Tíminn - 08.04.1982, Blaðsíða 2

Fimmtudagur 8. april 1982
í spegli tímans
umsjón: B.St. og K.L.
Allt innan
fjölskyldunnar
■ Það gerðist á útimarkaði i
Belfast að unglingsstrákur
þreif veski af gamalli konu
og tók til fótanna. Nærstadd-
ur var Terry Corcoran sem
seldi grænmeti á markaðn-
um. Hann þreif poka af rósa-
káli og henti i veg fyrir þjóf-
inn sem hrasaði við og var
handtekinn.
Það var ekki fyrr en lög-
reglan leiddi hann i burtu að
Terry bar kennsl á hann.
Þjófurinn reyndist hans eig-
in sonur, Michael.
Enn um vörtu-
lækningar
■ Nýlega var sagt hér i
spegli Timans frá þvi
hvernig bandariskur dreng-
ur sem var i heimsókn hjá
ættingjum sinum i Skotlandi,
losnáði við vörtur sem höfðu
bagað hann á hendi með þvi
að dýfa hendinni i kúamykju.
Nú hefur komið i ljós að hér á
landi hefur lengi tiðkast
svipuð aðferð til lækningar á
vörtum.
Hafa okkur borist spurnir
af gömlu húsráði sem a.m.k.
tiðkaðist i Flóanum. Fræddi
okkur kona á þvi, að þegar
hún var barn, hefði hún orðið
illa haldin af vörtum á hendi
rétt eins og drengurinn. Var
hún látin stinga hendinni i
gorvömb i sláturtiðinni og
halda henni þar kyrri þar til
vömbin var orðin köld. Siðan
hefur konan aldrei fengið
vörtu!
Frumlegt
brúðkaup
■ Þegar Marva Bister, 48
ára gömul salernisvörður að
atvinnu og Claude Ords, 47
ára sömuleiðis salernis-
vörður gengu i hjónaband i
heimabæ sinum Osló fannst
þeim enginn staður sjálf-
sagöari til athafnarinnar en
vinnustaður Marva enda allt
þar gljáandi hreint og fint.
Ekki þótti stætt á þvi að
veita venjulega þjónustu á
staðnum á meðan athöfnin
stæði yfir. Var þvi lokað i
eina klukkustund. A meðan
biðu fastagestir þolinmóðir
fyrir utan og fögnuðu brúð-
hjónunum, þegar þau komu
út með þvi að henda yfir þau
margra kilómetra löngum
salernispappir!
■ Loretta (4 göt): — Demantar eru bestu vinir konunnar. Þvi meira af þeim, þvibetra
ÞÆR ERU VIÐBÚN-
AR ÓVÆNIU BOÐI
Þegar Squirry
tók sundsprett
■ Debbie (6göt). — Einndaginn, þegar var
óvcnju leiðinlegt I skólanum, fór hálfur
bekkurinn og lét gcra göt i eyrun.
■ Patsy (6 göt). — Ég erföi þessa eyrnalokka eftir
ömmu mina og finnst gaman aö bera þá alla i
einu.
■ Þaö munaði
mjöu aö illa færi
fyrir ikornanum
Squirry þegar
hann hugðist taka
sér sundsprett i
gullfiskatjörninni
hennar Gillian
Kemp. Honum
hafði nefnilega al-
veg láöst aö athuga
það að hann var
ekki syndur og
náttúran hafði ekki
ætlað honum það
hlutskipti.
Þegar hann var
u.þ.b. að sökkva i
þriðja sinn sá Gilli-
an aumur á
Squirry og
bjargaöi honum
frá bráðum bana.
Og ekki nóg með
það. Hún hjúkraöi
og hlúði aö honum
■ Konurnar á meðfylgjandi
myndum eru ávallt reiðubúnar.
Berist þeim óvænt boð i parti
geta þær án fyrirvara mætt á
staðinn, þurfa ekki einu sinni að
fara heim til að hafa fataskipti!
Það þykir nefnilega ekkert at-
hugavert að bera demanta við
gallabuxurnar eða perlur við
trimmgallann um þessar
mundir. Þvi meiri andstæður
þvi betra, áhrifin þykja bara
mikilfenglegri! Og þessar konur
láta sér ekki nægja að hafa bara
eitt gat i hvorum eyrnasnepli
eins og algengast er.
En satt er það, áhrifin eru
mikilfengleg.
■ Kathy
(5 göt):
— Mér
finnst
eyru fall-
eg. Mér
finnst
þau eiga
skiliö allt
það
skraut
sem hægt
e r a ö
gefa
þeim.
■ Maria (3 göt): — Ég veit eiginlega ekki hvers vegna ég lét
gera göt i eyrun. fcg geri ráö fyrir aö ég hafi bara gert þaö án
þess aö hugsa.
þar til hann haföi
náð sér eftir áfall-
ið.
— Fyrst gaf ég
honum mjólk til
þess notaði ég
dropateljara. Nú
er hann farinn að
borða kexkökur
muldar út i mjólk.
Hann er farinn að
fara út i skóg, en
hann kemur alltaf
aftur til aö fá að
eta, segir Gillian.
Hún bætir þvi við
að Squirry hafi hitt
ýmsa vini hennar
og látið sér vel
lika. En hann sé
þvi miður varla
selskapshæfur. —
Squirry hefur þann
leiöa vana að álita
fótleggi vinkvenna
minna vera trjá-
boli svo að hann
reynir að klifra
upp eftir þeim,
segir hún.
■ Nú þarf Gillian ekki lengur aö mata
Squirry meö dropateljara.