleiri myndir þá
erum við komin með þennan
grunn. Ég vona að við vinnum
nýja áhorfendur með þessu um
leið og eldri aðdáendur Bonds fá
skýrari sýn á það sem drífur
hann áfram. Af hverju
hann hegðar sér eins
og hann gerir, hvers
vegna hann er karl-
remba og kemur
fram við fólk eins
og hann gerir,
hvernig hann
klárar málin og
upp úr hverju
ofbeldið sprettur.“
Craig er sjötti leikarinn sem
tekur að sér hlutverk Bonds
á 44 ára kvikmyndasögu persón-
unnar og hann viðurkennir að
hann hafi ekki getað horft fram
hjá forverum sínum og þeim
tökum sem þeir tóku njósnarann.
„Ég horfði á allar myndirnar aftur
og aftur. Ég horfði á þær á meðan
ég lék í München og svo aftur í
fyrra. Ég gerði þetta aðallega til
að ganga úr skugga um að við
myndum ná hreinræktuðum
Bond-augnablikum inn í Casino
Royale. Ég get hins vegar ekki
verið að velta mér upp úr saman-
burði fólks á mér og öðrum Bond-
um og ber mig ekki saman við þá
sjálfur. Ég studdist samt senni-
lega mest við Sean Connery og
sjálfsagt hafa allir sem hafa leik-
ið Bond einhvern tíma sagt það
sama. Hann skilgreindi hlutverk-
ið og hann var harður. Til dæmis í
From Russia With Love sem er
ekki aðeins uppáhalds Bond-
myndin mín heldur ein af mínum
uppáhaldsbíómyndum. Hún er
svo stílfærð og ofbeldisfull og
stenst tímans tönn mjög vel. Ein
ástæðan fyrir því er Robert Shaw
sem er frábær í hlutverki ill-
mennisins. Hann er alvöru and-
stæðingur og maður trúir því að
Bond sé í hættu þar sem Shaw
gæti hæglega drepið hann. Ég
held að við náum þessu sama í
Casino Royale með Le Chiffre
enda tekst honum næstum að fella
Bond.“
Harðir Bond-aðdáendur fóru
margir hverjir á límingunum
þegar tilkynnt var um ráðningu
Craigs í hlutverkið og óhætt er að
segja að farið hafi verið út í áróð-
Fordómafullir gagnrýnendur
geta farið til fjandans
Það vakti takmarkaða lukku þegar breski leikarinn Daniel Craig var fenginn til að taka við hlutverki James Bond af Pierce Brosn-
an. Gagnrýnendur hafa hins vegar tekið honum tveim höndum í Casino Royale og hann stendur uppi sem sigurvegari. Þórarinn
Þórarinsson hitti leikarann að máli og ræddi við hann um andstreymið, forverana og byrðina sem fylgir því að vera James Bond.
Þau persónulegu markmið sem ég vil ná í lífinu eru þau sömu og allir þrá
enda er ég ekkert öðruvísi. Ég þrái hamingju og öryggi fyrir mig og mína
og ég vil frið þó ég muni ekki fá mikið af honum á næstunni.