Fréttablaðið - 26.11.2006, Side 65

„Pabbi leitaði ekki langt yfir
skammt. Þetta er nafn úr fjöl-
skyldunni. Afi hans hét þetta
líka. Hann hét reyndar Otúel
Sólmundur Sigurðsson,“ segir
Sólmundur Hólm Sólmundarson
viðskiptafræðinemi um nafnið
sitt.
Honum var sagt að nafnið
ætti að bjarga hjónabandi for-
eldra sinna. „Já, því ég er með
falsað ættarnafn. Er falsaður
Hólm í raun og veru. En móðir
mín heitir Hólmfríður. En allt
kom fyrir ekki. Þau skildu eins
og skrifað var í skýin.“
Aðspurður um merkingu
nafns síns segir Sólmundur það
svo sjaldgæft að hann hafi aldrei
rekist á nein spjöld þar sem hún
er tíunduð. En hann gerir ráð
fyrir því að þetta standi fyrir
eitthvað bjart. Og svo stendur
seinni hluti nafnsins fyrir
„hönd“ líkt og í Guðmundur.
„Hönd sólarinnar! Kannski að
ég fari að kalla mig það.
Sólmundur hefur eiginlega
bara rekist á nafna sína í ætt-
inni. Heyrt af nokkrum öðrum
en aldrei hitt neinn. Og rétt er
það. Sjaldgæft er nafnið. Sam-
kvæmt þjóðskrá bera aðeins 25
nafnið Sólmundur sem 1. eigin-
nafn, líklega flestir skyldir
okkar Sólmundi, og þrír sem
hafa það sem 2. eiginnafn.
Sólmundur segir ekki hafa
verið gaman að heita þessu nafni
yngri.
„Ég var reyndar aðallega
sjálfur með fordóma gagnvart
því. Maður hikaði við að kynna
sig og annað. Því maður þurfti
alltaf að tvítaka nafnið. En í dag
finnst mér það mjög gott. Ef
minnst er á einhvern Sóla, eins
og ég er nefndur í daglegu tali,
fer ekkert á milli mála hvaða
Sóla um ræðir. Það er bara þessi
eini sem kemur til greina í þeim
heimi sem ég hrærist í.“
Sólmundur telur það hafa
hert sig að bera nafnið. Þó hann
geti ekki sagt að það hafi mark-
að djúp sár á sálu sinni. „Ég lenti
ekki í neinum afgerandi stælum
vegna nafnsins. Ætli maður sé
ekki eitthvað sérstakari fyrir
vikið. Fyndnari en gengur og
gerist. Vegna nafnsins. Það
skyldi þó aldrei vera?“
Sóli segist aldrei hafa verið
uppnefndur sem barn. „Það var
eins og fólk í kringum mig hefði
ekki nægjalnega sterkt ímynd-
unarafl því sjálfur sá ég mörg
sóknarfæri í uppnefnum. Eins
og náttúrlega á unglingsárunum
hefði Bóli verið málið, Sóli
Drjóli heyrðist reyndar en mér
fannst ekkert að því. Já, ég
uni glaður við mitt og
mitt nafn. Held að ekk-
ert nafn passi betur
við mig en einmitt
Sólmundur. Ég held
að ég sé mesti Sól-
mundur sem til er.“
Mesti Sólmundurinn sem til er