Tíminn - 02.08.1981, Blaðsíða 19
Sunnudagur 2. ágúst 1981
19
auf der Messe
aDes eriebte
BILD-Reporter Hans Esser steckte
90 Minuten in der schweren Rustung
vo»> h*.*«s rssts
liriJS :«P* ttWw ™
I4m 4«f W—nw Mwil 0«*r
- - ~ „fc-| , - »— fan
s«ni swss**
mi m i»w m *0&ek m rnmk
m*gps*&w »♦■««#»: |ö>
cs** *>« *?*«♦♦* :c?t Ntími
!•«*. v«ci tf* ^2 O0C
*tef* MNM# Mtffttwr idtat v^O
m 'mbf'.
tf*r 4í«d
p«<N i#sa#»
«st m**?* fcMK?Mr«# &'*■»? .. D#r
f*í tffMNrwttcw '*c*tíg'
iar IWWteí Hœatiteuífw
bwmMMI
• MH..I »»«"•
iá«>i»|«*«MnuHn'ti«l »*vW,»
cUHMW. nUMta#«rM> M«m t»
w!M»l<MmSMaplHtM
”*****r»?r^±?7á. hot BÖdl eflJSt JÍBOBHtHMI
, ***■%! 0* aor* c<J*- it • Qir
tr. 301 »»»• *.-.« Kg«r oO(K K «""> ‘'Offt •-"* Ivotcw kWt*» B«r«iH tí* Mm>
I1M1 oo Í*r -oo> #i»t I }w«o* SaknHðrin kr effi* *MWt
vt»>*» tf*Kj *t áampft NKOjt
...w*t»**. «♦• »*a< «•■* *<*
Ma »a»»' 3v* o*» StÆk*>t «!»S
i3y-“T*t >>>" m»m <vef« »**>í
! »oc\ <***.» <* 3*t> >.T-ttoA*
: *r*tfti *> t»a*<«*«* »W* r<*#*>ov
»*«•>*• Coíf*9*«
D*r »>»»»9». ð*r akM *r*M
:■ ,|MMr ly* MMttfiIé íf Mni
i «*H**flwt, CtHI O>W «*• tttwánr-
c>** »*k «t> «lr»lt>m Sc»l*«»tt
Hans Esser i brynklæöum. „Enginn tók mig alvarlega nema Hasselmann”
BILD útvegar iðnnemum samnínga.
hófst. Þeir sem komu vegna
hennar var sagt: „Þvi miður
en....” Fólki var boðið pláss i læri
þar sem engin menntun er i boði.
Til að mynda sem aðstoðarmaður
i baðhúsi. eða sem starfsmaður i
sirkus. Fyrirtæki sem hafa engan
rétt til að mennta lærlinga tóku
einnig þátt. T.d. matvælakeðjan
„Safeway” sem bauð 50 störf.
Hún hefur engin kennslu-
réttindi.”
Hámark hræsninnar er svo að
prentsmiðja Springers i Ahrens-
burg — nútimalegasta prentverk i
Evrópu — sneiðir pent framhjá
framtaki BILD. Launakjörin þar
eru vist ekkert til að auglýsa.
Landsfeðurnir
Kafli i bók GÚnters Wallraff um
Hans Esser og BILD heitir
„BILD skrifar fyrir Albrecht
(CDU) — Schmalstieg (SPD)
skrifar fyrir BILD”. Sósialdemó-
kratinn Schmalstieg, „Yngsti
borgarstjóri -i sambandslýðveld-
inu”, skrifar annað slagið dálka i
BILD. Þegar blaðið hóar i hann er
Schmalstieg reiöubúinn að leika
með, t.d. i lærlingaframtakinu.
En þjónustan sem hann nýtur er
öll önnur en sú sem Ernst Al-
brecht, kristilegur demókrati,
fær.
Blaðið leggur sig i lima við aö
sýna Albrecht i sem vinsamleg-
ustu og alþýðlegustu ljósi. Það er
til staðar þegar sonur hans spilar
fótbolta, þegar hann á afmæli og
þegar Albrecht skrifar dálka i
blaðið hefur hann afnot af blaða-
mönnum BILD, þeir skrifa grein-
arnar fyrir hann, hann þarf ekki
einu sinni að lesa þær
yfir — BILD og hann eru hvort eð
er á sömu linu.
t BILD birtistmynd af Albrecht
þar sem hann spilar fótbolta með
miklum tilþrifum, i reynd hefur
hann aldrei spilað fótbolta, i fri-
tima sinum fer hann á veiðar. En
það mega lesendur BILD ekki
vita, blaðið elskar og leggur rækt
við dýrin. Á mynd af Albrecht er
limdur flennistór svartur og
hvitur fótbolti.
Vegna þess að lesendur BILD
eru dýravinir fær Albrecht sér
virðingarverðara tómstunda-
gaman en veiðarnar — kaupir sér
kind. Hann er sýndur sem vernd-
ari, „góður hirðir”. Vitaskuld er
ljósmyndari frá BILD til staðar
þegar hann skenkir dóttur sinni
kindina. 1 blaðið er skrifað:
„Það er ekkert grin — forsætis-
ráðherrann, dr. Albrecht, er orð-
inn fjárhirðir. Hann er búinn að
kaupa mörg lömb sem eftir hvita-
sunnuna verður beitt á „Hunger-
weide” bak við hús hans i Bein-
dorf. í alvörunni stjórnarleiðtog-
inn i Neðra-Saxlandi mun i fram-
tiðinni ala fé, rýja það, selja ull og
lömb! „Þannig getur maðurinn
minn a.m.k. þénað sitt daglega
brauð i framtiðinni”, segir kona
hans og brosir i kampinn”.
BILD gerir þennan stjórnmála-
mann að hjartahlýjum lands-
föður, aldrei sést i blaðinu vottur
af gagnrýni á hann eða virðingar-
laus undirtónn. Þótt það væri i
raun nærtækt. I Hannover er
hann kallaður „Mylsnu-
skrimslið”, sem visar til fyrra
starfs hans i kexverksmiðju. Al-
brecht lifir hátt og dýrt. það er
engin leið að koma i veg fyrir að
grilli i auðævin i greininni. En svo
aö hatin veki ekki öfund lesand-
ans skrifar blaðamaðurinn svo-
nefndur „Hákarl”: „Langir
dagar og stuttar nætur Dr. Ernst
Albrecht”. Hann skýrir fyrir
BILD-lesandanum að i raun borgi
sig ekki aö vera ráðherra:
„Auðvitað eru 15.293 mörk á
mánuði miklir peningar. Maður
með slik laun getur leyft sér að
brosa. En vilduð þér vinna 20
tima á dag fyrir þessa peninga.
Það gerir Albrecht ráð-
herra — með brosi! Þegar for-
sætisráðherrann kemur heim
klukkan þrjú á nóttinni ies
hann i veiðitimaritinu „Wild und
Hund”. Hann getur ekki enn
sofnað”.
Hasselmann
Þegar kemur agúrkutið á BILD
er lausnin að hringja i Hassel-
mann, aðalritara CDU. Hann er
alltaf til að bregða á leik, er jafn-
vel betri en Albrecht. Og þegar
ritstjórnin gleymir honum eitt
andartak hringir Hasselmann
sjálfur. Hann segist vera að
drekka kaffi með sex konum
blaðamaður rýkur til og kemur
aftur með texta: „Hasselmann
ráðherra i góðu yfirlæti hjá sex
huggulegum dömum”. Fyrir-
komulagið er gagn-
kvæmt — Hasselmann er til
reiðu, BILD er til reiðu. Stjórn-
málalega séð er vinskapurinn
lika fullkominn, Haseselmann er
erkiihald.
„Eitt sinn mætumst við. Á kaup-
stefnu i Hannover tek ég eftir
námsmanni sem stendur þar i
klæddur brynju i auglýsingar-
skyni fyrir fyrirtæki. Ég leysi
hann af hólmi og fer sjálfur i
brynjuna. Eiginlega hafði ég
hugsað mér að ráfa burt, labba
um salinn og taka þátt i gesta-
móttökunni. Þvi það er von á
Scheel (Walter, fyrrum utan-
rikisráðherra), Strauss (Franz
Josef, foringja kristilegra demó-
krata i Bæjarlandi) og Schleyer
(Hanns-Martin, forseta v.innu-
veitendasambandsins sem siðar
var myrtur af RAF) og ég vonast
til að geta sloppið inn sem ridd-
ari, sem skrimsli, sem ómenni.
Það mistekst þvi miður, i sömu
mund og ég er kominn i búninginn
birtist Hasselmann með liö sitt...
Þegar Hasselmann kemur fer
ég allur á ið. Ég læt eins og það sé
hlutverk riddarans að fylgja
þekktum gestum um salinn. Það
skröltir i brynjunni þar sem ég
geng á eftir Hasselmann og
banka fánastönginni harkalega i
gólfið eins og hirðsiöameistari.
Ljósmyndararnir setja sig i stell-
ingar. Hasselmann bregst strax
við eins og ég, ljósmyndararnir
og alþýða manna á von á frá
hendi einarðs stjórnmálamanns,
sem reynir að vera alþýðlegur og
kann að meta auglýsingu. Strax
og hann kedmur auga á mig sér
hann tækifærið, hann hendist á
mig og faðmar mig. Hann blikkar
uppi hjálmhlifina og segir: „Það
fer best að vera réttu megin.
Fréttin birtist svo i BILD:
„Furðulegt upplifelsi riddara á
kaupátefnunni. Fréttamaður
BILD Hans Esser stóð í 90
minútur i þungri brynju.
Þetta er. frumlegasta auglýs-
ingin á Hannover-kaupstefnunni.
„Salzgitter
Karosseriebau”-fyrirtækið réð
stúdent til að standa vörð um sýn-
ingarbás sinn i 400 ára gamalli
riddarabrynju fyrir 100 mörk á
dag. i gær leysti blaðamaður
BILD, Hans Esser uppeldisfræði-
stúdentinn (22) af i einn og hálfan
tima.
„Er þetta bara stytta eða er
einhver þarna inni?” spurði grá-
hærður forstjóri aðstoðarmenn
sina. Ég lyfti vinstra fæti og
brynjan, sem er metin á 10.000
mörk, nötraðf. „Hann er lifandi”
sagði forstjórinn og lamdi i bryn-
varið brjóstið á inér með regnhlíf.
„Hún cr fornþýsk og ekta”.
Það var bara Wilfried Hassel-
mann sem tók mig alvarlega.
„Er þér kalt f henni eða er hún
of hlý fyrir þig?” spurði laglegur
cinkaritari. Ég opnaði hlifina og
mökkinn lagði út. „Ég þori að
veðja að hann verður afvelta eins
og aldinbori og getur ekki staðið
upp af sjálfsdáðum ef ég hrindi
honum”, sagði verkfræöingur við
kollega sinn.
Sá einasti sem tók mig alvar-
lega var Wilfried Hasselmann,
leiðtogi CDU I Neðra-Saxlandi.
„Slfka menn þurfum við í næstu
orrustu við Grohnde”, sagði hann
og tók utan um stálslegnar herðar
minar. Þar næst sló ég hann til
riddara”.
„Takiö snafsflösku með
næst".
Sósialdemókratarnir eru svo'
annar handleggur, þeir verða að
koma sjálfir ef þeir vilja BILD
eitthvað. Mótframbjóðandi
Albrechts, Karl Ravens, boðar
komu sina á ritstjórnarskrif-
stofur BILD. Þar á hann að taka
þátt i ritstjórnarfundi. Schwind-
mann uppáleggur starfsfólkinu
að hafa spurningar til reiðu. En
hann bætir strax við: „Það er
bara innanhússmál, bara til að
stofna til kynna”. Sem býður —
það kemur ekki i blaðinu.
Ravens kemur til að semja frið
vif BILD. Arið áður hafði blaðið
rekið dæmafáan hatursáróður
gegn honum i kosningabarátt-
unni. Kona hans fékk taugaáfall
og var lögð á sjúkrahús. Tveir
fréttamenn frá BILD reyndu að
sniglast inn á stofuna þar sem
hún lá, dulbúnir sem sjúkraliðar.
Ravens sendi Axel Springer sjálf-
um kvörtunarbréf.
Ravens kemur i þeirri von að
hann fái jákvæða umfjöllun i
blaðinu, hann beygir sig fyrir
ægivaldi pressunnar. Ritstjórnin
er kurteis i viðmóti, en Wallraff
finnur þó hvernig hún nýtur
niðurlægingar sósialdemókrat-
ans. Þegar hann fer segir
Schwindmann: „Já Ravens ráð-
herra, þér megið gjarnan koma
aftur hvenær sem er, en hafið þá
snafsflösku meðferðis, það er
siður hér”.
Tileinkun bókar Gunters Wall-
raff „Uppljóstrunin. Maðurinn
sem var Hans Esser á BILD” er
sótt úr dæmisögum Bertolts
Brecht um Herra Keuner. Hún er
á þessa leið:
Hr. Keuner hittir hr. Wirr sem
berst gegn dagblöðum. „Ég er
mikill andstæðingur dagblaða”,
segir hr. Wirr, „ég vil ekki hafa
nein dagblöð”. Hr. Keuner sagði:
„Ég er ennþá meiri andstæðingur
dagblaða: ég vil hafa önnur dag-
blöð.
Síðari hluti greinarinnar
um Wallraff á BILD birtist
i næsta Helgar-Tíma. Þar
verður sagt frá því þegar
upp komst um Hans Esser
og málarekstri sem fylgdi í
kjölfar veru hans á
BILD-Zeitung.