Tíminn - 20.06.1982, Blaðsíða 16

„Hún er 63
kflógrömm”
Dean
Haldeman Erlichman
TÍU ÁR FRÁ UPPHAFI
WATERGATE:
■ Tiu ár eru liðin frá Water-
gate en ennþá hefur banda-
ríska þjóðin ekki jafnað sig að
fullu. Við leggjum ekki út af
málinu hér en hvað skyldi
orðið af „söguhetjunum“ sem
prýddu alla fjölmiðla svo árum
skipti? Samantekt þessi er
auðvitað fengin úr bandarisk-
um blöðum sem minntust
„afmælisins“.
Innbrotsmennirnir sjálfir
sem handteknir voru i Water-
gatehúsinu sátu í fangelsi i
13-15 mánuði en búa nú allir á
Miamisvæðinu. Bemard Bark-
er, 65 ára, var byggingaeftir-
litsmaður en fór á eftirlaun fyrr
á þessu ári er hann var staðinn
að þvi að slæpast i vinnunni...
Virgilio Gonzalez, 56 ára,
rekur verslun í Little Havana..
Eugenio Martinez, 59 ára, er
framkvæmdastjóri bílasölu...
Frank Sturgis, 57 ára, rekur
vídeóverslun í félagi við annan
mann og vinnur með útlögum
frá Kúbu og Nicaragua...
John Dean, 43ja ára, varaði
Nixon á sinum tima við þvi að
Watergate væri að verða
„krabbamein á rikisstjórn-
inni“. Er aðvörunum hans var
ekki sinnt gekk hann í lið með
rannsóknaraðilum en var sjálf-
ur dæmdur i fjögurra og háifs
mánaðar fangelsi fyrir að
hindra framgang réttlætisins.
Græddi gífurlegt fé, sem að
mestu fór i laun til lögfræð-
inga, á bók sinni Blind Ambiti-
on en er nú að vinna að annarri
bók og heldur auk þess
fyrirlestra. Þá býr hann til
útvarpsþætti ásamt konu sinni,
Mo, og hefur verið viðriðinn
sjónvarp. Býr i Los Angeles.
H.R. (Bob) Haldeman, 55
ára, sat í fangelsi i 18 mánuði
fyrir meinsæri og fyrir að
hindra framgang réttlætisins.
Haldeman var einn dyggasti
þjónn Nixons en hélt þvi fram
í sinni Watergatebók, The
Ends of Powers, að hann hefði
vitað um málið allt frá byrjun.
Hann er nú varaforseti bygg-
ingarfyrirtækis i L.A. og vinn-
ur auk þess að sjónvarpsþátt-
um um ár sín sem starfsmanna-
stjóri Hvita hússins.
John Erlichman, 57 ára,
hinn „þýskarinn" í innsta hring
Nixons, og sat i fangelsi i 18
mánuði fyrir að stjórna tilraun-
um til að hylma yfir Watergate-
hneykslið. Lögfræðingurinn
Erlichman hefur verið sviptur
réttindum sínum en tekið til
við ritstörf i staðinn. Hann
byrjaði á því að skrifa tvær
„lykilskáldsögur“ um valda-
brölt i Washington en gaf
nýlega úr ævisögu sina, Wit-
ness to Power. Býr i Santa Fe,
New Mexico, og vinnur að
nýrri skáldsögu.
John Mitchell, 68 ára, var
dómsmálaráðherra Nixons og
siðar kosningastjóri hans.
Hann tók þátt i að hylma yfir
Watergatemálið og sat fyrir
það í steininum í 19 mánuði.
Hann er sá eini af „aðalleikur-
— Amrísk vísitölufjölskylda rannsökuð
■ Meðal Amerikani? Það
hefur, náttúrulega, verið rann-
sakað. Meðal Ameríkaninn er
31s árs gömul kona, gift og eins
barns móðir. Þetta kom fram i
skýrslu sem manntalsstofnun
þar vestra gaf nýlega út eftir
mjög nákvæmar rannsóknir.
Þessi ágæta kona giftist
þegar hún var 21s árs og var
eiginmaður hennar þá 23ja
ára. Hún er 63 kíló að þyngd.
Þá er þessi ímyndaða frú hvít
á hörund, af engilsaxneskum
uppruna og likurnar á því að
hún giftist blökkumanni eru
aðeins ein á móti ellefu enda
þótt 11% bandarisku þjóðar-
innar séu svertingjar.
í skýrslu þessari kemur fram
að í Bandarikjunum búa nú
226.5 milljónir íbúa en voru
203 milljónir árið 1970. Um
það 189 milljónir voru hvitir
menn, 26.5 blökkumenn og
3.7 milljónir komu frá Austur-
löndum eða Kyrrahafi. „Aðr-
ir“ voru 7.2 milljónir en meðal
þeirra eru bæði Eskimóar og
Indiánar. Konur voru 116.5
milljónir.
Og meðal þessara kvenna
var hún „frú meðal Amerí-
kani“. Hún býr reyndar í
Jefferson County, suðvestur af
St. Louis i fylkinu Louisiana
en þetta er i fyrsta sinn sem
þéttbýli mælist mest fyrir
vestan Missisippi-ána. Er það
talin vera afleiðing hægfara
þjóðflutninga frá iðnaðar-
héruðum norðuríkjanna og til
sólarinnar i suðri.
En þessi hjón, höldum
áfram með þau. Eins og 55.9%
af öllum borgurum Bandarikj-
anna hafa þau skötuhjú alltaf
búið í sama fylkinu. Hæst er
hlutfallið í Missouri en 69%
ibúa þar hafa ætíð átt þar
heima. Stingur þetta i stúf við
hefðbundna skoðum manna
um að Bandarikjamenn séu
alltaf á flakki milli ríkja.
Hann er
verkfræðingur,
hún skrifstofumaður
Og „meðal-hjónin“ búa í
litlum bæ þar sem eru um það
bil 20 þúsund íbúar og þau eiga
sitt eigið hús þar sem eru þrjú
herbergi og tvö salerni. Hús
þetta er metið á 63.300
dollara, nálægt 633 þúsundum
.islenskra króna. Húsið er að
vísu veðsett og þau borga 400
dollara á mánuði vegna þess
næstu 18 árin.
Bæði hjónin eru i fastri
vinnu. Hann er verkfræðingur
og hún starfar á skrifstofu.
Hann fær 340 dollara i laun
á viku með 40 ‘stunda vinnu-
viku en hún rúmlega 200 fyrir
32 stundir. Hvorugt þeirra er i
stéttarfélagi - aðeins 27%
karla og 11% kvenna vestra
tilheyra slíkum félagsskap.
Mikill meirihluti kvenna,
83%, vinnur utan heimilis en
ekki af glöðu geði heldur fyrst
og fremst til að afla aukapen-
ings fyrir heimilið. Þær eru þó
flestar nokkuð ánægðar með
vinnu sína.
Þau „meðal-hjónin" afla um
það bil 21.5 þúsund dollara á
ári en þar sem þau eru bæði
hvít er liklegt að tekjurnar
nálgist 26 þúsund dollara.
A hverju ári eyða þau 5.2
þúsund dollurum i mat, 5.2 i
leigu, 2.1 þúsund i flutninga
ýmiss konar, 1.8 þúsund í föt
og salcrnisvörur, 1.5 þúsund
dollara i tryggingar og 1.1 i
ýmislegt ónefnt. Auk þess
borga þau 3.9 þúsund dollara
i skatt og þau reyna að spara
um það bil 3.5 þúsund dollara
á hverju ári sem þau setja á
vaxtaaukareikning fremur en
fjárfestingar.
Þeim dettur aldrei i
hug að eyða
sumarleyfínu erlendis
Þau eiga tvo bila sem báðir
eru bandariskrar gerðar en
bilana eiga þau ekki vegna
þess að þau vilji sýna hvað þau
eru stöndug heldur hreint og
beint vegna þess að þau þurfa
á þeim að halda tii að ferðast
langan veg i vinnuna þar eð
almenningssamgöngukerfi eru
alls ófullnægjandi.
Þeim dettur aldrei i hug að
eyða tveggja vikna sumarleyfi
sínu erlendis. Annaðhvort
slappa þau af heima eða
heimsækja ættingja sína.
Eina goðsögn hefur þessi
skýra skýrsla sent út í veður og
vind - þá að bandariskur
almenningur sé sá ríkasti i
hcimi. Tekjur á hvern einstakl-
ing voru árið 1980 1L53(
dollarar en átta Evrópuriki oj
fjögur Arabaríki með olíulind
ir eru hærri en það.
Þau visitöluhjón eru trú
hneigð og gefa árlega 181
dollara til kirkju sinnar.
Ljóst er að frúin mun lifa
mann sinn og enda sína tið sem
ekkja. Hún getur búist við að
lifa 78 ár en hann ekki nema 70.
AFP /- ij.
„Stórkostlegasta
ferðalag sem
maðurinn
hefur farið...”
á ferð en Kohli sagði að fyrir
þeim væru mennimir ætið
ónefndir.
Á siðari hluta ferðalagsins
áttu þeir fjórmenningar i höggi
við snáka. „Við vissum ekki
alveg hvers konar snákar þetta
vora en þeir voru stórir og við
álitum að sumir þeirra hafi
verið eitraðir. Þeir urðu oft á
vegi okkar," sagði Kohli.
Villtir hestar, villikettir
og steinaldarfólk
Hann sagði einnig að villi-
hestar hefðu gert aðsúg að
þeim við landamæri dreka-
rikisins Bhutan og að hestamir
hefðu elt þá góða stund og
látið ófriðlega. Eitt sinn réðust
villikettir eða gaupur að þeim,
„þeir vora stórir og grimmir
eins og tigrisdýr. Þeir virtust
sem betur fer hafa meiri áhuga
á matnum okkar en okkur
■ Þeir sáu frosin lík í snjón-
um, eitursnákar hvæstu í slóð
þeirra, villtir hestar eltust við
þá, villikettir rifu í sig matar-
birgðir þeirra og mánaðargam-
all hvolpur gerðist förunautur
þeirra...
Fjórir soldátar úr indverska
hernum urðu nýlega fyrstir til
að fara hina 8000 kílómetra
leið um Himalæja-fjöllin frá
smáþorpinu Gilling í héraðinu
Arunachal við landamæri Tí-
bet, og til hins evðileea
Karakoram skarðs í vestur
Ladakh við landamæri Kina.
„Við getum ekki list þvi í
orðum sem viðsáum... Það var
stórfenglegt," sagði H.S.
Kohli, 28 ára gamall höfuðs-
maður og leiðtogi hópsins, við
fréttamenn er hópurinn komst
loks á áfangastað eftir 17
mánaða ferðalag. Við hlið
Kohlis sat hundurinn Druk,
sem þýðir dreki á bútan-tungu,
en hann er nú orðinn stæðileg-
ur 15 mánaða gamall hvutti.
„Oft héldum við að við
værum dauðadæmdir," sagði
Kohli ennfremur. „Einu sinni
varð Chauhan höfuðsmaður“
-þrítugur að aldri - „fyrir
snjóskriðu og grófst alveg i
hana. Þá héldum við að hann
væri allur.“
Ferðalagið, sem hófst 15.
janúar 1980, var kostað af
indverska hernum og frægir
fjallgöngugarpar hafa lýst því
sem „stórkostlegasta ferðalagi
sem maðurinn hefur nokkra
sinni farið...“
Ýmsir hafa áður reynt að
ganga þessa leið eins og
leiðangursmenn urðu áþreifan-
lega varir við er þeir gengu
fram á gaddfreðin lik á
slóðinni sem þeir fylgdu. Leið-
angursmenn lögðu á minnið
útlit likanna ef takast mætti að
finna út hverjir þar hafa verið