Tíminn - 02.12.1981, Qupperneq 11

Miðvikudagur 2. desember 1981
Miðvikudagur 2. desember 1981
10

tekinn tali
■ Fyrir tæpum fjórum árum, þegar núverandi
borgarstjórnarmeirihluti tók viö völdum í Reykja-
víkurborg, var tekin upp sú nýbreytni að ráöa í
starf borgarstjóra með opinberri auglýsingu. I stað
þess að vera forystumaður ráðandi meirihluta á
hverjum tima og framkvæmdastjóri borgarinnar í
hjáverkum, þá er borgarstjórinn nú fyrst og fremst
framkvæmdastjóri sem fylgir eftir öllum ákvörð-
unum, og framkvæmdum þeim samfara, sem borg-
arstjórn tekur, og þykir það reyndar ærinn starfi.
Eins og öllum á að vera kunnugt valdist Egill
Skúli Ingibergsson, rafmagnsverkfræðingur til
starfans. Persóna hans hefur ekki farið hátt í f jöl-
miðlum á þeim árabilum sem hann hefur gegnt
starfinu. Hins vegar hefur hann getið sér sérstak-
lega gott orð sem dugandi framkvæmdastjóri.
Jafnvel örgustu íhaldsmenn innan embættis-
mannakerfisins, sem líta með velþóknun aftur til
þess tíma þegar Sjálfstæðisf lokkurinn fór einn með
völd i borginni, viðurkenna að Egill Skúli sé mjög
góður yfirmaðurog samstarfsmaður. „Ég legg mig
allan fram til að skila þeim verkefnum sem mér er
falið á sem f Ijótastan og vandaðastan hátt, því það
er skemmtilegt að vinna með honum", sagði einn
þeirra.
Egill Skúli er mjög ásetinn í starfi sínu, og þvi
ekki hlaupið að því að finna lausa stund til að eiga
við hann ítarlegt viðtal. Það tókst þó, og nú erum
við blaðamaður og Ijósmyndari sestir inn til hans á
borgarstjórakontórnum í húsi Reykjavíkurapóteks.
Borgarstjórinn er einn af þessum mönnum sem
maður hefur á tilfinningunni að skipti sjaldan
skapi, hvað svo sem á gengur. Það er ekki eftir
neinuað bíða, og fyrsta spurningin er borin upp:
■ — Er borgarstjórinn núverandi
í Reykjavík einn af hinum inn-
fæddu. þ.e. Reykvikingur i húö og
hár?
„Nei, Reykvikingur f húö og
hár er ég nú ekki. Ég er fæddur i
Vestmannaeyjum og alinn upp
þar, en byrjaöi mina skdlaveru
hér sautján ára gamall. Ég hef
verið hér nánast óslitið siðan,
fyrir utan vinnu utan bæjar, og
svo tvö skólaár erlendis.
Ég lærði rafmagnsverkfræði,
tók fyrri hluta próf i háskólanum
hér og siðari hluta i Danmörku.
Eftir að ég lauk námi hóf ég störf
hjáOrkustofnun.Tilað byrja með
á skrifstofunni hér i' Reykjavik,
en siðan fór ég vestur á firði.
Fyrst til að vinna við vatnsafl-
stöðvar sem þar var verið að
byggja upp, en tók siðan viö
rekstri þess kerfis alls, og áfram-
haldandi uppbyggingu á Vest-
fjörðum á dreifilinum.
Or þvi' fór ég yfir i' fram-
kvæmdadeild Orkustofnunar,
sem þá var orðin Rafmagnsveitur
rikisins og var þá meö aðsetur i
Reykjavik. Um svipað leyti
stofnaöi ég eigin ráðgjafaskrif-
stofu og þegar ég Siðan hætti hjá
RARIK vann ég alfarið viö þessa
skrifstofu mina i' nokkurn tima.
Siðan lentiég i öðrum verkefnum,
m.a. hjá Orkustofnun viö upp-
setningu aflstöðva og fór þaðan
yfir til Landsvirkjunar. Þangað
var ég ráðinn að rekstrinum, en
um sama leyti urðu miklar
sviptingar við Búrfell, þ.e. i júni
1969, og vegna þess kunnugleika
sem ég heföi af uppbyggingu afl-
stööva var lánaöur verktakanum
sem sá um uppsetninguna, i staö
mannasemfóru frá honum.Sá ég
siðanum að ljúka framkvæmdum
hvað snertir vélarhlutann og raf-
búnað, og ræsingu á honum”.
— Þií hefur greinilega komið
viða við á ferð þinni um raf-
magnsgeirann ef svo má að orði
komast. Hefuröu hugmynd um
hversu mörgum störfum þú hefur
gengt, áður en þú settist I borgar-
stjórastólinn?
„Vinnuveitendur minir hafa
ekki verið svo margir. Það er ég
sjálfur, Orkustofnun, Rafmagns-
veitur rikisins, og Landsvirkjun.
Hins vegar hef ég verið bæöi
vegna minna starfa hjá Orku-
stofnun og Landsvirkjun aö
mestu leyti utan bæjar, og sjaldn-
ast mjög lengi á hverjum stað. Ég
hef alltaf veriö svo bundinn af
verkefnunum”.
Átti erfitt með að sækja
ekki um stöðu borgar-
stjóra
— Hvað kom svo til að raf-
m agns verkfræðingurinn fór að
sækja um stöðu borgarstjórans i
Reykjavik?
,,Það var náttúrlega aödrag-
andi að því. Hann var i stuttu
máli sá að á sama tíma og staðan
var auglýst var ég formaður
Verkfræðingafélags Islands. Sem
slikur hafði ég fundið fyrir þeirri
kri'tík sem við verkfræðingar
verðum gjarnan fyrir um að við
skiptum okkur of lltið af opinber-
um málefnum. Ég var erlendis
þegar þetta bar að en strax eftir
að ég kom heim var það nefnt við
mig, að ef aö ég myndi sækja um
þetta starf væru miklar likur til
þess að ég fengi það. Og var
svona frekar á það ýtt. I fram-
haldi af því leiddi ýmislegt til
þess að ég taldi erfitt, miðað við
þá stöðu sem ég var i, að sækja
ekki um. Og gerði það þess
vegna”.
— Voru það þá bæði koilegar
þfnir og pólitikusar sem ýttu þar
á eftir þér?
„Það má segja það”.
— Nú það hefur ekki farið á
miiiimála aö þú fékkst stöðuna.
En starfiö, er það svipaö því sem
þú áttir von á i upphafi?
„Nei, ég held aö ég hafi gert
mér sáralitlar hugmyndir um
það, þ.e. hvaö i starfinu fælist.
Það má alls ekki skilja þetta svo
að ég hafi oröið fyrir neinum von-
brigöum með það, þvi það er i
flesta staði skemmtilegt og alltaf
spennandi”.
— Það er þá gaman aö vera
borgarstjóri?
„Já, já. Það er mikið aö gera.
Þaö er nánast aldrei laus stund.
Verkefnin eru ákaflega margvis-
leg, þannig að fjölbreytnin er
mikil.
— 1 hverju er starfiö aðailega
fólgið?
„Það koma upp hin margvis-
legustu verkefni úr öllum þeim
málaflokkum sem eittborgar- og
sveitarstjórnarapparat þarf að
fjalla um.Nú er það aðsjálfsögðu
ekki sem ég vinn þau til hlltar,
eða tek alltaf endanlega ákvörðun
um, siður en svo.en það verður að
leggja þau fram og vita af þeim,
og þannig verö ég aö setja mig inn
i þau verkefni sem hverju sinni
eru i gangi”.
Embættismannakerfið
stórt og þungt
— Nýjum herrum fylgja oft
breytt vinnubrögö, enda sagt aö
nýir vendir sópi best. Hvaða
árangur sérðu af starfi þinu sl.
tæp fjögur ár? Hefur vinnubrögö-
um verið breytt?
„Um sumt jú. Hins vegar
veröur að segjast, að þaö em-
bættismannakerfi sem hér er búið
að byggja upp á löngum tima er
býsna stórt og þungt, og á þvi
hafa ekki veriö gerðar gagngerar
breytingar. Viö reynum að halda
okkar föstu fundi til þess að ræða
málin. Og ég hef gert mér far um
að komast sem viöast til að ræöa
við fólk um það sem er að gerast á
hinum ýmsu stöðum. Kannski er
meginbreytingin sem gerst hefur
áþessum árum sú, að ákvarðana-
takan sem áður var mjög mikil i
embættismannakerfinu er að fær-
ast út til nefnda og ráöa og veldur
þvi að það þarf aö fylgjast með á
mun breiöara sviöi, hvaö er að
gerast á hverjum stað, og ræða
viö miklu fleiri, vegna þessarar
dreifingar á valdi”.
— Kerfiðer þá þyngra i vöfum
ew. áður.
„Það verður þyngra I vöfum og
kostar meiri sambræðslu og eins
vinnu viö að jafna út ágreinings-
atriði ef upp kunna að koma”.
— Nú hafið þið embættismenn
borgarinnar verið að vinna að
frumvarpi að fjárhagsáætlun
Reykjavikur fyrir næsta ár und-
anfarnar vikur. Verður hún ekki
lögð fram á fyrsta fundi borgar-
stjórnar fdesember eins og venja
er til?
„Nei, það er nú búiö að ákveöa
að fresta þvi fram til seinni fund-
ar i desember. Fjárhagsáætlun
verðurþvilögð fram til fyrri um-
ræðu 17. desember nk.”
— Er erfiðara aö koma saman
fjárhagsáætiun nú en áður?
„Það eru ýmislegir erfiðleikar
með það, og jafnvel öllu meiri
helduren veriðhefur. Ætli maður
veröi ekki að segja, ef maður á að
gefa stutta lýsingu á þvi, að það
sé fyrst og fremst vegna þess að
það fé sem ertilumráða umfram
rekstur fer sí minnkandi. Og það
kostar aukna yfirferð yfir alla
rekstrarliði aðátta sig á aðalltsé
svo skorið við nögl svo sem mögu-
legt er”.
— Hins vegar virðast þær fjár-
hagsáætlanir scm settar hafa
verið saman undanfarin ár hafa
verið byggðar á nokkuð traustum
grundvelli, þar sem ekki hefur
þurft að taka þær upp til’ endur-
skoðunar á miöju ári, eins og
tiðkaðist hér áöur fyrr.
„Nú er ég ekki kunnugur fyrri
vinnubrögðum, þvi ég er það
ungur i þessu kerfi. Hins vegar
höfum við leitast við að hafa
áætianirnar sem raunsæjastar og
svo reynt að fylgja þeim eftir svo
langt sem auðið er árið um kring
til þess að koma í veg fyrir að ein-
hverjir liðir fari um of fram úr
áætlun. Og ef að svo er, að taka þá
af öörum á mdti.
Þetta hefur lukkast undanfarin
ár, þannig aö til upptekningar
hefur ekki þurft að koma. Það er
ætlunin að reyna að standa eins
að verki núna. En hvort við höf-
um byrjað of seint nú eða unniö
hægar í okkar aðdraganda að
þessu, vil ég ekki fella dóm á al-
veg strax”.
— Miöað viö þau vinnubrögð
scm þú hefur lýst hér, þá viröist
útitaflið margfræga hafa sérstöðu
hvað gildi áætlunargerðar hjá
borginni snertir?
„Utitaflið hefur jú vissa sér-
stööu”.
— Hvernig lfst þér á útitaflið
sjálft, burt séð frá þeim kostnaði
sem farið hefur I þaö?
„Útitaflið sem slikt, dns og ég
mun hafa getið um þegar þaö var
opnað, er ein ný leiö til að efla
áhuga ungs fólks á þessu sviöi.
Það er aö sjálfsögðu gert á mörg-
um öðrum sviöum, en þetta var
sú leiö sem valin var. Þangaö til
að sýnt veröur fram á að hiín beri
ekki árangur vil ég trúa þvi aö
hún geri það.
Sú óánægja sem ég hef látiö i
ljós er sú aö viö fórum fram úr
áætlun, langt umfram það sem
áætlaö var.
1 framhaldi af þessu vil ég taka
fram.að umgengnin i okkar borg
er okkur ekki allstaöar til sóma,
fjarri þvi, og þvi er það aö skapa
aðstöðu til einhverra nýrra átaka
og leikja fyrir okkar myndarlega
unga fólk af hinu góða, ef þaö
getur dregið eitthvaö úr þeim
skemmdum sem óneitanlega eru
unnar á gróðri og ýmsu umhverfi
okkar, t.d. hér i miðborginni.
— Ef við höldum aöeins áfram
að ræöa um áætlunargerð. Finnst
þér ekki oröiö timabært að jafn-
hliða áætlunum um stofnkostnað
nýrra borgarstofnana veröi
jafnframt lagðar fram áætlanir
um væntanlegan rekstrarkostnað
þeirra svo ráöamenn geti betur
gert sér grein fyrir þeim fjár-
hagslegu skuldbindingum sem
þeim fylgja um langa framtiö?
Þetta stefnir i óefni eins og þú
segir, ef rekstrargjöid aukast frá
ári til árs, án þess að þeim sé
mætt með nýjum tekjum, og það
innan mjög fárra ára.
„Þetta er auðvitað margþætt.
! Það er rétt að i nágrannalöndum
;okkar hefur starfsemi sveitar*-
■félaganna verið tekin til gagn-
gerrar endurskoðunar.og þá mjög
gjarnan með tilliti ti) bess að það
yröi skorið úr þjónustu, sem er Ut
af fyrirsig alveg ný hugsun. Þaö
má segja, að þaö hafi verið viöur-
kennt aö það eigiað veita þá þjón-
ustu sem um er beðiö. Ég segi
ekki alveg kritik-laust, en nánast
aö fylgja eftirspurn. Þaö er oröin
gagnger breyting á þessum hug-
myndum. Til þess siðan að mæta
þvi hafa verið farnar ýmsar
leiöir. Annars vegar aö endur-
skoða þá þjónustu sem veitt er og
hvernig mætti draga úr henni og
svo hins vegar hvort einhverjar
þær stofnanir eru reknar, sem
ekki þarf. Það er svokölluð núll-
grunnsaöferö. Þetta hefur þegar
verið tekið upp innan nokkurra
stofnana hjá Reykjavikurborg til
yfirferöar. Þetta vekur menn
alltaf til umhugsunar, ekki endi-
lega um þörf heilla stofnana,
heldur um einstök verkefni og
einstök störf innan hverrar stofn-
unar. Þetta tel ég þvi alveg sjálf-
sagðan lið i rekstri alls þessa
kerfis”.
— Hvenær kemur að því tima-
marki, að við þurfum að fara að
hugsa alvarlega um þessa hluti?
„Ég held að við séum þegar
komnir að þvi tímamarki að við
Iverðum að fara að setja allri
þjónustu ákveðinn ramma. Það
hafa þegar verið settar fram
ákveðnar hugmyndir i ákveðnum
þjónustugreinum, sem að borgin
-er með og það er kannski góð
byrjun, til þess að átta sig á
þessu”.
— Reykjavikurborg ber þvi öll
merki hnignandi höfuöborgar,
j eins og I nágrannaiöndunum, burt
séð frá stefnu meirihluta á hverj-
um tima?
„Það er míkið rétt. Þetta hefur
einmittverið tilumræöu á höfuð-
borgarráðstefnum Norðurland-
anna sl. tvö skipti sem þær hafa
veriö haldnar og þar hefur þessi
hnignun verið til umræöu, bæði
hvað veldur og hvernig eigi að
bregðast við.
Patentlausnir eru nú engar til,
en eitt af þvi sem kemur gjarnan
upp varðar rikisvaldið. I öllum
löndunum er ákveðin verka-
skipting, að visu ekki hin sama,
ákveðin á milli rikis og sveitar-
félaga. Jafnframt er tekju-
skiptingin ákveðin. Það sem okk-
ur sýnist að sé að gerasthér, er að
það er ekki fullt samræmi á milli
verkefna og tekna. M.a. kannski
vegna þessað ákveðnar þjónustu-
greinarsem sveitarfélagið rekur,
ráða ekki gjaldtöku fyrir þá þjón-
ustu sem þær veita. Þetta setur
býsna stórt strik i okkar búskap
þegar við þurfum að greiða með
ákveðnum rekstrihér stórar fúlg-
ur og þar vil ég kannski fyrst
nefna Strætisvagna Reykjavíkur,
þar sem við fáum litlu um ráðið
gjaldtöku en borgum með á sl. ári
um 3 millj. kr.
Sama er að gerast með veitu-
stofnanirborgarinnar, þ.e. vatns,
rafmagns- og hitaveitu”.
Ofurmannlegt að vera
pólitiskur borgarstjóri
— Ef við vendum okkar kvæði i
kross, þá hefði ég viljað fá að
heyra hvert væri álit þitt á þvi,
eftir kynni þin að borgarstjóra-
starfinu, hvort borgarstjórinn
eigi að vera pólitiskur eins og var
fram aðþínum degi, eða einungis
verkstjóri, eins og þú gegnir stöð-
unni i dag?
„Eftir að hafa kynnst þessu
starfi, þá verð ég aö segja, að mér
finnst það taka það mikinn tíma,
að ég sæi mér ekki kleift að bæta
á mig hugöarefnum að einu eða
neinu leyti. Fritimar eru nánast
engir i þessu starfi. Þannig aö
mér finnst, þegar ég lít yfir þaö
verkálag sem að þeir fyrirrenn-
arar minir hljóta aö hafa haft, aö
það sé nánast ofurmannlegt að
ætla þeim það, jafnframt þvi aö
vera i forystu flokks og eiga einn-
ig að sinna öllu eins og þeir hafa
gert. Þetta eru fyrirmyndarmenn
i allri sinni hegðan, en ég held aö
þetta sé fullmikið af þvi góða.
Ætli þaö sé ekki timannatákn að
þessu hafi veriö breytt”.
— Nú hafa þessir fyrirmyndar-
menn, eins og þú kallar svo, eða
a.m.k. skoðanabræður þeirra,
haidið þvi fram að þú sért nánast
þvi i stofufangelsi og borgar-
stjóraembættið valdalaust. Ert
þá valdalaus?
„Völd og völd. Oft heföi maður
óskað þess, að sjálfsögðu, að geta
tekið ákvarðanir i skyndi fullviss
um hver viðbrögð yröu. Þessi tii-
feUi eru þó ekki mjög mörg,
þannig að það að leita eftir við-
brögðum áður, er í flestum tilfell-
um hægt ef maður starfar meö
tilliti til þess. Ég hef þannig ekki
beinlinis orðið þess var, að þetta
væri mér svo mikill f jötur um fót.
Þau völd sem að borgarstjóri
hefur eru fyrst og fremst fólgin i
þvi að fylgja eftir fjárhags-
áætlunum eins og þær eru lagðar
fram.Völdinkoma fram i þeim”.
— Samstarfið við póiitikusana,
hvemig hefur þaö gengið?
„Ég verö að segja að min kynni
af stjórnmálamönnum voru engin
áður en ég kom hingaö. Þetta
hefur verið m jög áhugavert sam-
starf sem ég hef átt með þeim.
Það sem að ég undraðist mest, til
að byrja með, er hversu mikla
vinnu þessir menn leggja á sig,
hversu vel þeir setja sig inn i þau
mál sem eru til umræðu hverju
sinni, og fylgja þeim eftir.
Mér virðist sem þeir vinni allir
geysimikiö, til þess aö vita sem
mest um hvert mál, enda kemur
það oft fram i þeirra ræðum, þó
aö auðvitaðséu þær misjafnar og
oft meira gerðar fyrir áheyr-
endur heldur en akkúrat það mál-
efni sem verið er að fjalla um i
það og það sinnið. Þaö er sjálf-
sagt eðli stjórnmálamanna að
haga máli sinu eftir þvi hverjir
áheyrendurnir eru. En ég verð að
segja að mér finnst þeir vera
meiri starfsmenn en framagos-
ar”.
—Eru þeir þá yfirleitt málefna-
iegir f sinum ákvarðanatökum?
Eru ekki einmitt dæmi þess að úr-
slit máis hafi verið augljós frá
þi'num bæjardyrum séð, en sem
siðan hafi tekið óvænta stefnu i
meðförum þeirra?
„Ekki neita ég þvi að þaö hafi
ekki komið upp. En þá hafa oft
veriö gefnar skýringar á þvi sem
út af fyrir sig, þó maöur hafi ekki
sætt sig við þær, maður .hefur
orðið að taka gildar. Kannski
hættir okkur til sem erum tækni-
menn að menntun aö vilja ein-
falda hhiti um of, og setja þá
niður á blað með tölum og taka
siöan ákvarðanir út frá tölum.
Mér er það ljóst aö þetta er ekki
Viðtal við Egil Skúla
Ingibergsson,
borgarstjóra í Reykjavík,
sem nú hefur
setið á valdastóli í nærri
því eitt kjörtímabil:
„MÉR ER
FYLULEGA
UÓSTAÐ
ÞETTA ER
EKKI FRAM-
TfÐARSTARF”
hægt nema i' örfáum tilfellum.
Það eru mörg önnur sjónarmiö
sem þar þurfa að koma inn i.
Þetta fer eftir þvi hversu mikiö
vægi maöur gefur hverju og einu
atriöi. Þetta fer eftir ýmsu, og ég
sætti mig alveg við það að þessi
atriöi komi inn. Ég viöurkenni að
það er sumt sem mér hefur ekki
likaö viö ákvaröanir sem teknar
eru vegna þessa, en ég skil af-
hverju þær eru teknar”.
— Er ekki erfitt að framfylgja
ákvöröunum sem þú ert i' hjarta
þi'nu ósamála?
„Nei, alls ekki. Aö sjálfsögöu
ræöum við út um okkar mál hér.
Ég hef þar minn tillögurétt og
fylgi honum eftir eins og mér sýn-
ist. Þegar við erum siöan komnir
með niðurstöðu þá er þaö sam-
eiginleg niðurstaða, þar sem að
sjálfsögöu veröur ekki fylgt
itrustu óskum allra, eöa fariö
eftir rökum allra, heldur málin
jöfnuð, eöa bentá að einhver rök-
in haldi ekki. Þannig aö þegar
ágreiningur er, þá er tekin rök-
studd ákvörðun”.
— Þvi hefur verið haldið fram
af sumum aðilum, að núverandi
meirihlutasamstarf i borgar-
stjórn hafi verið meira en litiö
stormasamt. Verður þú mikiövar
við þá vinda?
„Nei, ég verð að segja, að ég
hef heldur látið annaö frá mér.
Ég hef eiginlega þvert á móti
dáðst aö því hvað meirihlutinn,
undir stjóm þeirra þremenning-
anna, hefur náð miklu samkomu-
lagi i flestum málum, þó að auð-
vitaö hafi komið upp eitt og eitt
mál, sem þó eru jafnvel teljandi á
fingrum annarrar handar, þar
sem svo hef ur ekki veriö. Það eru
smámunir á móti öllu hinu.
Þannig að ég tel i heild að sam-
vinna þessara flokka hafi tekist
vonum framar”.
— Ég man eftir þvf, að fyrir
nokkrum mánuðum lagöir þú
fram greinargerð fyrir borgarráð
þar sem þú lýstir nákvæmiega
árangurslausum samningavið-
ræðum um hugsanlega yfirtöku
borgarinnar á landi rikisins við
Keidur sem endar á þvi að þú
leggur til að eignarnámsheimild-
ar skipulagslaga veröi breytt til
að ná yfirráðum landsins til
framtiðarbyggðar fyrir Reykja-
vik. Má túlka þessa niðurstöðu i
þá veru, að heföir þú einn fengið
aö ráða þá hefðiröu heldur viljað
að framtiðarbyggð borgarinnar
rísi á strandlengjunni norðan
Grafarvogs í staö Rauðavatns-
svæðisins sem nú hefur þó oröió
ofaná?
„Þetta hangir að sjálfsögðu
saman. Samt er ég ekki viss um
að þetta hafi veriö i minum huga,
þegar þessi tillaga kom fram.
Einfaldlega vegna þess að þá
hafði mér verið falið ásamt
öörum embættismönnum ákveðið
verkefni til lausnar.ef tök væru á.
Embættislega tókst okkur ekki að
leysa þetta vandamál. Ég gerði
jafnframt grein fyrir þvi að ég
teldi ekki grunn til þess að ræða
þetta mál frekar á þessu stigi
valdastigans sem viö embættis-
mennimir erum á. Það yrði aö
ræðast af mönnum sem hefðu
meiri völd heldur en við höfðum,
og miðað við þau gögn sem ég
hefði í höndunum þá legði ég til að
farin yröi sú leið að taka landið
eignarnámi.
Auðvitað tengist þetta siðan
þeirri ákvörðun um uppbyggingu
viö Rauðavatn sem siðar er tekin.
Ég held að það hafi ekki fariö á
milli mála að flestir hafi litið svo
á a&Keldnaland væri eölilegt sem
næsta byggingarsvæði fyrir
Reykjavik, áður en við færum
lengra til austurs, af ýmsum
ástæöum. Þegar aö sá valkostur
er ekki lengur fyrir hendi, þá
verður að athuga þá næsta og það
var það sem gert var. Ég er þess
vegna með i þeirri ákvörðun sem
stendur aö uppbyggingu viö
Rauöavatn. En þaö er að at-
huguöu máli út frá öðrum mögu-
leikum sem eru fyrir hendi”.
— Borgarstjórn hefur nýlega
ákveðiö að borgarfuiltrúum verði
fjölgað úr fimmtán i’ tuttugu og
einn. Var nauösynlegt að fjölga
þeim að þinu mati?
„Þaö eru margar hliðar á
svona málum. Sumar þeirra hafa
þegar komið fram I umræöum i
borgarstjóm, sem rök fyrir þvi að
gera þessa breytingu. Hvað ég
svo persónulega tel? Ég hef ekki
og vilekkileggja á þetta pólitiskt
mat. Þaö er óneitanlega svo að
eins og kerfið okkar er i dag upp-
byggt, vegna þess hvernig sumar
nefndir eru til komnar aö þá eru
þær i' svo mikilli fjarlægö frá
þessu central-apparati sem við
höfum hér, aö við vitum nánast
ekki á þeim nægileg deili. Þetta
erfólk útíbæ.og þaö eina sem við
sjáum frá þeim eru einstaka sinn-
um fundargeröir. Þetta finnst
mér ekki nógu gott.
Það sem mér hafði dottið i hug,
og eins og er talað um i sambandi
við þessa fjölgun er, aöþað kæmu
inn fleiri aöalmenn, t.d. i borgar-
ráö og borgarstjórn, sem að yrðu
virkari i stýringu nefndanna,
þannig að sú þekking sem kemur
sem viðast aö komi inn á einn
staö. Ég tel að þaö sé þörf á þvi og
ég tel aö þetta sé ein leið til aö ná
þeim árangri”.
— 1 framhaidi af umræðu um
f jölgun borgarf ulltrúa hefurverið
rætt um að koma þurfi til
breyting á uppbyggingu kerfis
hinna kjörnu fulltrúa. Er ekki
orðið d'mabært aö taka gamla
ihaidsembættism annakerfið til
endurskoðunar, sem bæði er oröiö
mikið að vöxtum og þunglama-
legt?
„Jú, það verður að sjálfsögðu
að gerast, jafnframt hinni
breytingunni. Þó tel ég að em-
bættismannakerfið sé aö vissu
leyti afleiöing þess stjórnunar-
form s sem að borgin er sett undir,
og stjórnunarkerfið er pólitiskt
sett upp. Mér viröist þvi eðlilegt i
ljósi þess, að fyrst verði athugað
hvortstjórnunarkerfið sé eðlilegt,
en I framhaldi af þvi verði em-
bættismannakerfið aðlagað að
þvi. Ég tel að gangurinn verði að
vera á þessa vegu”.
— Eru samt ekki einhverjir sér-
stakir og bersýnilegir annmarkar
á þessuembættismannakerfi eins
og það er uppbyggt i dag?
„Það eru kannski nokkur atriði
sem að okkur varðar embættis-
lega sem bent hefur verið á að
fara mættu betur. Viö undirbúum
t.d. okkar borgarráðsfundi með
þvi að hinir efri embættismenn
setjast niður ásamt formanni
borgarráðs hverju sinni og förum
yfir öll mál sem upp koma, jafn-
framt þvi sem litið er á önnur
mál. Ætlunin var þegar þetta
form var á sett, en það hefur
haldist nokkurn veginn óbreytt,
að við hefðum með þessu móti
fulltrúa frá sem flestum mála-
flokkum, sem væru inn i dagleg-
um rekstri allra stærri mála-
flokkanna hjá borginni. A þessu
hefurorðið gagnger breyting með
þvi að embættismenn eiga ekki
lengur orðiö sæti i neinum ráöum
eða nefndum, þannig aö nú vant-
ar okkur fulltrúa á þessa morgun-
fundi okkar, úr nokkrum mjög
stórum og mikilvægum mála-
flokkum. A þvi tel ég að þurfi að
gera breytingu fljótlega. Það að
við höfum ekki farið út i þaö er
kannski óþarfa seinagangur”.
— Þrátt fyrir þetta þá hefur þvi
verið haldiö fram af ákveðnum
borgarfulltrúum aö „dauðar
hendur” óvinveittra embættis-
manna hafi tafið fyrir framgangi
góðra mála. Er embættismanna-
kerfið sem þú tókst viö fyrirnærri
fjórum árum nægilega skilvirkt?
„Já, ekki hef ég fundiö annað.
Auðvitað má alltaf finna galla, og
við erum beinlínis sett til þess aö
leita aö þeim, og þá að reyna að
afnema þá. Þegar á það er bent,
þá verður þaö auðvitað alltaf til
þess að tekið er á þvi sem bent er
á hverju sinni. En þar fyrir utan
sýnist mér þetta kerfi skila býsna
mikilli vinnu, embættismanna-
kerfið eins og það er.
Ekki gæti ég gefiö dæmi þess að
embættismenn hafi bersýnilega
lagt stein i götu tiltekinna mála.
Engir okkar erum að sjálfsög&u
neinir englar, enda held ég að
óskemmtilegt væri að vinna meö
sliku fólki, a.m.k. ekki lengi. Ég
veitum mistök sem hafa oröiö hjá
okkur, bæöi hjá mér og öðrum
embættismönnum. Staöhæfingar
i þá veru, að þaö hafi veriö til að
tefja mál, eða til að koma i veg
fyrirframgang mála, er alls ekki.
En mistökin geta orðið eftir sem
áður”.
— Hvaö gerir borgarstjórinn i
Reykjavik, milli þess sem hann
stjórnar borginni, þ.e. isínum fri-
stundum?
„Fristundirnar eru óskaplega
fáar. Vegna embættisins, þá er
mjög óskað eftir því að maöur
mæti á fundi hjá hinum ýmsu
félögum, og flytji ávörp og ýmis-
legt þess háttar. Ég er ekki vanur
ræöumaður og það tekur mig allt-
af verulegan tima að undirbúa
slikt, safna gögnum, og notfæra
mér þau. Minar helgar fara þvl
mjög margar f það, þegar ég veit
aö kemur að þvi að ég þarf aö
flytja ræðu eða ávarp einhvers
staöar, aö undirbúa mig undir
þaö. Um helgar hef ég mestan '
frið. Núkvöldin eruyfirleittmjög
stutt, fyrir utan vinnutimann,
þannig að maður hefur engan
tima til aö sinna öðrum áhuga-
málum. En þaö er ekkert nýtt.
Eins og ég kom inn á áðan, þá hef
ég unniö viða, og alltaf viö verk-
efni sem hafa verið nokkuö krefj-
andi hverju sinni, þannig að ég
hef aldrei vanist á það að eiga fri-
stundir. Sem er vist mjög miður
þvi að ég kann víst ekki að nota
þærfyrir sjálfan mig, þó ég heföi
þær”.
— Blaöamenn sem fylgjast með
fundum borgarstjórnar eru mjög
viðsýnir i eiginlegri merkingu
þess orðs, þar sem þeir sitja á
svölum yfir sjálfum fundarsaln-
um og geta fylgst með hreyfing-
um og svipbrigðum hvers manns.
Ég hef tekið eftir þvi að stundum
áttu það tilað taka upp penna eða
blýant á miðjum fundi, einblina á
einstaka borgarfulltrúa og siðan
færa þá i einhvcrri mynd, oftast
andlitin, á pappír. Ilefurðu
gaman af þvi að teikna?
„Nei, þetta er bara fikt til að
eyða timanum”, segir EgillSkúli
og hlær viö. „Sumar ræðurnar og
sum málefnin sem eytt er tima á
finnst mér ekki þess viröi að ég
þurfi aö leggja mig mikið eftir þvi
aö hlusta á þær og þá verður
maður að finna sér eitthvað
annað til dundurs. Þetta er fyrst
og fremst ávani”.
— En áttu þá ekki oröiö
myndarlegt safn afteikningum af
borgarfulltrúum?
„Nei, þvi miður. Ég er ekki
nögu flinkur til þess”.
— Er borgarstjórinn i Reykja-
vík flokksbundinn i einhverjum
stjórnmálaflokki?
„Nei, það er ég ekki”.
— Það hefur aldrei hvarflað aö
þér eftir fjögurra ára setu i þess-
um stóli að færa þig um set yfir
boröiö og taka þar sæti með
stjórnmálamönnunum? Fara i
framboö?
„Nei, þaö verð ég nú að viöur-
kenna. Mér finnst málefnin og
átök um þau áhugaverð. En
kannski er ég búinn að vinna of
lengi sem verkstjórnandi og fag-
maöur, til þess aö hafa leitt að þvi
alvarlega hugann aögera þarna á
breytingu. Enda sýnist mér að
þaö séu svo margir um boöið alls
staðar, aö þaðsé nóg mannaval”.
— Ef þér byðist nú öruggt sæti á
lista, kæmi þetta til greina?
„Ég held ekki eins og á
stendur”.
— Nú sér fyrir endann á þvi
fjögurra ára timabili sem þú
hefur verið ráðinn sem borgar-
stjóri hjá Reykja vikurborg.
Hefur þú áhuga á þvi að halda
áfram þessu starfi á næsta kjör-
timabili fáir þú tækifæri til þess,
eða stefnir hugurinn annaö?
„Eins og ég sagði áðan, þá er
starfið þess eðlis, að ég myndi
nota um það eitt orö: Þetta er
skemmtilegt. Ég tek ekkert af þvi
til baka sem ég hef fyrr sagt um
þaö efni. Það sem ég verö svo að
sjálfsögðu að leiða hugann að, er
það að ég er oröinn nokkuö full-
oröinn maður, og ég veit að hér er
ekki um neitt framtiðarsæti að
ræöa, þar sem maöur er tryggur
til loka ævistarfs. Ég haföi út af
fyrir sig ætlaö mér önnur ævi-
störf, annað hvort á minni verk-
fræöistofu, eöa öðrum tengdum
þeim störfum. Þannig að á þessu
stigi er ég ekki tilbúinn til aö
segja annað um það. Þetta starf
er skemmtilegt og spennandi, i
alla staði, en mér er það fyllilega
ljóst á hinn bóginn aö þetta er
ekki framtiðarstarf”,
— Að lokum Egili, helduröu að
það sé gott að búa i Reykjavik?
„Ég veit ekki hvort ég hef leyfi
til þess að svara þessari spum-
ingu. Svarið er aö vísu gefið. Ég
hef búið héma sjálfur siðan að ég
fór frá Vestmannaeyjum, og
hefur likaö vel, og ég vona að svo
sé um flesta sem hér búa. Og svo
verði áfram”, sagöi Egill Skúli.
Myndir: Róbert Agústsson
Texti: Kristinn Hallgrimsson.