Fréttablaðið - 03.03.2007, Síða 24

Nú er flensan búin
að stinga sér niður á
heimilinu. Andri
veiktist í nótt og er
búinn að liggja í
rúminu í dag – sem
er tvöfalt ólán því að í dag er
starfsdagur kennara og þess
vegna frí í skólanum og helgi
framundan.
Fórum í útskriftar-
veislu hjá Öldu Lóu
vinkonu sem var að
klára BA í guðfræði.
Það finnst mér vel
af sér vikið.
Rithöfundurinn
Robert Heinlein sagði að guðfræði
væri „leit í dimmum kjallara á
miðnætti að svörtum ketti sem er
ekki þar“.
Sjálfur veit ég of lítið um guð-
fræði til að hafa skoðun á málinu
en í fljótu bragði sýnist mér þetta
eiga ágætlega við um margar
fræðigreinar. En þar í móti kemur
auðvitað að maður getur orðið
margs vísari við að leita að svört-
um ketti um miðnæturbil.
Andri er
heldur að
hressast
núna. Fer samt
ekki í skólann á
morgun. Við
finnum okkur
eitthvað að
gera.
Í kvöld
voru vinir
okkar svo höfð-
inglegir að bjóða
okkur Sólveigu með
sér í Íslensku óper-
una að sjá „Flag-
ara í framsókn“ en
það er þýðing á „A
Rake’s Progress“
eftir Stravinskí.
Það var smekkfullt hús enda
fjallar þessi ópera um ákaflega
tímabært efni:
Maður nokkur verður skyndi-
lega ríkur. Peningarnir rugla hann
í ríminu og hann glatar bæði unn-
ustu sinni og sjálfum sér enda
kemur það í ljós að hann hefur
ráðið skrattann í sína þjónustu og
farið að hans ráðum í einu og öllu.
Ég hef ekki hlustað mikið á
Stravinskí um dagana enda hef ég
einfaldan smekk og hlusta mest á
Mozart og Johnny Cash og verð að
viðurkenna að ég var ekki alveg
laus við kvíða þegar sýningin byrj-
aði.
En kvíðinn reyndist ástæðulaus.
Þetta var dúndurskemmtilegt.
Söngvararnir voru hver öðrum
betri og músíkin vandist vel.
Flestar góðar óperur enda
skelfilega illa og „Flagari í fram-
sókn“ er engin undan-tekning frá
þeirri reglu.
Það var
reyndar
fyrirsjáanlegt að ekki mundi fara
vel fyrir peningamanninum frek-
ar en öðrum sem kjósa að binda
trúss sitt við fjandann en honum
var vorkunn því að sá vondi var
bæði sakleysislegur og stima-
mjúkur í byrjun eins og allir vita
sem hafa séð til hans á sálnaveið-
um.
Andri var heima í
dag. Eftir hádegið
dúðaði hann sig upp
og fór með mér á
bókasafnið og náði
sér í spennandi
bækur að lesa.
Fiskur er ómiss-
andi á mánudögum. Í dag eldaði ég
þorsk sem ég maríneraði dag-
langt í ísskápnum í appels-
ínusafa og olífuolíu,
snöggsteikti á pönnu
og gerði síðan sósu
úr appelsínusa-
fanum og
rjómaosti
og
krydd-
aði með
pipar og
salti.
Þetta borð- uðu
börnin með bestu lyst
og hafa þau þó ótrú á fiski
nema hann sé annaðhvort hjúpað-
ur í deig og djúpsteiktur ellegar
múrhúðaður með raspi eða brauð-
mylsnu.
Í dag fór Andri í
skólann. Honum var
farið að hundleiðast
heima.
Sjálfur fór ég á
HL- stöðina í
hjartaeftirlit og
var látinn hjóla
á þrekhjóli. Á
hverri mínútu
varð þyngra
og þyngra að
stíga hjólið.
Einar tíu elektróð-
ur voru límdar á
mig og þar að auki
festur blóðþrýstingsmælir um
annan handlegginn.
Mér var ráðlagt að fara í svona
eftirlit á hverju ári eftir að ég
fékk hjartaáfall hérna um árið. En
einhvern veginn hættir manni til
að trassa að hafa eftirlit með hjart-
anu. Annaðhvort gengur þetta
ágæta líffæri sinn vanagang – og
þá finnst manni ástæðulaust að
fara með það í skoðun – eða það
stoppar – og þá er full seint að
panta tíma.
En þetta var sem sagt hjarta-
eftirlit og þrekmæling. Og allt
gekk vel. Hjartað virtist vera í
góðu standi og ég fékk
2,3 w/KG í þrekein-
kunn sem ég veit
ekki nákvæmlega
hvað þýðir - en
læknirinn sagði að
teldist mjög gott
hjá fertugum.
Ég er sextug sál í
fertugum líkama.
Kortið mitt í
World Class er
greinilega að
borga sig.
Þessi flensa er stór-
varasöm. Andri var
ekki nema rétt
hálfnaður að klæða
sig í morgun þegar
hann byrjaði að kasta upp sem
aldrei fyrr. Ólafur Gísli bjarg-
vættur fjölskyldunnar leyfði mér
að koma með strákinn til sín í
Domus Medica og hlustaði hann
og úrskurðaði að hann skyldi halda
sig heima og ekki fara í skóla
þessa vikuna.
Það vekur athygli að Jón Bald-
vin skuli ekki skipa heiðurssæti á
lista Samfylkingarinnar. Út frá
þessu fór ég að hugsa um hvort
það sé eitthvað í kosningalögum
sem bannar manni að bjóða sig
fram fyrir fleiri en einn flokk í
einu?
Það gæti verið stórsnjallt fyrir
þingmenn að gulltryggja sig með
því að bjóða sig fram fyrir mis-
munandi flokka í mismunandi
kjördæmum. Og sá sem færi á
þing fyrir fleiri en einn flokk gæti
valið hvaða flokki hann vildi til-
heyra þann daginn og kallað inn
varamenn til að sinna hinum flokk-
unum.
Það rímar einhvern veginn ekki
við valfrelsi nútímans að tilheyra
bara einum flokki. Mér líður eins
og góðum samfylkingarkrata
þegar ég fer með börnin í skólann
og bölva svifrykinu sem vinstri-
grænn á heimleiðinni. Svo athuga
ég gengi dagsins í Kauphöllinni
eins og sjálfstæðismaður og inn-
blásinn af ungmenna-
félagsanda
eins og sann-
ur framsókn-
armaður skrifa
ég lofgerðir um
íslenskt þjóðfé-
lag. Á þennan
hátt hef ég haft
viðkomu í
öllum flokkum
og ekki enn þá
komið hádegi.
Ég stofna
kannski
„vinstriframsóknarí-
haldskratagræningja-
flokkinn“ við tækifæri og hef það
í bakhöndinni að stofna „frjáls-
lyndavinstriframsóknaríhalds-
kratagræningjaflokkinn“ ef mér
skyldi sinnast við flokkssystkini
mín.
Febrúar er loksins
liðinn. Í mars er
orðið nægilega
bjart til að maður
finni þunglyndislyfin sín og birtan
færir manni fyrirheit um vor sem
er á næsta leiti.
„Hroki og hleypidómar“ eftir
Jane Austen er eftirlætisbók
Breta samkvæmt netkönnun. Sú
bók kom út 1813 svo að ekki er
nýjungagirninni fyrir að fara hjá
Bretum.
Ég hef líka íhaldssaman bók-
menntasmekk og mín eftirlætis-
verk eru komin til ára sinna: „Góði
dátinn Svejk“ sem höfundurinn
Jaroslav Hasek dó frá hálfkláraðri
árið 1923. Hin bókin er eldri. Hún
er frá 13. öld og heitir „Íslendinga
saga“ eftir Sturlu Þórðarson sem
einnig skrifaði „Njálu“ eins og
kunnugt er.
Í kvöld hélt nútíminn innreið
sína í Norska bakaríið. Sendibíll
frá Elko kom með ísskáp, upp-
þvottavél og nýtt sjónvarp.
Með því að kaupa allt þetta á
einu bretti tókst mér að prútta
verðið niður um nokkrar krónur.
Ég hef það fyrir fasta reglu að
prútta í viðskiptum. Það lærði ég í
Arabíu. Ekki endilega vegna þess
að upphæðirnar skipti verulegu
máli heldur vegna þess að prútt
breytir ópersónulegum viðskipt-
um í lífleg og skemmtileg mann-
leg samskipti.
„Vinstriframsóknaríhaldskratagræningi“
Kæra
Dagbók
Þráinn Bertelsson skrifar
Í Dagbók Þráins Bertelssonar er fjallað um flensu, guðfræði, svarta ketti, Flagara í framsókn og kölska á sálnaveið-
um. Einnig er vikið að múrhúðuðum þorski, hjartaeftirliti og prútti auk þess sem stjórnmálamönnum er bent á þann
möguleika að bjóða sig fram fyrir marga flokka samtímis.