Tíminn - 12.05.1981, Blaðsíða 10

Þriöjudagur 12. maí 1981
10
landfari
PÓST- 00 SlMAMÁLASTOFNUNIN
MAGNUS GUDMUNOSSON
STRANDGOTU 3
SlMAREIKNINGUR
7121337
450 PATREKSFJ.

AFNOTAGJALD
UMFRAM SKREF
HÍKKUN A AFNOTAGJALOI 'FRA 81.01.05
81.01.02 A2 20157557 HOLLANO.COLLECT
81.02.02 A1 MAGNUS 9202252 PALMI
81.02.03 A1 MAGNUS GUDM. 9127555 R.
8 1.02.10 A1 BJ0RG OLAFSD R FLOSI MAGNUSS
4(12,34
8,84
3,49<
I i
*l9é,
Gretðsl j ml Inna al hendi * pðtl- og
»im»ioðvum. PódgHðclolunnl. i bonkum
og »paiis|Oðum
S|á skýrlngar á bakhilð
195,60
913,50
17.0Q
104,80
70,30
18,50
13,15
J
Kmttun viðtkiplaatolnunar fyrir greiðtlu
NYKR. 1.332.85 |
Símkostnaður er miklu
hærri í dreifbýlinu
■ Magnús Guömundson, sjó-
maöur, Strandgötu 8, Patreks-
firði, hefur sent blaöinu eftir-
farandi bróf ásamt meðfylgj-
andi mynd af sfmareikningi
sfnum :
,,Ég hef lengi furðaö mig á
þessu dmótlega kveini i fólki
sem býr á Stór-Reykjavikur-
svæðinu vegna væntanlegrar
skrefatalningar Landsimans.
Vill fólk i Reykjavik og ná-
grenni fá simaþjónustuna fyr-
ir sem sagt ekkert??
Ég sendi hér siðasta reikn-
ing minn vegna sima, sem er
ekkert leyndarmál og ég sé
ekkert eftir þessum aurum,
siður en svo, en ég kann betur
við að helmingur þjóöarinnar
njóti ekki sérstakra hlunninda
gagnvart sima eins og fólk i
Reykjavik og nágrenni, sem
timir ekki aö hringja i ætt-
ingja eða kunningja Uti á
landsbyggöinni, það má segja
ef einhver flytur Ur byggðar-
lagi sé hann allur þaðan og
maður jafnvel heyrir ekki
frekar um hann fyrr en hann
er látinn.
Það vita allir i dreifbýlinu,
hvað það er að þurfa að sækja
allttil Reykjavikur ef eitthvað
vantar og vita bændur og sjó-
menn það allra best. Ég vona
að jafnvægi til handa lands-
mönnum náist í þessu sima-
máli sem fyrst, svo allir megi
vel við una, og skora á for-
ráðamenn að kvika hvergi frá
settu marki um skrefataln-
ingu til handa simnotendum á
Stór-R eyk ja vikurs væöinu. ”
Þyrilvetrarbraut
■ Borist hefur eftirfarandi
grein frá Ingvari Agnarssyni,
Kdpavogi:
„Vitað er að umhverfis
vetrarbraut okkar (og aðrar
þyrilþokur) ganga kUlulaga
stjörnuþyrpingar og mynda
einskonar kórónu vetrar-
brautarinnar. Frá þeim fjar-
lægustu þeirra mundi trUlega
vera hægtað sjá raunverulega
lögun vetrarbrautarinnar, en
frá okkar jörð er slikt ekki
hægt, því við erum staddir i
einum armi hennar, þar sem
aðeins er einstakar sólir að sjá
tilallraátta. En við getum séð
aörar vetrarbrautir, sem
staðsettar eru i mikilli fjar-
lægð, en aðeins með sterkum
sjónaukum.
A meöfylgjandi mynd, sem
listamaður hefur gert, er gert
ráð fyrir sólhverfi stöddu i um
200 ljósára fjarlægð utan þyr-
ilvetrarbrautar. í þvi sól-
hverfi gerir hann ráö fyrir
jarðstjörnu, byggðri mannleg-
um verum. (I rauninni telja
stjörnufræðingar að utan vetr-
arbrautar séu fáeinar stakar
sólstjörnur á sveimi, svo að
þetta getur vel staðist).
Þessi jarðstjarna hefur með
sér eitt tungl. Einhver ibúi
jaröstjörnunnar horfir til him-
ins á dimmri nóttu og sér á flöt
hinnar nálægu vetrarbrautar.
HUn er samt of langt i burtu,
til þess að hann geti berum
augum séð einstakar stjörnur
hennar, en armar vetrar-
brautarinnar blasa við i öllum
sinum Tjóma, og einkum þó
miðja hennar sem birtist sem
viöáttumikiöljóshaf,svo unun
er á að horfa. Vinstra megin á
myndinni sést máninn, sem
varpar birtu sinni yfir lands-
lag reikistjörnunnar, en þar
sjást einnig upplýst hibýli ibú-
anna.
A slikri reikistjörnu sem
væri stödd í dimmum geimn-
um utan vetrarbrautarinnar,
væri stjörnuskin að sjá aðeins
i þessa einu átt. Þvi hvert sem
litið væri i aðrar áttir út um
geimdjúpin væri ekkert að sjá
nema myrkan himin, nema ef
einhverjar vetrarbrautir væru
það nálægt að greina mætti
þær berum augum, rétt eins
og er héðan af jörð, að þvi er
snertir Magellan-þokurnar og
Andromeduþokuna, sem er i
tveggja milljóna ljósára fjar-
lægð, og þvi rétt aðeins grein-
anleg þeim, sem skýrasta
hafa sjón, vegna fjarlægðar-
innar.
Hitt er svo önnur saga, að
mannkyn lifstjörnu, slikrar
sem hér var gert ráð fyrir,
mundiengu siður hafa lifsam-
bönd við ibúa annarra stjarna
nær og fjær, vitandi vits (eða
óvitandi) hvaðan stöfuðu. —
Vel mætti þvi hugsa sér að
mannkyn á slikri afskekktri
stjörnu gæti notiö fullkominna
lifsambanda við lengra komna
ibúa stjarnanna og gæti þróast
i lifstefnuátt betur en okkur
jarðarmönnum hefur tekist til
þessa. Fjarlægðin frá öðrum
stjörnum mundi þar ekki vera
til neinnar hindrunar.
Ingvar Agnarsson.
Þyrilvetrarbraut
TIL LESENDA
■ „Landfari” mun birtast af og til i blaðinu eftir þvi sem bréf
frá lesendum gefa tilefni til.
Lesendur eru hvattir til að senda blaöinu bréf og láta i ljósi
skoðun sina á mönnum og málefnum. Hins vegar skal tekið
fram, aö lesendabréf verða einungis birt undir nafni bréfritara.
___Wímimt____
minning
Jón Jósep
Jóhannesson kennari
f. 11. mars 1921 — d. 5. maí 1981
■ Hinn 5. mai 1981 lést Jón Jósep
Jóhannesson, kennari, á Land-
spitalanum I Reykjavik sextugur
að aldri. Hann hafði átt viö van-
heilsu aö striöa um árabil. Hann
fæddist aö Hofsstööum i Viövik-
ursveit í Skagafiröi hinn 11. marz
1921, sonur hjónanna Kristrúnar
Jósefsdóttur og Jóhannesar
Björnssonar, er bjuggu ágætu búi
þar um tveggja áratuga skeiö.
Jón Jósep fluttist meö foreldrum
sinum og systkinum til Reykja-
vlkur haustið 1932. Hann lauk
gagnfræöaprófi frá Gagnfræöa-
skóla Reykvikinga 1938 og stú-
dentsprófi frá Menntaskólanum á
Akureyri 1942. Eftir þaö lagöi
hann stund á islenzk fræöi viö Há-
skóla tslands og lauk þaöan
meistaraprófi I þeirri grein 1949.
Að loknu háskólanámi réöst Jón
Jósep kennari að héraösskólan-
um á Skógum undir Eyjafjöllum,
þar sem hann kenndi á vetrum tií
ársins 1960, er hann vegna heilsu-
brests vildi ekki lengur stunda
fullt starf. Eftir þaö vann hann
árum saman aö stunda- og for-
fallakennslu t.d. viö Vogaskóla I
Reykjavik frá 1961-1965. Hann var
eftirsóttur einkakennari fyrir
nemendur, sem þurftu aö læra
mikiö á skömmum tlma. Eftir aö
Jón Jósep tók viö kennarastarfi
aö Skógum var hann ótrauöur aö
viðhalda þekkingu sinni og auka
hana meö þvi að sækja ýmiskonar
námskeiö i Danmörku og Bret-
landi og viö Háskóla tslands i
dönskum og enskum bókmennt-
um, skólasögu og kennslutækni og
uppeldisfræöi.
Ég kynntist Jóni Jósep barni aö
aldri á heimili þeirra Hofsstaöa-
hjóna I Reykjavlk og héldust
kynni okkar meöan báöir liföu. Á
bernsku- og námsárunum vann
Jón Jósep öllum stundum, sem
hann var ekki bundinn við skól-
ann aö ýmsum störfum einkum
viö landbúnað og skógrækt. Eitt
sumar á fjóðra áratug aldarinnar
vann ég meö Jóni á búi foreldra
minna aö Guðlaugsstöðum i
Blöndudal og þar vann hann alloft
siöar á búi Guömundar bróður
mins.
Jón Jósep var óvenju skemmti-
legur unglingur I samstarfi vegna
eldlegs áhuga hans og skyldu-
ræknýsamfara yndi hans af hinni
lifandi náttúru i kringum hann.
Hann unni frá blautu barnsbeini
öllu lífi, gróöri og dýrum, og fékk
óþreytandi áhuga á skógrækt.
Hjá skógræktinni vann hann jafn-
hliöa námi slnu I Háskóla tslands
á sumrin 1943-’49, og oft síöar.
Jón Jósep var fjölhæfur og
námsmaöur góöur, og á þvl sviöi
sem öörum einkenndi ódrepandi
áhugi og samviskusemi ástundun
hans og eftirtekju. Hann var vin-
margur i skóla og naut þess aö
blanda geöi viö félaga sina. Hann
var óvenju tilfinningarlkur og tók
sér oft of nærri deyfö og áhuga-
leysi samtlöar sinnar.
Jón Jósep var frábær kennari
og lét sér óvenju annt um nem-
endur sina. Aö sögn kunnugra,
sem ég hefi rætt viö, hygg ég aö á
engan sé hallaö, þótt sagt sé, aö
Jón Jósep hafi verið vinsælasti
kennarinn viö Skógaskóla meöan
hans naut viö, bæöi meöal kenn-
ara og nemenda.
Nokkur sumur var Jón Jósep
lausráöinn starfsmaður Land-
búnaðardeildar Atvinnudeildar
Háskólans á meöan ég var þar
deildarstjóri. Aðstoðaöi hann
báöa jarövegsfræöingana dr.
Björn Jóhannesson og Ingva Þor-
steinsson magister. Þar sem ann-
arsstaðar var Jón hinn siviljugi
og sistarfandi hugsjónamaöur,
sem öllum þótti vænt um og mátu
aö verðleikum.
Haustiö 1958kvæntist Jón Jósep
Sigurbjörgu Ottesen, dóttur Pét-
urs Ottesen, alþingismanns,
glæsilegri og mikilhæfri konu.
Hjónaband þeirra varö skamm-
vinnt og barnlaust.
Siöustu árin var Jón Jósep ör-
yrki og ööruhvoru á sjúkrahúsi.
Mér hefur alltaf fundist, að Jón
Jósep heföi notiö sin bezt sem
bóndi I byggö feöra sinna i Skaga-
firöi, en þau uröu eigi örlög hans.
Nú þegar Jón Jósep er allur,
veröur mörgum hugsaö til þessa
góöa drengs meö hlýhug og þökk,
þökk fyrir vináttu hans og allt
sem hann vann þjóö sinni og sam-
feröamönnum.
Ég votta aöstandendum og vin-
um hans innilegrar samúöar.
Blessuö sé minning hans.
Halldór Pálsson.
erlend fréttafrásögn
■ „Hdtelgestir” sofna við sjónvarpstækin.
Hótel
fyrir
börn f
Japan
■ Japanir hafa löngum dekrað
við börnin sin, en þar eins og ann-
ars staðar hafa skapast mikil
vandamál með sivaxandi straumi
kvenna á vinnumarkaðinn.
Mæður verða of þreyttar, of
uppteknar til að sinna börnum
sinum sem skyldi og rikisvaldið
of seint að bregðast við þörfinni á
nauðsynlegum dagvistarstofnun-
um. Af þessum sökum hafa nú
sprottið upp i Japan hundruðum
saman svonefnd barnahótel,
einkastofnanir sem taka að sér
að gæta barna i dagstund, dögum
saman, vikum saman og jafnvel
mánuðum saman.
Barnahótelin hafa lengi tiðkast
i Japan fyrir börn barstúlkna og
gleðikvenna, en ekki þótt við hæfi
fyrir börn „betri” borgaranna.
Nýlegar rannsóknir og geysilegur
vöxtur i þessari starfsgrein benda
hins vegar ótvirætt til þess að
þetta hefur nú mikið breyst. Jafn-
vel börn háskólamenntaðra
mæöra eru nú sett I gæslu á
barnahótelunum.
Samhliða þessari þróun hafa
komið til sögu vandaðri barna-
hótel, en ljóst er þó að ástandið er
i heildina tekið afar slæmt svo
ekki sé meira sagt. Bestu barna-
hótelin hafa á sinum snærum sér-
menntaðar fóstrur, lækna og ann-
að starfslið. Hin eru þó miklu
fleiri sem nær væri að likja við
dýrabúr. Þar skipta börnin tug-
um á hvern starfsmann og eru
sett á bása fyrir framan
sjónvarpstæki en sjá varla
foreldra sina nema um helgar.
Japönsk stjórnvöld áæda að um
600 barnahótel sé að finna i
Japan, en aðrar heimildir herma
að þau séu allt aö tvöfalt fleiri og
barnafjöldinn sé að minnsta kosti
100.000. Stjórnvöld sæta nú mikl-
um þrýstingi vegna þessa ástands
og hafa lofað að fjölga dag-
vistunarstofnunum og lengjaopn-
unartima þeirra. Eigendur
barnahótelanna segjast þó hvergi
óttast samkeppni stjórnvalda,
þau muni hvergi hafa undan
eftirspurninni sem eykst
stöðugt hjá þeim.
Þýttog endursagt/KEJ