Tíminn - 20.01.1980, Blaðsíða 13

Sunnudagur 20. janúar 1980
13

mig undir þetta. Þegar ég er til-
búin þá kemur til mln ung vera
og ég svif með henni út úr lik-
amanum — á staö þar sem eru
yndislegar byggingar. Þegar á
leiðarenda er komið spyr veran
mig við hvern ég vilji ræða og
þá bið ég venjulega um mina
nánustu eöa læknana sem ég
stend i sambandi við.
„Margir eru hrelldir, sem
frá jörðinni koma"
— Mundir þú segja að þetta
væri himnariki sem þú ert I?
— A þessum stað eru fagrar
byggingar og fagurt landslag.
Alltaf sól og birta og svo eru
notuð þar sjúkrahús og skólar
alveg eins og hér á jörðinni, en á
allt öðru sviði. Ég veit að mörg-
um kemur til með að finnast
þetta skrýtið að þarna séu
sjúkrahús, en staöreyndin er
bara sú að það eru svo margir
hrelldir sem koma héðan af
jörðinni, að þeir þurfa mikillar
aðhlynningar við. Þetta á sér-
staklega við um þá sem tekið
hafa lifið af sér sjálfir. Þeir hafa
áttógurlega erfitt fyrst I stað og
þá hafa þeir oft leitað til min og
beðiö mig um að hjálpa sér.
— Hefur þaö tekist?
— Já ég hef siðar fengiö svör
við þvi að þeir hafi séð ljósið.
— Dreymir þig aldrei fyrir
hlutum?
— Það er ekki mikið um
drauma, en það kemur fyrir að
til min komi verur sem biðja
mig fyrir skilaboð til að sinna
nánustu hér á jörðinni. Ég hef
orðiö við þessu og þvi hefur
verið tekið með þökkum.
— Þig dreymir þá ekkert fyrir
náttúruhamförum eða slysum?
— Nei, yfirleitt ekki, en það
kemur oft til min fólk sem lent
hefur i þessum slysum og dáið
og biður mig fyrir skilaboð.
Þetta fólk á oft mjög erfitt með
að átta sig á hvað gerst hefur og
það er indælt að geta hjálpað
þvi eitthvað.
„Þessu fólki fer fækk-
andi"
ekni um þetta líf
hefur verið og áður en flugvélin
hvarf á braut þá mælti hann
þessa visu:
Heiiir og sælir heldri menn
við höfum á ykkur gætur
þið eruð að rifast áfram enn
alla daga og nætur...
— Visan var að visu nokkuð
lengri, en niðurlagið man ég þvi
miður ekki i augnablikinu, en ég
og annað
á þetta allt saman skrifaö niður
einhvers staðar.
„Svíf út úr líkamanum"
— Þú heldur e.t.v. að það væri
ráð fyrir stjórnmálamennina að
fára á miðilsfund til þess að
ráða fram úr vandanum?
— Þeir myndu hafa gott af
þvi, en ég býst ekki við þvi að
þeir hafi mikinn áhuga á þess-
um málum.
— Þú ert sem sagt ekki ánægð
með þróun mála?
— Nei og ég held að þetta stafi
bara af illum hvötum, sem þurfi
að kveða niður áður en ástandið
versnar enn.
— Eru mennirnir að versna?
— Ég held að ástæðan sé fyrst
og fremst sú að trúin sé að
minnka. Börnum er ekki kennt
að trúa eins og hér áður fyrr og
nú er svo komið að trúin er bara
oröin eins og gamlar kerlinga-
bækur i augum margra. Hættan
væri minni ef trúin væri notuð
eins og áður.
— Nú ferð þú sálförum,
þ.e.a.s. ferð út fyrir likamann.
Hvernig gerist það?
— Venjulega er búið að hafa
samband við mig áður og búa
— Er mikið um að fólk sjái
svona sýnir eins og þú?
— Það hygg ég, en ég held að
þeim fari fækkandi með árun-
um. Eins held ég að margir vilji
ekkert um þetta tala og þar hef-
ur orðið mikil breyting á þvi að
þegar ég kom fyrst til Reykja-
vikur.
— Hefur þú nokkra tölu yfir þá
sem þú hefur hjálpað á þessum
árum sem þú hefur fengist við
huglækningar?
— Nei það hef ég ekki.
Ég er heldur ekki ánægð með
það hvernig fólk er i dag — það
lætur mig ekki vita af þvi ef
eitthvað bjátar á, sem er mjög
slæmt þvi að það væri hægt aö
gera miklu meira i þessum mál-
um en nú er, ef fólk væri vak-
andi fyrir þessum málum.
„Rusl á flandri"
— Segðu mér eru til draugar i
dag?
— Við megum ekki kalla það
drauga, en það er alltof mikiö af
alls konar rusli á flandri, sem
vill gera og gerir fólki illt. Þetta
er verst fyrir fólk sem ekkert
sér, þvi að þá heldur það að það
sé veikt og hleypur beint til
lækna til þess að fá lyf sem er
ekki óalgengt.
Myndir: Róbert
IU
Hin táknræna mynd sem Hafsteinn miðill bað Sigurrós um að láta
gera.
— Hvað getur fóik gert til þess
að losna við félagsskap slikra
fyrirbæra?
— Ef fólk vill losna við eitt-
hvað lakara, þá verður það að
snúa sér til þeirra sem geta
hjálpað þvi. Ég hef haft þann
háttinn á að ég hef setið með
þessu fólki og haldið i hendurn-
ar á þvi og hugsað eitthvað gott,
þvi að þvi er þannig farið, að
þaö sem er eitthvað misjafnt,
það hræöist það sem gott er og
góðar hugsanir. Oft dugar þetta
til, en stundum veröur að gripa
til annarra ráöa. Ég get nefnt
þér sem dæmi að i fyrra kom
hingað til min ungur maður sem
var skyggn og það sótti mikið á
hann. Hann kom til min viku-
lega blessaður strákurinn og ég
var að reyna að leiðbeina hon-
um og hann var bara orðinn
sæmilegur eftir nokkur skipti.
Svo kemur hann til min dag einn
og segir aö það sé ljótur maður
sem hann sjái sem vilji gera sér
svo hryllilega illt. Ég bið hann
um að vera rólegan og segi hon-
um að ég skuli hafa samband
við mina stjórnendur — og nefni
i þvi sambandi sérstaklega Haf-
stein miðil — og biðja þá um að
laga þetta. Tveim dögum seinna
birtist Hafsteinn mér og segir
að hann sé búinn að taka þetta
frá piltinum og lætur þess getið
að þetta hafi veriö alveg sér-
staklega ill vera. Þegar piltur-
inn kom til min næst, þá var
hann alveg laus undan þessu og
honum liður ágætlega i dag. Ég
hitti hann fyrir nokkru og þá
sagði hann: Það varst þú sem
bjargaðir lifi minu, þvi að ég
hefði ekki lifað þetta af. — En af
þvi að þessi piltur sá, þá gat
hann komið sér undan, annars
hefði þetta getað gert honum
mikið illt.
„Ég kalla þetta djöfla"
— Hvað kallar þú svona fyrir-
brigöi ef þú kallar það ekki
drauga?
— Það verður náttúrulega að
hafa eitthvað orð yfir þetta og
ég vil bara kalla þetta djöfla.
— Þú vilt e.t.v. meina að
margir af þeim sem I daglegu
tali eru kallaðir geðveikir, aö
þeir séu ásóttir af djöflum?
— Vitanlega og ég kalla þá
ekkert annað en djöfla.
— Að lokum Sigurrós. Er til
himnariki og helvfti?
— Það er auðvitað til bæöi illt
og gott eins og manni var kennt
það en ég vil ekkert segja annað
en að þeir sem eru vondir — þeir
þurfa ekki að halda aö þeir fari i
neitt himnariki eftir dauöann.
Sumir eru þannig gerðir að þeir
trúa ekki á líf eftir þetta lif og
vilja ekki um annað ræöa, en
hvort sem menn trúa eða trúa
ekki, þá ætti fólk að fara aö
athuga sinn gang áður en það
verður um seinan.
—ESE
„Þeir framliðnu hafa mikinn áhuga á þvi sem gerist hér á jörðinni”.